Afgelopen zomer hebben wij een 'heel zielig katje' meegenomen van vakantie uit Griekenland. Een rood katertje van inmiddels 7 maanden oud, hij is nu twee weken gecastreerd. Hij heeft mij geadopteerd als zijnde moeder en is dan ook erg aanhankelijk en knuffelig, een lieverd. Maar....
Hij kan echt Verschrikkelijk zijn!

Als er eten in de buurt is hangt hij aan je broek, ik moet hem echt meerdere malen op de grond zetten tijdens het eten, tegenwoordig is hij dan ook buiten of in de bijkeuken (grote ruimte hoor!) tijdens het eten. Hij luistert wel naar "nee" en een "talk-to-the-hand"-hand

, maar alleen bij mij. Hij komt graag op schoot, maar gaat dan op den duur erg klieren, bijten in de handen dan vooral. Ik haal hem dan van mijn schoot af, maar de kinderen zijn niet zo adrem en houden de handen dan in de lucht en roepen iets van "nouhou, de kat doet stom!", wat ik zielig vind voor de kids. Ook dan wordt hij verhuisd naar bijkeuken of tuin. Buiten spelen vind hij maar af en toe leuk, terwijl we echt een leuke grote tuin voor hem hebben waar hij lekker zijn gang kan gaan. Hij jankt heel erg veel en vooral naar mij...
Goed, dan de vraag: zou het helpen als hij een vriendje zou hebben in de vorm van nog een kat? Binnen heeft hij misschien te weinig te doen. Wat kan ik anders doen aan het geklier?
Dit is trouwens mijn eerste kattenvriend, dus ik heb jullie ervaringsdeskundigheid hard nodig
Groeten Maike