Nou, daar zijn we weer
Zo'n 3 weken geleden eindelijk een maatje voor onze Muis meegekregen. Ze heet Evi en was toen we d'r kregen 8 weken, en ze mocht de eerste 2-3 dagen even alleen in onze zijkamer. Muis, de held die hij is, was toch wel een beetje verrast dat zó'n klein beestje dezelfde geluidjes maakt en met zijn speelgoed speelt, hehe.
Maar wat ons compleet verbaasde is dat na 3 dagen een beetje de, jawel, kat uit de boom kijken en een enkel keertje een beetje blazen, ze wel héél snel gewend waren. M'n vriendin ging begin augustus naar d'r ouders in Amerika toe, en ik mocht 2 weken op de katten passen. Omdat Evi op een kamertje van maar 3x2 meter zat wilde ik ze beide toch even het heft in eigen handen laten nemen. Evi is namelijk nogal een speels beestje met een lading aan energie, en hoewel onze Muis dat ook wel eens heeft, merk je dat hij een "grote meneer" is
Maar na een uurtje een beetje zenuwachtig om zich heen kijkend om te zien of Evi 'm niet stiekum van achter aan zou vallen, draaide hij zich ineens om en viel hij háár aan om eens lekker te stoeien!
Wat een prettige verrassing was dat zeg! Het was leuk om te zien dat, hoewel hij snel wat bangig is, toch heel blij was met een kameraadje. Ze stoeien een paar keer per dag (misschien zelfs meer, maar dan zit ik op m'n werk), liggen gerust ook vlakbij elkaar als ze gaan slapen, en hij is altijd nieuwsgierig wat ze aan het uitspoken is. En als hij dan toch een beetje rust wil hebben doet hij net of ie slaapt, of hij duikt op de eettafel omdat ze daar toch nog niet op kan springen. De goedzak die hij is laat hij nog best een hoop over zich heen komen als hij zelf het heft in eigen handen kan nemen
Oppakken en borstelen gaat een klein beetje beter dan 2 maanden geleden, maar we merken nog wel dat dat heel lang gaat duren voor hij zich laat borstelen. Hij heeft echt een ontzettend dikke vacht die, als we niet genoeg borstelen, voor de helft op de grond lijkt te liggen. We konden tot voor kort elke week het hele huis stoffen en dweilen, hehe. De afgelopen weken, vooral ook omdat Evi hem toch een beetje uitput met 't spelen en omdat we haar vooral vaak en in bijzijn van Muis borstelen en oppakken, laat hij het gelukkig net even wat makkelijker toe. Hij vindt 't stiekum ook heel lekker, al dat geborstel, en wij hoeven niet om de haverklap de vacht vlokken van de grond op te pikken
Al met al is alles dus veel beter gegaan dan we hadden gehoopt. Evi gaat over 2 weken voor d'r 2e "APK" beurt naar de dierenarts, en als ze 6 maanden oud is wordt ze gecastreert en is ze ietsje groter en rustiger zodat ze wat meer op Muis z'n niveau kan spelen. Hij is nu nog ruim 3x zo groot en dus af en toe een beetje te zwaar als hij weer eens met z'n kont op d'r gezicht gaat zitten.
Bedankt voor alle tips nog!
