Pluisje, verhoogde nierwaardes

[castratenkoor]

Sterkte - ik weet hoe dubbel het voelt die laatste dagen en het dubbele.
Volg je eigen gevoel en heb daar vertrouwen in.

[Zuri]

Oh Inge, wat een rotbericht...
En Simba'tje; wat is dat nou? Wil je niet meer? Kun je het nog niet even volhouden voor je vrouwtje? Ze wil zo graag dat je nog wat eet zodat je je weer beter voelt!

Inge, ik kan je alleen maar heel veel sterkte toewensen. En volg vooral je hart. Ik kan me zo goed voorstellen dat je Simba niet langer wil pesten door te dwingen om te eten. Je hebt al hartstikke veel voor Simba gedaan en misschien is het nu tijd om te stoppen. Jij en Simba voelen en weten dat. Wij kunnen je niet helpen. Nogmaals; sterkte!

[patiani-guusje]

Wat een verdrietige berichten... en wat zal dit moeiijk voor je zijn Inge! Blijft altijd moeilijk om een dier dat je lief is "minder"te zien worden... Jullie hebben zo geknokt samen! Hoop voor Simba en jou op toch nog een beetje extra tijd samen, nog even kunnen genieten van elkaar, het zonnetje..
Wens je heel veel sterkte toe, en een dikke knuffel voor Simba!

[lmd]

Veel sterkte met lieve Simba Inge.
Jij bent een super vrouwtje voor Simba en als ik je woorden zo lees ken je haar door en door en weet jij alleen wat goed voor haar is.

Luciënne

[Paula1]

Hoi Inge, wat ontzettend naar dat het nu zo slecht gaat met Simba. Je weet dat het er een keer van gaat komen, maar echt erop voorbereid ben je volgens mij nooit. Het blijft erg. Ondanks alles wel fijn dat je nu hele dagen bij haar kunt zijn. Zou er zelf niet aan moeten denken als mijn diertjes thuis zo ziek zijn en ik ergens anders ben.
Ik sluit me helemaal aan bij wat de anderen zeggen. Je weet zelf wel wanneer de tijd is gekomen.

Ik wens jullie heel veel sterkte toe!

Groetjes van Paula en mauw van Homie en Fiona

[mjverrijp]

Inge wat erg, kijk ik een paar dagen niet naar nieuwe berichten omdat ik het erg druk had en doodvermoied thuiskwam, lees ik ineens dat het met Simba niet goed gaat.
En dan weet ik eigenlijk niet wat ik moet zeggen. Natuurlijk is het goed zo, wat je ook doet. je hebt alles gedaan wat maar in je vermogen ligt en als Simba niet meer wil, dan moet je dat respecteren, hoe erg dat ook is. En, je hebt gelijk, ze is zestien jaar, een hoogbejaard katje. maar ik ben er van overtuigd dat zij precies weet hoe goed je bent geweest voor haar.
Ik kan je alleen maar veel sterkte wensen met Simba. Geniet jullie samen nog van elkaar

Gr Ina

[maij]

Ik weet dat dit wijze woorden zijn van mezelf, maar ik ben verscheurd, en zie het verder ook echt even niet meer zitten. Dit is een diep dal in mijn leven. En dan zijn er mensen die dat niet begrijpen dat je dit om 'een' kat hebt. Maar dit is niet zomaar een kat, het is Simba, mijn grote witte vriendin, de princes hier in huis, hare majesteit zelfs!

Het mooiste wat een mens kan doen is verscheurd zijn van verdriet en toch het welzijn van de ander voorop stellen in dit geval Simba. Pijn zal het doen en vreselijk veel verdriet maar ik vind het echt geweldig mooi dat je dit voor Simba doet.
Hier op het forum zijn het gelukkig allemaal mensen die "beter weten" dan het is maar een kat en toch weten wij geen van allen wie Simba is en wat ze voor jou betekend. Wij weten alleen wat onze katten voor ons betekenen en kunnen op basis daarvan ons proberen voor te stellen wat er nu door je heen gaat.
Ik hoop voor jou dat ze uit zichzelf gaat maar wil je wel vragen om haar goed in de gaten te houden en niet te laten lijden. Heb je het idee dat ze pijn heeft laat haar dan inslapen.

Voor nu een hele dikke knuffel omdat ik weet dat je die kan gebruiken. En heel veel sterkte!

Liefs
Sandra

[puksji]

Dank allemaal. Het is zo moeilijk, ik smeek haar om toch te eten, wat ze af en toe ook wel doet, maar dat is zo minimaal. Drinken doet ze ook, maar niet veel. Verder is ze heel rustig en tevreden lijkt wel. ze wil regelmatig geknuffeld worden, maar laat het ook merken als ze het even niet wil.
We gaan haar vanavond wel vocht geven, dat zal haar zeker wel wat prettiger doen voelen.
Zolang ze zo is, zie ik nog geen reden om haar in te laten slapen. Ik blijf ook hopen op een wonder dat ze toch weer opkrabbelt.

[Zuri]

Gelukkig Inge. Dit bericht klinkt al een stuk beter dan het vorige. Geniet van lieve Simba en wij duimen ondertussen dat het toch weer langzaam beter gaat.

[puksji]

Tja, beter...
Ze slaapt nu echt alleen nog maar, en het drinken is ook te weinig. Ze is er echt slecht aan toe. Maar misschien ben ik te optimistisch, hoewel ik heel goed weet dat het einde verhaal is met haar.
Ik kan het ook maar heel moeilijk accepteren, het is veel moeilijker dan ik had verwacht. Ik dacht dat je er op deze manier langzaam naartoe groeide, maar ik merk al dat je er nooit aantoe bent.
Ik hoop eigenlijk dat ze gewoon ineens ergens ligt, zo vanzelf...
Dat beslissen vind ik nog het moeilijkste.

[puksji]

We hebben net 250 ml gegeven, en niet te geloven, daarna wilde ze eten. Ze heeft een paar enorme happen gourmet met vis en bechamelsaus weggewerkt!
Ik weet dat ik blij ben met een dooie mus, maar toch. Het geeft even het gevoel van uitstel van executie.

[Zuri]

Zeker als ik deze laatste lees, zeg ik "Ja, beter"!
Je eerdere bericht klonk een beetje verloren (heel begrijpelijk) terwijl je nu weer wat optimistischer klinkt. Natuurlijk weten alle nierkatzel-verzorgers dat het uiteindelijk een keer ophoudt, maar als het weer wat beter gaat dan geeft dat zeker reden tot een tevreden gevoel. Zo ook hier! Fijn!

[puksji]

We zitten toch wel met wat vragen. Kunnen ze uiteindelijk pijn krijgen? En doordat ze vrijwel niet meer eet, teert ze dus in, waarmee ze zichzelf vergiftigt, wat merk je dan?

[patiani-guusje]

Inge, wat een getob en verdriet, ik leef met je mee! Fijn dat Simba in ieder geval iets eet, zal ze zich toch wat beter voelen wslk door het vocht.
Misselijkheid die steeds erger wordt is dacht ik het zwaarst voor een kat met nierfalen. En dit is bij elke kat met nierfalen in het eindstadium helaas het geval. Vandaar het niet willen eten. Uitstellen kunnen we wel, dmv vocht ed, maar dit zal op het laatst ook niet meer helpen, zei mijn da laatst.
Wat betreft pijn: ik meen me te herinneren dat Adriana hier ooit over schreef dat uitdrogen pijnlijk is...
Hoe zit dit met Simba? Wat zegt jouw Da over Simba mbt uitdrogen?

Er langzaam naar toe groeien/aan wennen: ik dacht dit ook, maar toch schiet ik elke x in de stress als ik denk dat het mis gaat. Ik denk dat je er nooit aa toe bent, het zal altijd heel moelijk zijn iets los te moeten laten waar je zo van gehouden en gezorgd hebt. Een ding is zeker: jij doet alles voor simba wat binnen je macht ligt, en simba weet dit. Simba weet dat er onvoorwaardelijk van haar gehouden is.
En liefde betekend soms ook loslaten hoe moeilijk dit ook is, helaas komen we (bijna) allemaal voor deze beslissing te staan. Ik denk dat je ook weet wanneer het genoeg is, jij kent Simba als geen ander. Ik wens je nogmaals heel veel sterkte toe, en een dikke knuf voor Simba.

[Cerna]

Inge, wat fijn dat Simba toch weer wat ging eten na het infuus. Misschien kun je net als bij Patiani iedere dag infuus gaan geven? Het zal alleen maar een rekken zijn, maar zolang ze geen pijn heeft, mag dat toch?
En ja, het nemen van de beslissing is het ergste. Ik heb het al meerdere keren moeten doen en steeds weer ben ik verscheurd van verdriet.

Maar wanneer je het aan de natuur overlaat, dan zal ze uiteindelijk een afschuwelijke dood sterven doordat de afvalstoffen niet meer afgevoerd worden en naar de hersenen gaan. Ik heb dit een keer, door onwetendheid, meegemaakt en de kat schreeuwde het uit. Het was zo afschuwelijk en ik kon niets doen want de DA kwam te laat.

Dit gun je geen enkel dier en ook geen enkele eigenaar. Alleen het moment van bepalen is zo vreselijk moeilijk want bij iedere opleving, komt ook de hoop weer terug.
Ik denk dat dit het beste in overleg met de dierenarts kan gebeuren. Zij hebben toch het meest ervaring.
Maar misschien red je het nog even met dagelijks infuus?

Nogmaals veel sterkte!