2 katers en 1 poes samen

[3katjessamen]

Wil graag jullie advies over de volgende situatie.

Zelf heb ik een poes genaamd Sjampo, ze is 7 jaar en een schildpadkat. Nu ben ik 3 maanden geleden gaan samenwonen met mijn vriend en die heeft 2 katers, Jupiler (2 jaar) en Duvel (1,5 jaar). We hebben het in het begin goed aangepakt, ze aan elkaar laten ruiken eerst, toch nog 4 weken apart gehouden van elkaar daarna toch bij elkaar gevoegd ondanks dat ze af en toe nog een beetje blazen naar elkaar. Nu slapen ze boven op de eerste verdieping (3 kamers en grote zolder tot beschikking met 3 kattenbakken), alleen die van mij ligt altijd op de kattenkamer op een groot kussen, ze komt af en toe even naar het gangetje beneden gelopen om te eten en drinken, maar verder lig ze altijd daar. Ze rent ook snel naar boven zodra Duvel in de buurt komt en blaast dan tegen hem. Als wij thuis zijn dan mogen ze in de woonkamer, maar dit doet ze amper. Ze rent ook heel erg gehaast overal heen en doordat ze dat juist doet vind Duvel het extra leuk want die speelt graag en duikt er dan boven op en ontstaat er een gevecht. Ernstig leed is hier nog niet bij gevallen dan een krasje op de neus. Maar het is wel erg vervelend. Ze blaast heel veel naar de 2 katers en vind dat gedrag erg storend. Voordat ik ging wonen is ze 1,5 jaar alleen geweest en de jaren daarvoor heeft ze ook altijd samengewoond met mijn kater (die ik inmiddels niet meer heb en een buitenkat was geworden en ik naar mijn moeder heb gebracht). Het is nu al 4 maanden zo aan de gang. Hebben jullie een advies?? dank je wel.

[castratenkoor]

Mijn dochter is ook op een gegeven moment gaan samen wonen, zij twee katten, hij eentje.
Van twee kleine appartementen naar 1 grote, dus het was voor alledrie nieuw.
En dat gaat nu heel goed. In het begin wel wildplassen, op mijn advies een extra kattenbak geplaats.

Ik zou als ik jou was zorgen op elke verdieping kattenbak, drinkbak en eventueel brokjes.
meestal kwestie van veel geduld en liefde, afleiden met spelen en lekkere dingen.
Je zou ook voor wat meer rust kunnen zorgen met valeriaan druppelen op pluche beestjes en kussentjes. Sommige katten regaeren daar erg goed op.

Succes!

[Adriana]

pfoei, lastig. en zeker ook om de combi poes/katers en het is haar huis.
missch dat je de scherpe kantjes er wat vanaf krijgt en met wat destress/huisdierendokter of telizen/dierenarts haar een beetje meer zelfvertrouwen kunt geven. ze kan duidelijk niet tegen twee katers op en kiest het hazenpad, ik bedoel trekt zich helemaal terug.
en Dinie heeft al goeie tips gegevens over kattenbakken (toch minstens 3 stuks!) en knabbels overal, zodat poes haar eten dichtbij heeft.
tut-an zal dit stel denk ik nooit worden en wees blij dat de twee katers elkaar hebben, dus wat minder aandacht voor je poes.
met wat valeriaan zou je missch korte pozen op je schoot kunnen wennen maar ze blijft denk ik schrikachtig. en de katers nieuwsgierig waar zij dan weer niet van gediend is..
en welkom op het Forum trouwens..

[Pocahontas]

Jouw poes heeft er duidelijk moeite mee dat haar rangorde van 1 naar 3 is gegaan. Vecht ze niet, dan zal ze altijd de mindere blijven. Het lijkt erop dat de poes dit overweegt. Wij willen graag dat iedereen in harmonie leeft. Helaas gebeurt dit niet altijd, ook niet bij katten. Uiteindelijk zal zij zich er bij neerleggen dat het huis ook 2 andere katten heeft. Verwacht niet dat het vrienden worden, dan valt het alleen maar mee als ze dat wel worden!

[castratenkoor]

Bij mijn dochter is het ook 1 poes en 2 katers en dat gaat nu prima. Die kunnen gewoon met zijn 3 in de keuken eten en samen op schoot liggen.
Alle eigen spullen gingen mee met de verhuizing.
En ze kenden beide mensen goed. Voor het samen wonen zaten ze om het weekend bij zijn kat en bij haar katten.

[pearlsofpassion]

Hoe ging ze met de vorige kater om? Was ze daar wel close mee?

Verder merk ik dat je erin opwindt, en dat mag je net niet doen.
Pas als je aanvaard dat ze het er moeilijk mee heeft, en ervan uitgaat dat het altijd zo zal blijven, zal het beteren. Je mag haar er dus nooit op aanspreken (Duvel enkel als hij echt pestgedrag vertoont), en zeker nooit voor straffen!
Ze heeft jouw steun nu, het hardste nodig van alles. Samen kunnen jullie dit overwinnen, alleen kan ze dat niet! Echt niet!
Je moet haar steunen, haar beetje beschermen zodat ze zich bij je veilig voelt.
Je moet inzien dat ze zich ontzettend miserabel voelt nu, en compleet in de stress zit. Ze weet niet waar ze moet blijven, voelt zich in een hoekje gedrumd en onbegrepen. Haar blazen is geen teken van aggressie of eigenzinnigheid maar van angst en ongemak. En daarom moet je er zijn voor haar. Dat ze zich weer wat beter in haar vel gaat voelen, anders komt het nooit goed.
Je moet daar erg veel geduld mee hebben, weer tot haar doordringen, haar aaien ookal heeft ze daar eigenlijk geen zin in, haar gedachten naar jouw toe verzetten. En haar weer wat laten ontspannen, en dat vraagt wat inspanning van jouw kant.
Daarna moet je uitvoerig belonen als ze het goed doet. Altijd! Heeel belangrijk. Probeer haar te negeren als ze wel blaast, maar maar heel kort. Een tel of 20. Voor de rest positieve aandacht geven.
Ze moet zoveel mogelijk positieve ervaringen opdoen in hun buurt en moet vooral ook leren ontspannen als ze er ook zijn. Daartoe moet je ook 1 van de katers aaien en dan haar aaien (zal wss grommen naar je hand) en daarin doorzetten tot ze zich ontspant en je aandacht aanvaard. Zo leert ze dat die geur niet altijd gevaar is, maar ook leuk kan zijn.
En zo moet je werken.
En reken maar op nog een aantal maanden (hier kwam er na 3 maanden een leefbare situatie, na een maand of 4 meer zelfvertrouwen, na 6 maanden iets van interactie met de jongens en nu na een jaar staat ze haar mannetje en haar dominante positie, snuffelt aan hen, ontvangt kopjes en heel soms zelfs een likje).

Valeriaan heeft hier ontzettend wonderen gedaan (zag je met de dag vooruit gaan de eerste maanden) zowel voor te ontspannen als om meer zelfvertrouwen op te doen.

Wel zou je moeten proberen om minstens de eerste maanden ervoor te zorgen dat ze niet meer belaagd wordt door de kater. Probeer hem ertoe te brengen om zijn vriendje te vangen, en niet haar. Normaal mag je in dominantiestrijd bij katten niet tussenkomen, maar hier vrees ik dat ze anders nooit leert vertrouwen en nooit leert hoe ze hem af moet houden. Ze voelt zich echt aangevallen...
Desnoods moet je je als opperkat erboven stellen en het van hem niet toelaten, al is dat ook niet echt goed en zal het de onderlinge relatie wat bemoeilijken als het terug goed komt. Maar ik denk dat het op termijn sneller zal verlopen zijn dan als je wacht tot ze misschien ooit doorkrijgt dat hij eigenlijk niets doet...
Angst laat niet erg veel ruimte voor gewenning...
Dus moet ze hem minder gaan vrezen. Of dat denk ik toch.

Hier reken ik pas (de maanden die ik voorheen besproken heb) van het moment dat Luis hier kwam en Cuzco Kleintje met rust liet omdat hij Luis had om mee te spelen. Hier werd ze dus van dat moment af bijna nooit meer belaagd en daarom kon ze weer tot rust komen. Met veel inzet en hulp van mijn kant dus.

Veel succes, ik hoop dat je erin slaagt.

[Freya13]

hier hebben we ook een hele tijd een kattin en twee katers samen gehad, en dat heeft behoorlijk lang geduurd voor dat goed ging, maar na een tijdje hebben de twee katers de kattin aanvaard als 'baas in huis' ... de onze ging zelf wel de confrontatie aan: ze eiste als eerste eten op (wij hebben ze trouwens nooit apart gevoerd, drie bakjes naast elkaar, vanaf dag 1: in het begin elk om de beurt gegeten, maar na enkele dagen zaten ze gewoon naast elkaar te eten)
maar in andere situaties is het heel lang blazen en slaan geweest, vooral als ze te dicht bij elkaars terrein kwamen (ze hebben elk hun eigen kussen) ... ik vrees dat daar weinig aan te doen is, ik vond het al goed als ze elkaar kunnen tolereren op neutraal terrein