Ik raakt gisteren in paniek en had ze toen gebeld om te vragen of ik Gaudi a.s vrijdag zelf kan komen brengen, omdat ik vrijdag toch naar Tilburg ga. Dan hoefden zij zelf niet een uur heen en een uur terug rijden, en kon ik nog even van Gaudi genieten.. Maar Ferry was heel wijs en trapte er niet in.. Mijn verstand zegt dat het echt het beste is, maar dat wil niet zeggen dat ik Gaudi zomaar even los kan laten.. We hebben zo veel energie in hem gestoken als kitten, en hij is nu als een geweldige jonge kater opgegroeid, en nu staan we hem af.... Heel de avond ben ik al aan het huilen....
Vanochtend was ik ontzettend nerveus.. Heb het hele huis gepoetst en de grote bench weggehaald, want die is nu niet meer nodig.. Het laatste uur heb ik Gaudi, die lag te slapen, geknuffeld en bekeken, en heb wat foto's van hem gemaakt. Hij is zó lief voor ons, maar helaas niet voor Robijn, die hij vandaag vanochtend nog even moest lastig vallen....
Om 13.50 uur stonden Josje en Ferry aan de deur en ik schoot meteen vol..
Josje omhelsde me meteen en probeerde me te troosten.. Het zijn echt hele aardige mensen..
Gaudi lag knock-out op zijn favoriete ronde kussentje, op de bank..
Gaudi was helemaal niet bang van hen. Hij heeft hen dus goedgekeurd..
Josje en Ferry vonden Gaudi heel mooi en heel lief (is ie ook!); ze hadden hem alleen nog maar op de foto gezien. We hebben wat gepraat en wat gedronken en ik heb hen een survivalpakketje overhandigd (bakje met brokjes, pakje kattenmelk, zakje natvoer, pipetje Advantage, zijn inentingsboekje, een duivenveer, z'n laserlampje, fluitje, en een bakje met wat kattengrit, incl. zijn plasje en poepje, voor in zijn nieuwe kattenbak.. Ook heb ik het ronde kussentje waar hij altijd op ligt, aan hen gegeven, omdat hier zijn geurtje in zit.
Gaudi was heeeel relaxed.. Om 14.45 uur deed ik Gaudi in zijn vervoersbakje, welke hij van te voren uitvoerig aan het besnuffelen was.. Hij gaf geen krimp.. We hebben afgesproken dat we via de mail contact houden met elkaar. Vanavond zou ze me nog een mail sturen zei ze, die wacht ik met smacht af..
Nadat Gaudi weg was; hij liet geen miauw toen ze met hem in het vervoersbakje wegliepen, kwamen de tranen weer. Ik ben niet lang daarna meteen in de tuin gaan werken, als afleiding. Dat ging best goed, maar toen ik daarmee klaar was, en bezig was met het eten in de keuken, schoot ik weer helemaal vol, en liepen de tranen van mijn gezicht in de bak sla..
Ik mis hem zo! Het is nu zo stil in huis...
Gaudi is natuurlijk veel aanweziger en drukker dan Robijntje...
Robijntje heeft volgens mij nog niet echt door dat Gaudi weg is. Ze ligt nu op de bank te slapen... De grote bench waar ze in kon schuilen, en waarin een kattenbak stond, heb ik nu weggehaald, en daar stond Robijn wel even van te kijken..
Ben zo benieuwd hoe het nu met Gaudi gaat.. Ik mis hem zooooo!
Ik hoop vanavond nog een mail van Josje te krijgen, en ik hoop dat Gaudi zich snel op zijn gemak voelt bij hen thuis..... Ik zou hem zo graag willen geruststellen nu, en hem willen knuffelen... Voel me echt k-#-t nou!
