Oscar is niet zichzelf na overlijden Nero

[Synemios]

Zoals de meeste nu wel weten is Oscar's vriendinnetje Nero vorige week overleden.
Ze waren niet super close maar ook geen vijanden, ze leefden vredig samen zeg maar.
Oscar heeft de dag voor we Nero in lieten slapen ook echt nog bij haar gelegen, iets wat ik ze zelden zag doen.
Oscar is altijd een levendige speelse kater geweest, zelfs nu hij al 14 is houdt hij van spelen en rennen.
Maar nu vind ik hem steeds stiller worden, hij speelt wel maar niet meer zo veel en vaak zie ik hem ook zoeken.
Wij spelen ook extra met hem dat vind hij wel leuk merk ik.
Hij zoekt mij ook vaker op, wat natuurlijk prima is, maar Oscar is Oscar niet.
Ik snap dat hij haar mist, het is duidelijk gelinkt naar het weg vallen van Nero, en ik gun hem de tijd, maar hoe kan ik het voor hem nu wat makkelijker maken?
Ik vind dit zo zielig voor hem.

[pearlsofpassion]

Terug kattenvriendjes in huis. Dat is denk ik het enige dat je echt voor hem kan doen.
En daar ben je mee bezig...

[Synemios]

Hij is ook meer aan het melken/trappelen op zijn knuffeltje.
Tja ik weet het ook niet verder, ff geduld hebben denk ik.
Eten, drinken naar de bak gaat allemaal goed.

[Mirjam86]

Ik denk inderdaad dat hij weer opknapt als er afleiding in de vorm van kattenvriendjes in huis komen!
Hopelijk zal dat binnenkort gebeuren..

[castratenkoor]

Ik denk ook dat de aanschaf van 2 nieuwe kittens uitkomst gaat bieden voor arme Oscar.
Verwacht alleen niet dat hij ze met open armen(pootjes) zal ontvangen.
Zal eerst best een portie grom- en blaaswerk aan vooraf gaan.

Ik heb hier ook wel depri katten gehad na het overlijden van een van de katten.
En dat terwijl ze dan nog 6 vriendjes hebben, de ene kat is de andere niet.
Drie jaar geleden na het heengaan van Guus was heel het koor van streek, ze werden er letetrlijk ziek van.
Terwijl vorig jaar na het heengaan van Fritz geen een kat van streek raakte.
Guus had een veel prominentere plek in de groep.

Sterkte met Oscar, geef hem veel extra aandacht en liefde, ook straks als de nieuwe kittens er komen.

[Synemios]

Ja ik verwacht dat ook niet hoor.
Oscar heeft echt wel pech gehad, Het leeftijdsverschil tussen hem en de eerdere meisjes die we hadden was 2 jaar.
Maar Nero en Sylvester waren lang niet zo speels als hij.
Toen besloten we voor hem er een kitten bij te nemen, dat was Mickey, hij was trouwens al bijna een jaar toen we hem kregen.
Zwaar verwaarloosd, maar dat kwam al snel goed hier.
Eerste weekje, grommen en blazen en toen samen spelen.
Het werden de beste vriendjes, maar Mickey is maar 11 jaar geworden, op zijn 5e kreeg hij nier problemen.
half jaar later viel Sylvester weg, en toen bleef hij samen met Nero over en dat was een vredig bestaan.
Maar nu is hij dus weer alleen, en we hebben wel al eerder gedacht aan 1 of 2 kameraadjes voor Oscar, maar Nero kon niet goed meer tegen drukte dus dan moet je toch kijken wat voor iedereen het beste is.
Ik hoop dat Oscartje weer een beetje happy wordt als hij wat gezelschap krijgt.
Ik gun hem dat zo.

[castratenkoor]

Komt vast wel goed, heeft even tijd nodig!

Is inderdaad sneu dat hij al zoveel vriendjes heeft overleefd. Maar aan de andere kan, voordeel is wel dat hij altijd en diverse types aan katten om zich heen gehad heeft. Geeft toch een grotere slaagkans bij het nemen van nieuwe kittens.

[Adriana]

kan me voorstellen dat het je aan je hart gaat, naast je eigen verdriet, je lieverd ook heel mat en bedrukt te zien.
kan alleen maar vertellen hoe het bij ons vorig jaar was.. beetje hetzelfde met Enzo toen MoMo wegviel. verschil was wel dat ik toen al een paar maanden bengels in huis had, waar Enzo overigens geen aansluiting mee had/heeft in de vorm van spelen.
de bengels waren erg laconiek onder het wegvallen van MoMo maar Enzo is ruim een maand erg bedrukt geweest. woonde onder het logeerbed en kwam eigenlijk alleen maar tevoorschijn om wat te eten.
ik heb overwogen hem een beetje cholodin te geven, maar heb dat denk ik toch niet gedaan.. wel heb ik erg goed in de gaten gehouden of hij goed plaste en redelijk at. extra met hem spelen werkte niet en van extra aandacht werd hij alleen maar nog schichtiger.

ik kan het proberen te vergelijken met een mensenrouwproces. daar staat in een hevige vorm 2 jaar voor en dat kun je eigenlijk niet versnellen want het verwerkwerk is een proces in je hersens en dat vergt tijd. zo is het met sommige dieren denk ik ook, maar hoe lang zoiets kan duren durf ik niet te zeggen, hier ruim een maand.
en vreemd.. ineens, van het ene op andere moment werd hij weer zichtbaar en at samen met de bengels. ging weer in de vensterbank liggen en kwam weer op schoot.

probleem was dat ik in die tijd ook best veel verdriet om MoMo had en was zelf ook redelijk van de kaart. en toen Enzo weer beetje zichtbaar werd, klaarde het bij mij ook op en zijn we gaan bouwen aan de nieuwe groep van bengels en Zo.
en het zou ook nog best zo kunnen zijn dat de lapjesdames de eerste dagen helemaal aan hem voorbij zullen gaan.. omdat Oscar nog niet uitgerouwd is.. maar voorspellen kun je het niet.. hoop dat het klikt en dat ze snel maatjes worden!

[Peet]

Triest hé, om je liefje zo te zien... Heb het met een hond gehad, helemaal de weg kwijt toen zijn vriendinnetje weg viel.
Ik hoop dat nieuwe maatjes hem uit een dal kunnen trekken, dat hij weer lol krijgt in het leven.
Sterkte ermee.

[Synemios]

Daar zeg je wat Adriana,

Misschien reageert hij ook wel op mij, want s' avonds lijkt het wat beter te gaan en mijn vriend was de eerste paar dagen intens verdrietig en ik hield me sterk omdat alles wel door moest draaien, en ik er ook voor hem en Oscar wilde zijn.
Hij zegt dat hij het ergste wel gehad heeft, natuurlijk is hij nog wel verdrietig en mist hij haar maar niet meer zo erg als dat het was.
Bij mij komt het ergste altijd wat later, gisteren kwamen ze een pakketje brengen voor Nero dat had ik al eerder besteld, en het crematorium belde, kreeg ook nog een kaartje van de DA dus dat was voor mij allemaal best heftig, ik ben wel bij Oscar weg gegaan om hem niet nog meer overstuur te maken en ben even alleen gaan zitten, ik was echt even mezelf kwijt.
Baasje komt net thuis en Oscar leeft weer op.

Castratenkoor, ja gelukkig is hij andere katten gewend, hij is eigenlijk nu voor het eerst in zijn leven alleen.

Ja Peet, dat is moeilijk maar ja ook hij heeft tijd nodig.

[Sunnetje]

Zoiets blijft inderdaad moeilijk, om je kattenmaatje zo verdrietig te zien. Dieren kunnen zeker wel rouwen, ondanks wat sommige mensen beweren. Toen mijn Pinto* vorig jaar overleed, merkte ik het ook aan een aantal van mijn katten. Mijn Mystic sliep toen ineens héél veel, ik vermoed ook dat hij hierdoor zijn blaasgruis problemen kreeg.

Een nieuw maatje is vaak inderdaad een goede oplossing, dus laten we hopen dat Zondag die klik er is en dat jullie al snel de dametjes mee naar jullie huis mee kunnen nemen Ik heb er in elk geval alle vertrouwen in.

Wat je misschien tot die tijd kan doen, is Valeriaan(druppels) kopen. Het stinkt enorm, maar de meeste katten vinden het héérlijk en het is vaak een goede -tijdelijke- afleiding
Of eventueel Feliway, dit geeft een stofje af wat de katten rustig maakt. Maar het is vrij prijzig en het werkt lang niet altijd.

Sowieso je lieverd lekker verwennen, aandacht en veel liefde geven, dat is toch nog altijd het beste medicijn.

[Synemios]

Wij hebben er ook vertrouwen in hoor, wij vinden het erg leuk om ze in het echt te ontmoeten
Ik heb net wat druppeltjes valeriaan op zijn knuffel gedaan, feliway hangt er nog ivm Nero maar volgens mij reageert hij daar niet echt op.
Verwennen, aandacht en liefde geven doen we vollop, ik geef hem maar gewoon lekker ook de ruimte.
Hij ligt nu in zijn mandje met zijn kopje op zijn knuffel te spinnen.

Er wordt zoveel beweerd, maar dit is niet de 1e keer dat ik zie dat een kat echt wel zijn of haar maatje mist.
Het is wel voor het eerst dat het zo heftig is.

Hoe is het nu met Mystic?

[Sunnetje]

Feliway werkte hier destijds helaas ook niet, althans niet met 1 verstuiver. 2 of meer schijnen effectiever te zijn, maar ja... prijzige dingen zijn het. Valeriaan werkt vaak ook super En inderdaad veel liefde.

Met Mystic gaat het nu weer prima hoor, het was vorig jaar en begin dit jaar even spannend, maar het gaat nu weer erg goed met hem . Er staat hier nog ergens een topic over hem

[HelloKitty]

Ik wilde even zeggen dat ik jouw manier van aanpakken al heeeel goed vind! Aandacht, spelen, steunen voor zover je dat kan..
Het is hartverscheurend om te zien en zal inderdaad nog wel even tijd nodig hebben.
Ik ben heel erg benieuwd hoe het gaat als hij straks weer kattenvriendjes heeft

ps; excuses als ik over berichtjes heen heb gelezen of verkeerde informatie heb gelezen

[Synemios]

Nee hoor HelloKitty je hebt niets verkeerds gelezen en dank je wel!
Ik volg gewoon mijn gevoel,maar ja ik ben natuurlijk geen kat en soms is het fijn als anderen met je meedenken

Ik heb nog een feliway in de kast, ik zal die er even bij steken nog.
Ik heb het verhaal over Mystic gelezen inmiddels, gelukkig gaat het nu goed met hem