Pluisje, verhoogde nierwaardes

[patiani-guusje]

Pffffffffffff emotionele dagen op t forum, hakt er bij iedereen toch flink in! Zoals Inge al zegt: we zijn allemaal bang om hetzelfde door te moeten maken, en je kunt t je zo goed voorstellen hoe Sandra zic moet voelen...
Sandra, ik herken veel in de foto van Kaya met hoe Patiaan er begin december bijlag. toen zei ik tegen mijn vriend we moeten hem laten gaan. Maar toen we 's avonds bij de weekenddierenarts zaten bleek de bloeddruk veel te hoog te zijn. Vandaar dat hij zich toen erg beroerd voelde. bij Kaya waren de nierwaardes helaas zo hoog dat ze zich heel erg slecht gevoeld moet hebben... Gelukkig heeft ze jullie als zorgzame oplettende baasjes gehad, en heeft ze de laatste maanden toch kunnen genieten, en hebben jullie haar op het juiste moment kunnen laten gaan. Want loslaten van iets wat je zo dierbaar is, dat doet ontzettend veel pijn. Deze beslissing maak je uit liefde, voor je dier, om het lijden te laten stoppen. en dat betekent dus loslaten uit liefde nar mijn idee.

Wb Patiaan: vandaag dus eiegenwijs 200 ml gegeven, maar wel even de Da gebeld vanmiddag. Hij (de ander die we altijd zien heeft vakantie) zei dat dit een goed idee is, en dat ik dit in ieder geval t/m vrijdag moet doen, en vrijdag bellen voor overleg. Hij kan totaal niets zeggen over het verloop verder. Wel beaamde hij dat een kat met een crea hoger dan 440 ieder moment achteruit kan gaan. Dit las ik in het boekje van het medisch centrum voor dieren uit Amsterdam. Crea onder de 440 is nog niet de laatste fase.
Daar put ik hoop uit, en ookuit mijn vorige ervaringen met het geven van 200 ml. infuus per dag.
En uit het feit dat Patiaan vanavond een klein beetje zelf at, maar toch!
Ik hoop dus van harte dat hij voorlopig inderdaad nog hier mag blijven, dank voor je lieve woorden Sandra!
Patiaan wil graag ooit kennismaken met Kaya in het hiernamaals, maar nu nog even niet...

Verder wens ik je nogmaals heel veel sterkte toe, het zal zeker gemis zijn, zeker na de afgelopen maanden van intensieve zorg, datmaakt de band tussen baasje-kat nog intenser.

[patiani-guusje]

Annet, wat vervelend zeg van die pillen! Ik zou dezelfde conclusie trekken hoor! Erg jammer dat die arts ze niet terugneemt... En gelukkig is de eetlust weer terug, dat zegt genoeg lijk\t mij. Min Da heeft t niet over een opname gehad omdat de voorgaande keren de waardes zakten dmv infuusjes thuis. En hij zegt dat de crea niet extreem hoog is, niet zo hoog als in december (nu 297 toen 352) Ook zegt hij dat het ureum niet gemeten is omdat het ureum erg kan verschillen per keer. En het crea de belangrijkste graadmeter is, die geeft aan of de neren hun werk nog doen, en hoeveel. Het ureum is verhoogd, dat weet je zeker als het zrea gestegen is zegt hij, maar hoe hoog dat ik nu dus onbekend.
De voorgaande keren had ik steeds een andere arts, zij vond het ureum wel van belang.
De specialist zei in december overigens precies hetzelfde als de Da nu, wb de crea...

Verder denk ik dat we onze katten niet teveel mloeten vergelijken met elkaar, wat Kaya nu is overkomen is verschrikkelijk, maar het is wel een feit dat elke kat anders is. Ik heb het al zo vaak gehoord de afgelopem maanden, van arsten, mensen vanuit hun persoonlijke ervaringen:
het ene nierpatientje gaat sneller dan het ander, er zijn katten die nog jaren leven!
En ja deze peptalk is vooral ook voor mezelf want ik ben net zo bang als jullie allemaal voor wat er nog kan gaan gebeuren...

Sterkte allemaal, hou jullie taai, en probeer ondanks alles positief te blijven. En het positieve is dat een aantal katten op dit forum die al opgegeven waren er nu nog zijn en ondanks alles nog van een behoorlijk aangenaam kattenleven kunnen genieten!

[Cerna]

Het ureum is verhoogd, dat weet je zeker als het crea gestegen is zegt hij, maar hoe hoog dat ik nu dus onbekend.

Wanneer ureum en crea gelijk op gaan hoe kan het dan dat bij Noa in december ureum gezakt was naar 14.2 en crea gestegen naar 394????

Sterkte allemaal, hou jullie taai, en probeer ondanks alles positief te blijven. En het positieve is dat een aantal katten op dit forum die al opgegeven waren er nu nog zijn en ondanks alles nog van een behoorlijk aangenaam kattenleven kunnen genieten!

Dank je; jij ook, hè! Het scheelt dat het mooi weer is, dan ben je gelijk vrolijker en wanneer je dan ziet hoe je zieke kat op haar buik naar een duif sluipt...... "Helaas, duif zag me. Zou toch een lekkere afwisseling zijn na al dat nierdieet!"

[puksji]

Gisteren werd ik even helemaal gelukkig omdat Simba mekkerend achter een merel aan ging.
Die merel ging toen heel brutaal boven haar in de vlinderstruik zitten en volgens mij lachte hij haar nog uit ook.

[maij]

Lieve allemaal,

Ik lees jullie berichtjes en moet zeggen dat ik het vreselijk mooi vind om te ervaren hoe jullie meeleven. Keerzijde hiervan is dat jullie inderdaad ook nadenken en geconfronteerd worden met hetgeen jullie poezelbeesten ook te wachten staat.

Daarom wil ik iets met jullie delen... Het is goed, ik heb verdriet en ik mis haar maar vooral ervaar ik heel veel rust omdat ik weet dat mijn lieve Kaya niet meer lijdt. Het is klaar voor haar en ze heeft geen pijn meer. Het besluit om haar los te laten was moeilijk want als mens wil je iets waar je zielsveel van houdt het liefst altijd bij je houden. Dat is niet mogelijk!
Dus lieve mensen geniet van de monstertjes, zorg goed voor ze maar laat ze gaan als je ziet dat het niet meer gaat. Dat betekend dat je op dat moment even je eigen gevoel uitschakelt zodat je uit liefde de beslissingen kan maken die het beste zijn voor je kat.

Sta niet te veel stil bij het overlijden van Kaya maar sta stil bij alle poezels die hier nog gewoon rondwandelen en met wie het "goed" of "redelijk" gaat. En bedenk dat Kaya ruim 4 maanden langer bij me is geweest dan verwacht. Zij was klaar hier en heeft me een waardevolle les geleerd!

@Annet. Volg je gevoel!

@Allemaal

[Nemo]

Helaas moet ik mededelen dat Nemo vandaag is ingeslapen.. We missen hem nu al ontzettend, maar we hebben alles gedaan wat we konden en hoop dat hij nu zijn rust heeft gevonden..

Bedankt voor het meedenken en meeleven met Nemo ik stelde het altijd zeer op prijs!

[patiani-guusje]

Nee, niet weer... wat een ontzettend verdrietig bericht zeg!! Ook jullie wens ik heel erg veel sterkte, want deze beslissing zal niet makkelijk zijn geweest.. Gelukkig heeft hij toch nog een tijdje kunnen genieten bij jullie, en heeft hij alle zorg gehad die nodig was. Maar loslaten blijft moellijk!
Nogmaals heel bveel sterkte, weet even niet meer wat te zeggen, eerst Kaya nu Nemo, heel verdrietig allemaal..

@Annet: Je hebt gelijk wb die crea-ureum! Bij Patiaan is ook de crea een keer te hoog geweest, en het ureum zelfs binnen de grenzen. Ureum hoeft dus niet perse ook te hoog te zijn.

[castratenkoor]

wat een verdrietige tijd. Ook jij sterkte met het evrlies van Nemo!
Hij zal een enorme leegte achterlaten.

[MarjanR]

Lieve allemaal,

Ik lees jullie berichtjes en moet zeggen dat ik het vreselijk mooi vind om te ervaren hoe jullie meeleven. Keerzijde hiervan is dat jullie inderdaad ook nadenken en geconfronteerd worden met hetgeen jullie poezelbeesten ook te wachten staat.

Daarom wil ik iets met jullie delen... Het is goed, ik heb verdriet en ik mis haar maar vooral ervaar ik heel veel rust omdat ik weet dat mijn lieve Kaya niet meer lijdt. Het is klaar voor haar en ze heeft geen pijn meer. Het besluit om haar los te laten was moeilijk want als mens wil je iets waar je zielsveel van houdt het liefst altijd bij je houden. Dat is niet mogelijk!
Dus lieve mensen geniet van de monstertjes, zorg goed voor ze maar laat ze gaan als je ziet dat het niet meer gaat. Dat betekend dat je op dat moment even je eigen gevoel uitschakelt zodat je uit liefde de beslissingen kan maken die het beste zijn voor je kat.

Sta niet te veel stil bij het overlijden van Kaya maar sta stil bij alle poezels die hier nog gewoon rondwandelen en met wie het "goed" of "redelijk" gaat. En bedenk dat Kaya ruim 4 maanden langer bij me is geweest dan verwacht. Zij was klaar hier en heeft me een waardevolle les geleerd!

@Annet. Volg je gevoel!

@Allemaal

Mooie gedachte, Sandra.
Dat is ook zoals ik erin sta. Tuurlijk, Moos is nog niet zo ver.
Maar zo heb ik er wel ingestaan toen ik Puk* nog geen jaar geleden heb laten gaan.
Vooralsnog verwacht ik niet binnenkort in jouw schoenen te hoeven staan, maar jouw bericht sterkt mij in mijn ideeën.

Wat spijtig dat Nemo ook in het eeuwige leven gestapt is.
Sterkte met het gemis.

[Adriana]

wat een verdrietig bericht en k wens jullie veel sterkte de komende tijd.
ook Nemo heeft topverzorging gehad en wat dat betreft heb je alles voor hem kunnen doen, maar dat maakt het niet minder triest.. het is een rotkwaal en je kunt niet zuinig genoeg op nieren zijn! fijn dat je steun aan het forum hebt gehad..

[Zuri]

Ik ken de achtergrond van Kaya en Nemo niet goed omdat ik pas later op dit forum ben ingestapt, maar wil beide liefdevolle verzorgsters heel veel sterkte wensen met het verlies van hun geliefde nierkatjes. Jullie hebben er ongetwijfeld alles aan gedaan om ze lang bij jullie te houden, maar op een gegeven moment is de koek gewoon op. Dan is het tijd voor de katten om hun reis over de regenboogbrug te maken en te gaan genieten van het eeuwige leven zonder pijn en zorgen. Ik weet zeker dat ze elkaar gevonden hebben daarboven.

Het is erg naar om weer hard met de neus op de feiten te worden gedrukt door dit soort berichten, want hoewel we allemaal hopen dat onze nierkatjes nog heel lang mee mogen gaan, zien we nu weer dat het zomaar ineens over kan zijn. Dus voor alle trouwe nierkatzel-verzorgers; geniet van je kat zolang het kan! Het is aan ons om de schatjes hun laatste weken/maanden/jaren heel gelukkig te laten doorkomen, totdat ook hun tijd is gekomen om te gaan.

Pfff... ik ben er stil van en weet niet wat ik nog meer kan zeggen...

[mjverrijp]

Je wordt inderdaad met je neus op de feiten gedrukt door nog zo'n verdrietig bericht.
Ik put moed uit alle kleine dingen, die Sophietje doet, gaat ze eten, ben ik blij. Vanmorgen was ze mij aan het 'helpen' met patronen te knippen, daar kan ik vreselijk van genieten, ondanks dat ze de patronen dus geheel kapot maakt.
maar ik ben me er voortdurend van bewust, dat het zomaar afgelopen kan zijn.
Aan de andere kant nooit te snel de moed opgeven, morgen is het twee jaar(!!) geleden dat ik een afspraak met de da had gemaakt om als ze niet wilde opknappen, ik haar in zou laten slapen.

@ Annet, je hebt gelijk hoor, dat je gestopt met de medicijnen. Jij kent je kat het beste.

@Patiaan, hou je taai, hoor!!

Ina

[Nemo]

Hert voelt ook zo dubbel.. Nemo was woendag aan het kwijlen en gisteren kwam er bloed en slijm uit zijn mond. Hebben de dierenarts gebeld en het voelde gelijk verkeerd.. Ik wilde hem niet in laten slapen, maar dat was om hem nog maar bij me te hebben. Je moet ook naar het beestje kijken en ik wist dat ie op was. Toch blijven er vragen in mij opkomen of we het nog moesten rekken, maar wij gaan morgen ook op vakantie en dan zal je zien dat het volgende week zover weas. Nu zijn we er zelf bij geweest en dat geeft mij ook een gerust gevoel. Het eten was alweer wat minder en hadden maandag nieuwe medicijnen gekregen. Daardoor werd hij was lusteloos en ging wel weer wat beter eten.. ppff heb ik wel de goede beslissing gemaakt.. spookt continue door mijn hoofd. Zijn waardes waren de vorige keer gewoon veel te hoog nl 760 (crea) Het valt me zo zwaar om van onze kleine vriend afscheid te moeten nemen. Hij heeft rust nu en wij hebben er een lieve beschermengel bij!

Ik zou willen dat hij nog bij ons was.. *zucht* wat een leegte..

[Kattenbella]

Sandra, heel veel sterkte met het verlies van Kaya! Je hebt er echt alles aan gedaan.

Mensen van Nemo ook heel veel sterkte. Het is zeker naar om dit te lezen.

Bij Misty kijk ik ook per dag. Ze lijkt nog prima te gaan. Ze eet goed, is vrolijk, sleept kippennekken door het huis, maar het kan inderdaad ineens verkeerd gaan. Genieten van elke dag dus!

[mjverrijp]

Ik hoop, dat je ondanks alles toch een prettige vakantie mag hebben.
Natuurlijk heb je de goede beslissing genomen. Volgens mij blijf je dat altijd denken, Had ik maar...., wat als.....
Als hij op was, dan heeft hij nu inderdaad rust. en je moet ook dankbaar zijn dat je er bij was.

Veel sterkte de komende tijd.

Ina