Poes likt overal aan (bankstel, kleed, enz)

[achtpuntzes]

Hoi,

lang niet geweest hier, maar er is zich een probleem aan het ontwikkelen.
misschien kan iemand mij helpen met het volgende:

Mijn poes Muffin (net een jaar geworden) likt de laatste tijd steeds vaker aan vanalles.

vanaf kleins likt ze je graag helemaal af. nou vind ik dit niet echt een prettig gevoel, heb geprobeerd hete af te leren maar is nog niet gelukt. sinds een tijdje likt ze ook aan het bankstel. ik probeer dit te corrigeren (hard: nee, poes), ze schrikt dan wel even op maar gaat 5 seconden later weer verder met het kleed te likken. de correctie komt dus absoluut niet over. ik heb de indruk dat ik haar straf terwijl ze bij god niet weet wat ze verkeerd doet.

dit gedrag wordt steeds erger. ze MOET gewoon ergens aan likken als ze in haar "lieve" bui is, je weet wel, zo'n gemoedstoestand dat alles een kopje krijgt, en dat is bij mijn muffin zo ongeveer de helft van de tijd. ik kan me ook niet echt voorstellen dat dit gezond is.

van de week begon ze de gordijnen te likken, eigenlijk alles met een enigzins ruw (stoffen?) uiterlijk wordt inmiddels gelikt.

ze doet dit gedrag overigens echt uit affectie, geen verveling of zoiets dergelijks. heb nog 2 poezen, die elkaar regelmatig likken (wassen) maar die likken geen (stoffen) objecten.

heeft iemand hier ervaring mee? iemand een idee hoe ik dit gedrag af kan leren?

graag hoor ik jullie meningen

[nellebel]

helaas weet ik het ook niet. mijn vorige kat heeft dat een heel lange tijd gehad met over de toeptegels likken en over beton enz. nooit erachter gekomen wat het was, het begon ineens en is haar hele eleventje gebleven. wij dachten eerst kalkgebrek, maar dat was het niet.

[pearlsofpassion]

Ik had vroeger een konijn dat de vloer likte, en stoelpoten. Ik weet ook niet waar het door kwam. Maar hij deed het zeker niet dwangmatig.

Als ik jou hoor is het meer een dwangmatige handeling. Iets dat ze moet doen om zich goed te voelen. Als je erop wil zoeken: zoek op 'repetitief gedrag'.
Het is zeker niet zo erg als typische voorbeelden zoals wiegen bij paarden of kribbebijten, maar het kan wel zoiets, in lichte vorm zijn. Ik weet het niet, jij bent de enige die ziet wanneer ze het juist doet.
Alleen ontstaan de meeste van die gedragingen door stress of door tekort aan iets. En dat kan ik dan niet plaatsen bij jou. Ik zou echt niet weten waar ze stress van zou hebben of wat ze tekort zou komen. Misschien is het iets van vroeger? Op welke leeftijd is ze van haar moeder gescheiden?
Het kan wel zijn dat ze iets blijft doen, ook als de oorzaak verdwenen is. Gewoon omdat het een gewoonte is en haar een fijn gevoel geeft. Heb je het idee dat ze het in een soort trance doet?

Feit met zo'n gedragingen is wel dat je het niet kan afleren en dat het mechanisch verhinderen ervan, stress induceert.

Ik ben helemaal niet zeker dat het zoiets is hoor! Misschien is het gewoon iets dat ze leuk vind...
Als het repetitief gedrag is, kan je haar beter laten doen (tenzij ze iets vuil likt natuurlijk, maar geef haar dan iets anders), dat is het gezondste voor het dier in kwestie. Wel moet de oorzaak dan weggenomen worden, maar zoals gezegd zie ik dat bij jou niet echt...
Wel zou je haar kunnen afleiden met iets anders leuks. Daar is zeker niets mis mee!

Dat het gevaarlijk zou zijn, zou ik me niet te veel zorgen in maken. Zolang ze niet aan de deurmat begint...

[jennli]

Cayleigh likt ook aan heel veel dingen. Ik zie dit zelf niet echt als een probleem.

[castratenkoor]

Mijn Thijs doet dat ook, overal aan likken, vooral plastic, maar ook de bank en zo.

[achtpuntzes]

hoi, bedankt voor jullie reacties

in ieder geval zie ik nu dat dit gedrag meer voorkomt, en dat jullie er niet te zwaar aan tillen...


Mijn Muffin is, hoewel geen problemen vroeger, wel een beetje een neurootje. heeft heel veel aandacht nodig, en als ze dat niet onmiddelijk krijgt dwingt ze dat af (dwars over je toetsenbord liggen als je op de pc bezig bent, enz...)
misschien is het likken wel een manier om aandacht te vragen? ik reageer altijd als ze de bank likt. en negatieve aandacht (lees: NEE POES) is ook aandacht, misschien is het dat wel?
of het is gewoon hetzelfde als overal kopjes aan geven... in ieder geval is ze altijd in zo'n knuffelige bui als ze overal aan likt.

overigens likt ze het liefst aan mijn huid, als het aan haar ligt wel een kwartier lang, maar dat houd je echt niet vol met zo'n ruw tongetje... dus dan maar de bank likken?

ach misschien maak ik me wel druk om niks...

[castratenkoor]

Ik zie het likken niet als aandacht vragen, meer een soort van tic.
Ik zorg dat als ik spullen koop, ik ala minuut plastic zakjes opberg.
Als ik het 2 seconden op tafel leg om mijn schoenen uit te doen, staat hij er gelijk aan te lebberen.
En plastic is heel slecht.

Zoals wat Bram doet, broekharken, dat is aandacht eisen. Thijs likt ook als niemand kijkt.
Dan denk ik wat hoor ik toch en dan staat hij om de hoek in de keuken de boodschappen af te likken.

[nellebel]

mijn nellie likte altijd mijn man zijn hele hoofd als hij thuis kwam. deed ze bij mij nooit (is ook lasitger met lang haar). maar zodra hij er was moest hij compleet gereinigd worden. Ach ja, ons nelleke had veel tics, maar ook een traumatisch verleden. heb het ook nooit erg gevonden. al dacht manlief een tijdlang dat hij daardoor wel eerder kaal zou worden, vanwege het ruwe tongetje (en hij heeft al niet zoveel haar). zij kon inderdaad ook uren bezig zijn met je huis te likken. flippie doet dat zelden. maar die wordt steeds extremer met haar gezicht. wat ze ook doen aan spulletjes om te markeren begint ze steeds meer in mijn gezicht te doen. niet alleen maar kopjes geven maar kompleet met heel wangetje over mijn gezicht. misschien juist omdat ik het terug doe, we knuffelen zo heel wat af, maar dat ze dan denkt dat ze meer moet markeren. ik vind het wel lief.

[pearlsofpassion]

Ik krijg ook wel eens likjes over mijn neusje of vinger, en dat is gewoon genegenheid tonen volgens mij.
Toen Luis klein was en hij lag bij me ging hij inderdaad mijn neus likken tot ik er geen meer over had , maar als het pijn deed, draaide ik mijn hoofd en dat was het. Of ik gaf hem een kusje...
Hij deed het trouwens bij Stijn ook.

Ik denk dat het pas een probleem is als het dwangmatig wordt, inderdaad een tic. Dan zit er volgens mij iets meer achter dan gewoon genegenheid uiten of aandacht vragen. Al kan het bij Muffin wel als aandachtvragen gegroeid zijn, misschien.... En nu is het een gewoonte geworden...

Dan kan je volgens mij beter proberen afleiden als ze het doet, niet kwaad worden want dat helpt toch niets en dan krijg je stress, waardoor ze misschien net meer behoefte krijgt...
Als ze de bank achterlaat om naar jou te komen, kan ze beloont worden. Dat is geen beloning op het likken, maar net op het stoppen met likken.
En zoveel mogelijk aantrekkingen vermijden, maar dat wordt in jouw geval wel erg moeilijk, als ze alles likt.
Maar ik zou me er ook niet echt zorgen in maken. Stof is niet gevaarlijk.
Jij hebt er alleen last van omdat je meer moet wassen...

Wel spijtig dat ze de andere katten niet gaat wassen. Die zouden dat vast leuk vinden, of niet?


Oh ja, ik denk er net aan: Cuzco gaat hier ook altijd op gedragen kleding van mij sabbelen als hij de kans krijgt. Ik vind dat niet goed, omdat mijn kleren ervan uit model getrokken worden (of zelfs gaten in getrokken), maar verder lijkt het me niet zo'n probleem.
Bij hem is het wel uit liefde voor mijn okselgeur (sorry mensen, het is nu zo), want hij wordt ook helemaal opgewonden als hij met zijn neus tussen mijn arm kruipt en zoekt ook die plaatsen in de kleding uit.
Tja, katten he...

[Umimeis]

Mijn ene kat Flea mag ook graag aan alles likken, hij doet het niet vaak.
Gewoon af en toe.
Maar mijn voeten worden als ik in bed lig wel elke avond gewassen, dan gaat hij eers naast me zitten en dan kijkt ie me aan en dan weet ik al hoe laat het is. Dus dan hou ik de deken voor hem open zodat hij eronder kan. Misschien is hij wel voetenfetisch hahaha
Ik vind het wel schattig van hem, alleen soms doet het pijn want dan gaat hij tijdens het likken ook nog eens m'n voeten masseren met z'n nagels.

[achtpuntzes]

Ik denk dat het pas een probleem is als het dwangmatig wordt, inderdaad een tic. Dan zit er volgens mij iets meer achter dan gewoon genegenheid uiten of aandacht vragen. Al kan het bij Muffin wel als aandachtvragen gegroeid zijn, misschien.... En nu is het een gewoonte geworden...

Dan kan je volgens mij beter proberen afleiden als ze het doet, niet kwaad worden want dat helpt toch niets en dan krijg je stress, waardoor ze misschien net meer behoefte krijgt...
Als ze de bank achterlaat om naar jou te komen, kan ze beloont worden. Dat is geen beloning op het likken, maar net op het stoppen met likken.
En zoveel mogelijk aantrekkingen vermijden, maar dat wordt in jouw geval wel erg moeilijk, als ze alles likt.
Maar ik zou me er ook niet echt zorgen in maken. Stof is niet gevaarlijk.
Jij hebt er alleen last van omdat je meer moet wassen...

Wel spijtig dat ze de andere katten niet gaat wassen. Die zouden dat vast leuk vinden, of niet?

ja, afleiden als ze likt doe ik nu ipv corrigeren/straffen omdat de correctie toch niet overkomt en het stress bezorgt omdat ze toch niet snapt wat ze verkeerd doet... belonen als ze stopt met likken is ook een goed idee....

en ik probeer er niet zo'n punt van te maken, ben inmiddels overtuigd dat het geen kwaad kan. meer bacterien in de bek van een kat dan op een bankstel

overigens doet muffin ook mee met het elkaar wassen, soms liggen ze met zn drieen op de poef elkaar te wassen, een prachtig gezicht

[achtpuntzes]

hoi,

nu, 2 weken later, is het likken aan objecten alweer zo goed als verdwenen

misschien heeft het wel geholpen dat ik het gedrag totaal negeerde.

ja, mijn Muffin heeft wel vaker van die maffe streken van voorbijgaande aard

[Anne]

Dat is goed nieuws!! Wat een gekkerd toch he...geef die boef maar een dikke knuffel

[achtpuntzes]

even een update....


helaas moet ik zeggen dat na een relatief rustige (weinig likken aan objecten) het gelik toch weer behoorlijk is toegenomen.

negeren houdt in dat ze vrolijk verder likt aan het bankstel, het kleed, het tapijt, mijn kledingstukken, enzovoort.

correctie snapt ze niet echt (ze ziet geen onderscheid tussen zichzelf wassen en likken aan objecten denk ik)

zucht... moet ik het dan maar gewoon accepteren?

[nellebel]

misschien zijn het inderdaad gewoon fases van haar. ik probeerde nellie altijd af te leiden.