'Agressief' spelen

[nellebel]

en dat stiekum lachen om hun kattekwaad doen we allemaal. ik maak soms zelfs eerst snel een foto voordat ik"nee " zeg en ze van het aanrecht afhaal of uit de gordijnen of uit de planten.

[Jacques en Yuliett]

Straffen helpt bij de meeste katten inderdaad niet echt. Volgens mij is de beste manier om "agressief" speelgedrag af te leren: negeren. Gewoon opstaan en weglopen alsof hij niet bestaat (ik weet het, makkelijker gezegd dan gedaan). En veel speeltjes, hengeltjes, muisjes, balletjes. Hij moet leren dat lichaamsdelen van mensen niet om mee te spelen zijn en dat als hij dat toch doet hij er niks mee bereikt. En als hij lief is natuurlijk belonen met een leuk spelletje! Een goede vriend van mij heeft ook zo'n bijtgraag katertje en dat is inmiddels al stukken minder... Succes ermee!

Volkomen mee eens!
Joris is precies hetzelfde, soms is hij heel zacht en spint als je hem benaderd, andere keren is hij erg wild en gaat in de aanval. Hij kan heel hard bijten maar hij slaat nooit met de bedoeling om te verwonden, het blijft spel.
Dat heb je met een pittige kat.
Als je het niet leuk vind dan negeer je hem, ik vind het wel leuk en trek mijn mouw over mijn handen en ga het gevecht aan met hem en dat vindt hij leuk.
Pak z'n kop met je vingers achter zijn oren zodat hij niks kan en dwing hem op zijn rug te liggen.
Wrijf dan zijn buik en laat hem weer los en gegarandeert komt hij terug om hetzelfde spelletje te herhalen.

[Lovecat]

Pak z'n kop met je vingers achter zijn oren zodat hij niks kan en dwing hem op zijn rug te liggen.
Wrijf dan zijn buik en laat hem weer los en gegarandeert komt hij terug om hetzelfde spelletje te herhalen.

Oei, dit zou ik toch echt niet adviseren... Sterker nog, iemand heeft dat ooit bij mijn katje gedaan en die is mijn huis pas weer binnengekomen nadat hij excuses heeft aangeboden en beloofd had het nooit meer te doen; een kat is geen hond! Dwingen vind ik sowieso naar, maar een kitten laten spelen met je armen en hem tegen de grond aandrukken lijkt me geen oplossing.

Ik heb het advies van hier opgevolgd; op tijd castreren en een kattenmaatje erbij, wat ben ik blij dat ik dat gedaan heb zeg!

[Jacques en Yuliett]

Tja dan verschillen de meningen

Als ik een paar uurtjes weg ben geweest en ik kom weer thuis gaat Joris gelijk in de aanval.
Hij springt boven op me maar het is echt een uiting van genegenheid.
Ik ga meestal het gevecht met hem aan en dwing hem op zijn rug en dan wordt hij heel rustig.
Hij weet dat dit gaat gebeuren maar hij vind het leuk. Hij vertrouwd mij en mijn vrouw volkomen. Geen wonder als je weet waar hij vandaan is gekomen.....
Het is maar net hoe je met je katten omgaat.
Met mijn honden doe ik pakwerk, Joris stelt ook op mijn onderarm met een volle, harde beet
Gisteren heb ik een dag rondgelopen met een bloedende jaap in mijn gezicht maar het was wel even mijn eigen schuld omdat ik even vergat dat het een kat was.....



Klaar voor actie....

[pearlsofpassion]

Een kat is wel geen herder he! Pakwerk?

Je moet het natuurlijk zelf weten, maar zou gaat hij nooit leren zijn krachten onder controle te houden en zijn nagels in te trekken of niet te krabben. Ik zie dat nog wel eens uit de hand lopen later.
Katten leren dat van elkaar, in het spel. Jij kan hem dat niet leren.
Anders dan honden leren katten niet van mensen, maar van elkaar.

Ik speel persoonlijk liever met mijn katten terwijl ze hun nagels ingetrokken hebben. En dat heeft niets met africhten te maken, aangezien ze elkaar geleerd hebben dat dat pijn doet, doen ze dat gewoon vanzelf.
Als je kat op haar rug wil gaan liggen bij het spelen, prima, maar dwingen vind ik er ook wat over... Mijn jongens gaan vanzelf graag op hun rug liggen, maar niet elke kat is zo. En dat zou je moeten respecteren.
Ik had als kitten ook het spelletje dat ik Cuzco zijn bekje probeerde vangen en hij probeerde mijn vingers te vangen. Maar dan kan hij op alle momenten weg. Niets dwang.
Bovendien was dat toen hij nog erg jong was, spreek van een maand of 3. Nu zou ik dat niet meer kunnen, met zijn volwassen kracht. En nu wil hij dat ook niet meer, nu stoeit hij liever met Luis. Die twee spelen elke dag uren met elkaar.

[Lovecat]

Tja dan verschillen de meningen

Als ik een paar uurtjes weg ben geweest en ik kom weer thuis gaat Joris gelijk in de aanval.
Hij springt boven op me maar het is echt een uiting van genegenheid.
Ik ga meestal het gevecht met hem aan en dwing hem op zijn rug en dan wordt hij heel rustig.
Hij weet dat dit gaat gebeuren maar hij vind het leuk. Hij vertrouwd mij en mijn vrouw volkomen. Geen wonder als je weet waar hij vandaan is gekomen.....
Het is maar net hoe je met je katten omgaat.
Met mijn honden doe ik pakwerk, Joris stelt ook op mijn onderarm met een volle, harde beet
Gisteren heb ik een dag rondgelopen met een bloedende jaap in mijn gezicht maar het was wel even mijn eigen schuld omdat ik even vergat dat het een kat was.....



Klaar voor actie....

Ja, de meningen verschillen zeker En wat jij met jouw kat doet, kan ik niks over zeggen, maar om aan anderen te adviseren een kat op de rug te dwingen vind ik eerlijk gezegd niet kunnen...

[Jacques en Yuliett]

Nou ik denk dat wij hem heel goed leren om zijn krachten onder controle te houden.
Het is een spelletje wat we met hem aangegaan zijn op zijn verzoek!
Hij vind het leuk en hij wordt nooit echt kwaad.
Maar het is een echte kerel, soms vindt hij het leuk om aangehaald te worden en gaat rustig liggen spinnen, andere keren gaat hij in de aanval.
Maar het blijft spel.
Overigens is hij best voor rede vatbaar als ik hem serieus corrigeer. (dat doe ik met mijn stem)
Geen plantenspuiten etc, als hij iets aan het jatten is volgt een hard "Foei", evt met een klap(je) voor zijn kop.

[Adriana]

Overigens is hij best voor rede vatbaar als ik hem serieus corrigeer. (dat doe ik met mijn stem)
Geen plantenspuiten etc, als hij iets aan het jatten is volgt een hard "Foei", evt met een klap(je) voor zijn kop.

oh jee, hier hebben we de afdeling: 'ik dresseer mijn kat'..
hij kan kennelijk iets jatten, dus jij geeft hem de mogelijkheid, je nodigt hem als t ware uit (want jij moet voor hem denken..) en als hij het dan ook daadwerkelijk doet, dan wordt-ie gecorrigeerd. dus gestraft.
hoe denk je dat dit in kattenhersens werkt..?

'geeft niet hoor Joris, als je het niet begrijpt, want ik begrijp het ook niet..
en begrip ervoor kunnen opbrengen,.. nou....'

nee, geen plantespuiten maar een brul en een klap(je) voor zijn kop....

helemaal eens, katten dwing je niet en leg je niet met hun kwetsbaarste kant boven..
ook helemaal eens met de opmerking dat de meningen hier ook verschillen,
hoop/verwacht dat je daar tegen kunt..

[Jacques en Yuliett]

Joris wordt helemaal niet gedresseerd, verre van dat, we laten hem zo veel mogelijk vrij.
Maar als hij een biefstukje van het aanrecht aan het jatten is terwijl wij aan het koken zijn dan moet je toch iets doen?
Meestal pakken we hem dan gewoon op en zetten hem op de grond maar als hij het daarna nog een keer probeert kan hij een tik krijgen toch?
En ik heb je al eerder gezegd dat Joris helemaal niet in paniek raakt als ik hem op zijn rug leg, hij kent ons en vertrouwd ons.
Als we op de sofa t.v. kijken ligt hij dikwijls op zijn rug naast ons of op schoot en dan kan ik gerust zijn buik wrijven, dat vind hij lekker
Hij heeft een heel stabiel karakter, als wij met de auto weg gaan zit hij altijd los op schoot bij Yuliett en kijkt naar buiten.
We hebben hem nooit aan de auto moeten wennen, hij was direkt vertrouwd.
Hij krijgt zijn eten (rauw vlees) in de keuken op de vloer en de honden liggen naast hem te kijken hoe hij eet.
Als mijn reu (Harry) eten krijgt breng ik Joris even naar de huiskamer want hij is zo brutaal als
de beul, in dat opzicht is hij geen hond en ik zou niet graag zien dat hij een knauw kreeg.
Adriana, ik weet dat ik eigenwijs overkom maar ik ben 71 en heb heel mijn leven met dieren omgegaan dus probeer me een beetje positief te benaderen.

[Chiquita98]

Tis wel een mooi beestje!
Maar 71 jaar en hele leven ervaring met dieren wil nog niet zeggen dat je dan ook alles goed doet, toch?

[Adriana]

Maar als hij een biefstukje van het aanrecht aan het jatten is maar als hij het daarna nog een keer probeert kan hij een tik krijgen toch?
breng ik Joris even naar de huiskamer want hij is zo brutaal als de beul,

... als ik hem op zijn rug leg, hij kent ons en vertrouwt ons.
ligt hij dikwijls op zijn rug naast ons of op schoot en dan kan ik gerust zijn buik wrijven, dat vind hij lekker

Hij heeft een heel stabiel karakter, als wij met de auto weg gaan zit hij altijd los op schoot bij Yuliett en kijkt naar buiten.
We hebben hem nooit aan de auto moeten wennen, hij was direkt vertrouwd.

blijkbaar kun je Joris buitensluiten als je in de keuken met biefstukjes aan de gang gaat. dat lijkt me eleganter dan biefstuk gereed leggen. dan kan je erop wachten dat hij snaait. vervolgens krijgt hij een tik voor zijn kop? terwijl jij ervoor moet zorgen dat hij niet in de gelegenheid wordt gebracht.
en met het oog op gehoorzaamheidstraining: het is een kat, weet je nog?

katten gaan zelf op hun rug liggen en er zijn katten, die het accepteren als je dan over hun buik wrijft/kriebelt. maar het is het meest kwetsbare deel van een kat en je loopt de kans wanneer jijzelf hem op zijn rug legt, hij ongenadig uithaalt..

wij hebben nog altijd al onze katten geleerd in de auto op een handdoek op schoot te zitten/liggen en dat gaat prima. k weet niet of dat een kwestie van vertrouwen hebben is.. sommige katten zijn meer gewend en/of leren sneller dan andere katzels en dat ligt ook aan de baasjes.

Adriana, ik weet dat ik eigenwijs overkom maar ik ben 71 en ben heel mijn leven met dieren omgegaan dus probeer me een beetje positief te benaderen.

k weet niet waar ik je niet positief heb benaderd. jij geeft jouw mening/inzicht en ik t mijne en dat kan verschillen en lijkt me geen negatieve benadering.
daarom leren we ook zo veel van elkaar op het Forum: iemand heeft een mening of idee of stelt een vraag en daar wordt op gereageerd. dat kan alle kanten op en is vaak erg boeiend.
en als je hier post, dan accepteer je tegelijkertijd toch ook dat er reacties komen met andere meningen/inzichten/informatie?
en Manon merkt het ook al op: 71 en dus .. ..
.. 'k heb het allergrootste deel van mijn leven katten (opgegroeid met honden) maar op het Forum pas echt heel veel geleerd en opgestoken en zo groot is het leeftijdsverschil nou ook weer niet hoor!

[Jacques en Yuliett]

Ik vind dat je kat best kan afleren om eten van het aanrecht te stelen als je daar bezig bent, het is gewoon een stukje opvoeding. Kijk als ze het toch doen als je even weg bent is wat anders, het zijn geen honden. Mijn honden kan ik gerust alleen in de keuken laten terwijl er vlees op het aanrecht ligt. Als we 's avonds warm eten zit Joris op de tafel en wil uit onze borden mee eten, dat gaat dus mooi niet door! Wel kan hij apart een prakje krijgen.
Over het op de rug liggen: We hebben van kleins af heel veel met Joris gestoeid en het eindigt er dikwijls mee dat we hem op zijn rug leggen en zijn buik kroelen. Dat accepteert hij al probeert hij meestal zachtjes te bijten. Mijn vrouw laat hem dikwijls vliegen in de lucht, ze laat hem natuurlijk niet vallen. Hij is al deze gekke dingen gewoon, hij is zelf ook zo gek als een deur hij aan het spelen is. Hij kan je als een speer aanvallen en vlak voor je benen een vertikale hoogtesprong maken met een dubbele salto en dan als een speer weer weg.
Hij heeft zijn onbesuisheid ook al moeten kopen omdat hij toen hij 12 weken oud was zijn voorpoot zwaar heeft geblesseerd door zijn gekke capriolen, het heeft meer als twee weken geduurd voordat hij weer genezen was.