Ik ben Marle en ben nieuw hier. Ik ben een ontzettende dierenvriend.
Afgelopen december hebben wij onze prachtige lieve hond van 14 jaar moeten inslapen. Het is ongelofelijk hoe een dier een deel uitmaakt van de familie en in ons geval vaak ook een beetje het middelpunt is (Ja, al mijn huisdieren zijn verwend geweest, zelfs de parkiet die we hebben gehad).
Sinds augustus hebben mijn vriend en ik samen ons eerste huis gekocht, een heel leuk appartement op 3 hoog. Het huis is helemaal klaar en ingericht, maar toch was het incompleet.
Ik wilde een huisdier. Geen hond meer, dat kunnen we even niet aan, we hebben het nog niet achter ons kunnen laten. Daarbij, een hond in een appartement van 3 hoog en 80m2? Dat vinden we zielig. Ik wilde een kat.
Mijn vriend komt uit een ander land waar er veel straatkatten en honden zijn, hij is dus een beetje angstig omdat de dieren daar soms kunnen aanvallen, en natuurlijk worden de kinderen daar ook bang gemaakt zodat ze uit de buurt blijven voor eventuele ziektes.
Daarbij hebben we familieleden en vrienden die ook katten hebben, waarvan een aantal toch wel apart gedrag vertonen. Mijn opa en oma hebben een katertje gevonden die ondertussen beiden onderdrukt
Maar goed, van de week zei mijn vriend dat hij het er toch op wil wagen, maar dan wel een kitten. De zoektocht was begonnen.
Dit bleek nogal lastig. Op marktplaats zijn er toch veel wat oudere katten, en daar is niks mis mee, maar we wilden zoveel mogelijk mee maken van het beestje. Zeker voor de eerste keer. Nou, uiteindelijk bij een paar catteries gekeken, maar ik vond €600,- voor een kitten toch wel veel, aangezien een stamboom mij helemaal niks interesseert. Stiekem ben ik erg gecharmeerd van vuilnisbakkies
Dinsdag werd ik wakker en ik dacht dat ik maar eens bij het asiel zou moeten kijken. Toen waren we eigenlijk al een beetje verliefd op een leuke lapjespoes van een cattery.
Ik ben daar naartoe gegaan, heb uitgelegd dat ik een binnenpoes wil, en een beetje aan de jonge kant als het kan. De vrouw die daar werkte nam me mee naar een dikke grote zwarte kater, maar onderweg had ik er al eentje gezien eigenlijk. Dus toch maar terug naar die ene poes die ik had zien liggen. Toen de vrouw bij het glas kwam sprong het poesje gelijk op een stoel om bij haar te zijn, en oh wow wat een vriendelijk smoeltje. Ik mocht naar binnen en haar aaien als ik daarna mijn handen zou ontsmetten. Na 3 minuten was ik eigenlijk al verkocht. Ze wisten niet helemaal zeker of het een binnen poes was, maar ze moest absoluut alleen omdat ze een keertje geplaatst is bij een gezin waar meerdere katten waren. Daar werd ze onzindelijk dus is ze weer terug gebracht. Ik vond het een beetje een gek verhaal maar nu ik zie hoe lief ze is begrijp ik het wel een beetje. Het is nogal een sulletje en ik denk dat de andere kat(ten) over haar heen denderden zonder dat ze iets terug deed.
Ze hebben mij verteld dat ze zo'n 2 jaar is, maar ik vind haar vrij klein van stuk. Dit laat ik nog onderzoeken bij de dierenarts.
Natuurlijk kom ik niet zomaar thuis met een poes zonder dat mijn vriend haar ook heeft gezien en een klik voelt. Ik heb hem gebeld op zijn werk dat er een ontzettend leuke poes zat en dat ik haar helemaal zag zitten, en of hij alsjeblieft zo snel mogelijk kon komen kijken die dag.
Hij kwam net op tijd thuis en had een goede vriend mee genomen die de poes ook graag wilde zien.
Toen we gingen kijken lag ze eigenlijk lekker te slapen, maar omdat er een zieke kat bij haar in hetzelfde "hok" zat maakte mijn vriend zich een beetje zorgen en hij vroeg of ze een beetje levendig is. De 2 mensen van het asiel probeerde haar gelijk te laten spelen, wat ik heel lief vond en ook een beetje hartverscheurend. Zo van 'Doe je best, verkoop jezelf nou een beetje'. Ze bleef een beetje lui (Maar ik ga ook niet gelijk hardlopen vanuit m'n bed haha), maar ik zag dat mijn vriend ook was verkocht. Hij vroeg me of we haar gelijk mee zouden nemen. Het was bijna 4 uur en om die tijd sluit het asiel.
Nee, dit mag absoluut niet overhaast gebeuren, we hadden nog geen kattenbak, speeltjes, voer, niets! Ik heb dit hele forum doorgespit dus we wisten wel waar we aan begonnen. We hebben haar gereserveerd tot 12 uur de volgende dag.
We hebben gelijk alles in huis gehaald, behalve een borstel en een mandje. We konden bijna niet slapen die nacht
10 minuten nadat het asiel was geopend de volgende dag waren we weer terug. We mochten haar nog een keertje bekijken en toen hebben we haar uitgeschreven. Ze is gechipt, ingeënt en gecastreerd (wat recent is gebeurd want ze heeft nog een paar korstjes van de hechtingen). Heeft 2 vlooienbehandelingen gehad en is ontwormd, helemaal klaar om mee te gaan dus.
De reismand vond ze maar niks, probeerde hem open te maken en was heel aandoenlijk aan het miauwen.
Eenmaal thuis hebben we het kooitje in de woonkamer gezet en open gemaakt. We hadden geen deuren gesloten, ze mocht overal kijken maar we hadden wel een paar deuren op een kiertje gezet zodat ze er wel gelijk kon komen als ze dat wilde.
We hadden van te voren afgesproken haar met rust te laten zodat ze alles op haar gemak kon verkennen. Dat was heel moeilijk!
Ik had hier verhalen gelezen dat ze zich ergens kon verstoppen en misschien wel weken zich niet echt zou laten zien.
Gelukkig is ze heel nieuwsgierig en nadat ze een paar keer rond was gelopen heeft ze gelijk iets gegeten en gespeeld met mijn vriend. Hij moest uiteindelijk weer aan het werk en ze was alleen met mij. Ik heb haar gewoon haar gang laten gaan, totdat ze ineens op me afrende, naast me kwam zitten en begon te spinnen. Mooi, alles is in orde
Dit heeft misschien 2 uurtjes geduurd. Alles ging dus sneller dan verwacht. Ze ging naast me liggen op de bank, ik heb er een fleece dekentje op gelegd. Ze heeft haar plekje gevonden! In het asiel heette ze Lenny, maar we noemen haar Dina. Dit is een beetje een grapje, we zijn gek op de film Jurassic park, dus we noemen haar voor de grap Dina-saurus
Wat een makkelijk poesje, ongelofelijk. Ze voelt zich hier nu al thuis, er zijn nog een paar mensen naar haar komen kijken, het was geen probleem, ze is geen moment bang geweest. En zooo lief! Echt een knuffeldiertje. Ze loopt achter me aan, ze heeft een gezonde eetlust, en ik hoefde de kattenbak maar 1 keer te laten zien, die gebruikt ze nu gewoon.
Achteraf gezien ben ik blij dat we niet voor een héél klein poesje zijn gegaan omdat ze bij het asiel al een beetje over haar konden vertellen. Ze is ergens gevonden, maar waar ze ook vandaan komt, ze is daar heel goed behandeld en opgevoed.
Alleen zijn alle planten verhuisd naar de zijkamer, dat is nu zo'n beetje een jungle haha. Ach, voor wat hoort wat denken we maar.
Ze heeft 2 keer een hele drukke bui gehad waarbij de achter een balletje met een bel aan ging, met een hele dikke staart, het zag er zo schattig uit.
Ik denk dat ze gesloopt was van de dag want toen we gingen slapen en het licht uit deden in de woonkamer ging ze gelijk daarheen, ze heeft nog even uit het raam gekeken maar is op haar dekentje gaan slapen. Ze is vanochtend pas even komen kijken op het bed of we al wakker waren, verder wil ze niet echt op bed, wat wij best fijn vinden. Ze mag het wel hoor.
Ze gaat van de week even naar de dierenarts, gewoon om haar even helemaal na te laten kijken. Gewoon voor de zekerheid. Ze maakt een gezonde indruk dus ik laat haar eerst even een dag of 3 tot rust komen voordat ik haar dat aandoe. Ze heeft vandaag ook al kennis gemaakt met de stofzuiger, ze was wel nieuwsgierig maar toch ook wel bang, en toen de stofzuiger uit ging, ging zij ook zo'n beetje knock out (gewoon slapen hoor ze viel niet flauw haha) dus ik denk dat ze stiekem toch wel banger was dan dat ze eruit zag.
Verder weet ik niet of foto's gewaardeerd worden, maar ik heb er een paar op internet gezet
Even ontspannen na de verkennings tocht
http://i1258.photobucket.com/albums/ii5 ... rus/19.jpg
Tijdens het spelen
http://i1258.photobucket.com/albums/ii5 ... rus/29.jpg
Ahhh het dekentje!
http://i1258.photobucket.com/albums/ii5 ... rus/32.jpg
Pff een heel verhaal, maar ik ben helemaal weg van d'r
Wat je daar ziet is een tasje wat we hebben mee gekregen, het voer laten we niet op de grond slingeren hehe. Maar het is inderdaad wel Prins kattenvoer. Dit hebben we mee gekregen van het asiel, ik ben alleen vergeten te vragen of dat is wat ze daar ook kreeg. Ik neem aan van wel want haar ontlasting zag er goed uit. Er staat bij: voor de actieve volwassen kat.
