Het is niet erg hoor, dat je iets verkeerd zegt of zo.

Maar ik zou niet graag hebben dat je binnen een paar jaar met goede verwachtingen naar een asiel trekt, want dat gaat niet lukken. En dat geeft dan veel ellende...
Het is ook beter dat je daar nu rekening mee kan gaan houden.
Als het asiel zei dat hij zo was, begrijp ik dat je dat geloofd en naar luistert.
Als het echt zo is, is hij beter af alleen, zonder soortgenootjes. En dan zit hij bij jullie precies wel goed.
Maar ik heb daar wel mijn twijfels bij...
Zo'n jong kitten, en dan aanvallen? Het kàn natuurlijk, maar ik vind het heel vreemd.
Heeft zijn moeder hem niet opgevoed? Is hij met de fles grootgebracht? Of weet je dat niet?
alleszins, ik denk dat hij na wat wennen wel zou bijgetrokken zijn. Hij is nog zo jong.
Tussen 9 en 14 weken leren ze hun sociale vaardigheden met andere kittens. Vandaar.
Heb ook eens een kitten van zo'n 3-4 maanden in een asiel gezien die iedereen aanviel, maar dat was duidelijk uit angst en onwetendheid. Die was een zwerverkitten, opgegroeid in de haven en had duidelijk al zijn mannetje moeten staan tussen de zwerfkatten of daar slechte ervaringen opgedaan en moeten vechten om het eten. En daar komt dat van voort.
Maar ik ben ervan overtuigd dat dat in een rustige omgeving, met voldoende eten en niet te veel kattenbedreiging, hij het nog wel geleerd zal hebben. Nu zat hij tussen een heel aantal katten, en hij zat er nog maar enkele dagen. Waarschijnlijk zou het een week later al veel beter geweest zijn, zodra hij maar merkte dat hij van hen niets te vrezen had.
Maar die was ook al ietsje ouder. Onder de 14 weken zijn ze nog zo kneedbaar...
Maar spijtig genoeg weten niet alle mensen in een asiel veel van de dieren af. Dat is heel jammer. En het ene asiel is absoluut het andere niet. In sommigen trekken ze zich van socialisatie van de katten en al dan niet met soortgenoten plaatsen er veel aan, op sommige plaatsen kiezen ze gewoon voor de gemakkelijkste oplossing. Wat hen het beste uitkomt...
alleszins, of Teun nu echt niet met soortgenootjes omkan of niet, binnen een paar jaar kan hij het zeker niet meer. Daar moet je je gewoon bewust van zijn.
Als alles goed blijft gaan en hij voldoende uitdaging heeft en zijn hele leven gestimuleerd wordt, hoeft dat ook geen probleem te zijn. Alleen levende katten hebben gewoon snel te neiging om theemuts te worden (heeel erg lui), en dat moet je natuurlijk proberen vermijden. Dus ze vragen wat meer inzet van het baasje.
Ik hou van de interactie tussen katten en zou het een kitten niet kunnen aandoen om hem dat te ontnemen, maar dat is ieder zijn eigen keuze. En als hij echt last heeft met anderen, is hij misschien wel blijer met jouw keuze dan met de mijne.

Groetjes Valerie, Kleintje (8 jaar) , Cuzco (3 jaar) en Luís (2 jaar) (+ konijntjes Rafke, Lars, Keira en Elise)