Vertrouwen groeit en groeit...

[Peet]

schijnbaar!

Dodge moest zijn prik hebben gisteren.
De vervoersbox stond al weken in de achterkamer. Maar toen ik hem gisteren pakte en hem erin wilde doen was het mis. Er vandoor!
Gelokt met wat lekkers en Leon kon hem toen vrij snel pakken en in het mandje doen.
We zijn samen naar de da geweest... Dodge klagelijk mauwend in de mand. Echt zielig dan hé.

Maar ik had eigenlijk verwacht dat hij echt doodsbang zou zijn bij de da. Maar het viel me ALLES mee! Echt fijn. Oké, hij was wel heel erg gespannen hoor. Maar hij was gewoon door 1 persoon goed op tafel te houden voor zijn prikje.
(en ik denk dat als zo'n volwassen kater écht door het lint gaat je moeite hebt.. en dat had ik niet eens)
Thuis is hij een klein uurtje een beetje van slag geweest en toen kwam hij alweer knuffelen. Eten ging hij alweer gelijk!

Stelt niet zo veel voor misschien. Maar als ik dan zie hoe het vertrouwen gegroeid is in het jaar dat hij hier is dan doet ons dat wel goed!

Chevy is vorige maand geweest en die vond het eigenlijk allemaal wel prachtig... maf wijffie!
Die ging rustig op de tafel liggen wachten en rondkijken wat de da aan het doen was.
(maar goed, zij komt ook niet uit het asiel en is niet als zwerver gevonden)

[castratenkoor]

Wat fijn is dat dan hè dat gevoel van vertrouwen.
Heerlijk dat het allemaal soepel gegaan is.

[Mirjam86]

Dat moet ontzettend goed voelen, een groter compliment kan je niet krijgen van je kat toch?

[Catfish]

Wat een fijn bericht Peet! Heerlijk dat het vertrouwen groeit, lekker gevoel zal dat zijn. Veel plezier samen!

[Peet]

Is ook een heerlijk gevoel. Hij duwde ook zijn kopje onder m'n arm bij de da op tafel.
En dat hij thuis ook zo snel weer de oude is... ja, daar zijn we allebei blij mee!

We hebben hem gelijk wat lekkers gegeven, Almo Nature, en hij begon daar gelijk aan.
T'is zo'n lekker ventje!

[Sunnetje]

Heerlijk gevoel is dat he? Mijn Rambo had dit ook, die was ook altijd panisch in het begin, en nu is het zover dat ie nog wel bangig is als ie in het reismandje gaat, en bij de DA is ie ook gespannen, maar hij raakt niet in paniek en hij is bij thuiskomst al heel snel weer de oude

En je schatje even belonen omdat hij zo dapper is geweest is natuurlijk altijd goed

[nellebel]

heerlijk he peet, vooral als ze dan lekker tegen je aankruipen. met alle DA bezoeken was ik ook vooral bang dat gijs me totaal niet meer vertrouwde, omdat ik steeds de "dader" ben, maar dan is het zo llief als hij vol vertrouwen tegen je aankruipt bij de DA. guusje vindt alles leuk )ondanks dat haar oren werden uitgespoten de 1e keer) totdat je aan haar komt (oorzaak dus de oren). even afleiden, snel prikje en daarna op onderzoek uit in de kamer. alles wordt gecheckt, inclusief de DA zelf. (haha ze sprong op zijn rug en keek hoe hij gijs zijn prik gaf)

[Ilovesiamesecats]

Joepie kroop op de behandeltafel altijd op mijn schouder... Dan smolt ik.

[Peet]

Lief hé, hoe ze je dan opzoeken voor veiligheid.

[Anne]

Wat lief zeg!!! Waar ik mij dan weer schuldig over voelde is dat ze bij je kruipen voor veiligheid maar dat het dan toch even auw gaat doen
Casper* kroop ook altijd op me, het liefst verdween ze in mijn jas, ondanks de prikjes die ze gewoon kreeg en ik voelde dat als een soort van falen tegenover haar

[Peet]

Ik heb dat ook met alle beesten.
Dat ik mezelf giga schuldig voel als ik naar de da ga.
Oké, met de honden wat minder als met de katten. Honden kun je nog toespreken dat het 'klaar' is en ze niet moeten zeuren. (als er niets ernstigs is dan hé)

Dus ja, met de katten voel ik me ook heel schuldig. Heb zelfs even getwijfeld om af te bellen... maar ja, ook niet slim. Want je kunt weer van alles meenemen van buiten hé.

[nellebel]

nellie kroop ook altijd onder mijn trui. die zat tijdens de autorit in elkaar gekropen op mijn schoot. (wel gevaarlijk met rijden maar anders was ze in paniek). terugweg ging madam op de brijrijdersstoel zitten gluren naar buiten.
flippie zat altijd op mijn schouder.
ach we doe neht voor het geode doel, en soms lijkt het ook wel alsof ze dat wel begrijpen, vooral als ze toch lekker tegen je aankruipen voor beschutting of thuis weer een dikke knuffel.

[Peet]

Het kan ook gewoon niet anders hé, het is voor het goede doel.

In zijn bek kijken vond hij trouwens écht niet goed, deed hem gewoon niet open. Heeft de da ook zo maar gelaten.

[Corrina]

Wat fijn dat het vertrouwen zo groeit!
Mijn Indy was vorige maand bij de DA helemaal verstart van de angst. Tong uit d'r bekje, grote ogen en plat tegen de grond. Arme schat.. Ik voelde me ook wel schuldig. Had haar zo zonder problemen met een brokje de vervoersbox in gelokt.. Voelde alsof ik haar verraden had.. Gelukkig herstelde ze thuis wel snel..

Het is zo mooi om dat vertrouwen te zien groeien heh.. Het is vandaag precies 1 jaar geleden dat ik mijn schatjes uit het asiel haalde.. Indy wilde niets van me weten, zat steeds op veilige afstand, was niet te aaien en schoot al weg als ik te dicht langs haar liep... Op het asielkaartje stond ook: geen schootkat, zeer zelfstandig, tijd nodig om te wennen...

Nu een jaar later zie ik haar nog steeds veranderen.. Eerst was het maanden praten en knipogen op afstand. Later mocht ik haar 's nachts een aai in de gang geven..Mocht ik steeds dichterbij komen.. Een paar maanden geleden kon ik zelfs naar haar toe komen om haar te aaien...
Vorige maand had ze iets nieuws; zodra ik de douchekraan dichtdraaide kwam mevrouw kroelen op de handdoek in de badkamer...
Deze week helemaal feest; Indy sprong al een paar dagen op de bank en zat naar die schoot te staren waar Puck, mijn andere kat, altijd ligt te slapen...Veel getwijfel pootje op schoot en er weer af... uiteindelijk werd het liggen naast de schoot, met het hoofdje op schoot!!! Met daarbij een bescheiden spin! Helemaal blij!!

[HelloKitty]

Ik kan me heel goed voorstellen dat dat zo'n fijn en gerustgesteld gevoel geeft! heerlijk!