Acceptatie na sterilisatie

[DJJOO]

Hoi!

Vrijdag zijn mijn poezen geholpen - ik heb daar toen ook over gepost - en gelukkig zijn ze nu weer helemaal op weg om de oude te worden. De eerste drie nachten hebben de poezen samen in de keuken geslapen, omdat het niet altijd goed ging met de kattenbak.

Gisteravond zijn ze weer voor het eerst na hun sterilisatie naar boven geweest. Daar is namelijk echt hun plekje, op een grote overloop met hun eigen spulletjes. Puck - de poes die als eerste uit de narcose was - is vrij druk, loopt lekker rond en eet goed. Beau daarintegen zit heel stil, eet niet veel..

Nu blijkt het vooral dat Beau niet veel beweegt en eet, doordat ze zich een soort van geïntimideerd voelt door Puck. Zo snel als Beau in de buurt komt van Puck, begint Puck met blazen en krijgt ze een dikke staart. Hierdoor durft Beau eigenlijk niet naar de etensbak te lopen, maar ook niet op een andere plaats te gaan liggen.

Ik denk dat Beau toch nog wel naar het luichtje van de dierenarts ruikt. Maar is er misschien toch een manier waarbij ik ze kan helpen om elkaar weer te accepteren?

[pearlsofpassion]

Valeriaan kan helpen. Gewoon bij de apotheek halen en op een doekje of kussentje sprenkelen en laten rondslingeren.
We zijn er niet zo'n voorstander van om het op een kat aan te brengen omdat ze er lichtjes high van worden en dat ze dat zelf moeten beslissen.

Verder heeft het wat tijd nodig. We zien het wel vaker na dierenartsbezoeken, zeker als ze er nog wat naar ruiken. Katten herkennen elkaar namelijk op geur, en dus herkennen ze elkaar niet meer.
Ik zou Beau dan wel elke dag even apart de tijd geven om te eten en naar de bak te gaan.

Ik weet niet of er een manier bestaat om die DA-geur weg te laten trekken, maar ik hoop dan dat dat maar snel vanzelf gebeurt.
Eens die weg is kan je ook systematisch de 2 poezen afwisselend aaien en dan vooral tussen hun ogen en oren en onder hun kin, daar zitten de geurklieren. Waarschijnlijk zal de boze dan ook eerst naar jouw hand blazen en boos worden (omwille van de geur), maar daar moet je je niets van aantrekken. Gewoon laten ruiken, en niet weggaan tot ze er rustig onder wordt en zich laat aaien of begint te spinnen, en dan terug naar de eerste enz...
Als het dan nog niet in een weekje beter is, kom het dan nog maar eens vragen, dan kan je misschien beter een volledig nieuwe koppeling uitvoeren.

[Corrina]

Mijn Puck (toevallig dezelfde naam) is maandag ook gesteriliseerd. Probleem is dat Indy de andere poes (haar moeder) haar vanaf thuiskomst niet meer accepteert. Ze blaast en gromt en blijft het liefst uit haar buurt.
Puck snapt er niets van. Deed eerst nog wel toenaderingspogingen maar blijft nu uit haar buurt. Al met al is de sfeer niet echt gezellig. Gelukkig geen schreeuw of vechtpartijen maar echt leuk is het niet.
De sterilisatie is nu 5 dagen geleden. Die DA geur zou nu toch wel weg moeten zijn? Zou het ook kunnen komen door het rompertje dat Puck draagt?
De haren in haar nek worden door het rompertje naar voren geduwd waardoor haar hoofd misschien breder en dus dreigender is??
Ik ben van plan om morgen het rompertje uit te doen. Iemand nog tips? Moet ik ze eerst even apart houden en daarna weer opnieuw introduceren?

[Aziraphale]

Het kan best door het rompertje komen. Misschien ziet Indy daardoor extra dat Puck wat 'zwakker' is en probeert zo te domineren. Of het rompertje ruikt vreemd.
Puck beweegt waarschijnlijk ook heel anders in het rompertje of is dat bij jullie niet? Mijn Bella was echt heel timide met haar rompertje aan. Ze was letterlijk bevrijd toen dat ding uitmocht Keihard rondsjezen enzo!

[Corrina]

Ja Puck is wel wat rustiger. Ontzettend knuffelig. Ze is sowieso al een aanhankelijk beestje maar nu helemaal!
Puck had zich trouwens een paar uur na de operatie zich bij de dierenarts al uit haar rompertje weten te worstelen. De assistente zei dat ze dat nog nooit had meegemaakt. Klinkt mij ook vrij bizar in de oren aangezien ze bij mij thuis stomdronken uit het reismandje kwam gestapt en amper op haar pootjes kon staan. Maar natuurlijk wel persé het hele huis willen doorstrompelen ook al viel ze af en toe neer van pure vermoeidheid. 's avonds wilde ze alweer spelen met Indy maar dat feestje ging dus niet door.
Nu lijkt ze inderdaad ook een beetje timide.. Ze slaapt de hele nacht door naast me op bed. Dinsdag met die enorme warmte trof ik haar zelfs naast me slapend onder m'n dekbed aan!!!!
Ze beweegt trouwens wel prima in haar rompertje en wast em gewoon mee als ze zich wast. Daarom leek het mij dat het rompertje toch ook niet meer vreemd zou moeten ruiken.
Wat zal ik morgen doen? Haar eerst even apart zetten en dan weer opnieuw introduceren of zal dat niets uitmaken??

[Aziraphale]

Bella bewoog ook prima maar toch voelt het onnatuurlijk aan voor ze. Ik had het liever zonder rompertje gedaan maar ze vond de hechtingen wel érg interessant en onze kater Bo zat er direct ook aan te klauwen.
Overigens heb ik geen ervaring met een verstoorde relatie na de castratie, want bij mij zijn ze tegelijkertijd geholpen. Ze hadden dus allebei last van de operatie en vreemde geur. Wel had Bo goed door dat Bella wat zwakker was en zat veel vaker achter aan aan te 'jagen'. Dat is vanzelf over gegaan.
Ik zou morgen de romper bij Puck uitdoen en dan kijken hoe Indy reageert.