Pluisje, verhoogde nierwaardes

[starr]

Ja, ik begrijp wat je bedoelt, kelly. Ik was er echt dag en nacht mee bezig. Als ik een dagje weg ging, voelde ik mij gewoon niet prettig want ik wilde weten hoe het met Nina was. En ik wilde haar constant in de gaten houden.
maar ja, kwijt wil je ze natuurlijk nooit.

Gisteren was een heel heftige dag. We hebben haar naar het crematorium gebracht. Ik heb een heel mooi urntje uitgekozen voor haar, een hartvorm met gouden pootafdrukjes er op. Die kan ik donderdag ophalen.
Daarnaast wilde ik graag een pootafdruk in gips laten maken van haar, met daarnaast een foto van Nina. Die kan ik ook volgende week ophalen.
zo heb ik het gevoel dat ze nog altijd bij mij is. Ik mis haar ontzettend maar ik begin er langzaamaan iets meer vrede mee te krijgen. Ik zie in dat het gewoon het beste was wat ik voor Nina kon doen. Als ik door zou gaan, zou ik dat voor mezelf doen en niet voor Nina. Ze had zo geen leven meer..en nu heeft ze rust. Het is een moeilijke tijd maar ik heb gisteren echt mooi afscheid kunnen nemen en ik ben blij dat ik die pootafdruk heb laten maken en dat ik zo'n mooi urntje heb gekozen voor haar.

[Dinky]

Blij te horen dat je in elk geval mooi afscheid hebt kunnen nemen en je er nu al langzaamaan meer vrede mee krijgt. Het blijft altijd moeilijk om zo'n beslissing te nemen omdat je zo'n lieverd niet kwijt wilt ondanks dat je weet dat je ze ooit moet laten gaan.

[BloemTetsu]

Heel veel sterkte.
Gelukkig heb je op een waardige manier afscheid genomen.
Uit ervaring kan ik zeggen dat de volledige overtuiging van de juiste beslissing er gaat komen. Ik leef met je mee.

[starr]

dankjulliewel. Ja vandaag en gisteren had ik wel meer zoiets van, het is het beste zo.. maar ik denk echt heel de dag aan haar en ik mis haar zo.
Vermoedelijk heeft ze gewoon altijd al slechte niertjes gehad, ik denk dat ze PKD had. Maar soms ben ik echt nog bang dat het mijn schuld is of zo, dat ik iets anders had moeten doen..

[kellyc]

Seg, zo'n dingen mag je niet denken he!!

Het feit dat we over onze poezen geregeld praten op een forum geeft al aan dat we met hen inzitten en veel voor hen willen doen!

Het is nu eenmaal een feit dat er voor nierfalen geen remedie bestaat he.
Het enige dat je kan doen is je lieveling ondersteunen met medicatie en een dieet, eventueel een infuus. Voor de rest kunnen we gewoon niets doen.

Binnen enkele weken, maanden (al hoop ik uiteraard dat laatste) zit ik in hetzelfde schuitje met Karel als jij nu met Nina. Daar moet ik niet naïef in zijn, hij is ook gewoon niet stabiel te krijgen.

En ik hoop dat ik dan even sterk zal zijn als jij nu!!!
En ik zeg nu wel dat je niet zo mag denken, maar ik ben ervan overtuigd dat ik tegen dan ook met zo'n gedachten zal zitten...

Wat een ellendige ziekte!!

Zo jammer dat het onze lievelingen moet overkomen!! Al wens je dat natuurlijk geen enkel dier toe!

Dikke knuffel
xx

[Konijntje]

Je hebt echt vet je best gedaan net wat Kellyc zegt.
Dikke knuffel dat heb je verdient hoor!!!!

[Cerna]

Binnen enkele weken, maanden (al hoop ik uiteraard dat laatste) zit ik in hetzelfde schuitje met Karel als jij nu met Nina. Daar moet ik niet naïef in zijn, hij is ook gewoon niet stabiel te krijgen.

Dat weet je niet, - en dat heeft niets met naïviteit te maken - Karel is nog niet zo lang nierpatiënt en het duurde bij Noa ook een half jaar (nadat ze de Mercurius Corr kreeg) voordat ze stabiel was.
Dus: nog niet de moed opgeven hoor!

[patiani-guusje]

Kelly niet van het ergste uitgaan elke kat is weer anders en reageert ook anders. Probeer positief te blijven hoe moeilijk ook, en knuffel Karel vooral, maar dat doe je vast wel

Starr: Ik herken dit heel erg, het schuldgevoel! Maar je schiet er niets mee op, behalve dat je jezelf nog slechter gaat voelen... Je hebt heel veel voor Nina gedaan en geprobeerd, maar helaas verlies je vroeg of laat altijd de strijd. Het beste (ookal voelt dit niet zo en gaat het zwaar tegen je gevoel in want je wilt haar niet kwijt!) is op dat moment te kiezen haar te laten gaan. Liefde betekend ook loslaten, dat heb ik ook geleerd met mijn Patiaan. Als je vasthoudt doe je dit voor jezelf en niet meer voor de kat. Het is juist heel moedig dat je haar haar rust hebt gegund, dat is een daad uit liefde!
Het zal mis. even duren voor je het zo kunt zien, duurde bij mij ook heel lang, kan nu soms nog momenten hebben dat ik volschiet en Patiaan heel erg mis. Een schrale troost: Ze weten dat e heel veel van ze gehouden is!! Jij veel sterkte!!

[starr]

Echt heel fijn om jullie lieve berichtjes te lezen . Doet me goed!! dankjulliewel.

Ik denk heel de dag door aan Nien en mis haar ontzettend, maar het besef dat het beter voor haar is zo wordt wel steeds groter.
Elke keer als ik buiten kom, denk ik nog dat Nina daar zit. Dan kijk ik standaard onder de auto of bij de bosjes want daar sliep ze de laatste tijd graag.
Ook als ik mijn auto uit stap dan verwacht ik Nina te horen. Dan kwam ze altijd gelijk naar me toe lopen en gaf kopjes en deed prrtt, miauw..dat doet dan zo'n pijn, dat je weet dat dat nu nooit meer gebeurt.
maar ik denk nu dat nina zelfs zieker was dan ik dacht. Katten laten sowieso al niet gauw merken dat ze zich niet goed voelen, en nina was al helemaal hard voor zichzelf.

Maar hoe is het nu met Karel? Niet gelijk de moed opgeven hoor! Iedere kat is inderdaad weer anders.

[pearlsofpassion]

Ik kwam dit artikel tegen over nierfalen.
http://healthypets.mercola.com/sites/he ... -cats.aspx

Het meeste is wel al geweten hier op het forum hoor, maar vooral de laatste alinea's kunnen interessant zijn. Er staan spijtig genoeg wel geen referentie's bij, maar het artikel vertelt wel de inzichten die je de laatste zijn steeds meer hoort. Wel spijtig dat het in het engels is.
Het gevaar van pijnstillers als Metacam staat er ook bij, al is het zijdelinks vermeld.

Dacht: ik kan het maar delen.

[kellyc]

Kan je, na het verlies van Nina, het gewone leven al wat oppakken?

Ik heb er geen idee van hoe ik dat ga verwerken... Ik kan me nu niet voorstellen dat ik zou kunnen gaan werken bvb... ik ben toch zo'n softie...
Ik ben soms zo jaloers op mensen die zo sterk kunnen zijn!


Ik heb vandaag al 1 van de 3 pakketten ontvangen die ik besteld heb voor Karel

Ik heb heel veel spullen besteld bij zooplus: allerlei seniorvoer en nog wat niervoeding (wel niet zo goed als de andere nierdieetvoeding, maar beter als gewoon eten...)
Ik verwacht een nieuwe lading Trovet (kleine blikjes, mss wil hij ze terug)
En dan verwacht ik de lading samengestelde therapie van Sita.

Ik ben ermee naar de apotheek geweest en ze zegt dat het in principe zeker geen kwaad kan.
En ze zei ook dat het mss het laatste redmiddel is...

Ik weet dat er onder jullie velen zijn die er niet achterstaan en ik, buiten deze situatie, zou mss ook denken van doe het niet, maar het is mijn laatste hoop...
Luciënne heeft er met haar kat goede ervaringen mee, dus ik hoop dat het bij Karel ook zo zal gaan...

[patiani-guusje]

Hier nog een softie.. maar geloof me als het zover is maak je de beslissing echt waar! Hier in Pluisje is te lezen bij december 2011 hoe ik worstelde met de beslissing, en het verdriet erna. Dacht ik kan dat nooit, beslissen over leven en dood van een kat waar ik zo'n hechte band mee had. Maar je doet het omdat het moet, je wil niet dat iets dat je zo dierbaar is moet lijden.
Maar Kelly probeer daar nog niet teveel mee bezig te zijn, probeer ik ook niet nu met guusje. Ok Guusje heeft wel geen torenhoge crea, maar is wel mijn 2e kat die dit heeft. Eerst storte ik in toen ik het hoorde. Daarna heb ik besloten te gaan genieten van de tijd (hopelijk nog heeel lang) die ze nog heeft. Om later geen spijt te hebben van de tijd die ik heb zitten treuren ipv genieten. Weet dat t moelijk is, vooral als je berichten leest over katten met wie het anders afloopt. Maar kijk ook naar de positieve dingen: Als Annet destijds geen knop had omgezet was ze nu al 1,5 jaar aan het treuren en zorgen maken ipv genieten zonde van de tijd die jullie samen hebben toch?!!

[kellyc]

Ik zit gelukkig niet de hele tijd te treuren, ik geniet echt wel nog van hem!!

In het begin dacht ik dat dat niet zou lukken, mijn wereld was echt ingestort!
Ik dacht toen dat ik hem nooit meer ging kunnen knuffelen, zonder te denken: "binnenkort ben je er niet meer".

Ondertussen zijn we 4 maanden verder en hebben we al enkele infusen achter de rug, vele voeders geprobeerd, bloedonderzoeken, hoop, teleurstelling...
Maar vooral ook genieten!
Het is zo'n speciale kat (dat zal iedereen wel vinden, maar uiteindelijk is ieder dier ook wel heel anders en speciaal) maar hij is zo teder en zacht.

We kunnen maar hopen en onze diertjes ondersteunen op zoveel mogelijk vlakken...

[Konijntje]

Even een berichtje over Beer.
Het gaat heel erg goed hij heeft nu al 9 dagen stomorgyl gekregen voor zijn parasieten.
Na de 3e dag heeft hij vaste ontlasting gekregen en is nog steeds vast Yippiiee.
Hopelijk zet het door als de medicatie is afgelopen want dan heeft het ook niks mee te maken met zijn veterings probleem (zetmeel) ik moet nog navragen wat dat dan betekend.
Beer is ook gelukkig weer aangekomen het slikken is nauwelijks dus misschien is die parasiet ook verantwoordelijk voor wat misselijheid.
Kortom helemaal top volgende week ga ik zijn bloed controleren vind het wel eng als zijn waardes slechter zou zijn terwijl hij zo goed eruit ziet en doet dan de vorige keer.
Maar ik wil toch de waarheid weten dus gaan we kijken hoe we de voor staan ik geniet elke dag van mijn kroelkipje en hoop nog lang vol te houden

Groetjes Esther

[Adriana]

goeie berichten over kroelkip Beer (weet-ie zelf dat ie zo genoemd wordt..?) Beer eet goed en komt aan, dat betekent dat het vrij goed met hem gaat. van hoge urea zijn ze doorgaans misselijk.. eet hij nog steeds Consult nier+hart? en wat nat nierdieetvoer?