Poes is agressief

[AnMi]

Hallo,

Wij hebben een probleem.
3,5 jaar geleden hebben wij twee kittens in huis gehaald. Broer en zus. Ze konden altijd goed met elkaar opschieten. De poes was wel de "baas", maar dat uitte zich bijvoorbeeld alleen in dat de kat wachtte met eten totdat de poes klaar was etc.
De katten zijn al een keer verhuisd. Dit ging erg goed. Ze konden snel naar buiten en waren snel gewend.
Nu zijn we na een jaar weer terug verhuisd naar ons oude huis. Het huis delen we nu met mijn schoonbroer die ook een kat heeft. Een kat van 2 jaar. We hebben nu dus drie katten in huis (2 katten en één poes). De drie zijn al vrij snel aan elkaar geïntroduceerd. Ze hebben veel ruimte zowel binnen als buiten.
De eerste paar dagen was het wennen. De twee mannetjes konden al snel het met elkaar vinden (nou ja, ze gedogen elkaar) alleen het vrouwtje is het probleem. De katten mogen niet in haar buurt komen. Ze begint om het minst of geringste te blazen en te slaan. Ook haar broertje is nu het slachtoffer. Die twee kunnen helemaal niet meer met elkaar. Daarnaast loopt ze nu te kwijlen als een gek. Ze is helemaal de weg kwijt. Ligt de rest van de dag te slapen en is wel erg aanhankelijk naar mij toe. En de andere twee katten lopen de hele dag op eieren, omdat ze gestrest zijn door haar gedrag.
Nu denk ik dat het te maken heeft met het feit dat de plekken/hiërarchie helemaal verstoord zijn door de andere kat en dat ze het nodig vindt om deze op te eisen. Logisch ook, maar hoe moeten we hier mee omgaan.
Moet ik haar straffen om haar gedrag, ze uit elkaar houden....ik weet het echt even niet meer.
Dat ze de nieuwe kat niet gedoogd, kan ik nog begrijpen, maar haar eigen broertje lopen meppen, daar begrijp ik niets van.

Hopelijk heeft iemand een goede tip!

Alvast bedankt!

[castratenkoor]

Straffen voor agressie naar andere katten zou ik in ieder geval niet doen.

Om te beginnen zou ik haar medisch helemaal na laten kijken, misschien heeft ze ergens pijn.
Je zegt ze kwijlt als een gek, kan een gebitprobleem zijn.

[AnMi]

Ja, wil sowieso deze week even met haar naar de dierenarts, want dat kwijlen zit me niet lekker.

[jennli]

Niet straffen! Ze is super onzeker. Geef haar juist vriendelijke aandacht en speel met je katten. Ga niets forceren. Ze heeft door de veranderingen wat meer tijd nodig om te wennen. Beetje valeriaan op bijvoorbeeld een kussentje zou haar wat af kunnen leiden.

[Adriana]

Dat ze de nieuwe kat niet gedoogt, kan ik nog begrijpen, maar haar eigen broertje lopen meppen, daar begrijp ik niets van.

familiebanden is iets tussen mensen en ik geloof niet dat katzels goed met elkaar op kunnen schieten omdat het broer/zus zijn. dat zie je in nesten ook, sommige koppels gaan helemaal niet en andere trekken juist veel met elkaar op. wij hebben broer+zus, die 5 jaar zijn samen geweest bij hun vorige baasje. ze hebben nu een lat-relatie en zien elkaar af en toe. broer huppelde nog wel naar zus toe maar zus moet niks meer van broer hebben.
na een paar toenaderingspogingen van broer is hij haar gaan negeren, is inmiddels anderhalf maal zo groot en zus is nu redelijk beducht voor hem.
normaal was ze naar hem en is ze naar alle andere katten toe erg dominant (staren/schroeiblikken) en die durven niet eens in de buurt te komen.

[pearlsofpassion]

Ik zou alle katten binnen houden. Zodat ze elkaar niet kunnen ontlopen.
Dat wil niet zeggen dat je hen moet dwingen samen te zijn, dat zeker niet, maar buiten is teveel ruimte en kunnen ze echt wegvluchten van elkaar. Binnen kunnen ze elkaar altijd even tegenkomen en leren ze dus dat ze wel met elkaar moeten gaan samenleven.
Je moet hen echter daarin wel zoveel mogelijk ruimte geven en niets forceren. Als ze er klaar voor zijn, zoeken ze elkaar wel op.

Ik zou ook valeriaandruppels halen, dat werkte hier prachtig.

Verder moet je de poes veel positieve aandacht geven. Als ze echt heel boos doet, kan je haar hoogstens negeren, maar het is vooral van cruciaal belang dat je haar uitvoerig beloont als ze zich mooi gedraagd. Het hangt er vanaf hoe boos ze doet, maar als ze vrij dichtbij of in dezelfde kamer zit zonder te grommen, enz... moet je haar belonen. Zo zal ze steeds meer zelfvertrouwen krijgen en dus minder grommen en meppen uit onzekerheid.
Het is normaal dat het op en neer gaat, en dan mag je je geduld niet verliezen. Als je dat volhoudt, en rekening houdt dat het maanden duurt, dan komen jullie er wel.
Ze heeft jullie nodig hierin, jullie moeten hier samen door komen en eraan werken. Probeer je in haar plaats te stellen en zien hoe bang en onzeker ze is. Steun haar. En zo komt het wel goed.
Weet ook dat het geen aggressie is, maar normaal kattengedrag. De katers zullen minder onder de indruk zijn van de meppen dan jij. Het is de manier waarop ze communiceren, dus val daar niet over. Ze zoeken het zelf wel uit.
Meppen is eigenlijk niet slecht gedrag. Het stelt haar grenzen, en dat is goed. Als haar zelfvertrouwen omhoog gaat, zal ze hen dichterbij verdragen en minder meppen om hen van haar af te houden. Ze zoeken het zelf wel uit en als dat gebeurt neemt het meppen vanzelf af. Je mag het niet willen tegenwerken want daar wordt iedereen enkel maar gespannen van en dat maakt het nog erger.