Kat lijkt wel gelukkig maar toch miauwt hij de hele tijd

[castratenkoor]

Hier ook een gezellige babbelaar, Rik loopt me vaak achterna en babbelt daarbij hele verhalen.
Ik praat dan terug en zo hebben we hele gesprekken.
Veel miauwen hoeft er absoluut weinig te maken mee te hebben of de kat gelukkig is.
Mensen grijpen dat vaak aan als reden een kat los op straat te laten, met alle gevolgen van dien.
Kijk maar eens op topic "bekken op 3 plaatsen gebroken".
Weer een onnodig verspild kattenleven - ik word daar op zijn zachtst gezegd niet blij van.
En het zusje van de overledene zal vermoedelijk nog steeds los buiten lopen.

Mensen wordt het niet eens tijd voor een kattenren of catproof afgesloten tuin denk ik dan.

Als we een stuk gaan rijden zie ik ze ook vaak liggen - de roadpizza's.

[KoosjeCato]

nergens lees ik in dat topic dat Noor naar buiten is gegooid omdat ze veel mauwt. En eerlijk gezegd zou ik daar ontzettend kwaad om worden als ik de baasjes van Noor was geweest. Ik snap wel dat je op de gevaren van het naar buiten laat wil wijzen, maar dat topic is al verdrietig genoeg voor die mensen.

Ontopic: onze Kato mauwt ook ontzettend veel. Gék word ik ervan, want ik studeer meestal thuis (ivm hier wél een stopcontact hebben en op de uni niet). Als je niet luistert krijg je tegenwoordig ook een zacht pootje op je arm, van hallo, ik zei wat hoor! Vaak gaat het om eten en is haar voerbakje leeg. Maar madam wordt wat aan de dikke kant en is zo gefocust op eten, dat ik zo'n stimulo ding heb gekocht. Sindsdien is de klacht dat haar broer zo makkelijk alle brokjes eruit vist. Ze kan daar ook heel erg chagerijnig naar kijken, om vervolgens haar pootje in die gaten te steken, hem eruit te halen en verbaasd ernaar te zitten kijken want er zit geen brokje aan.
Ze mauwt als ze het niet eens is met iets, bijvoorbeeld als ik in de werkkamer zit, de enige plek waar ze niet mogen komen. (ivm acrylverven enzo) Ze mauwt als ze net wakker wordt, ze mauwt als ze aandacht wil, ze mauwt als we moeten opstaan of moeten gaan douchen (ze zit daar ook altijd bij), ze mauwt nog harder als je niet antwoord....Kato mauwt altijd. Maar ik heb niet het idee dat ze ongelukkig is, ze wil gewoon kletsen. Als ik wat tegen haar zeg, antwoord ze ook en gek genoeg weet ik vaak wel waarom ze mauwt. Haar broer miewt en niet vaak, alleen als hij wil zeggen dat hij het een goed idee vind dat er een blikje open gaat of als mijn vriend in de werkkamer zit, dan kan hij heel zielig miewen. Tegen elkaar hoor ik ze prrrrrr? doen, alsof het torteltjes zijn, tegen vogeltjes doet Kato kekekek en Koos iiieeee...ieeeiiii.

[achtpuntzes]

hier ook vaak veel gemauw...

ik heb drie poezen, en hun ritme loopt enigszins gelijk. maar als er twee liggen te slapen en de ander wil spelen, gaat die hard mauwend door het huis lopen. van die keiharde, vragende miauwen....

verder word er klaaglijk in de poezenkamer gemauwd als ik dekattenbak eens verget (ja, ze helpen me er dan aan herinneren )

en dan heb ik mijn Muffin, met wie ik hele gesprekken kan voeren. gelukkig is het "volume" van die gesprekken normaal.

heb ik er last van? ja, soms toch wel.... vind ik het erg? helemaal niet. het hoort er gewoon bij...

[Adriana]

En eerlijk gezegd zou ik daar ontzettend kwaad om worden als ik de baasjes van Noor was geweest..

je hebt gelijk, dat topic is al verdrietig genoeg.
maarr.., hier nog iemand die het met kromme tenen heeft gevolgd.. en k mag dringend hopen dat Noor in haar laatste dagen/uren adequate pijnstilling van de dierenarts heeft gehad...
kittens van 7 maanden zijn onbesuisd, klimmen in de hoogste boom en sjezen van hot naar her.
als je zo'n diertje onbeschermd naar buiten laat, dan neem je een giga risico.
en dat is nog veel groter dan bij het naar buiten laten van volwassen katzels!

het liep fout af en toen het topic binnenkwam dacht ik: verdomme! dat is de zoveelste en baasje had veel beter moeten weten en verstandiger moeten zijn, want ik lees nergens dat het kitten is ontsnapt. en als dat zo is, dan ga je daar onmiddellijk achter aan..

(en ik heb mijn ergernis met moeite kunnen onderdrukken, ben op mijn handjes gaan zitten en heb daar verder bijna niks over geschreven ..)
en ja:

[KoosjeCato]

het is ook niet zo dat ik de kromme tenen en de frustratie niet snap, daarvoor zit ik net iets te lang op andere dierenfora. Maar er zijn verschillende manieren om een boodschap over te brengen, toch?

[achtpuntzes]

ik vind dan weer dat een en ander best "netjes" wordt gebracht...

als er hier gevaagd word of veel miauwende poezen van zo'n 7 a 8 maanden misschien naar buiten willen, is het meestgegeven antwoord nauurlijk dat ze toch beter even kunnen wachten, omdat ze nog te jong zijn en het risico te groot is. de voorbeelden daarvan liggen hier voor het oprapen, dus is het niet vreemd dat iemand daaraan refereert.

dat is natuurlijk iets anders dan als iemand een topic opent dat zijn haar halfwasje buiten iets overkomen is en dan zeggen: eigen schuld!.... wat overigens dus helemaal niet is voorgevallen....

[KoosjeCato]

Misschien vatte ik het gewoon verkeerd op, hoor, dat kan ook.

[manon3]

Als een kat veel miauwt hoeft dat inderdaad niet te betekenen dat ze ook naar buiten wil.
Hier heb ik ook zo'n kletstante die aan 1 stuk door miauwt.Er staat een krabpaal voor de achterdeur/buitendeur waarop ze altijd ligt om naar buiten te kijken.
Maar als ik de deur wagenwijd openzet doet ze geen enkele moeite om er vanaf te komen en naar buiten te gaan. Het is een binnenkat en komt normaal dus nooit buiten en schijnbaar heeft ze hier dus ook geen behoefte aan.
Ik denk ook niet dat het miauwen ermee te maken heeft of een kat gelukkig is of niet.
De ene kat is nu eenmaal wat luidruchtiger dan de ander.Ik ben in ieder geval blij dat ik zo'n kwebbel om me heen heb waarmee je lekker kunt kletsen.

[Livewithlouis]

Om er voor te zorgen dat de mijne wel gewoon naar buiten kan (hij wil dat ontzettend graag namelijk), ga ik met hem mee. Gelukkig kan dat met mijn tijdsschema. In de stad aan de lijn en op het platteland loopt ie los en ik achter hem aan.

Het kost wat tijd maar hij wordt er blij en gezond van!

[manon3]

Maar als Louis buiten op het platteland los loopt en jij er achteraan heb je dan geen angst dat hij er op een gegeven moment vandoor kan gaan?
Stel dat hij een beest ziet waar hij plotseling als een gek achteraan rent.Als ik zie wat voor fratsen onze poes hier binnen op de vensterbank uithaalt als ze een vlinder of dikke hommel ziet.
Als ze buiten los zou lopen zou ze er vast en zeker achteraan vliegen en dan is het nog maar de vraag of ze terugkomt.Ik persoonlijk zou zo'n risico nooit durven nemen.

En je zegt dat Louis ontzettend graag naar buiten wilde.Maar hoe wist je dat dan??
Want in je foto-album zeg je dat hij een echte binnenkat was en dat jij een heleboel dingen voor hem veranderd hebt.
Heb je hem zelf gewoon naar buiten gelaten en is hij daar toen aan gewend geraakt?

[Livewithlouis]

Leuk dat je dat vraagt!

Toen ik hem meenam naar mijn ouders (waar de tuin is) was hij in het begin erg bang en heb ik niks anders gedaan dan hem met rust laten. Dat ging op een gegeven moment over, hij was vriendjes met de honden geworden en met de andere mensen in huis en lag gewoon beneden op de bank te slapen dus ik dacht tijd voor stap 2.

Dus nee hij vroeg er niet zelf om om naar buiten te gaan. Hij wist niet eens wat buiten was dus dan kan hij het ook niet missen. Maar ik wilde hem graag leren kennen weten wat hij leuk vind en wat niet.

Dus heb m buiten op het terras gezet. Mijn ouders wonen in een bosrijke omgeving. De tuin loopt over van gazon in weiland in bos. Dus ja hij kan een flink end doorlopen.
Die eerste keer buiten zal ik nooit meer vergeten. Hij stond daar in het zonnetje, neusje in de wind om zich heen te kijken. Op een gegeven moment ging hij wandelen overal aan ruiken en alles onderzoeken. Je kon gewoon aan hem zien hoe interessant hij het allemaal vond. Dit "onderzoeken" heeft een week geduurd. Hij ging niet rennen bleef bij mij in de buurt etc. etc.

Maar toen na 1 week had ie het wel gezien hij stond op de grens tuin-weiland en opeens trok ie een sprint. Echt hij vloog als een pijl uit een boog dat weiland in. Nouja hij is creme wit dus ik zie hem wel gaan. Is niet zo makkelijk uit het oog te verliezen. Dus hij ging net zo ver tot ie buiten adem was. Toen draaide hij om en vloog terug naar mij. Toen dacht ik wel, goed als ie dat hier doet is het ok, maar aan de andere kant van het huis ligt een landbouwweg (daar heb ik trauma's door mijn vorige kat is aangereden daar) en daar wil ik echt niet dat Louis komt.

Dus ben ik begonnen hem met mijn stem te trainen. In het begin werkte dat niet en rende hij alsnog door als ik zei stop. Mijn reactie was dan optillen en naar binnen (als in uit met de pret) hij lag dan luid klagend miauwend in mn armen en ging als hij binnen was krabben aan de deur etc. Maar ik liet hem dan minstens een paar uur niet meer buiten.

Als ik nu stop zeg, gaat ie laag liggen en zwiepen met zn staart (ik zie dat als een soort van "verdomme mens laat me nou") maar hij loopt niet door. Als hij na 2x roepen niet komt loop ik naar hem toe vaak is zijn reactie dan heel hard de tegenovergestelde kant op rennen (dus weg van de plek waar hij niet naartoe mag) en dan heb ik dus mijn zin

Wat andere dieren betreft, aan de riem in het park is mijn regel loopt die hond los dan til ik Louis op en is de hond aan de riem dan geen probleem. Maar als ik aan de hond zn lichaamshouding zie dat het een lieverd is mag ie gerust naar Louis toe, vind ie alleen maar leuk.

En wat jagen betreft......tja Louis doet zn best maar alle vogeltjes lachen hem heel hard uit.

[manon3]

Haha,vooral om die laatste opmerking moest ik lachen.
Als Louis nog wat oefent dan lukt het hem misschien ooit wel en dan wordt hij niet meer uitgelachen door de vogeltjes.

Sanne,bedankt voor je uitvoerige reactie.Ik was gewoon heel benieuwd hoe jij wist dat Louis graag naar buiten wilde.
Want als ze van kleins af aan binnen zijn gehouden kunnen ze het buitenleven inderdaad niet missen,ze weten dan gewoon niet beter.Ik vind het leuk om te lezen hoe Louis voor de eerste keer buiten kwam,met dat neusje in de wind, dat zal een hele belevenis voor hem zijn geweest.
Ik vind het ook knap van je dat je Louis hebt weten te trainen.Dat zou ik zelf nooit aandurven,buiten oefenen met onze poes.Heb veel te veel angst dat ze niet meer terugkomt,maar wat dat betreft ben ik sowieso een angsthaas.
En Louis is echt een knapperd hoor.Ik moest effe slikken toen ik jouw foto's zag.
Hij lijkt erg op 2 van onze inmiddels overleden katers, Perzische Chocolate Points.Zij waren ook cremekleurig met donkerbruin masker,oortjes en pootjes en blauwe ogen.
En nog bedankt voor je reactie.

[Livewithlouis]

Dankjewel hoor! Vind het ook erg leuk om te vertellen!
En tja ik heb natuurlijk een vrijwel unieke situatie dat ik een grote redelijk afgezonderde tuin tot mn beschikking heb. Om dit nou te gaan oefenen met je kat in het park..

Wat naar dat je katers zijn overleden! Van ouderdom?