Chronisch nierfalen
Chronisch nierfalen
Hoi
Ik ben nieuw op het forum en heb al veel gelezen over nierfalen. Toch wil ik even mijn eigen verhaal kwijt. Gisteren met Flip de kater van 14 jaar naar de DA geweest. Zijn creatine is was 264, terwijl die tussen de 80 en 140 moet liggen en de ureum was 34. Volgens de DA waren de niertjes al gekrompen. Ik heb speciaal voer meegekregen droog en nat en Baktakor tabletten. Ik heb hem vandaag extra water neergezet zodat hij lekker kan drinken. Ik lees op het forum heel verhalen dat de katten niet meer willen eten en sterk vermageren. Bij Flip valt mij op dat hij nog gewoon zijn levenslust heeft, goed eet (droog en nat voer), lekker schooit voor extra eten en gezond op mij overkomt. Behalve veel plassen en drinken. Ik maak mij toch wel zorgen, net als vele kattenbezitters wil je je liefste nooit missen. Ik heb er gisteren nog met de DA overgesproken voor wat betreft levensverwachting, maar zij kon er geen zinnig woord over zeggen. Bij vele onderwerpen zie ik veel hogere waarden dan bij Flip, betekent dit nu dat ik er op tijd bij was? Ik was gisteren zo overrompeld door het nieuws dat ik achteraf toch nog wat vragen aan over heb gehouden. De DA gaf aan dat ik het dieetvoer de eerste dagen moest vermengen met zijn eigen voer? Hoe hebben jullie dit aangepakt? Geven jullie de medicatie 's ochtends of 's avonds? en wat is het beste? en op vaste tijden etc. Flip krijgt meestal tussen 5 en 6 uur nat voer. Als het beter is om het 's ochtends te geven wil ik hem best 's ochtends ook nat voer gegeven. Is kattenmelk nog wel mogelijk of is dit juist uit den boze nu? Zijn er ervaringen met achteruitgang en de snelheid daarvan?
Ik ben even radeloos heb gisteren pas het nieuws gekregen dus moet het nog verwerken en het een plekje geven. Ik heb wel al besloten al het mogelijke voor hem te doen om hem nog zolang als mogelijk een kwalitatief goed leven te bieden!!! Veel knuffel en tijd aan hem besteden is daarbij een pre!!
Ik ben nieuw op het forum en heb al veel gelezen over nierfalen. Toch wil ik even mijn eigen verhaal kwijt. Gisteren met Flip de kater van 14 jaar naar de DA geweest. Zijn creatine is was 264, terwijl die tussen de 80 en 140 moet liggen en de ureum was 34. Volgens de DA waren de niertjes al gekrompen. Ik heb speciaal voer meegekregen droog en nat en Baktakor tabletten. Ik heb hem vandaag extra water neergezet zodat hij lekker kan drinken. Ik lees op het forum heel verhalen dat de katten niet meer willen eten en sterk vermageren. Bij Flip valt mij op dat hij nog gewoon zijn levenslust heeft, goed eet (droog en nat voer), lekker schooit voor extra eten en gezond op mij overkomt. Behalve veel plassen en drinken. Ik maak mij toch wel zorgen, net als vele kattenbezitters wil je je liefste nooit missen. Ik heb er gisteren nog met de DA overgesproken voor wat betreft levensverwachting, maar zij kon er geen zinnig woord over zeggen. Bij vele onderwerpen zie ik veel hogere waarden dan bij Flip, betekent dit nu dat ik er op tijd bij was? Ik was gisteren zo overrompeld door het nieuws dat ik achteraf toch nog wat vragen aan over heb gehouden. De DA gaf aan dat ik het dieetvoer de eerste dagen moest vermengen met zijn eigen voer? Hoe hebben jullie dit aangepakt? Geven jullie de medicatie 's ochtends of 's avonds? en wat is het beste? en op vaste tijden etc. Flip krijgt meestal tussen 5 en 6 uur nat voer. Als het beter is om het 's ochtends te geven wil ik hem best 's ochtends ook nat voer gegeven. Is kattenmelk nog wel mogelijk of is dit juist uit den boze nu? Zijn er ervaringen met achteruitgang en de snelheid daarvan?
Ik ben even radeloos heb gisteren pas het nieuws gekregen dus moet het nog verwerken en het een plekje geven. Ik heb wel al besloten al het mogelijke voor hem te doen om hem nog zolang als mogelijk een kwalitatief goed leven te bieden!!! Veel knuffel en tijd aan hem besteden is daarbij een pre!!
Re: Chronisch nierfalen
Nou ik denk dat het nog geen tijd is om afscheid te nemen hoor, personeeltje van Flipje.
Regel 1 houdt je aan het dieetvoer.
Regel 2 kattenmelk NIET MEER DOEN (zit veel te veel eiwit in)
Regel 3 pilletjes op tijd geven, maakt niet uit wanneer zolang je ze maar niet vergeet.
Je hoeft het eten niet te mengen als flipje gewoon het dieet voer ook lust.
Lust hij het niet, dan is er nog legio ander voer wat ook goed is voor Flipje.
Stopt Flipje met eten, dan is er nog 1 regel... beter slecht eten dan geen eten.
Maar zoals ik al zei, er is legio keuze in voeding, dus ik zie dat wel goed komen.
Zeker om dat Flipje nog zo goed eet.
Ik snap dat het schrikken was, dat was het voor mij ook.
En er komt een dramatische hoeveelheid informatie over je heen.
Lees je goed in verder over het eten.
Vooral het topic "Pluisje heeft verhoogde nierwaardes" heb ik erg veel opgestoken.
En niet schrikken, je komt er vanzelf uit.
Laat het bezinken.
En laat ook je eigen gevoel spreken als je naar Flipje kijkt en hoe hij reageert.
Jij kent je poezeltje al 14 jaar hey.
Welkom op het forum
Regel 1 houdt je aan het dieetvoer.
Regel 2 kattenmelk NIET MEER DOEN (zit veel te veel eiwit in)
Regel 3 pilletjes op tijd geven, maakt niet uit wanneer zolang je ze maar niet vergeet.
Je hoeft het eten niet te mengen als flipje gewoon het dieet voer ook lust.
Lust hij het niet, dan is er nog legio ander voer wat ook goed is voor Flipje.
Stopt Flipje met eten, dan is er nog 1 regel... beter slecht eten dan geen eten.
Maar zoals ik al zei, er is legio keuze in voeding, dus ik zie dat wel goed komen.
Zeker om dat Flipje nog zo goed eet.
Ik snap dat het schrikken was, dat was het voor mij ook.
En er komt een dramatische hoeveelheid informatie over je heen.
Lees je goed in verder over het eten.
Vooral het topic "Pluisje heeft verhoogde nierwaardes" heb ik erg veel opgestoken.
En niet schrikken, je komt er vanzelf uit.
Laat het bezinken.
En laat ook je eigen gevoel spreken als je naar Flipje kijkt en hoe hij reageert.
Jij kent je poezeltje al 14 jaar hey.
Welkom op het forum
Groetjes van Marjan, Prrrt van Sara (7-6-2010), mieuw van Tygo (01/11/2011)
In loving memory Moos, Teun, Puk, Roxy, Joop
In loving memory Moos, Teun, Puk, Roxy, Joop
Re: Chronisch nierfalen
Flipje is vandaag is helemaal overgegaan op zijn nierdieet voeding. Hij heeft de brokjes gewoon lekker opgegeten. Het natvoer heeft die voor 3 kwart opgegeten. Ik denk dat dit komt omdat die iets te veel brokjes heeft gegeten. Voor het pilletje heb ik een mooie oplossing gevonden. Ik doe een halve tablet in de vijzel, dan wordt het mooi poeder en dan door het eten heen. Volgens mij heeft die het niet in de gaten. Hoop dat zijn eetgedrag zo blijft.
Hij heeft vandaag veel geslapen en had geen zin in buiten, maar ja het waait ook ontzettend hier. Ben nog niet helemaal gewend aan het idee hoor dat hij CNF heeft. Moet nog even bezinken allemaal. Ik ga morgen nog ander nat voer en brokjes halen zodat die verschillende smaken heeft dan kan ik lekker afwisselen.
Ben wel geschrokken van alle verhalen hier op het forum. Meeste katten veel hogere waarden en niet willen eten etc. Gelukkig heeft Flip dit niet maar ik hou je jullie toch op de hoogte van zijn leventje. Hoop dat ik hem nog lang bij mij mag hebben, maar de onzekerheid van hoelang gaat het nog goed, moet ik nog een plekje geven. Hoe hebben jullie dat eigenlijk gedaan?
Hij heeft vandaag veel geslapen en had geen zin in buiten, maar ja het waait ook ontzettend hier. Ben nog niet helemaal gewend aan het idee hoor dat hij CNF heeft. Moet nog even bezinken allemaal. Ik ga morgen nog ander nat voer en brokjes halen zodat die verschillende smaken heeft dan kan ik lekker afwisselen.
Ben wel geschrokken van alle verhalen hier op het forum. Meeste katten veel hogere waarden en niet willen eten etc. Gelukkig heeft Flip dit niet maar ik hou je jullie toch op de hoogte van zijn leventje. Hoop dat ik hem nog lang bij mij mag hebben, maar de onzekerheid van hoelang gaat het nog goed, moet ik nog een plekje geven. Hoe hebben jullie dat eigenlijk gedaan?
Re: Chronisch nierfalen
Als het goed is smaken de pillen ook "lekker", staat op de verpakking.
Maar je hebt er inderdaad eigenwijsjes bij
Zolang Flipje lekker eet, gewoon z'n nierdieet geen andere zaken, dan kan Flipje best nog lang bij je blijven hoor.
Maar je hebt er inderdaad eigenwijsjes bij
Zolang Flipje lekker eet, gewoon z'n nierdieet geen andere zaken, dan kan Flipje best nog lang bij je blijven hoor.
Groetjes van Marjan, Prrrt van Sara (7-6-2010), mieuw van Tygo (01/11/2011)
In loving memory Moos, Teun, Puk, Roxy, Joop
In loving memory Moos, Teun, Puk, Roxy, Joop
Re: Chronisch nierfalen
Bedankt voor je positieve reacties .
Ik heb hem vandaag mega veel geknuffeld volgens mij dacht die een paar keer het "personeel" is gek geworden
Ik heb hem vandaag mega veel geknuffeld volgens mij dacht die een paar keer het "personeel" is gek geworden
Re: Chronisch nierfalen
Ben een tijdje off line geweest, merk dat ik altijd zeer verdrietig wordt van de overlijdensberichten. Nu dacht nog eens kijken en wil meteen een update geven over Flip. Hij is nog fit en lekker zichzelf. We hebben afgesproken deze zomer nog af te maken Hij heeft dan ook met volle teugen genoten van het goede weer van de afgelopen dagen. Volgende maand wordt hij 15 jaar. Ik heb het motto elke dag is er weer een, sinds de diagnose in november. Maak mij alleen wat zorgen over de periode in september als we op vakantie gaan. Normaal gaat hij dan naar een goed pensioen, daar heeft hij het naar zijn zin. Eens kijken met de eigenaar hoe we dat gaan aanpakken? Heeft hier iemand ervaring mee?
Re: Chronisch nierfalen
Ik zou het aankijken tegen die tijd. Als Flip nog steeds goed in z'n vel zit zie ik niet in waarom hij niet in het pension kan. Daar geven ze hem gewoon z'n nierdieet.
Groetjes van Marjan, Prrrt van Sara (7-6-2010), mieuw van Tygo (01/11/2011)
In loving memory Moos, Teun, Puk, Roxy, Joop
In loving memory Moos, Teun, Puk, Roxy, Joop
Re: Chronisch nierfalen
Hehe Flip vanochtend weg gebracht, hij is nog in goede doen. Hij zal het naar zijn zin hebben in het pension. Al is het vrouwtje over bezorgd. Tja jullie hebben niets aan dit bericht, maar ik moest het even kwijt. Het is nu al 9 maanden na de diagnose, het gaat goed met Flip. Nog mooi zijn vacht en heldere ogen, eet goed enz. Je merkt wel dat hij ouder wordt, veel slapen en niet meer zo snel als vroeger.
- BillyJean
- Jaguar
- Berichten: 781
- Lid geworden op: 22 feb 2011 10:57
- Locatie: Bovenkarspel
- Contacteer:
Re: Chronisch nierfalen
wat fijn dat het nog steeds goed gaat met Flip. Geniet van je vakantie, Flip zal zeker goede zorg krijgen op zijn vakantieadresje
Groetjes van Elly, Fayline (29-02-2008) en Taffy ( 29-10-2012)
* BillyJean * * Bowie *
Hier vind je ons fotoalbum
* BillyJean * * Bowie *
Hier vind je ons fotoalbum
Re: Chronisch nierfalen
Beste
Helaas Flip heeft de strijd verloren. Sinds november 2010 was hij nierpatient en hij heeft nog met volle teugen van het leven genoten. Je merkte de laatste weken dat hij veel sliep, maar hij at en vroeg ook nog om aandacht. Eigenlijk niets aan de hand denk je, kom op hij is 15,5 jaar, dan ben je niet meer zo rap.
Maar vanaf vorige week donderdag at hij nauwelijks nog, niet uit zichzelf, wel als ik het hem bracht en verdunde met water, dan at hij wel, maar zeer weinig.
Slik slik denk je dan, even in de gaten houden, oei zou het dan toch begonnen zijn? Het begin van het einde? Je wilt niet gelijk het ergste denken, dus ga je een paar dagen door met fulltime zorg, met de gedachten als ik hem zo langer bij mij heb, dan moet het maar zo......De geur uit zijn bekje werd echter zeer sterk, als je hij bij je lag en hij ademende uit, kwam er een zware ammoniak lucht je tegenmoet. Zaterdag merkte ik dat hij verzwakt was, lichamelijk, weinig beweging, veel slapen, niet meer opspringen e.d. Oei denk je even aankijken. Van het ene op het andere moment stond meneer boven aan de trap, te trappelen om naar buiten te laten. Als je hem toen zag, echt ik was helemaal opgelucht, ik denk zie je nu wel, je hebt je te druk gemaakt. Hij is nog in orde. Flip lekker buiten geweest, maar hij ging nooit verder dan de tuin van de buren, dus ik hoefde mij geen zorgen te maken. Normaliter kwam hij rond vijf uur altijd trouw naar binnen voor zijn eten, maar half zes, half zeven geen Flip. Ook op roepen reageerde hij niet, normaal dus wel. Uiteindelijk zat hij om half elf voor de deur, met een verzwakte houding. Op zondag veranderde zijn gedrag niet meer, alleen maar slapen, niet meer kunnen lopen, niet meer op de kattenbak, een lusteloze apathische kat. Tja en dan weet je het........................., maar hoop blijven houden, misschien zijn het zijn tanden, misschien is het dit of dat, maar nee diep van binnen weet je het, als je veel hebt gelezen over het verloop van het proces bij CF, dat je naar de dierenarts moet en wat de diagnose zal zijn.
Maandag ochtend gelijk naar DA, met lood in de schoenen, want ondanks de ijdele hoop op een andere uitslag, wist ik diep van binnen hoe laat het was. Helaas 5 voor twaalf, de DA bevestigde mijn vermoeden al op basis van zijn adem. Om het zekere voor het onzekere te nemen, bloed geprikt, twintig minuten wachten op de uitslag en toen..................ja hoor...............de waarden U en C waren overduidelijk te hoog.
Er was dus geen andere uitweg dan euthanasie, ja er zullen mensen zijn die zeggen, je had nog dit of dat kunnen doen, maar al vanaf de diagnose heb ik mij voorgenomen, de kwaliteit van het leven van Flip bepaalt de keuze, en niet het baasje. Flip was flip niet meer, hij was bezig met zijn eigen vergiftiging.
Ja klopt ik had het nog een paar dagen kunnen rekken, dan was hij helemaal vermagerd, was hij gaan braken, kreeg die een mottige vacht en was hij uiteindelijk ook.......Maar zoals ik al zei dat wilde ik niet voor Flip.
Na het bezoek aan de DA, gelijk een afspraak gemaakt voor euthanasie, nee niet in de kille serene omgeving bij de DA, maar vertrouwd en in alle rust thuis. Gelukkig zatten er nog een paar uurtjes tussen, daarmee ben ik in de gelegenheid geweest, mij zelf bedenkt tijd te gunnen, is dit "het moment?", ja dit is het moment, kijk naar hem dan weet je het zeker. Wij zijn nog fijn enkele uren bij elkaar geweest, we hebben geknuffeld en ik heb hem nog zijn favoriete drankje gehaald: chocomelk. Samen hebben we naar het afscheidsmoment toegewerkt..........half vier stopte zijn hartje met kloppen. Hij heeft waardig afscheid genomen van het leven, geen pijn, rustig heen gegaan. Ik zag het aan zijn vredige blik toen hij "weg" was.
Nu een dag verder, probeer ik zijn leven te herinneren, ondanks dat het verdriet omtrent het afscheid enorm pijn doet. Het verdriet zal slijten, wordt minder, maar zal nooit verdwijnen, wat overblijft zijn de herinnering.......tja een huis vol, een tuin en een enorme verzameling aan foto's.
Een kleine schets van Flip.
Flip, wat zal ik je missen jonge, mijn poepie, je was uniek! Flip deed zich altijd voor als een echte macho man, groot en sterk, maar zijn hart was van goud. Flip altijd gericht op mensen, nooit gemeen of vals, en wel in voor wat kattenkwaad, maar niet te gek natuurlijk. Dat zat niet in hem. Flip de kat die altijd dacht dat hij een buitenkater was, maar in werkelijkheid nooit verder ging dan de tuin van de buren en daar uren lag te slapen .
Mensen die niet van katten houden, wist Flip "om" te krijgen, hij gooide al zijn charmes in de strijdt, en ja hoor uiteindelijk lukte het hem, oké dan ik geef je wel en aaitje, of reacties van: 'zo die is lief, ben niet zo op katten, maar hij is wel leuk'. Tja dat kreeg Flip dus voor elkaar. Zo trots als een pauw, maar hij zei ook graag miauw, soms wel erg veel en erg lang achter elkaar, dan zeiden we wel eens Flip nu is klaar. Dat hielp dan ook maar twee minuten, maar goed hij babbelde graag, alleen de laatste dagen niet meer.......
Flip volgens mij de enigste kat in de wereld die op verzoek kusjes gaf, altijd voor mij klaar stond als ik thuis kwam, met een lieve blik, een kusje en een knuffel. Flip de vrolijke noot is er niet meer, maar de warmte die mijn hart vult als ik aan hem denk, die zal nooit verdwijnen. Ik wil Flip bedanken voor alle liefde en warmte die hij heeft gegeven, Flip is ik zal je nooit vergeten.
Groetjes van Flip, en hij zal waken over alle katten met CNF.
Helaas Flip heeft de strijd verloren. Sinds november 2010 was hij nierpatient en hij heeft nog met volle teugen van het leven genoten. Je merkte de laatste weken dat hij veel sliep, maar hij at en vroeg ook nog om aandacht. Eigenlijk niets aan de hand denk je, kom op hij is 15,5 jaar, dan ben je niet meer zo rap.
Maar vanaf vorige week donderdag at hij nauwelijks nog, niet uit zichzelf, wel als ik het hem bracht en verdunde met water, dan at hij wel, maar zeer weinig.
Slik slik denk je dan, even in de gaten houden, oei zou het dan toch begonnen zijn? Het begin van het einde? Je wilt niet gelijk het ergste denken, dus ga je een paar dagen door met fulltime zorg, met de gedachten als ik hem zo langer bij mij heb, dan moet het maar zo......De geur uit zijn bekje werd echter zeer sterk, als je hij bij je lag en hij ademende uit, kwam er een zware ammoniak lucht je tegenmoet. Zaterdag merkte ik dat hij verzwakt was, lichamelijk, weinig beweging, veel slapen, niet meer opspringen e.d. Oei denk je even aankijken. Van het ene op het andere moment stond meneer boven aan de trap, te trappelen om naar buiten te laten. Als je hem toen zag, echt ik was helemaal opgelucht, ik denk zie je nu wel, je hebt je te druk gemaakt. Hij is nog in orde. Flip lekker buiten geweest, maar hij ging nooit verder dan de tuin van de buren, dus ik hoefde mij geen zorgen te maken. Normaliter kwam hij rond vijf uur altijd trouw naar binnen voor zijn eten, maar half zes, half zeven geen Flip. Ook op roepen reageerde hij niet, normaal dus wel. Uiteindelijk zat hij om half elf voor de deur, met een verzwakte houding. Op zondag veranderde zijn gedrag niet meer, alleen maar slapen, niet meer kunnen lopen, niet meer op de kattenbak, een lusteloze apathische kat. Tja en dan weet je het........................., maar hoop blijven houden, misschien zijn het zijn tanden, misschien is het dit of dat, maar nee diep van binnen weet je het, als je veel hebt gelezen over het verloop van het proces bij CF, dat je naar de dierenarts moet en wat de diagnose zal zijn.
Maandag ochtend gelijk naar DA, met lood in de schoenen, want ondanks de ijdele hoop op een andere uitslag, wist ik diep van binnen hoe laat het was. Helaas 5 voor twaalf, de DA bevestigde mijn vermoeden al op basis van zijn adem. Om het zekere voor het onzekere te nemen, bloed geprikt, twintig minuten wachten op de uitslag en toen..................ja hoor...............de waarden U en C waren overduidelijk te hoog.
Er was dus geen andere uitweg dan euthanasie, ja er zullen mensen zijn die zeggen, je had nog dit of dat kunnen doen, maar al vanaf de diagnose heb ik mij voorgenomen, de kwaliteit van het leven van Flip bepaalt de keuze, en niet het baasje. Flip was flip niet meer, hij was bezig met zijn eigen vergiftiging.
Ja klopt ik had het nog een paar dagen kunnen rekken, dan was hij helemaal vermagerd, was hij gaan braken, kreeg die een mottige vacht en was hij uiteindelijk ook.......Maar zoals ik al zei dat wilde ik niet voor Flip.
Na het bezoek aan de DA, gelijk een afspraak gemaakt voor euthanasie, nee niet in de kille serene omgeving bij de DA, maar vertrouwd en in alle rust thuis. Gelukkig zatten er nog een paar uurtjes tussen, daarmee ben ik in de gelegenheid geweest, mij zelf bedenkt tijd te gunnen, is dit "het moment?", ja dit is het moment, kijk naar hem dan weet je het zeker. Wij zijn nog fijn enkele uren bij elkaar geweest, we hebben geknuffeld en ik heb hem nog zijn favoriete drankje gehaald: chocomelk. Samen hebben we naar het afscheidsmoment toegewerkt..........half vier stopte zijn hartje met kloppen. Hij heeft waardig afscheid genomen van het leven, geen pijn, rustig heen gegaan. Ik zag het aan zijn vredige blik toen hij "weg" was.
Nu een dag verder, probeer ik zijn leven te herinneren, ondanks dat het verdriet omtrent het afscheid enorm pijn doet. Het verdriet zal slijten, wordt minder, maar zal nooit verdwijnen, wat overblijft zijn de herinnering.......tja een huis vol, een tuin en een enorme verzameling aan foto's.
Een kleine schets van Flip.
Flip, wat zal ik je missen jonge, mijn poepie, je was uniek! Flip deed zich altijd voor als een echte macho man, groot en sterk, maar zijn hart was van goud. Flip altijd gericht op mensen, nooit gemeen of vals, en wel in voor wat kattenkwaad, maar niet te gek natuurlijk. Dat zat niet in hem. Flip de kat die altijd dacht dat hij een buitenkater was, maar in werkelijkheid nooit verder ging dan de tuin van de buren en daar uren lag te slapen .
Mensen die niet van katten houden, wist Flip "om" te krijgen, hij gooide al zijn charmes in de strijdt, en ja hoor uiteindelijk lukte het hem, oké dan ik geef je wel en aaitje, of reacties van: 'zo die is lief, ben niet zo op katten, maar hij is wel leuk'. Tja dat kreeg Flip dus voor elkaar. Zo trots als een pauw, maar hij zei ook graag miauw, soms wel erg veel en erg lang achter elkaar, dan zeiden we wel eens Flip nu is klaar. Dat hielp dan ook maar twee minuten, maar goed hij babbelde graag, alleen de laatste dagen niet meer.......
Flip volgens mij de enigste kat in de wereld die op verzoek kusjes gaf, altijd voor mij klaar stond als ik thuis kwam, met een lieve blik, een kusje en een knuffel. Flip de vrolijke noot is er niet meer, maar de warmte die mijn hart vult als ik aan hem denk, die zal nooit verdwijnen. Ik wil Flip bedanken voor alle liefde en warmte die hij heeft gegeven, Flip is ik zal je nooit vergeten.
Groetjes van Flip, en hij zal waken over alle katten met CNF.
Re: Chronisch nierfalen
Heel veel sterkte... Wat een prachtig afscheid, ik krijg er een brok in mijn keel van.
Groetjes Mirjam en krabbeltjes van Tsuki (april 2011) en Taiyo (april 2011)
Devi*
Devi*
Re: Chronisch nierfalen
Sterkte met het verlies van Flip, Flipje14.
EKH: Boris & Yeltsin (23 mei 2023)
†
Loki (BKH, 10 januari 2007 - 30 Juli 2023)
Polle (9 juni 2002 - 6 oktober 2011)
†
Loki (BKH, 10 januari 2007 - 30 Juli 2023)
Polle (9 juni 2002 - 6 oktober 2011)
Re: Chronisch nierfalen
Och Flipje...
Zo te lezen denk ik dat Flip dezelfde gedachtes over z'n baasjes heeft...!
Veel sterkte de komende tijd.
Zo te lezen denk ik dat Flip dezelfde gedachtes over z'n baasjes heeft...!
Veel sterkte de komende tijd.
Groetjes,
Ingrid, Miep, Bamse, Sjakie & Abby
Ingrid, Miep, Bamse, Sjakie & Abby
Re: Chronisch nierfalen
heel veel sterkte. flip was een bijzondere kat (net als mijn flippie die 6 september overleed). moeilijk om een goede beslissing te nemen want je wilt je kat zo lang mogelijk bij je houden. je hebt het enigste juiste gedaan ,je hebt naar flip gekeken, hoe onzelfzuchtig, dat is echt liefde, los durven laten.
groetjes wendy en pootje van Guusje en Gijs. neusje van mijn engeltjes Nellie, Sjefke en wonder Flippie, en mijn allerkleinste engeltje Odie
Re: Chronisch nierfalen
Ik wil iedereen bedanken voor hun lieve berichten. Het is enorm wennen, het verlies overheerst.