Hoi Starr,
Hier dus even de rest van mijn verhaal. Toen Kyra net bij de DA binnenkwam, is ze ook gediagnosticeerd met ernstige bloedarmoede. Dit is waarschijnlijk gerelateerd met haar nierfalen dus. Via een website die Adriana me aanraadde,
http://www.felinecrf.org, kwam ik erachter dat er meerdere behandelmethoden zijn tegen bloedarmoede. Via de link
http://www.felinecrf.org/anaemia.htm, kom je direct op het stukje over bloedarmoede.
De bloedarmoede zelf brengt ook serieuze bij-effecten teweeg, onder andere een verhoogde hartslag, een verhoogde bloeddruk (die meestal bij nierfaalklantjes al verhoogd is sowieso), het ophopen van vocht in het lichaampje en het buiten adem zijn van de kat.
Het hele punt met de discussie wel of geen EPO, is dat deze vorm van bloedarmoede meerdere oorzaken kan hebben. Ook een stevig tekort aan vitamine B (ook typisch voor nierfaalklanten, door het vele plassen) kan bloedarmoede veroorzaken, of bijvoorbeeld een nierinfectie, die losstaat van het faal-verhaal. Het is dus altijd de vraag; is het daadwerkelijk een tekort aan het hormoon EPO, of sterven de rode bloedcellen versnelt af door andere oorzaken?
Stel dat dat het geval is, dat het dus niet komt door een tekort aan EPO, maar door bijvoorbeeld vitamine B-gebrek, is een voedingssupplement dat vitamine B bevat de aangewezen behandelmethode. Een injectie met EPO is in dat geval onnodig belastend voor de toch al zeer kwetsbare nieren, laat staan de overige organen. In dat geval is het trouwens altijd raadzaam op te letten met de kalium; sommige supplementen bevatten extra kalium, maar als je kat dat niet nodig heeft, kan een verhoging van de kaliumspiegel foute boel zijn.
Ligt het nou niet aan een vitamine-tekort, dan is er nog een andere, iets minder belastende behandelmethode; een injectie met anabole steroiden. Ook dit kan het lichaam stimuleren tot aanmaak van rode bloedcellen. Het is alleen wel belastend voor de lever (net als EPO overigens, alleen slaat EPO op nog meer organen), dus die moet wel gemonitord worden. Maar ook Noa van Annet heeft een injectie met anabolen gekregen, en die is daar erg van opgeknapt.
De snelst werkende vorm is dus de injectie met EPO, maar die heeft nogal wat nadelen. EPO wordt geproduceerd met behulp van (voor katten lichaamsvreemd) DNA, en dat kan bij een klein percentage katten (uiteindelijk) voor een afstotingsreactie zorgen; de EPO werkt dan niet meer. In het allerergste geval, slaat die afweerreactie te ver door, en ontstaat een syndroom wat in het Engels "Pure Red Cell Aplasia" genoemd wordt. Dat is allemaal een heel technisch verhaal, maar komt er in het kort op neer dat het kattenlichaampje niet alleen de 'vreemde' EPO afbreekt, maar ook het laatste beetje resterende rode bloedcellen en EPO van zichzelf. Dan is de dus toch al ernstige bloedarmoede nog veel erger geworden. Dit gebeurd gelukkig maar bij een heeeeeel klein percentage van de katten die EPO krijgen, maar het is wel de reden waarom dierenartsen er erg terughoudend mee zijn. In principe geldt de injectie met EPO als laatste redmiddel, als de voordelen groter zijn dan de nadelen, zeg maar. Aangezien zowel Nina als Kyra het op dit moment eigenlijk goed doen (over zes dagen wordt ze vier!

jeej!) moet je je afvragen of dat zo is.
Kyra's bloedarmoede is ernstig, maar niet ernstig genoeg voor een injectie met EPO. Mogelijk dat we haar een injectie anabolen geven als ze weer achteruit gaat. Vandaar dat ik ook schreef dat hier het laatste woord nog niet over gesproken is hier thuis, de DA is erg terughoudend met de behandeling van de bloedarmoede. Op die Engelse site kun je er trouwens alles over lezen, erg interessant!
Even voor de duidelijkheid; ik pleit hier niet voor welke behandelkeuze dan ook; het is jouw katje, en je moet doen wat goed voelt en wat in overleg met de DA de beste methode is. Ik heb alleen getracht te schetsen wat de voor- en nadelen van de diverse methoden zijn, en hoop dat je de (voor Nina juiste) keuze kunt maken!
Ik duim en bid nog steeds mee voor alle klantjes hier....
