Pluisje, verhoogde nierwaardes

[puksji]

Ik ben ook over de tumil-k gaan nadenken. Ook omdat ze zo vol blijft houden zelf. Ik ben er vanavond weer mee begonnen. Ik vermeng de poeder met water en geef hele kleine beetjes per keer.
De renalzin heb ik mijn bedenkingen over. De laatste keren dat ik die gegeven heb, spuugde ze het weer uit, ze slikt het echt niet door. Dus hoe ik dat op moet lossen weet ik niet.

Wb de eurolectrol, daarom moet ik het van mijn DA in de koelkast bewaren als het aangebroken is.

[Adriana]

ik denk dat in deze situatie kalium heel veel belangrijker is dan een mogelijk - en dat is nog helemaal niet zeker - verhoogde fosforwaarde..
dus ik zou de renalzin onmiddellijk over boord doen en proberen of ze zich beter voelt met kalium, katzels die erg veel plassen hebben bijna altijd een kaliumtekort.
en verder heeft baasje/patiaan je hoop ik gemotiveerd om nog eens na te denken in die richting .. zij heeft veel ervaring met kaliumtekort en de verschillen van opname in toedienen..

[patiani-guusje]

Ik hoop van harte dat Simba zich beter gaat voelen hierdoor! Zet hem op Simba!!!

[patiani-guusje]

@Annet, heb navraag gedaan over de Lactetrol: bij intraveneuze toediening moet de flacon in een keer op en is het heel belangrijk dat dit uiterst steriel gebeurt en er geen bacteriëen in de bloedbaan komen.
bij onderhuids geven en iets vaker met een flacon doen kunnen er wel bacteriëen meekomen maar de kans dat dit voor problemen zorgt is heel klein, het lichaam kan dit veel beter verwerken, aldus mijn Da...
Verder zie ik Patiaan duideljk opknappen, heeft al weer een paar x door het huis gerend, mijn lieve kwakkelkater En het vrouwtje is weer heel blij en weet weer waarvoor ze het doet.

Want ik ervaar het wel als erg zwaar af en toe, de zorg voor een nierkat... Steeds het zwaard van Damocles boven je hoofd, hoelang gaat het goed, en wanneer komt het volgende... Ook het nooit weg kunnen vind ik soms moeilijk en zorgt soms voor onbegrip vanuit mijn omgeving. Want: 2x per dag infuus, en dat laat je niet even door een ander doen. Ik niet tenminste. Ook financiëel hakt het er flink in, want zoals gezegd ik ben wel verzekerd maar een groot deel wordt niet vergoed. Het voer natuurlijk, dat begrijp ik, maar de voedingssupplementen die toch van levensbelang zij, en erg kostbaar (de kalium en Renalzin) Maar goed als ik zie dat mijn lieverd nu weer plezier heeft weet ik weer waarvoor we het doen!

[Cerna]

Bedankt voor het navragen. Ik zal Noa dan toch het water met zout moeten blijven geven want ik doe een maand met 500 ml en dat is natuurlijk veel te lang. Ze doet het hier ook goed op gelukkig.

Ik kan me heel goed voor stellen dat het soms erg zwaar is. Ik vind het ook niet altijd gemakkelijk al is hier eigenlijk nog nooit echt sprake van een crisis geweest. Onbewust ben ik er toch mee bezig en geeft het stress. Ik ben in 6 maanden 12 kilo afgevallen en wat ik ook eet, er komt geen gram bij op. Iedereen in mijn omgeving vindt dat ik moet stoppen met lijnen en wanneer ik dan zeg dat ik niet lijn, dan geloven ze me niet. Ben inmiddels van confectiemaat 44 terug naar 40 (en dat met een te langzame schildklier); erg dure grap (maar wel leuk, allemaal nieuwe kleren!).

En dan begint Cerná weer slechter te eten. De cortalone werkt ongeveer 7 weken en het is nu ruim 8 weken geleden dat ze de laatste spuit heeft gehad. Ik had afgesproken dat zodra ze weer slechter zou gaan eten, de resterende tanden en kiezen getrokken zouden worden, maar ik twijfel nu enorm. Het was zo'n stresstijd en dat nog een keer, kan ik op dit moment nauwelijks aan.
Misschien toch nog een keer cortalone?

Ik heb geïnformeerd bij WHG-dierenarts Atjo Westerhuis wat de homeopatische korreltjes (Mercurius corrosivus) nu precies doen. Ze schijnen voor allerlei doeleinden gebruikt te worden, maar bij chronische ziektes zoals nierfalen, kunnen ze de verdere achteruitgang van de nieren stopzetten. Het zijn echt wonderpilletjes. Noa ziet er zo goed uit, eet goed (nou ja goed, wat ik haar geef wel, maar wat ze dan verder nog snaait aan Exigent brokjes, tartaar van Cerná en tonijn van Milka, daar zullen we het maar niet over hebben. Maar het schaadt haar niet. Ze gaat daarna niet spugen, blijft keurig haar vier keer acht spuitjes eten en is levendig, ontspannen en speels) en is weer helemaal de kat van voor de operatie! (heb ik volgens mij al tig keer gezegd, maar ik kan het wel van de daken schreeuwen: "Kijk toch eens naar onze Noa. Is dat een zieke poes?"

[mjverrijp]

Het is ook zwaar, elke dag maar afwachten of ze wil eten, kijken hoe ze zich gedraagt, opletten of ze niet braakt en ga zo maar door. het is op het obsessieve af.
Maar dan kom ik zojuist thuis van mijn werk en dan loopt ze te rennen op straat, is ze blij dat ik weer thuis ben (tenminste, daar ga ik vanuit) en daar kan ik dan zo van genieten, want dan moet ze zich goed voelen, want anders lig je niet te rollen op straat.

@ Annet, nog een keer cortalone voor Cerna, zou je natuurlijk kunnen overwegen, maar dan zit je over 7 a 8 weken met hetzelfde dilemma. Het is wel een stressvolle tijd, maar daarna ben je er wel vanaf. bij Sophietje zijn ook alle tanden/kiezen getrokken, is al wel een jaar of vijf geleden, maar zij is daar wel van opgeknapt.
Heerlijk toch, dat die korreltjes zo goed hun werk doen!

Hoe is het met Simba??

Gr Ina

[puksji]

Het gaat met Simba steeds slechter. Ze ligt alleen nog maar. Wanneer ik de kattenbak naast haar zet doet ze er wel een plasje op, maar het kost haar veel moeite om er weer uit te stappen.
Ik laat haar ook niet meer boven slapen. Gisteren toen ze de trap af kwam viel ze bijna. Ze slaapt in het bed van mijn zoon en ik had het matras helemaal in plastic gepakt. Maar omdat ze zo slecht is, wil ik haar liever dicht bij me hebben. Dus heb ik een bedje voor haar in mijn slaapkamer gemaakt. Dan kan mijn zoon ook weer in zijn eigen bed.
Ik ben er over na gaan denken, maar dat plassen kan niet door kaliumtekort gekomen zijn. Ze kreeg nog dagelijks kalium toen het plassen begon. En vandaag 'betrapte' ik haar toen ze op de handdoek had geplast, die stond ze weg te krabben. Het is dus of dat ze niet meer naar de bak kan, of dat ze echt geestelijk de weg kwijt is. Het maakt mij verder niet uit, ik vind dat plassen niet het ergste.
Het ergste vind ik om mijn mooie poes, die een paar maanden geleden nog een statige diva was, zo te zien aftakelen. Het doet verschrikkelijk veel pijn.

Het is ook zwaar, elke dag maar afwachten of ze wil eten, kijken hoe ze zich gedraagt, opletten of ze niet braakt en ga zo maar door. het is op het obsessieve af.

Dat bedoel ik ook. Ik vraag mezelf af en toe wel eens af of ik soms abnormaal ben dat ik mijn normale leven zo laat beïnvloeden hierdoor. Ik ben er echt depressief van.

[patiani-guusje]

Nee hoor Inge abnormaal ben je niet, dn zou iedereen hier op het forum abnormaal zijn Volgens mij is dit echte kattenliefde! Je houdtvan je kat, en wil hem/haar tot het einde een zo goed mogelijk leven geven. Heel vedrietig om te lezen dat Simba niet opknapt... Kun je de Tumil k niet door haar voer mengen? En bij Patiaan is de dosis nu verhoogd naar extra grote scheppen ipv 3 afgestreken. Hoeveel krijgt simba nu? En wat was haar waardes van de kalium de vorige keer? Bij Patiaan 2,7 en hoort 3-3.5 te zijn. Wellicht kun je wat met deze info wb de hoeveelheid Tumil K. je geeft. Sterkte!

[MarjanR]

Inge, je vroeg laatst wat wij zouden doen.
Ik lees je, en ik moet vaak aan jullie denken.
Je schrijft hoe Simba een statige dame was, en dat ze nu zo aftakelt.
Dat het je verschrikkelijk veel pijn doet dit te zien gebeuren.
Je doet zo verschrikkelijk veel voor haar en met volle inzet, geen seconde zonder zorgen.
En ik vind je super machtig hoe je dat aanpakt.
(iedereen hier in dit topic overigens)
Ik zelf heb zorgen als ik een weekend weg wil gaan, maar dat gaat om 1 suf pilletje voor Moos die daarin heel makkelijk is.
Velen van jullie hier gaan niet eens een weekend weg ivm de vochttoediening en het voeren, en dat snap ik maar al te goed.
Ook de stress daarom heen snap ik.
Maar Inge, (en ik zeg iets wat je niet wilt horen, maar ik bedoel het goed) is het geen tijd om Simba weer die deftige statige diva te laten worden in het hiernamaals? Een plek waar ze zich weer fijn voelt?

Schiet me niet af hierom, ik bedoel het namelijk echt goed.
Ik zelf zou Simba laten gaan puur om wat je schrijft.
Dat ze van diva naar een dementerende dame veranderd is.
En dat het jou zo'n pijn doet haar zo te zien.
We hebben het over dat het "niet meer kat waardig" is en dat de grens is.
Maar is deze situatie nog Simba waardig?

[BillyJean]

"Maar is deze situatie nog Simba waardig?"

mooie conclusie, en o zo waar....
heel veel sterkte met Simba...het is ook intriest.

[puksji]

Nee, als ik heel eerlijk ben, ik moet haar laten gaan.
Het is zo verrekte moeilijk.

Ik wilde haar gisteravond dus bij me in de slaapkamer hebben. Dat ging niet, ze wilde het niet en probeerde weg te lopen. Maar ze kan bijna niet meer lopen.

Ik voel me zo schuldig en egoïstisch, omdat ik haar niet wil missen en bang ben voor het moment. ik heb één keer een poes in laten slapen en dat was verschrikkelijk, het duurde zo lang, bijna 3 kwartier. En tijdens dat wachten kreeg ik steeds meer spijt, had ik het maar niet gedaan.

Ze is nu nog boven, ik ga haar zo naar beneden halen. Misschien wil ze wat eten en drinken.
En dan denk ik dat ik wijs moet zijn.

[Adriana]

ja, diep doorademen, dingen heb je al op een rijtje en als in leven blijven geen meerwaarde meer voor Simba heeft, dan zul je haar moeten laten helpen..
en als ik het goed lees is Simba al bezig afscheid van het leven te nemen..
nogmaals, veel sterkte maar je hebt geweldig gevochten en k heb bewondering voor alles wat je voor Simba hebt gedaan!

[mjverrijp]

Inge ,ik weet hoe moeilijk het is en ik snap je dilemma, natuurlijk wil je haar niet laten gaan en wil je dat ze zelf besluit dat het genoeg is.
Maar als Simba moet lijden is het natuurlijk beter om zelf die beslissing te nemen. en je weet nooit of je dit op het juiste moment doet. Maar niemand zal je daarom veroordelen, zeker Simba niet.
Ik wens je weer veel sterkte.

Ina

[pearlsofpassion]

Heel veel sterkte!

Als ik het allemaal zo lees, denk ik ook dat de tijd gekomen is.

[Cerna]

Inge, dit is altijd het moeilijkste moment en daarom wens ook ik je heel veel sterkte.