Wat een naar verhaal, sterkte.Zuri schreef:Hey Manon,
Ik schreef inderdaad dat hij bijna zeker PKD heeft, omdat ik dit nooit heb laten bevestigen d.m.v. een echo. Ik weet dat het kan, maar heb na heel lang wikken en wegen besloten om het niet te doen. Enerzijds omdat het niets veranderd aan zijn behandelingsplan, maar voornamelijk omdat ik het gewoon niet wil zien. Ik ben bang dat ik na het zien van die blazen in zijn nieren alleen maar die slechte nieren zie als ik naar hem kijk. Nu zie ik een vrolijke, blije jongen die het prima doet op zijn dieetvoer. Het is natuurlijk de vraag hoe lang (PKD heeft niet bepaald een goede prognose), maar voor nu kijk ik liever gewoon hoe hij het doet. En dat gaat nu dus goed.
Waarom ik toch bijna zeker weet dat hij PKD heeft? Hij is nog heel jong (vorig weekend is hij 3 jaar geworden) en nu al slecht functionerende nieren. Net als mijn vorige Heilige Birmaan waarvan ik ook na iets meer dan drie jaar afscheid heb moeten nemen... Nu met de tweede nierpatient ga je toch zoeken hoe het kan, omdat nierproblemen meestal een probleem is dat aan leeftijd is gebonden. Toen bleek dat de ziekte PKD in literatuur aan rassen gekoppeld wordt waar vroeger perzen in zijn gebruikt; zoals de Heilige Birmaan. De fokster steekt haar kop in het zand en zegt dat er nog nooit katten bij haar vandaan met nierproblemen kampen. Er zijn überhaupt weinig fokkers die testen op PKD. Heel slecht dus! Hoewel ik gek ben op mijn wollies enen het echt prachtige en lieve katten vind, begin ik dus niet meer aan een Heilige Birmaan. Zeker niet van deze fokster omdat ik haar altijd als vriendin heb beschouwd en nu al maaaaaanden niets van haar heb gehoord.
De fokster van mijn Birmaantje was in 2005 één van de eersten die op HCM en PKD testte, we kregen ook de testuitslagen op papier mee en wanneer ze zijn familie weer had laten testen (het moet immers jaarlijks) dan werden we weer van de uitslag op de hoogte gesteld. Zij heeft geprobeerd het zoveel mogelijk uit te dragen maar er zijn er nog steeds meer die niet testen dan dat ze wel testen.
Maar gelukkig zijn er dus wel een paar die niet zitten aan te klooien maar het serieus aanpakken. Jammer dat het voor jou je plezier in het ras vergald heeft, het moest toch ook niet mogen, als iemand kittens fokt is ze er verantwoordelijk voor dat ze zo gezond mogelijk worden.
Mocht je toch nog iets zwart-op-wit willen zonder gestress met scans dan zou je voor een paar tientjes een DNA test kunnen laten doen, die voor PKD is erg betrouwbaar (in tegenstelling tot die voor HCM), daarvoor hoef je alleen een wattenstaafje door het bekkie te halen en dat op te sturen. Wie weet geeft dat een hoop duidelijkheid, ook naar de fokster en andere fokkers toe, dan valt er tenminste niks te ontkennen !!
)