Asiel probleemkatje

[SAPJH]

Met mijn poezen heb ik veel pech.

Toen wij de katjes gingen halen op een boerderij waren er 3 zusjes beschikbaar, ik 2 mijn schoonzusje 1. We wonen naast elkaar dus is haar kat vaak bij ons.
één van die katjes is na ruim een week overleden door een eng, vooral onvoorspelbaar, ongeval. We hebben toen een nieuw katje gehaald die een navelbreuk bleek te hebben. Vervolgens kregen ze alle 3 niesziekte. En begon er 1 te plassen op bed (wat uiteindelijk simpel opgelost is door een extra kattenbak).
Na dit denk je het wel gehad te hebben, maar nee.

Omdat we een birmaan krijgen, (mijn oma krijgt een nestje, en ik mag daar één van 26 maart uitgerekend:)) vonden mijn vriend en ik dat we 4 katjes moesten nemen, om een even aantal te houden (slap excuus voor een extra kat.......). We besloten in het asiel te kijken, dat voelt toch wel goed. Ons oog viel op een klein rood poesje, die als enige op ons af kwam rennen om te spelen en te kroelen. Terwijl de andere katten allemaal schuw in een hoekje zaten. Toen konden we haar niet laten zitten natuurlijk. Wij naar de balie om papieren te tekenen e.d. toen ik de vrouw van het asiel vroeg of er nog dingen waren waar we rekening mee moesten houden was haar antwoord: ''nee hoor! ze is alleen wat verkouden, en kan wat last hebben van spierpijn.'' prima, wij naar huis.

Thuis ging het goed met de andere, ze waren wel geschrokken van hun nieuwe vriendin, en iets schuw, maar ging beter dan verwacht. Toen viel ons op dat Lexie heel erg last had van diarree, en het rook heel erg. Later zagen we dat haar buikje opgezwollen was. Na het weekend belde we het asiel, om te vragen of dit bekend was. Toen kreeg ik het antwoord: '' ja mevrouw, als het goed is is dat u verteld, dat ze ontlasting problemen had.'' Niet dus... Wij naar de dierenarts, was haar diagnose Giardia. Toen ik vroeg of het schadelijk was voor de andere poezen zei de dierenarts (van het asiel) dat het niet echt kwaad kon... dat katten het hadden of niet.. Lexie kreeg een behandeling, en wij weer naar huis.

Na een tijdje begonnen alle katten over te geven. Dus wij naar onze eigen dierenarts, die ons vertelde dat het wel degelijk besmettelijk was en kregen we daar weer een behandeling voor.

Omdat het daarna nog niet afgelopen was met Lexie zijn we weer naar de dierenarts geweest, een paar weken geleden. Ze had verhoging/koorts, onstoken tandvlees, ontstoken oogje en last van haar darmen (na al die diarree) . De dierenarts vertelde me dat het een allergie kon zijn, en dat ze op dieet moest, en kreeg medicatie mee voor de darmen en haar oogje. Ze krijgt nu voer met daarin alleen kalkoen en rijst. De dierenarts vertelde me ook dat als dat het niet was we moesten gaan kijken naar ergere zaken zoals felv/fiv.

Toen heb ik het dierenasiel gebeld, omdat ik me heel erg zorgen maakte dat het fiv/felv was, zeker voor de andere katten er ook nog bij. Omdat ze het al had in het asiel mochten we op hun kosten een bloedtest laten doen, die bleek negatief (gelukkig!!). maar nu moeten we haar poep opvangen, wat een lastigere taak is dan ik dacht.

Heeft iemand misschien andere ideëen wat ze kan hebben? Of zoiets heeft meegemaakt?
Ik ben het echt beu dat ik nog niet veel wijzer ben, en de onderzoeken duren ook zo lang.

alvast bedankt,

groetjes

[SAPJH]

Ze is trouwens heel speels en levendig. Geeft heel veel harde kopjes en is heel vrolijk (maar hoorde dat die kopjes ook iets te maken konden hebben met het tandvlees).

[nellebel]

wat een gedoe al met je katjes. helaas heb ik de laatste jaren ook erg pech gehad met mijn katten. (ben er 3 verloren in 1 jaar tijd) dus weet wat je meemaakt. bij mij hadden er 2 dus wel FELV vanuit het asiel (eentje dan, die hefet de ander besmet).
ik neem dus nooit meer zomaar katten of erbij zonder ze te laten testen.
Op zich denk ik dat je eigen DA goed bezig is. en als het allergie is voor voer, duurt dat even voordat zijn darmpjes hersteld zijn. helaas kost dat wat tijd.
veel succes met lexie en ik hoop dat t snel wat opleverd het nieuwe voer.