Katertje bespringt en bijt volwassen poes: gaat dit over?

[Robijn]

Mijn rode katertje Gaudi van 7 maanden bespringt vanaf z'n 4e maand mijn oudere volwassen Brits Korthaar poes Robijn, drukt haar naar beneden, en bijt haar dan heel hard in haar nek of rug. Robijn is heel zachtaardig en kiest steeds eieren voor haar geld, door proberen weg te lopen van hem.. Meestal gaat hij er dan achteraan en probeert haar dan weer te bespringen en te bijten.. Hij doet haar dan echt zeer, en soms, als ze hem niet kan afschudden, ligt ze krijsend, grommend en blazend te rollebollen met hem over de vloer..
Gaudi heb ik bij een gezin opgehaald, toen ie 10 weken oud was, en Robijn heb ik nu 8 maanden, en zij komt van een cattery en heeft heel haar leven tussen de katten en kittens geleefd. Omdat ik fulltime werk, dacht ik haar er een plezier mee te doen om een vriendje er voor haar bij te halen...
Als ik dit forum eerder had ontdekt, had ik toen geweten dat een oudere poes en een kitten vaak helemaal niet goed gaan, en was ik nooit aan een kitten begonnen , maar ja, ik dacht dat een kitten juist minder bedreigend voor haar zou zijn dan een volwassen kat, en omdat Robijn zelf 5 nestjes heeft gehad en heel haar leven tussen de katten en kittens heeft geleefd, dacht ik dat zij juist heel goed zou weten hoe ze met een kitten om moet gaan..
Helaas is Gaudi een dominant en fel katertje, en zij is juist heel rustig en zachtmoedig.
Ik heb daarom Gaudi al met 5 maanden laten castreren, en hij mag ook meerdere keren aan het lijntje buiten van het buiten zijn genieten, en rennen (hier geniet ie enorm van; en hier wordt ie ook altijd goed moe van); zodat ie z'n energie kwijt kan. Daarnaast spelen we heel veel met hem..
Nu, met 7 maanden, begint ie minder speels en rustiger te worden, maar naar Robijn blijft ie fel! Hij bespringt haar wel niet zo vaak als vroeger (eerst 10x per dag ofzo, en nu zo'n 5 keer per dag), maar hij doet haar wel steeds meer pijn, omdat ie natuurlijk ook steeds groter en sterker wordt (hij weegt al 5,3 kilo; het wordt echt zo'n grote dikke rode kater, volgens mij!).
Robijn kan, als hij wakker is, nauwelijks ongestoord door het huis lopen, want hij MOET haar gewoon bespringen.
Het lijkt ook niet echt op spelen, maar meer op willen domineren, willen onderdrukken.
Het advies op dit forum is duidelijk: neem er een jong katje bij, maar 3 katten vind ik echt te veel (en te duur en niet hygiënisch in de kleine recreatiewoning waarin ik woon), dus dat is helaas geen optie..

Graag zou ik de (positieve en negatieve) ervaringen willen horen van mensen die met hetzelfde probleem zaten en er ook NIET gekozen hebben, om wat voor reden(en) dan ook, om er een 3e katje bij te nemen.Mijn vraag is: is het alsnog goed gekomen toen het jonge katertje/poesje ouder werd, of juist niet... (ik hoop nl. dat als Gaudi 1 jaar is, dat hij dan echt rustiger wordt, en haar dan niet meer zal lastig vallen, of... zal hij dit zijn hele leven blijven doen???
Ik hoop op wat positieve ervaringen (of tips)...

[pearlsofpassion]

Ja, ik heb hetzelfde meegemaakt, dat is hoe ik hier op het forum terechtgekomen ben.
Ik heb het eerst 7 maanden geprobeerd, daarna met raad van hier op het forum nog 2 maanden (dus in totaal 9 maand, kitten was toen 11) en zoals je kan zien heb ik er een 3e bijgehaald.

Als ik eerlijk mag zijn, nee, dit gaat niet over, dit wordt alleen maar erger. En telkens denk je dat er een stap vooruit gezet wordt, maar gaat het nog extra terug naar af.
De kitten krijgt geen opvoeding nu, dus waar zou hij moeten leren dat hij geen pijn mag doen?
Robijn krijgt steeds meer bang van hem, want hij doet steeds meer pijn. En hoe meer zij bang reageert, hoe minder respect hij voor haar heeft.
En geloof me, je daar zelf in moeien maakt alles alleen maar erger. Je zet die frustratie over en maakt Robijn nóg onzekerder en Gaudi is jong, die trekt zich daar niets van aan.

Zet het wel uit je hoofd dat Gaudi gewoon dominant is, dit heeft niets met dominantie te maken. Het gaat hier over een kitten (die zijn op 4 maand nog niet dominant), en dit is doodnormaal kittengedrag.
Mijn kitten in kwestie (Cuzco) is de meest onderdanig kater die ik ken en dat werd van zodra hij een vriendje had meteen duidelijk. Hij is ook heel onderdanig naar Kleintje toe, maar als kitten wil je gewoon spelen. Punt.
Als dat spelen niet lukt (wat logisch is, dat een volwassen poes nu eenmaal niet meer speelt zoals een kitten), dan geeft dat frustraties en gaat hij die op haar afreageren. Dat is echter nog steeds geen dominantie, dat is gewoon aandacht zoeken en zijn energie kwijtraken, ookal is dat dan op een negatieve manier.
Ik weet niet of je iets van kinderen kent? Maar als die zich vervelen gaan ze ook kattenkwaad uithalen. Niet omdat ze dat wat ze doen zo leuk vinden, maar omdat ze dan aandacht krijgen. Ookal is die negatief.

Dus: als een derde kat echt geen optie is (ik heb nooit het verschil ingezien tussen 2 of 3 katten, integendeel want het was een heeeel stuk rustiger en aangenamer in huis met 3, maar goed...), dan zal je Gaudi moeten herplaatsen. In een huisje waar al een goed opgevoed speelkameraadje aanwezig is, als het enigszinds kan.
Ik weet niet of je dat al beseft had, maar als Gaudi Robijn niet had gehad, had hij hetzelfde met de mensen in huis gedaan. Zo worden kittens dan als aggressief bestempeld of heel erg hardhandig aangepakt als ze 'aanvallen'. Maar dat is nu eenmaal wat kittens doen, en daarom wordt er hier inderdaad met aandrang aangeraden om kittens per 2 te laten opgroeien.
7 maand is al vrij oud, maar ik hoop dat hij dan toch nog een deel opvoeding mee kan krijgen. Bij Cuzco is het niet 100% in orde gekomen, hij mist nog een aantal lessen en dat zal wel zo blijven, maar Luis kan er weg mee, en Kleintje wordt met rust gelaten en dat is het belangrijkste.

[jennli]

Hoewel je misschien niet heel blij bent met dit antwoord ga ik het toch geven.

Wij hadden in het begin hetzelfde aan de hand. Een poes van vijf en een kater van twee uit het asiel gehaald. De kater was ook heel "speels" en dominant en bleef maar om aandacht vragen, terwijl de poes het duidelijk niet leuk vond. Wij hebben er toch een derde bij gehaald en al heel snel waren ze alledrie heel tevreden. De poes werd met rust gelaten en de kater had er een maatje bij om te ravotten en zijn energie kwijt te kunnen. Vind ook drie evenveel poetswerk als twee eigenlijk. Stofzuigen moet je toch

[achtpuntzes]

hoi,

Dominantie is op de leeftijd van gaudi nog maar een spelletje. het spel wordt hier bij mij (drie poezen van anderhalf tot 2 jaar oud )dagelijks gespeeld. er wordt steeds afgewisseld wie de dominante is en wie het onderspit delft. heel leuk om naar te kijken overigens

dus is er met gaudi niets aan de hand, gewoon normaal jonnge katten gedrag.

maar er zijn ook katten die daar niets om geven, die dat allemaal veel te druk en bedreigend vinden. je robijn lijk me er zo eentje...

ja, en dan heb jhe dus een probleem. je zal moeten kiezen tussen een kameraadje voor gaudi erbij, of je zal ze uit elkaar moeten halen, dus een ergens anders plaatsen. let er dan wel op dat gaudi ergens terechtkomt waar er ook een andere kat(ten) zijn, of eventueel robijn in een andere (rustige) omgeving plaatsen, en dan een kameraadje voor gaudi erbij nemen (eentje met ook een pittig karakter)

in ieder geval succes bij het maken van je keuze

p.s ook ik ben van 2 katten naar 3 gegaan (niet omdat er een probleem was, maar gewoon als extra speelkameraadje voor mijn twee poezen) en ik moet zeggen dat het echt geen verschil maakt in hygiene of iets dergelijks.

[Robijn]

Gisteren Robijn laten steriliseren en volgens de dierenarts gaat het, als een kat zich in de nek van een
andere kat vastbijt, zoals Gaudi bij Robijn doen, niet om spelen, maar echt om DOMINANTIEGEDRAG.
Hij wil gewoon de baas zijn over haar; iets wat heel normaal is voor een puberend katertje van 7 maanden. GELUKKIG (EN DAT IS ECHT IN HAAR VOORDEEL!!) is Robijn, net als de meeste Britten, best onverschillig , en 1 minuut nadat ze is aangevallen, doet ze weer wat ze vóór de aanval deed (m.n. slapen dus; of eten). Ze is niet echt onder de indruk, of bang van hem. Alleen de aanval zelf vindt ze niet leuk natuurlijk!! Het zou een heel ander verhaal zijn als ze zich bv zou verstoppen onder de bank ofzo, of heel bang zou worden van Gaudi, en zou veranderen in een angstige kat.
Niets om me ongerust over te maken dus, zei de dierenarts. Hij valt haar ook niet meer zo vaak lastig als vroeger, omdat ie nu ook wat ouder en rustiger wordt, en als hij 1,5 a 2 jaar is, zal het volgens de dierenarts niet of nog maar sporadisch voorkomen.
Op mijn topicvraag: Katertje bespringt en bijt volwassen poes: gaat dit over? was het antwoord van mijn dierenarts dus: JA, DIT GAAT OVER! (of wordt in ieder geval minder).

Ik dacht eerst dat het misschien dekgedrag was, maar dat is het niet; dan zou hij echt met zijn achterpoten moeten gaan trappelen, zei de dierenarts..

Het komt allemaal wel goed dus, kwestie van een beetje geduld. Herplaatsing van Gaudi vond zij, net als ik, absurd/overdreven extreem, en een 3e kat erbij kan goedgaan, maar misschien ook juist niet; kan ook weer heel veel stress / ruzie geven, aangezien Gaudi al 7,5 maand is, en geen kittentje meer (op de kattenleeftijdskalender zag ik dat hij nu ong. 17,5 jaar is, in mensenleeftijd), en een andere kat dus meer als indringer zal zien in 'zijn' huis, vooral omdat ie dus best dominant is. Zit ik straks weer met hetzelfde probleem, dat die die andere kat probeert te domineren, of dat als die andere kat ook best dominant is, en ze echt met elkaar gaan vechten. . Dan ben ik straks nog verder van huis, terwijl het nu aan de beterende hand hier is..

Als advies werd altijd gezegd dat je niet mag ingrijpen bij ruzies (daar was de dierenarts het overigens,
net als ik, niet mee eens). In het begin negeerde ik de ruzies, omdat ik dat op internet had gelezen dat je dat moest doen, omdat het anders alleen maar erger zou worden, maar op een gegeven moment kon ik het echter niet aanzien, hoe mijn Robijn steeds in elkaar werd getrimd door Gaudi en nu corrigeer ik hem voortaan met mijn stem, en ik leid hem af van Robijn, bv. met een speeltje, of ik duw hem zachtjes weg of om, zodat hij (dwz zijn hersentjes) niet meer op haar gefocused is (zijn). als ik zie dat hij weer op haar wil springen.
Zo VOORKOM ik de aanval. En Gaudi is (of beter gezegd zijn hersentjes zijn) haar dan weer vergeten (geleerd van de Dog Whisperer - hersentjes afleiden/"resetten" als dier verkeerd gedrag NEIGT te gaan vertonen ). Dit werkt perfect! Het aantal aanvallen neemt nu dus niet toe, maar juist af!!
Ik heb Gaudi ook een middelgroot knuffelleeuwtje gegeven, waar die zijn overtollige energie en agressie op kan botvieren. Nou, die moet het af en toe ontgelden hoor!
Hij bijt met alle kracht in het knuffelbeestje, en trekt letterlijk de haren er met alle kracht uit!
Ook vindt ie het heel fijn om buiten aan zijn lijn van 20 meter te genieten van de natuur en alles wat beweegt. Dit doet het lichamelijk en geestelijk heel erg goed!! En veel spelen natuurlijk met hem; al hoewel hij een stuk minder speels is dan voorheen. De meeste speeltjes vindt ie niet meer zo heel interessant, op zijn laserlichtje na dan.. Vroeger speelde die meer, en nu slaapt ie meer.. Tja, kleine kittentjes worden snel groot..

Ik kies dus NIET voor de optie om er maar weer een kat bij te nemen.

Als Robijn er straks niet meer is, en ik merk dat Gaudi dan eenzaam wordt, omdat die dan echt alleen is, of probleemgedrag gaat vertonen (bv. sproeien of krabben aan bank/behang), DAN is het wat anders, dan wil ik nog wel een kat van dezelfde leeftijd uit het asiel gaan halen (wel met terugbrenggarantie, voor het geval ze elkaar echt niet liggen; want of 2 volwassen katten elkaar wel of niet liggen, valt helaas alleen achteraf te zeggen, en niet vooraf).
En als Gaudi er (hopelijk pas over een jaar of 20) ook niet meer is, dan zal ik er voortaan wel voor kiezen om 2 kittens, ipv 1 kitten te nemen, en nooit meer 1 kitten en een oudere kat, maar nu wordt Gaudi al wat rustiger, het ergste is nu dus al achter de rug, en moeten ze het met elkaar zien te rooien de komende tijd (en gaat ook wel lukken, ben ik van overtuigd) (het gaat nu al 10x keer beter dan een aantal maanden/weken geleden; want toen was ik echt een beetje wanhopig, maar nu niet meer, nu ik weet dat hij alleen maar rustiger zal worden, en ik ook al echt ervaar en zie dat hij rustiger aan het worden is).

Over een tijdje (over 6 weken ofzo; als Gaudi 9 maanden is) zal ik weer een update geven over hoe het gaat tussen Robijn en Gaudi.. (op dit moment liggen ze allebei vredig te slapen...)

[pearlsofpassion]

Oh, maar ik had je op voorhand kunnen vertellen dat je DA dat zou gaan vertellen hoor.
Maar dat was je vraag niet...

Mag ik vragen waarom je zoveel geloof hecht aan de mening van je DA? Niet dat je ons perce moet geloven hoor, we geven ook maar raad, maar ik vind het vreemd om je DA zomaar te geloven. Ze krijgen daar heus geen opleiding over hoor. Dus dat geeft geen verschil met gelijk welke andere persoon. Heeft ze zelf katten? Meerdere bij elkaar?

Ik ben benieuwd hoe het evolueert.

Hier leek het op een bepaald moment ook beter te gaan, maar Cuzco werd gewoon depressief. Ging beneden alleen liggen en reageerde op bijna niets meer.
En mijn poes was natuurlijk wel panisch. Dat maakt wel een verschil. Hij kreeg al op zijn kop als hij nog maar naar haar keek.

[Anne]

Ik zou het wel in de gaten houden.
Hier ooit ook eens een dominante kat gehad waar Destin* niet mee overweg kon en er zoveel last van kreeg dat de kat in kwestie terug moest naar het asiel.
Destin* leefde op een gegeven moment alleen nog maar achter de bank of buiten om de kat te ontvluchten.

[Robijn]

Cuzco en Destin waren echt heel bang en depressief, als ik dat zo lees; maar zo is Robijn gelukkig niet.

Ze is een echte Brit; lekker onverschillig dus. Ze blijft gewoon in de huiskamer zitten waar Gaudi ook zit, en ze heeft zich nog nooit achter de bank of boven voor hem verstopt ofzo. Ze komt alleen niet zo goed op voor zichzelf helaas, ze is te zachtaardig, ze bijt niet van zich af....maar, dat doen wij nu voor haar. Als we zien dat Gaudi op haar wil springen, als ze bv. lekker ligt te slapen, hoeven we hem alleen maar vermanend toe te spreken, en dan loopt hij weer door.. Dan gaan wij met hem spelen. Dat werkt heel goed. Veel beter dan de katten het onderling maar zelf laten uitzoeken, zoals veel forumleden en kattengedragstherapeuten zeggen, en je er niet mee bemoeien als er gevochten wordt; DAT vind ik pas zielig (je blijft toch ook niet toekijken als een oud vrouwtje door een rot-puber in elkaar gemept wordt?). Robijn kijkt ons ook altijd dankbaar aan als we het voor haar opnemen. En veel forumleden vinden het gebruik van een plantenspuit weer zielig, en daar ben ik het weer niet mee eens. Tja, iedereen is en denkt weer anders en iedereen voedt zijn kinderen/katten weer anders op (of niet op).
Ik ben altijd erg benieuwd naar het advies van andere mensen, maar ik had gehoopt dat er ook andere adviezen zouden komen, en niet alleen maar het advies dat alleen een 3e kat erbij de enige oplossing is..
Als Els Poppe, de dierenarts waar ik nu voor het eerst naar toe ben geweest voor de sterilisatie van Robijn, had gezegd dat ik er een 3e kat bij moest nemen, had ik daar ook geen gevolg aan gegeven hoor, of ze nu wel of geen katten heeft, en nu wel of niet dierenarts is. (ze heeft inderdaad katten, 2 katers (HTK-kat en een Sfynx) en 1 poes (Sfynx) en ze fokt zelfs met deze Sfynxen; en ze heeft zelfs foto's van haar katten op haar site staan; ze is een echte kattengek, en begon meteen met Robijn te kroelen).
Ik hecht echter de meeste waarde aan mijn eigen gevoel. En mijn gevoel zegt dat zijn dominantie alleen zal afnemen en niet zal toenemen. Waarom? Ik merk nu nl. al verschil t.o.v. een aantal weken/maanden geleden.

Maarrrrrr................. of zijn dominantie daadwerkelijk zal afnemen of juist zal toenemen, kan NIEMAND voorspellen; dierenartsen niet, forumleden niet, en ik ook niet. Pas als Gaudi een jaar of 1,5 a 2 is, als hij dus echt volwassen is en zijn karakter gevormd is, kan ik zeggen of ik wel of geen goede beslissing heb genomen om er geen 3e kat bij te nemen.

Ik heb in het verleden 3 katten gehad, en dat vond ik, in mijn kleine huisje, eerlijk gezegd net te veel..
De oudste kater was 9 maanden, toen ik er een katertje van 8 weken erbij nam. De eerste weken ging het hartstikke goed, maar na enige weken was de oudste kater, Oscar, die kleine beu. Hij duldde Vladimir wel, maar hij moest niet te dicht in zijn buurt komen. Drie maanden na de komst van Vladimir, heb ik er weer een katertje van 13 weken bijgenomen, voor Vladimir, omdat Oscar niet met Vladimir wilde spelen... Vladimir en Lexie werden gelukkig de dikste maatjes met elkaar, dus Vladimir heb ik er wel een plezier mee gedaan om er een katertje bij te nemen, maar Oscar heb ik er geen plezier mee gedaan!!! Integendeel!!! Hij heeft meteen vanaf het begin af aan lelijk gedaan tegen Lexie (ook tegen Vladimir was ie niet lief, maar vooral van Lexie moest ie niets hebben, terwijl Lexie hem echter NOOIT lastig viel) Een 2e kat erbij vond ie al niet leuk, maar een 3e.....; DAT was echt de druppel voor hem.. Hij zag ze gewoon als concurrentie of als indringers ofzo, en zocht zijn heil steeds meer buiten op.. Hij voelde zich niet meer echt thuis binnen... Dat vond ik best zielig voor hem.. Volgens mij was hij liever alleen gebleven, zonder andere katten (concurrentie) erbij.. Jammer dat katten niet kunnen praten, nu kun je altijd alleen maar gissen wat een kat nu echt zelf wil....
Gaudi is nu ook bijna 8 maanden, geen kittentje meer dus, en ik denk dat hij, net als Oscar, ook niet op nog een 3e kat zit te wachten, daar is ie volgens mij al te oud voor.. Beter was geweest om inderdaad meteen vanaf het begin 2 kittens, of 2 bevriende volwassen katten tegelijk te nemen.. Dan weet je zeker dat het vanaf het begin af aan goed gaat (echter, als de katten volwassen zijn, is het ook nog maar de vraag of ze door 1 deur kunnen met elkaar. Zo ken ik iemand op mijn werk, die 2 kittens uit hetzelfde nest nam, en die elkaar, nu ze volwassen zijn, elkaar niet uit kunnen staan!) (het ligt dus gewoon echt aan de karakters van de katten zelf, of ze elkaar wel leuk of niet (gaan) vinden. En dat karakter is pas echt gevormd als de kat volwassen is, als ie 1 a 2 is dus.. (afhankelijk van het ras). Zolang ik geen plukken haar vindt, en Robijn niet wegkruipt voor Gaudi, en hij haar niet verwondt, blijf ik geduld en goede hoop houden dat het allemaal wel goed komt, en dat het een kwestie van tijd is (op dit moment gaat het al best goed tussen die 2 - gelukkig! - dit i.t.t. tot een paar weken geleden, toen ik mijn vraag op dit forum poste, maar ja, toen was ie ook een stuk jonger en baldadiger; hij is nu al een stuk rustiger geworden.....).
Over ongeveer een week of 6 zal ik weer verslag uitbrengen van Gaudi's gedrag t.o.v. Robijn....

[Anne]

Wat een groot verschil tussen jouw da en de mijne De jouwe, een kattengek zoals je beschrijft, zet meer en meer naaktkatten op deze wereld waarvan een groot deel gezondheidsklachten krijgt. Of niet goed verzorgdt worden. Een naakt kat is zo iets onnatuurlijks.
De mijne onderzoekt zwerfkatten, laat ze helpen en vangt ze op.
Ik weet wel welke da ik het liefst heb

Over de plantenspuit: hier staat hij standby, ik spray als ze bijf. op de tafel zitten wat niet mag en ik jaag ook weleens Joep weg als hij achter Roedi aanzit.
Iedereen heeft zo zijn eigen methodes, de mijne zijn alleen maar effectief als ik in de buurt ben

[Robijn]

Nou, dit topic kan ook worden afgesloten, wat mij betreft..

Mijn vraag was: katertje bespringt en bijt volwassen poes: gaat dit over?
Ik had beloofd dat ik in februari een update zou geven. Bij deze dus..

Ik dacht dat het wel minder zou worden na verloop van tijd, maar helaas, dit was toch niet zo..
Er waren wel dagen dat ik dacht dat het de goede kant opging, maar een paar dagen later werd deze hoop dan weer flink de kop ingedrukt..
Ik had het idee dat Gaudi binnen niet zijn ei goed kwijt kon, en dat ie zijn kleine territorium binnen niet wilde delen met een poes, die helemaal niet van zich afbijt, en erg onderdanig en onzeker is.. Hij kon haar dus met gemak ondersneeuwen, en proberen weg te pesten, en dat deed hij dus ook.
Na 7 maanden proberen, hebben we besloten om Gaudi te herplaatsen, met veel pijn in ons hart, want we waren gek op hem!!
Hij zit nu sinds vorige week bij mensen op een bungalowpark. De man is elke dag thuis (zit in de VUT), ze hebben geen andere katten waar hij evt. ruzie mee zou kunnen maken, geen andere huisdieren, geen kinderen, wel een kattenluikje dat werkt op een magneet, en ze wonen in het bos, een geweldige omgeving voor een kat, natuurlijk; ver van de doorgaande weg.
Hij is vanaf dag 1 (!) op zijn gemak in zijn nieuwe huisje, met zijn nieuwe baasjes en maakt het erg goed.
Robijn is nu veel actiever, nu Gaudi weg is, en komt ontspannender en vrolijker over.
Kortom: Gaudi is gelukkiger nu , en Robijn is gelukkiger nu !
Toch nog iets goeds gedaan, gelukkig...
Maar heb wel een goede les geleerd! Ik zal nooit meer een kitten bij een veel oudere onderdanige kat zetten...

[achtpuntzes]

hoi,

ja, aan de ene kant erg jammer dat je Gaudi hebt moeten herplaatsen, maar als ik je verhaal zo lees is het waarschijnlijk de beste oplossing. probeer er niet zo aan te tillen, ze zijn nu alletwee happy, en je kon dit ook niet van tevoren weten.

[Arthur01]

Hoi,

de berichtjes zijn wel al van een aantal jaren geleden, maar ik heb hetzelfde probleem...
sinds meer dan 3 jaar hebben we 2 katten, een kater Arthur en een kattinnetje Doezeke. 2 december 2015 is onze kater overleden. de weken nadien was ons Doezeke heel eenzaam. ze zit thuis ook heel de dag alleen, kan buiten wanneer ze wel. het is een heel bang en voorzicht poesje. toen we haar in huis namen wisten we dat we veel geduld zouden moeten hebben. 3 jaar later vertrouwt ze ons volledig en komt ze aandacht vragen.
Omdat ze toch maar heel eenzaam was en dat ook liet merken hebben we 3 weken geleden een 2e kat in huis genomen.
Doezeke is 3,5 en de kat die we in huis hebben genomen, is een kater Morris van 6 maanden.
we waren zelf van mening om geen oudere kat te nemen omdat deze wel eens heel dominant zou kunnen zijn naar Doezeke. Nu ja volgens mij speelt leeftijd geen rol maar wel het karakter.
Morris is ook heel dominant naar Doezeke. in het begin dachten we, hij wil spelen, ze moeten nog wennen aan elkaar. nu drie weken later is er nauwelijks verbetering. zoals in andere verhalen te lezen, bespringt hij haar langs achter, legt zich volledig bovenop haar en bijt ook in haar nek.
(hij is gecastreerd, zij gesteriliseerd) zij krijst en blaast en probeert zich los te maken uit zijn wurggreep om vervolgens onder de bank te kruipen...
vroeger was ze een enthousiast poesje die me telkens kwam begroeten als ik thuis kwam, nu zien we haar nauwelijks nog want ze zit heel de tijd onder de sofa...
Morris eist al onze aandacht op, als ik Doezeke probeer te aaien komt hij er altijd tussen.
voor mezelf is het heel frustrerend omdat we zoveel geduld en moeite hebben gestoken om van Doezeke een aangename kat te maken, ik heb het gevoel dat we nu terug opnieuw kunnen beginnen.
Morris laat ik dit weekend buiten, in de hoop dat hij daar zijn energie kwijt kan...
als het niet beter wordt, dan vrees ik ook dat ik hem moet herplaatsen. Dit gaat in tegen mijn principes, als je voor een huisdier kiest is dit voor de rest van zijn en jouw leven, maar hier worden we allemaal niet vrolijker van. langs de andere kan ben ik ook nog volop bezig met het verwerken van mijn gestorven kater Arthur en heb ik het gevoel dat ik te snel een andere kat in huis heb genomen...

[Dorien66]

Misschien handiger als iedereen hier reageert: http://www.dekattensite.nl/phpBB2/viewt ... =6&t=30588