Twee jaar geleden(geloof ik) hebben we Nosy (toen 9 jaar) uit het dieren asiel gehaald.
Het is echt een schat van een poes, waar we nooit sprijt van hebben gehad.
Ondertussen is onze Noos 11 jaar. Maar ze vindt het een ramp om uit te logeren gaan in het dierenpension tijdens onze vakanties. Want alleen in huis laten is ook geen optie.
Twee weken geleden moest Nosy weer uit logeren. Maar wie verbleef er ook in het dierenpension: Spaiky. Zij was op 11 jarige leeftijd afgestaan ivm met allergie. De beide dames hebben we dan ook twee weken bij elkaar gezet (tijdens onze vac.), om te kijken of ze samen door een deur kunnen.
Dat was helemaal geen probleem. Ze accepteerden elkaar al heel snel. En zo bleef het ook tijdens onze vakantie.
Vandaag zijn we Nosy weer gaan ophalen, en hebben Spaiky ook meegenomen. Dat is voor Nosy natuurlijk een hele verandering. Spaiky lijkt er weinig last van te hebben. Ze wandeld in de tuin, eet de brokjes, heeft haar plekje uitgekozen, heeft lekker in de zon gelegen, gebruikt de kattebak, en ligt nu naast mij op de stoel te slapen (en dat alles na 1 uurtje). Nosy vindt het allemaal erg vreemd, dat ze niet meer alleen is. Soms ligt er ineens een andere poes in haar mandje (er staat nu ook nog een extra mandje bij). ze lijkt wat beledigd, en weet even niet wat ze moet. Eten wil ze even niet, zelfs haar lievelings hapje). Maar boos is ze niet.
Het is best we spannend hoe het vanacht gaat. Ook met de konijn gaat het goed samen. Wij hopen van harte dat het zo goed blijft gaan, en dat ook Nosy haar rust vindt.
Groetjes,
Monique
