Gevonden!

[Catfish]

Lieffie, ik snap je verdriet.
Je hebt je best gedaan, en meer kon je echt niet doen. Ik weet dat dat moeilijk te bevatten is, maar geloof me, het is waar. Dat weet ik zeker.
Heel veel sterkte!

[Lieffie]

Jullie lieve woorden doen me wel goed, dank je wel. xxx

[Anne]

Ach gos wat verdrietig. Ik herken jouw verdriet helemaal. Ooit heb ik in het buiteland me ook ontfermd over een jong poesje, haar oogjes waren nog dicht. Haar moeder was doodgemaakt door kinderen daar
Ik noemde haar Daisy, hield haar bij me alsof het mijn eigen babie was, ik voedde haar, hield haar warm en koesterde over haar. Ik was erbij toen haar oogjes open gingen.
Ook zij heeft het niet gered en ik was ontroostbaar. Ik heb toen gezworen dat dit mijn eerste babie was en dat voelt nog steeds zo.
Heel veel sterkte, je hebt haar gekoesterd, verwarmd en je hebt haar je liefde gegeven.
Meer kon je niet doen.
Laat je tranen maar komen, geef het terug aan moeder Aarde en wees trots op jezelf, over de manier waarop jij je over dat moederloos wezentje hebt ontfermd, voor haar bent opgekomen
Dat was meer dan ze had verwacht

ps sorry voor de timing maar heb je nog naar meerdere kittens gezocht op die plek waar ze gevonden was? Niks anders gevonden?

[Lieffie]

@Anne: Ik dacht al dat ik de enige ben die zo'n verdriet om een poesje had. Ik bedoel niet te zeggen dat anderen dat niet hebben, maar het verbaasd me dat ik er zo van overstuur ben...
Tenslotte heb ik hem "maar" 5 dagen gehad. Maar t waren wel 5 intensieve dagen!
Ik heb me een ongeluk geknuffeld en gekust, hihi.
En inderdaad het is net alsof je een baby hebt, ik bleef thuis als mijn gezinsleden iets gingen doen enzo, druk met melk maken en medicijnen geven, en knuffelen. Niet dat ik dat erg vondt hoor, helemaal niet!
Maar nu is dat allemaal voorbij en ik mis mijn kleine hummeltje verschrikkelijk...

[nellebel]

wauw anne wat heb je dat mooi omschreven. Kan me er alleen maar bij aansluiten. lieffie, je bent een echt lieffie geweest voor het kittentje

[Anne]

Misschien een idee om je te ontfermen over een kitten uit het asiel? Kan me voorstellen dat je de intensieve zorg, het houden van en knuffelen erg mist!
Zo heb ik, als bewondering en herrinnering voor onze Destin * die op het laatst door een naar ongeluk een driepoter werd en het niet heeft gehaald, een andere driepoter in huis gehaald.
Niet uit vervanging, maar meer uit respect en bewondering voor het leed wat Destin* moest dragen. Destin heeft nog een anderhalve week geleefd na het noodlottig ongeluk en wij hadden niks anders als diep ontzag voor zijn karakter.

dank je Nel, jij weet helaas ook wat het is he?

[Lieffie]

Het is een goed idee, maar ik ben bang dat ik nog een verlies niet aan kan nu?
Of wat denken jullie?

NB: Ik heb inmiddels mijn hulp aangeboden bij een asiel in de buurt, of ze wat hebben is afwachten.

[nellebel]

ik heb in september vorig jaar mijn nellie verloren. Dacht ook dat kan ik nooit meer aan. in februari mijn sjefke verloren en toen kreeg ik te horen dat mijn flippie ook erg ziek is. toch kun je het aan, vooral als je jezelf voorhoudt dat je de kat een goed leven hebt gegeven. Sjefke heb ik maar 3 maanden gehad, hij bleek FELV te hebben. Stel je nou toch voor dat ik hem niet had meegenomen (en iemand anders ook niet). dan had het hummeltje nooit een echt thuis gehad. dat heb ik hem toch maar mooi kunnen geven. Datzelfde gevoel heb ik nu bij flippie. elke dag samen met haar, heb ik haar toch maar kunnen geven. ze heeft zoveel meegemaakt, nooit een echt huisje gehad met eigen personeel. maar nu wel.
dan kun je het wel aan.
maar ga vooral op je gevoel af nu. Ik heb toen nellie overleed denk ik teveel druk gezet op mijn man die het eigenlijk nog niet aankon een nieuwe kat. heeft ook even geduurd voordat dat beter ging (nu zijn het 2 hande nop 1 buik en onafscheidelijk). volg je gevoel, dan komt het goed.

[Anne]

inderdaad gewoon je eigen gevoel volgen
Wat een leuk idee Liefie om het asiel te helpen, ze zullen wel weer volop gastgezinnen zoeken voor kittens die oa aan de fles moeten en/of gesocialiseerd moeten worden,
super van je!!

[Lieffie]

Ik heb straks antwoord gekregen dat ze op dit moment geen kittens hebben, helaas.

[pearlsofpassion]

Is het kattenprobleem in Frankrijk niet zo groot als bij ons?

Misschien kan je een aantal asielen in de buurt contacteren? Het moet natuurlijk te doen zijn, maar een beetje afstand is ook niet zo'n probleem.
Ale, je moet het zelf weten. Je moet er zelf zin in hebben natuurlijk.

Ik zou het ook wel willen!

[Lieffie]

Ik heb nu een asiel in Duitsland mijn hulp aangeboden, en die hadden op dit moment niks dus. En dan heb ik nog een afdeling van de Franse SPA hier in de buurt, en dat zijn de enige twee die ik ken.

Ik heb nog een laatste foto van mijn kleine Hummeltje....

[Anne]

Ach jee, ligt ze daar begraven? Wat een lieve beer...
Alsnog heel veel sterkte met je verdriet!

[Lieffie]

Ja,hij had twee beertjes om hem warmte houden enomhemt gevoel te geven dat ie nietalleenwas...een creme en een donkerbruine. Het creme beertjeis bij hem, en het donkere beertje houd de wacht...

[Renee en Shampoo]

Wat ontroerend..