Poes durft niet meer op schoot, en wil niet meer spelen

[bengaal]

Hoi Hoi.
Ik heb mijzelf hier al een tijdje geleden geregristeerd, maar ben al lang niet meer hier geweest.
Ik heb inmiddels nu 1 jaar een poesje genaamd Snoeske, een kruising main coon, ragdol, blauwe rus.
Het is een schatje, buiten het kattekwaad natuurlijk maar ze luistert behoorlijk goed voor een kat.

Maar ik heb een probleempje.
Ze zat altijd graag op schoot om geknuffelt te worden, maar een tijdje geleden sprong ze bij me op schoot, toen ik in mijn badjas zat, en omdat die onder open is, gleed ze eraf, en om haar val te stoppen krabte ze mij in mijn been, ik zij natuurlijk kei hard au, was een flinke kras, maar ik neem het haar niet kwalijk, het ging natuurlijk perongeluk.
Ik weet verder ook niet of ze zich zelf nog pijn heeft gedaan, maar ik denk het niet.
Maar sinds dien wil ze niet meer op schoot komen.
Ik denk dat ze zo geschrokken is, of van de val, of dat ze mij pijn heeft gedaan, dat ze het niet meer durft.
Weet iemand wat ik hier aan kan doen, vind het zo jammer voor haar, want dat was zo'n beetje de enige aandacht die ze wou,de meeste speeltjes vind ze ook niks aan, en sterk genoeg wil ze alleen nog maar met mijn moeder spelen, als die hier op bezoek is, en verder niemand
Als ik met haar wil spelen, ligt ze er bij als een zandzak, en ik ben een uithangbord bewijs van spreken
En ik heb het heel lang vol gehouden om weer elke keer een poging te doen, maar ze doet niks, na 10 min nog niet, en dan geef ik het op, dan word mijn arm moe.
Het enige wat ze leuk vind, zijn die webbies, die je gratis bij de super de boer kreeg, daar kan ze eindeloos mee spelen, maar die moet ik dan gooien, en dan gaat zij er achter aan, en werkt hem dan elke keer onder de deur door, en moet ik hem elke keer weer gaan pakken, en dan houd ze niet op met miepen tot ze da ding terug heeft, en 2 min later ligt da ding weer aan de andere kant van de deur
Ik heb ook een webbie aan een veter geknoopt, maar vreemd genoeg wil ze daar met mij niet mee spelen, alleen met mijn moeder, met mij wil ze alleen met losse webbies spelen, maar ik word er zo moe van om elke keer om de 2 min da ding te gaan halen.
Ik wou dat ze met mij ook met iets aan een touwtje speelde, dan kan ik tenminste ook eens effe rustig blijven zitten, zijn we allebij blij.
Lijkt wel of ze het expres doet, en me voor de gek houd

Groetjes Els.

[Adriana]

als je de kittentopics hebt gevolgd, dan heb je al heel veel info over je situatie met je solokitten. ik denk dat ze inderdaad zo ongelofelijk is geschrokken van het badjas-incident, dat ze het voorlopig verder voor gezien houdt. jullie hebben kennelijk niet een geweldige band als ik het goed lees.
kittens zijn heel erg gevoelig, bijv voor geluid en ook voor stemming.
ze begrijpen het niet en kunnen het niet duiden, zien het verband niet. dus als ze worden gecorrigeerd dan gebeurt dat al vrij snel te heftig voor ze en ze kunnen daar zo erg van onder de indruk zijn dat ze hun gedrag veranderen. dus bijv wildplassen of schichtig worden of mensen/dieren mijden..
ik denk dat je over kattengedrag heel veel kunt leren uit de boeken van bijv Vicky Halls. en misschien ook wel over het weer aanknopen van een goeie band met je katzel. maar dat zal je veel tijd en geduld kosten.
en wat wij 'spelen' noemen is trainen en spieren en uithoudingsvermogen oefenen om later 'te kunnen jagen' en om te gaan met andere katten. het beste doen ze dat met een kattenmaatje, mensen spreken de kattentaal niet en voorbeeldgedrag komt bij een kat niet over. die fase heeft jouw katzel vrijwel achter de rug en er zijn maar weinig dieren die op hogere leeftijd nog net zo 'speels' zijn als in hun eerste levensjaar..

[castratenkoor]

Ik denk dat ze vooral van jouw reactie is geschrokken bij het badjas incident. En ze voelt het nu als jouw afkeuring voor fout gedrag en dus doet ze het niet meer.
Misschien dat je haar met iets lekker kunt lokken?
Het is jammer dat ze alleen leeft, of het nu nog zou helpen er een kat(of kitten) bij te nemen is onvoorspelbaar.

Mijn advies is kijk naar wat ze wel leuk/lekker vindt en doe daar je voordeel aan.

Ik heb zelf een heel slecht gesocialiseerde kat, Bob. Als die op schoot ligt en de bel gaat dan schrikt hij en scheurt weg, flinke wonden in mijn benen achterlatend. Ik geef nooit blijk van afkeur/pijn.
Als ik een gil zou geven weet ik dat hij nooit meer bij me komt liggen.
Mijn benen zien er niet uit, maar dat boeit me niet, ik draag toch altijd lange broeken.

Hiermee wil ik niet aangeven dat het je eigen schuld zou zijn of zo, begrijp me niet verkeerd.
Ik probeer alleen uit te leggen hoe dat werkt bij een kat.

[bengaal]

Mijn band met Snoeske is gewoon goed hoor.
Zodra ik in een andere ruimte ben, bv naar de wc, dan begint ze meteen te miepen, dat ze me mist.
Als mijn moeder hier op bezoek is, en ik ben er ook, dan is ze actief, en speelt ze met mijn moeder.
Maar zodra ik de deur uit ben, en mijn moeder blijft alleen met haar thuis, dan gaat ze liggen slapen tot ik terug ben, en dan kan mijn moeder hoog en laag springen om haar aan het spelen te krijgen, maar ze komt niet uit haar mandje.
En zodra ik weer binnen kom lopen, spring ze er weer af, en word weer actief.
En ik denk dat dat ook zo is, als mijn moeder hier niet is, want altijd als ik weg ga, en daarna terug kom, tref ik haar in haar mandje, of ze springt er net uit, zodra ik de deur binnen kom, er is dan verder niemand, dus ik weet het niet zeker, maar als ik terug kom, ligt ze ook in haar mandje, en dat vind ik toch wel heel toevallig anders.
Dus ze is altijd heel blij als ik weer thuis kom, en ze mist mij zodra ik uit haar zicht ben, ook al ben ik maar 1 kamer verder voor 3 seconden.
Het is wel een schuw poesje, het was de schuwste van het nest, zij die vriendin van mij, waar ik haar van heb gekregen.
Van vreemde mensen moet ze niks hebben, en buiten vind ze ook alles eng.
En ze is doodsbang voor stofzuigers.
Mijn nieuwe begeleider komt nu al een jaar bij mij 3 keer in de week, en die vertrouwt ze nu wel, maar mensen die minder vaak komen, of nieuw hier over de vloer komen, dan roef is ze weg.
Behalve bij 1 persoon, dat was ook weer zo raar, die jongen kwam hier voor de eerste keer over de vloer, en daar was ze niet bang voor, terwijl hij helemaal geen kattemens was.
En ik heb ook iemand anders hier gehad, was ook geen kattemens, en daar was ze wel weer bang voor.
Het is een rare meid maar wel lief