Pluisje, verhoogde nierwaardes

[Cerna]

Och Yana, lees net je berichtje. Weer een nierpatiëntje; drie in een week tijd. Wat een narigheid! Ik kan dit nauwelijks bevatten. Je denkt: wanneer houdt het op? Het ging zo goed, zoveel poezen die ondanks de slechte prognoses gewoon doorgingen en nu dit.

Yana, ik vind het heel erg voor je. Je hebt zo geknokt om Rosa bij je te houden. Ik wens je heel veel sterkte en hoop dat je het een plekje kunt geven. Rosa is nu samen met Sevje en zal altijd een beetje bij je blijven, niet lijfelijk, maar wel in je herinneringen en eens sluiten we onze lieve dieren weer in onze armen, daar ben ik van overtuigd. Deze scheiding is maar tijdelijk.

[MarjanR]

Sterkte met het verlies, Yana.

[Adriana]

je hebt een zware tijd achter de rug en jullie hebben er alles aan gedaan...
... en dat maakt de verzorging van een nierkat zo moeilijk: je verliest het uiteindelijk altijd.
wens je veel sterkte de komende verdrietige tijd.

[Zuri]

Yana, heel veel sterkte met het verlies van je geliefde Rosa. Ik weet zeker dat ze Sevje boven gevonden heeft.

[yana]

Dank. Regelmatig jank ik nog keihard. Dan denk ik. Die opleving, wou ze soms vertellen dat ze nog niet weg wou? Maar als ik dan nadenk, denk ik:
Katten denken niet vooruit die leven nú. Wíj wisten dat elke dip de laatste kon zijn. Dat ze dan écht kon crashen en erg zou gaan lijden. Dat risico was reeel met wellicht nog kwart? nier?! Dat wilden we juist niet dat lijden.Ze was al weken niet meer de ouwe Rosa. Waarom wachten tot het écht niet meer gaat? Ze had met haar gewicht nog max 3wk, met haar dips nog minder. Waarom dan wachten tot ze écht niet meer kan? Nu had ze nog wat waardigheid en leed ze nog niet echt..
Ik ben zelf ook bekaf, kapót. Want dit maakt jezelf óók kapot. Je wil dit niet voor je beestje..Dat doet zón pijn...

DA prees ons, hij vond het heel moedig dat we nu kwamen. Hij zei, soms komen ze echt met een kapstok, dan ben je te laat gekomen..Écht te vroeg kon eigelijk al niet meer sinds 3/4wk terug in Rdam.
Ik heb na het telefoontje nog wat lekkervoer gegeven. Wat ze nooit mocht maar wel wilde. En de grasplant. Vond ze óók super.
Heel bizar die opleving ná het telefoontje.
En bij de DA, na verdovingsspuit, keek ze echt nog rond. Toen hoorde ze hard een vogel buiten. En keek ze zelfs óm. Nou, normaal hebben ze bij de DA geen intresse in buiten..
Dan denk ik, was dat Sevje die vogel?? Who knows..
Jullie allen veel sterkte en succes.
Ik heb contact gehouden met Thilly Ruinen over Rosa. En nu ook zodat ik weet waar ze is en hoe het gaat met haar.

PS Nemo, je hebt het juiste gedaan, dat lees ik zó.

[Anne]

Heel veel sterkte met het verlies van jullie Roosje. Jullie hebben alles gegeven om haar er door heen te krijgen maar ik denk dat zij het wel goed vond zo.
Verder lijden is haar bespaard en daar mag je trots op zijn.

[puksji]

Wat naar om weer een afscheid te moeten lezen.

Sterkte Yana

[mjverrijp]

Yana, wat triest, weer een katje dat de strijd hebt moeten opgeven
Je kan er zeker van zijn dat je er alles aan gedaan hebt.
Ik denk, dat het juist mooi is, dat ze een opleving had, beter dan dat ze zich zo beroerd voelt, je weet zelf ook wel dat een opleving maar tijdelijk is en dat je de juiste keuze gemaakt hebt, ik denk dat ze dat zelf ook zo ervaren hebt.

Veel sterkte de komende tijd.

Ina

[patiani-guusje]

Annet, hier zijn de foto's waar we het over hadden via een PB. Hopelijk heb je er iets aan.
@Allen: Patiani krijgt hier een onderhuids infuus, hier is te zien hoe dit in zijn werk gaat.




Hier is te zien hoe rustig en ontspannen Patiaan dit alles ondergaat: op een stoel in de tuin, infuus aan een tak, visite op de achtergrond..

[Flipje14]

Yana veel sterkte met het verwerken. Ben een tijdje off line geweest, merk dat ik altijd zeer verdrietig wordt van de overlijdensberichten.

[Cerna]

Bedankt voor de foto's van Patiaan. Ja, die reageert wel heel wat rustiger dan Noa.

Zie ik het nou goed, steek jij de naald van voren naar achteren in de huid?
Wij hebben geleerd om aan de zijkant te prikken van achteren naar voren en dan de ene helft van de dosering aan de ene kant en de andere helft aan de andere kant zodat het zich mooi verdeelt.

Op YouTube zag ik dat de meeste tussen de schouderbladen prikken. Eén ook van voren naar achteren.
Ik vraag me af of het niets uitmaakt hoe of waar je prikt of dat het voor de kat wel degelijk verschil maakt?

[mjverrijp]

Sophietje werd altijd tussen de schouderbladen geprikt en dan van met de naald naar haar kopje, maar ik dek eigenlijk dat het niet veel uitmaakt, het vocht zakte toch altijd naar haar buik.
Wat leuk om te zien dat Patiaan dit zo rustig ondergaat en fijn dat ie weer wat opknapt

Gr Ina

[maij]

@Yana,
Gecondoleerd met het verlies van Roosje.
Een moedige beslissing en een moeilijke maar wel de beste die je voor haar had kunnen maken.
De opleving maakt het moeilijk (kaya had het ook een beetje) maar ik denk dat ze inderdaad weten wat komen gaat en daarom rust hebben en "vrolijk" zijn.
Het is goed en ik hoop dat je dadelijk door het verdriet de trots kunt voelen en met liefde en zonder de nare tijd aan haar terug kan denken!

Dikke knuffel
Sandra

[castratenkoor]

Veel sterkte Yana met het verlies van Roosje!

[patiani-guusje]

@Yana: ik hoop dat je het verlies van Roos een beetje een plekje kunt geven, het blijft moeilijk zo'n beslissing.

@Annet: Denk dat het niet veel uitmaakt vanaf welke richting je de naald onder de huid steekt, zolang het maar horizontaal is, en jij en de kat een houding vinden waarin jullie allebei ontspannen zijn. Ik wissel overigens wel veel van plek hoor, zodat de huid niet teveel belast wordt op een plek. Maar wel steeds bij schouderbladen/begin rug/zij in de buurt. Van mijn Da mag ik zelfs 150 op een plek inspuiten, als de kat hier geen hinder van ondervind en de huid niet te veel onder spanning komt te staan. dit deed ik begin vorige week en dit ging oo goed. Ik moet Patiaan zo vaak prikken, dat als ik dit nog onder moet gaan verdelen in verschillende doseringen ik hem wel erg vaak moet prikken. 2x pr dag vind ik meer dan genoeg.

hij doet er overigns goed op nu, eet sinds gisteravond weer zelf
Hoop dat dit nog heel lang zo blijft maar durf niet meer zo hard te juichen, kan zo weer omslaan. en dan ook nog al die verdrietige verhalen op het forum over katten die er niet meer zijn... Ik zie elke goede dag als een groot kado!