Twee bange kittens bij elkaar

[marjann]

Ik heb een vraagje, als je twee best wel bange kittens bij elkaar houd komt dat goed of versterken die elkaar?
Ik heb zelf het idee als je één best wel bang poesje bij een andere zet die meer sociaal is naar iedereen toe dat dat beter gaat.

[pearlsofpassion]

Het hangt er vanaf hoe je daarmee omgaat en hoe oud de kittens zijn. Hoeveel tijd je erin steekt enz...
Het kan wel goedkomen met 2 bange bij elkaar, als je geduld hebt en je inzet.
Een sociale trekt de bange inderdaad vaak wel sneller over de streep. 2 bange zullen inderdaad steun bij elkaar zoeken en niet meteen contact zoeken met de mensen. Als 1 van beide dat wel doet, moet de andere wel volgen.

Je hebt dus wel gelijk, maar ik zou om die reden niet meteen 2 bange afschrijven.
Ik weet niet van waar je vraag komt?

Het is ook afhankelijk van de leeftijd:
Onder de 8 weken kan je ze nog heel gemakkelijk socialiseren, boven de 12 weken wordt het moeilijk. Het kan nog wel hoor, maar het vraagt wat meer tijd. Tussen 8 en 12 is het vooral kwestie van ze niet aan het schrikken te brengen maar wel met alles kennis te laten maken. Alles wat ze dan leren kennen, in een context van vertrouwen, zullen ze al veilig blijven beschouwen. Onder de 8 weken zijn ze niet zo snel bang en vertrouwen ze heel snel en ook wat ze dan leren kennen, onthouden ze als veilig.

[marjann]

Het gaat om een vriendin van mij die twee kittens heeft sinds twee dagen, de één is 4.5 maand en de ander 6 maanden, wel met elkaar opgegroeit. Ze hebben een band met elkaar, spelen veel en zoeken elkaar telkens op. Er was nog een poes van een half jaar waar ze iets minder mee speelde maar ook goed mee op kon schieten, die is wel veel socialer en nergens bang voor, ze heeft gekozen voor deze twee wat bang achtige kittens, maar denkt nu dat ze beter de andere had kunnen nemen omdat ze elkaars angst versterken en bang is dat dit zo zal blijven..

[pearlsofpassion]

Ah zo.
Het hangt er een beetje vanaf hoeveel ervaring je vriendin heeft met katten of dit verstandig is of niet. Maar hoe dat op termijn evolueert hangt van de kittens hun karakter af en is moeilijk te voorspellen.

Maar los daarvan: hoe bang spreken we hier dan over?
Steeds onder de kast of bed zitten als iemand beweegt, of komen ze wel de kamer in.
Gewoon wegspringen als iemand rechtstaat of naar hen toe gaat of niet goed kunnen aaien?
Of gewoon nog wat onzeker zijn en niet echt contact zoeken maar wel genieten van een knuffelsessie?

[marjann]

Nou ze laten zich aanraken sinds vandaag door haar maar vinden het nog erg eng,komen niet naar haar toe, kruipen constant weg onder de bank, het bed enz..
Voor vreemde mensen zijn ze altijd bang geweest ook voor de stofzuiger als je de slang al pakt zitten ze onder de bank en komen het eerste uur niet meer tevoorschijn.

[pearlsofpassion]

Wel, na 2 dagen al kunnen aanraken, en dat terwijl er een stofzuiger voorbijgekomen is, dat is al heel goed hoor.
Ik zou me niet te veel zorgen maken, gewoon geduld hebben en niets forceren.
Je zou haar kunnen helpen met wat tips uit topics onder 'angstige katten', om zo min mogelijk bedreigend over te komen.
Komt er vooral op neer om op de grond te gaan zitten omdat je zo kleiner lijkt, hen zelf te laten komen, je hand laag te houden, niet boven hun hoofd, en hen niet aan te staren maar af en toe je ogen te sluiten. Er zijn echter nog tips die misschien kunnen helpen...

Gewoon iets lekkers in je buurt zetten of in je hand houden terwijl je op de grond zit (en daar vb tv kijkt of een boek leest) of met een touwtje of hengel zwaaien, doet vaak al veel.
En niet te veel verwachten.
Katten hebben nu eenmaal wat tijd nodig om te wennen en erg goed gesocialiseerde kittens doen dat soms snel, maar soms ook niet. De minder gesocialiseerde doen daar wat langer over, maar dit is op 2 dagen echt al erg goed. Dat wijst er toch op dat ze mensen wel gewend zijn, al is het misschien niet erg geliefd, maar dat komt wel.
Komt wel goed zo.

En voor moest je daar nog aan twijfelen: met zn tweëen zullen ze ook sneller tevoorschijn komen dan als het een kittentje alleen was geweest.

[Adriana]

het is wat Valerie schrijft: ze vooral niet aan het schrikken brengen. dus geen harde geluiden, niet straffen, veel borstelen, veel mee proberen te spelen en heel veel tijd proberen met ze bezig te zijn. je inderdaad klein maken, op de grond zitten/liggen en de kans geven aan je gezicht en neus te ruiken. dat zal een paar dagen duren..
en voor de komende maanden: nooit straffen of iets naar toe roepen/geen harde geluiden. niet hard vastpakken of in hun nekvel pakken. ze zullen heel veel van de oudere poes gaan leren door haar voorbeeld en hebben tijd nodig in de nieuwe omgeving te wennen en wortelen.
en het scheelt, ze zijn met twee en kunnen samen optrekken, voor hen is dat ongelofelijk belngrijk!

[nellebel]

och ,die van mij vliegen ook nog steeds onder het fornuis als de stofzuiger in beeld komt. dat komt wel goed, ze heeft nog nog maar een paar daagjes.

[marjann]

Het gaat alleen maar minder sinds zondag, ze krijgt totaal geen contact meer met ze, de kleinere gaat nog wel maar de grote sluit zich helemaal af en ze verstoppen zich op de meest onmogelijke plekken, ze woont ook in een een huis vol hoekjes en gaatjes, soort grachtenpand in Amsterdam. Gisteren op bed geplast 3 keer, we denken dat ze haar oude baasje onzettend mist omdat ze daan zeer aan gehecht was. Zou het niet beter zijn om de andere poes te nemen die veel rustiger is en veel socialer en niet bang, ze versterken elkaar nu als de één ziet dat de ander iets eng vind vinden ze het allebie eng en kruipen weg.

[pinguin]

ik denk dat die vriendin wat meer gedult moet hebben.Plassen op andere plaatsen dan de kattenbak kan nooit goed zijn lijkt mij. Heb je al meer gelezen op het forum over angstige katten? Ze zou ook tijdelijk de ruimte kunnen verkleinen en eerst laten wennen aan haar in die ruimte. En dan pas alle ruimtes geven?

[nellebel]

ik zou ook de ruimtes verkleinen. gijs en gusje mochten bij ons pas naar boven toen ze goed gewend waren. en de kleien verstopplekjes die over bleven (waar ik er echt niet aan kon of hem niet kon zien) heb ik dichtgestopt. hij hield wel kleine verstopplekjes, maar daar kon ik hem zien en hij mij. dan ging ik op de grond erbij liggen met wat lekkers of gewoon zachtjes tegen hem praten, zo kon hij aan mij wennen.
op bed plassen kan zijn van angst, dat ze niet op de bak durven, maar dan vooral een teken dat de ruimte te groot is en de bak te ver weg.
ze kan de bak verplaatsen naar de plek waar ze zich verstoppen. en anders zeker plasje na laten kijken .je wilt niet weten hoeveel katten van de verhuisstress een urineweginfektie oplopen.
en geduld, geduld geduld. niks forceren, ,de kat moet naar haar toekomen.

[marjann]

Zijn baasje is vandaag langs geweest om te komen kijken, hij had zich weer verstopt en hoorde haar stem en begon heel hard te miauwen, kwam op haar af gestormd... helemaal dol en dol gelukkig, ze is twee uurtjes gebleven maar vertoont nu weer hetzelfde gedrag..

[nellebel]

dus echt een kwestie van wennen aan het nieuwe baasje.

[marjann]

Lijkt mij niet, overduidelijk dat het beesje zijn oude baasje mist, een kat kiest zijn baasje...

[nellebel]

tuurlijk mist hij zijn oude baasje, maar dat wil niet zeggen dat hij niet gewend kan raken aan een ander baasje. ik denk dat het juist laat zien dat het geen angstig katje met een trauma is, maar dat hij gewoon ontzettend moet wennen.