Agressief katertje van 4 maanden

[mama van 3]

We zitten een beetje met ons handen in het haar...Hummel is een britse langhaar van 4 maanden. We hebben nog 1 (geholpen) britse poes van 12 en een (geholpen) britse kater van 2.
We kregen Hummel met bijna 9 weken (leek ons al vroeg aangezien die 2 anderen pas na 13 weken bij ons kwamen). De introductie tussen de katten is goed verlopen, de oudste wordt met rust gelaten en de middelste is een speelmaatje.
In het begin dachten we dat de kleinste de baas in huis zou worden, hij pikte de koekjes van de andere 2, at uit hun bakjes en sprong op schoot terwijl daar al een andere kant lag. De 2 anderen hebben dit een poosje gepikt en liepen zonder grommen weg. Maar sinds een kleine maand pikken ze dit niet meer, en met regelmaat wordt hij dan ook op een tik getrakteerd als ie de ander opzij wil zetten...
Vanaf de eerste dag zien we echter dat hij erg gericht is op eten of ander lekkers. Als we de katten willen trakteren op een koekje staan er 2 netjes naast mijn benen te wachten, terwijl de kleinste staat te miauwen en tegen je aan springt alsof hij nooit iets krijgt. Ik kan 2 katten gewoon een koekje geven en die lopen er mee weg, terwijl ik het voor de kleine zowat op de grond moet gooien omdat ie anders mijn vingers en al mee opeet. Hij geniet ook echt niet van de traktatie, want terwijl die andere 2 er rustig op knabbelen, rent hij er snel mee weg en schrokt hij alles snel naar binnen en is alweer terug voordat die anderen klaar zijn. Het is dan vervolgens net een stofzuiger die de hele vloer afgaat naar nog een klein stukje wat er misschien wel ergens is blijven liggen...
Ook als wij zelf met een bord op schoot aan het eten zijn weet ie niet hoe snel hij erbij moet zijn om wat van je bord af te pikken. Als je dan even niet oplet, of de kinderen laten wat vallen, heeft hij het razendsnel te pakken. En afpakken is er dan echt niet bij, hij blaast, gromt en bijt totdat het op is.
Ik ken dit gedrag helemaal niet van de andere 2 en weet dan ook echt niet wat ik hier mee aan moet. Hopelijk hebben jullie adviezen want we willen dit gedrag graag veranderen voordat het echt de spuigaten uitloopt

[Adriana]

je gebruikt het woord agressief en ik vind dat jamner, want er zit lijkt mij geen greintje agressie in. kittens kunnen ongelofelijk wild en bewegelijk zijn en jouw brittenkleuter is kennelijk zo'n tiepje.
beetje adhd.
en omdat je dat niet gewend bent en blijkbaar van een britje ook niet verwacht (geen ervaring met britjes, hier lopen russen) valt het je extra op.

ik heb hier twee bengels van ruim anderhalf, broertjes en ik ben erg blij dat ze elkaar aftuigen en moe maken. het begint wat te temperen, alhoewel in vlagen is het hier nog steeds kattenstorm en omdat ze groter en veel zwaarder zijn, ziet dat er dan ook wilder uit en je moet echt uit de weg gaan.

jouw hummel is voor een britje blijkbaar heel erg fel en uitbundig. dat doet ie toch niet de hele dag?
wat krijgt hij te eten, brokjes met heel veel eiwitten? hij laat zich kennelijk nog niet voldoende corrigeren door de andere katzels, maar dat gaat wel komen..
hier moest mijn oudste kater ook een paar dreunen uitdelen en Bolle op zijn rug leggen, voordat Enzo weer een beetje rust kreeg.
ze tuigen voornamelijk elkaar af en als eentje daar niet zo veel zin in heeft, dan is de kattentaal duidelijk.. maar meestal lukt het toch wel om over te halen en weer samen partijtje te rollebollen.
Maks is hier ook erg op eten en de grootste van de twee.

ik zou allereerst eens kijken of je met een volwassenenvoer dat langzaam verteert een klein beetje rust in hem krijgt, kijks eens naar Almo holistic voor volwassen katzels, kip is hier erg favo.
en verder kan kittengedrag nou eenmaal erg wild zijn en dat is toch de leeftijd waar je een beetje door heen moet. zou hij een echte leeftijdgenoot hebben, dan viel het al minder op, omdat hij zich dan op zijn maatje stort.
en missch kan een wattenschijfje met wat valeriaan erop gedruppeld hem wat afleiden en rustiger maken als het te erg wordt..
niet/niet straffen maar wegduwen en niet tegen schreeuwen, dat werkt echt niet, maar kittens kunnen daar toch heel erg van schrikken en daar een tijd last van houden.

hij heeft neem ik aan een klimboom en andere middelen om zijn energie en uitbundigheid een beetje kwijt te raken?

[castratenkoor]

Ik denk dat je ervoor kunt zorgen dat het kitten een hoop negatieve energie kwijt kan door er een leeftijdgenoot bij te zetten.
Wat bedoel je trouwens met een koekje, toch niet een mensen-koekje mag ik hopen?
Hij klinkt nogal op eten gebrand, zulke types heb ik hier ook. Dat echte wilde/woeste hebberige dat zal op den duur wel slijten.
Veel geduld en liefde erin steken is mijn motto. En consequent zijn, geen mensen-eten aanbieden.
Ik zou hem ook op een goed merk volwassen kattenvoer zetten.
Als er altijd brokken staan gaat zijn voedselnijd misschien wat minder worden.
Niet straffen en niet tegen hem schreeuwen zou ik doen.
Consequent wegzetten en verder negeren bij fout gedrag, handen aanvallen mag niet.

[nellebel]

hier ook deze ervaring. nellie had het omdat ze vroeger weg werd gejaagd. die was dus bang iets te missen en schrokte als een dolle. sjefke echter was meer het brommerige type. bij beide afgeleerd door ze te leren pootje te geven. weet het, klinkt stom, maar hierdoor creeer je een soort van rust even. nellie moest eerst pootje geven dan kreeg ze eten. voorheen duwde ze zo hard tegen het etensbak of tegen je arm dat alles over de vloer ging, en ze vrat zo snel dat ze soms moest overgeven ervan.
Sjefke had het voornamelijk met snoepjes. die kreeg bij elk pootje wat hij gaf een klein stukje. (of hij gaf een kusje). hierdoor kreeg ik zoveel meer rust, en ook flippie die gewoon rustig haar snoepstaafje kon opsmikkelen. en geloof me, als hij zin heef tin iets lekker heeft hij het zo geleerd. als wij de bengels riepen van snoepje kwam sjefke al aangerend met zijn pootje op je hand tikken. (dat heeft nog geen week geduurd)

[castratenkoor]

Ik creëer ook eet-rust door op de grond te gaan zitten en ze om beurten een brokje te geven.