Ik ben niet tegen het houden van 1 kat. Zeker niet.
Ik ben wel tegen het houden van 1 kitten!
Dat is een wezenlijk verschil. En we hebben voorheen uitgelegd waarom.
Er zijn in het asiel katten genoeg die liever alleen houden worden, en ja, dat is vaak omdat zijn eerste baasjes hem alleen hebben laten opgroeien. Daar ben ik wel op tegen omdat ik vind dat je je kitten iets tekort doet. Maar eens te laat, is het beter hem alleen te houden.
Maar laat ik duidelijk stellen dat dit niet opgaat voor een kat van 5 maanden! Tot een jaar (en vaak nog iets later) kan je ze perfect nog aan een soortgenootje laten wennen. Wacht je tot ze 2 jaar zijn, dan lukt het vaak nooit meer. Zelfs al wacht je een heel leven.
Maar kittens zijn dus anders. Kittens klikken ook zowat altijd. Ik weet hier op het forum welgeteld 1 voorbeeld waarbij 2 kittens het niet met elkaar konden vinden en erna elk hun eigen vriendje kregen waarmee het wel lukte. 1 voorbeeld, van de zovelen. Dus je kan wel stellen dat het zowat altijd meteen goed gaat. Ik heb het dan wel over htk's, maar als je bij raskatten ook zo een beetje binnen dezelfde ras-categorie blijft, moet dat ook goed gaan. Je moet natuurlijk wel geen siamees bij een Brit zetten, dat is wat vreemd.
Je voorbeeld dat je aangeeft van katten die later bij elkaar gezet zijn en elkaar blijven negeren, maakt alleen maar het punt extra duidelijk dat je op dit moment een beslissing maakt over het hele verdere leven van je kat. Op dit moment.
Ik zou gewoon nooit zo heel zeker zijn dat ik niet op een bepaald moment veel van huis zou zijn, of wat minder tijd zou hebben.
Heb je het topic gelezen van de dame die haar herplaatste kat terug wil? Daarop doel ik. Ik zeg niet dat het haar eigen schuld was, maar had ze twee katten gehad, was dit allemaal waarschijnlijk niet gebeurt...
Ik vind wel dat als je maar 1 kat hebt en deze is een binnenkat, je ook veel thuis moet zijn om hem gezelschap te houden. Geen enkele kat is graag echt alleen, binnen. Buiten is nog wat anders. Een boerderijkat vb. Maar je kan niet een aanhankelijke, mensengerichte kat hebben die ook graag alleen is. Dat is tegenstrijdig.
Als je dus gewoon een job hebt, vind ik het voor de katten aangenamer als ze met zn tweetjes zijn. Logisch toch?
Dat wil niet zeggen dat het helemaal niet kan om een kat alleen te houden, maar dat vind ik een beetje zielig.
Bij een kitten vind ik het meer dan zielig, zeker wanneer hij/zij nog jonger is dan 14 weken.
Ik zeg ook vaak, als je een kitten haalt op vb 16 weken en je weet dat je gewoon zijn hele leven voor hem gaat blijven zorgen, dat je al je vrije tijd aan hem opoffert en helemaal voor hem inzet. Dan kan je het van mijn part proberen. Of je hem alleen kan houden. Maar dan ook zijn hele leven! Zodat hij niet daarna moeite heeft om geplaatst te worden omdat jijzelf ervoor gekozen hebt hem op te voeden tot een kat die geen andere katten verdraagt. Dat is verantwoordelijkheid nemen.
En van zodra duidelijk wordt dat de kitten echt een speelmaatje nodig heeft (aggressief wordt, gefrustreerd, lusteloos enz...) , dan moet je dat ook erkennen en er eentje bij halen ipv jouw eigen wensen op het dier te blijven projecteren.
Als dat allemaal vervuld is, heb ik niets tegen 1 kat houden. Ik ben wel tegen 1 kat houden ondanks alles en ondanks de kat zelf, gewoon omdat je dat zelf wil. Ofwel neem je een kat een geef je die alles wat hij nodig heeft, ofwel neem je er geen. Zo simpel is dat. Maar niet zoals het de mens maar uitkomt.
Das hetzelfde als een konijn alleen in een klein hok. Dat gebeurt ook omdat het de mens zo het gemakkelijkst uitkomt. Welja, konijnen horen in koppels in een hok met ren, of de mensen dat nu leuk vinden of niet. En als je dat niet wil, neem dan geen konijn.
NB: toch nog maar eens voor de zekerheid. Dat is anders bij buitenkatten. Ik wil ook zeker niet het buitengaan promoten, maar katten die vrij jong naar buiten gelaten worden zoeken zelf nog wel een maatje buiten. Die zijn dus ook niet alleen, en daardoor ook vaak buiten te vinden. Dat is een andere manier van katten houden dan de meeste onder ons hier. Wij nemen liever geen risico met het leven van onze schatten. Maar velen anderen zitten daar zo niet mee of staan er niet bij stil. En daar zullen erg veel mensen maar 1 kat hebben, zonder er problemen van te ondervinden. Wat ook logisch is, als je de situatie analyseert. De interactie en relatie met de kat is ook een stuk minder sterk dan bij binnenkatten.
Ik stel het nu vrij zwart-wit om mijn punt duidelijk te maken, natuurlijk zijn er grijze zone's.
Groetjes Valerie, Kleintje (8 jaar) , Cuzco (3 jaar) en Luís (2 jaar) (+ konijntjes Rafke, Lars, Keira en Elise)
