Werken met bench

[Adriana]

bench training doet mij aan hondentraining denken en katten zijn geen honden..
bovendien vrijwel niet te 'trainen', die zijn/blijven doorgaans gewoon zichzelf..

[Khalan]

@pearlsofpassion: wat een uitgebreide reactie! En ook wel sterk veroordelend moet ik zeggen. Als ik het topic "acceptatie tussen katten" lees zijn er overigens wel ergere gevallen die ook goed gekomen zijn. Dus ergens vind ik de redenatie in dit topic kort door de bocht. Het is me duidelijk dat je vindt dat ik eigenlijk kitten moet herplaatsen of een kitten erbij moet nemen. Ook vind ik het advies "kitten een week in de bench" tegenstrijdig. Mij lijkt dat dat ook voor een kitten dieronvriendelijk is. De ervaring met de andere kat vond ik overigens niet te definieren als slechte ervaring, zeker niet omdat ze uiteindelijk op een meter afstand van elkaar op bed lagen te slapen, ondanks dat hier gevechten aan vooraf waren gegaan. Het hoeft dus niet slecht te eindigen. Ik vind het vervelend dat je me egoistisch noemt, het is heus niet zo dat ik enkel en alleen aan mezelf denk.. anders deed ik niet de moeite een therapeut in te schakelen (verbonden aan een erkend instituut overigens), aanpassingen te doen in huis, energie te steken in een intensieve maar geleidelijke opbouw, te lezen op internet en hier raad te vragen. Als ik egoistisch was stopte ik ze met zn tweeen in een kamer en liet ik het ze uitzoeken. Bovendien is het ook zo dat als de situatie onhoudbaar is, en met onhoudbaar bedoel ik dat er alleen maar gevochten wordt dat ik heus wel ga nadenken, maar dan zijn we wel een half jaar verder, aangezien dit ook tijd kost en het zoals je zelf al aangaf te kort is er iets over te zeggen.
Verder begrijp ik dat je je baseert op eigen ervaringen, alleen jouw katten zijn de mijne niet. De gedragstherapeut basseerde zich op wetenschappelijke kennis en ik kan me niet voorstellen dat dat nou zo ongegrond is. Overigens ziet ze de kitten niet 2 minuten per dag, ik doe dat een keer of vijf, en iedere keer als het goed gaat de benches iets dichter bij elkaar. Het gaat erom dat er een balans gecreeerd wordt waarbij de aanwezigheid van de ander niet uitmaakt. Verder heeft kitten overdag de hele bovenverdieping + gang + trappenhuis tot zijn beschikking en dat bij elkaar al groter dan een heel appartement. Ik moest dit even kwijt. Je advies van 2 maanden en dan de keus voor een extra kitten neem ik ter harte.

@Chiquita: het is verfrissend ook een positieve reactie te krijgen.

[Adriana]

het merendeel van de reacties is toch meedenkend en positief?
bij mij ongeveer dezelfde situatie als bij jou, kater van 7 en intussen twee bengels. ik heb een week lang één kitten gehad bij twee oudere katers en dat had geen aansluiting en gelukkig was zijn broer nog beschikbaar en dat was een schot in de roos. de broertjes slopen elkaar en de wat oudere kater (de oudste is inmiddels overleden) poetst de plaat als het te wild/rumoerig wordt maar trekt wel met ze op, dat wil zeggen zij met hem. en over en weer leren ze veel van elkaar en ik heb ook het idee dat ze veel aan elkaar hebben.

missch heb ik er over heen gelezen maar wat houd je tegen om te proberen er nog een katertje bij te zetten?

[Khalan]

Hi adriana
Je hebt ook gelijk, er zijn ook positieve reacties.. ach weet je, ik ben zelf gewoon gestressed omdat ik het graag goed wil doen en alles elkaar steeds tegenspreekt. zou wel gewoon wat wetenschappelijke literatuur willen eigenlijk voor een wat eenduidigere richting c.q. bewijs.
een aantal dingen die me tegenhouden voor nog een kitten:
1. hoe krijg ik dat er thuis door bij vriendlief?
2. het feit dat meer katten = minder ruimte per kat.. en nu hebben ze juist veel ruimte.
3. ik het nog erg kort dag vind.. ik volg eerst het advies van de gedragstherapeut op en als dat niet werkt dan kan ik alsnog beslissen en kijken of tweede kitten mogelijk is. dat zou ook over een maand nog kunnen namelijk..

maar ergens heb ik wel vertrouwen in de eten geven (=afleiding) en iedere keer stapje dichter bij elkaar-methode.. ik ga het nu eerst maar eens tijd geven en zorgen dat ik zelf niet gek wordt van de hoe-doe-ik-het-goed-vraag

[Mirjam86]

Met de introductie vraag kan ik je helaas niet helpen.
Maar met de wederhelft vraag wel

Mijn schatje wilde eigenlijk ook maar 1 kitten, maar toen heb ik hem even uitgelegd waarom 2 eigenlijk veel beter is. (Minder slopen, geen verveling, sociaal gedrag, grenzen leren kennen etc.)
Schattige foto's van 2 kittens samen laten zien... En toen we van het gevalletje Tsuki hoorden was hij degene die zei: "Bel maar, ik wil haar er ook bij!"
Vooral samen de sites van het dierenasiel in de gaten houden dus, dan wordt hij vanzelf wel verliefd op zo'n kleintje!

Dit natuurlijk voor als je besluit er nog zo'n bengel bij te nemen. (Ik zou het zeker doen)

[Adriana]

ach ja, de 'doe-ik-het-wel-goed'vraag, .. hebben we af en toe allemaal wel eens last van hoor!
en er leiden altijd meer wegen naar Rome.. als je maar goed in de gaten houd wat de eventuele risico's zijn en die zijn erg overzichtelijk, denk ik.
en ik denk dat je je ambities laag moet houden, graag rust zonder bonje en alles wat beter gaat is meegenomen..
en het is denk ik ook wel even wennen aan alle invalshoeken op het Forum en daarbuiten en hier schrijft iedereen anders: je pikt er uit wat je zinnig lijkt en de rest zap je door.. soms luchtig de schouders ophalend..

k denk dat de kans groot is dat poes en katerkitten geen aansluiting gaan hebben en dat had je dacht ik al in je achterhoofd. dan zul je voor beide naar een soort van optimale leefsituatie moeten, alleen al om het zelf+partner ook een beetje prettig in huis te hebben. een huis met knorrende spinnende katzels is erg plezierig in tegenstelling tot soort van 80-jarige burgeroorlog..
en jullie kunnen daar gewoon naar toe groeien want op een goed moment zul je zien dat het kitten meer en meer aandacht wil, alles gaat doen om aandacht te krijgen en erg druk is/gaat worden want die moet zijn energie kwijt.
daarvoor is dan de enige oplossing degene die al aangedragen is en je zult zien..
er zijn een aantal kattenbaasjes hier op het Forum die schrijven: had ik het maar eerder gedaan, het is zo heel erg veel leuker...

en ter inspiratie:

links beide bengels en op de rechterfoto ligt de oudste kater links

[Khalan]

wat een prachtige foto's!
Mijn ambities liggen niet op het niveau best friends for ever . al zou het leuk zijn als dat wonder zou geschieden
Kitten is vooralsnog vrij rustig, maar inderdaad dat zal erger worden.. zoals gezegd tweede kitten is een mogelijkheid om te overwegen, maar eerst maar eens zo proberen. Ik merk ook dat ik wat geduld moet hebben. ik wil alles in de eerste week opgelost hebben en zo werkt het natuurlijk niet.

Heb zojuist katjes omgewisseld. De volwassen poes kan nu de geur eens flink opsnuiven en kitten kan uitgebreid op onderzoek beneden. Poes is rustig, kitten onderzoekerig ;P

[pearlsofpassion]

Klinkt eigenlijk erg goed. Ik zou de benches gewoon weg doen. Echt hoor.
Het eten kan je ook dichterbij zetten zonder dat er een tralies tussen zit, zoals je zelf al aangeeft, ze kijkt er niet naar om.
Geur uitwisselen kan ook zonder tralies en dekentjes gaan ze zelf wel eens snuffelen.

Verder begrijp ik dat je niet naar een ideale situatie van vriendjes wil, want iets anders zou erg onlogisch zijn gezien de aard van je poes, maar ik begrijp eigenlijk niet waarom. Ik zou het beste willen voor de katten en als je poes tot aanvaarding kan komen, is dat nog te doen, maar dat voor de kitten ook beslissen vind ik niet echt eerlijk. Ik zou zelf nooit willen dat mijn kitten iets tekort komt. En als je oudste poes geen vriendje wil zijn (daar ga je vanuit) dan komt hij wel iets tekort.
Samen met het aspect dat de aanvaarding een heel stuk vlotter en aangenamer zou gaan met 2 kittens die elkaar bezig houden ipv 1 wild geval dat achter haar aan gaat, zou bij mij de keuze snel gemaakt zijn.
En dat komt echt niet enkel van mijn ervaringen. Natuurlijk zijn mijn poezen de jouwe niet, maar op kittens zit niet zo ontzettend veel verschil en je poes reageert zoals mijn Kleintje na een paar maanden deed. Naast elkaar liggen met een meter tussen deden ze na een weekje al, naast elkaar eten ook, maar daar stopte het. Voor de rest de hele tijd stress omdat ze opgejaagd werd en het werd steeds erger. Cuzco werd ook depressief.
En dan, veeel te laat hebben we er Luis bij gehaald en plots klaarde alles op. Kleintje kreeg haar rust en ik kon eindelijk met haar gaan werken aan echte aanvaarding. Zo eentje van samen door een deur, naast elkaar liggen en zelfs kopjes (nu zelfs likjes, had ik nooit verwacht!). Het maakt zo'n enorm verschil, 1 of 2 kittens en het werkt prima om een oudere kat haar rust te gunnen.
Ik ben de eerste maanden bezig geweest met idee dat ze wel vriendjes zouden worden want ik dacht (gezien haar jeugd) dat ze dat zou willen. Pas toen ik doorhad dat dat niet zou gebeuren ben ik naar andere oplossingen gaan kijken, en dan was het heel snel duidelijk dat er een vriendje voor Cuzco bij moest komen. Hij liep haar gewoon achterna, ookal wees ze hem steeds af, hij probeerde gewoon lief te doen.
Doet hij nu dus nog, hij jaagt haar zelden op en geeft haar zoveel mogelijk kopjes en likjes die ze eigenlijk enkel tijdens eten en mijn aandacht aanvaard.
Luis jaagt haar op omdat hij baas wil worden, maar nu kan ze daarmee om. Nu is ze vol vertrouwen in zichzelf en staat ze stevig in haar sokjes. Dat is iets dat (daar ben ik van overtuigd) met 1 kitten alleen nooit of nooit was gelukt. Ze had die periode van tot rust komen terwijl de 2 pubers elkaar hadden, heel hard nodig. Ook spelen is er niet bij, en dat doen de jongens dagelijks samen. Vroeger ving Cuzco haar, en daar kan ze echt niet mee om. Als hij dat nu nog zou doen, zou ze op een week tijd weer in haar hoekje zitten en grommen en blazen aan 1 stuk door.

Jouw kat klinkt beter, maar je geeft zelf aan dat vriendjes worden niet je ambitie is. Maar ik vind dat echt niet kunnen dat je dat goed vind voor je kitten. Een kitten heeft een vriendje nodig en zal dat zelf wel zoeken. Ik vind het niet kunnen dat je hem dat bewust ontneemt... Dat je dat doet als je het op voorhand weet.
Dat is alles wat ik daarmee wou zeggen.

[Khalan]

Laatste berichtje voorlopig.
Ik merk dat ik onrustig word van alle goedbedoelde adviezen. Ik merk ook dat het een obsessie voor me wordt. Om die reden heb ik besloten voorlopig maar eens even niet te lezen en eerst een paar weken langzaam aan de stappen te zetten; wisselen kamers, steeds dichter bij elkaar voeren, gebruik van valeriaan en feliway. Voor mijn gevoel zou het goed moeten komen, ook omdat het tussen poes en een andere kat ooit gewerkt heeft.

Ik vind de variatie en wisseling aan adviezen en meningen zo verwarrend dat ik me realiseer dat ik op mijn eigen gevoel moet vertrouwen en dat eerst een kans moet geven. Overigens ben ik dankbaar hoor, voor al het advies, alleen heeft het op mijzelf een onrustmakend effect en dat schiet niet op. het is ook belangrijk dat ik zelf rustig ben, zeker voor beide katten.

wellicht laat ik hier over een paar maanden weten hoe het afgelopen is..

[Khalan]

Het is alweer een tijdje geleden dat ik hier geschreven heb. Zoals aan mijn laatste bericht te zien is heb ik erg moeten zoeken naar een weg tussen mijn oudste kat en de kitten maar zeker ook het omgaan met alle wisselende reacties.
We zijn nu bijna 2 maanden verder en het resultaat mag er wezen. Ik heb heel langzaam opgebouwd, samen voeren, weer uit elkaar, soms wel vijf keer per dag. Vervolgens de mmenten na het eten in het samenzijn gaan verlengen. en op een gegeven moment toen er steeds niets mis ging het laten gebeuren. In tegenstelling tot de begin situatie waarbij er een extreme aanval was, had mijn oudste kat geleerd op een katse manier (keer blazen en een incidentele tik) haar grens aan te geven. Zo geschiedde dus ook in het begin. Inmiddels rennen ze regelmatig achter elkaar aan (dus niet alleen kitten achter poes, maar ook andersom), wordt er gebruik gemaakt van elkaars kattenbak en kunnen ze ook beide heerlijk in het zonnetje liggen te soezen. Geen oorlog in huis dus, en nog steeds is er iedere dag verbetering. verassend genoeg begint mijn oudste zelfs interesse te krijgen voor speeltjes, alsof ze het afkijkt van de kleine. Ook voedselverrijking heeft een groot effect gehad op haar.

Momenteel houden we de katten snachts nog uit elkaar. Niet vanwege het feit dat we bang zijn dat er iets zou kunnen gebeuren wel omdat kitten de plantenbak erg interessant vindt en ik nog zoekend ben om dat te voorkomen.. (wellicht helpen stenen bijvoorbeeld?). Vandaar dus nog met toezicht zodat ons huis heel blijft. hij is nogal aan het puberen, maar beide katten zijn ook enorme knuffelkonten en komen beide ook tegelijk om een knuffel vragen, of bij ons liggen.
Ik wilde dit toch graag laten weten. Ik zeg niet dat het altijd goedkomt, maar met heel veel geduld kan het wel.

ik ga nu verder in een ander topic.. (tuin katproof maken).. want dat willen we namelijk gaan doen. maar goed daar is het andere topic voor

[pearlsofpassion]

Wat fijn dat het zo goed gaat nu!!
Super!!

Als je tips zoekt kan je zowat alles wel terugvinden op het forum als je even zoekt. Zeker tips voor plantenuitgravers!

[Khalan]

ha!
thanx, ik ben ook superblij zeker omdat de sfeer ontspannen is en we dus ook echt kunnen genieten nu.
ik ga voor de planten denk ik op zoek naar grote stenen, of gaas.
wat betreft het tuin katproof maken ben ik vooral op zoek naar bedrijven die dat kunnen komen doen (we hebben 2 jaar geklust dus het doe-het-zelf is er een beetje vanaf na 2 jaar :P)

[Chiquita98]

Wat fijn zeg!!! Voor jullie maar ook vooral voor de 2 katten. Zo zie je maar weer dat met veel geduld en liefde je heel veel voor elkaar kan krijgen. Ik kom 's ochtends ook wel eens beneden hoor en dan zie ik aardig wat aardegrond her en der liggen. Ach ik neem dat dan maar op de koop toe.
Leuk en goed van jullie om de tuin af te zetten. Ik heb dat ook en de katten vinden het geweldig! Succes ermee!

gr Thea