Pfff... op het internet staat zoveel.
Zeker van kattengedrag zie je daar soms de grootste onzin op staan. Nu wil ik niet zeggen dat wij de waarheid in pacht hebben, we zijn ook maar ervaringsdeskundig, maar ik weet zeker dat ik ergens op het internet precies het tegenovergestelde kan vinden.
Voor ik op het forum kwam heb ik ook op het internet gezocht naar de oplossing voor mijn probleem en niets daarvan werkte! Hier werd ik echter meteen een stuk beter geholpen en zo hebben we het ook opgelost gekregen. Waar het hier over ging, is niet echt van belang daarbij.
Ik heb toen ook op het internet vanalles gelezen en voor waarheid aangenomen waarvan ik nu wel zeker weet dat het niet zo werkt, en gewoon niet klopt. En toch vind je het vaak terug want er zijn zo'n zaken die wijdverbreid steeds verder verteld worden en aangeraden worden.
Zo kan je vb ook bergen tips tegen wildplassen vinden die niet werken. En meestal is het wel zo simpel als een extra bak plaatsen...
Of een kat wil een nieuwe kat niet aanvaarden en valt ze aan: zet ze samen in een klein kamertje, dan vechten ze het wel uit!

Echt waar, kan je veel vinden op het internet. En dan krijg je dus getraumatiseerde katten en die mensen komen dan vb op het forum vragen hoe ze in godsnaam die introductie nog goed moeten krijgen...
Maar goed, genoeg over de onbetrouwbaarheid van het internet.

Dat jouw kater het jonge katje niet leuk meer vond is waarschijnlijk omdat hij in de puberteit kwam en zijn eigen weg ging zoeken. Die kans zit er natuurlijk wel in als er een leeftijdsverschil is. Als je echter doorzet en je kater niet laat wegvluchten (je zegt dat hij meer buiten dan binnen ging), je de nieuwe niet het huis laat inpalmen, dan zouden ze vast wel vriendjes zijn gebleven. Of die kans was toch groot geweest.
Iedere kat is anders natuurlijk.
Als je op het forum rondkijkt kan je zien dat er heel erg veel katten erg opgeknapt zijn als er een nieuwe vriendje kwam na het overlijden van het oude vriendje. Dat verlicht de eenzaamheid en geeft hen iets om handen. Het omgekeerde hebben we denk ik nog niet tegengekomen, ik kan het me alleszins niet herinneren.
Wat niet wil zeggen dat het voor elke kat geldt, maar ja, dat is met elke raad zo... Zeker weet je het nooit.
Elke introductie brengt stress met zich mee, en dat is op zo'n rouwmoment niet zo ideaal, maar de kat depressief laten zijn is dat ook niet. Ik denk niet dat zo'n depressie betert met het tijd te geven. Ja, de kat leert ermee te leven, zo zijn katten. Maar dat is niet hetzelfde als er gelukkig mee zijn. En die stress van de introductie moeten ze dan toch door. Ik zie niet in waarom je daarmee zou moeten wachten. Des te sneller zijn ze ervanaf en des te sneller is die eenzaamheid er niet meer.
Dat wil ook niet zeggen dat het heel erg snel of overhaast moet. Das ook weer niet nodig. Gewoon zelf aanvoelen wat het beste voelt. En goed naar je kat luisteren, die zal het je wel vertellen (als je erg goed luistert

).
Groetjes Valerie, Kleintje (8 jaar) , Cuzco (3 jaar) en Luís (2 jaar) (+ konijntjes Rafke, Lars, Keira en Elise)