Allereerst bedankt voor alle draadjes die hier al over gemaakt zijn. Ze hebben een hoop geholpen en bevestigd dat ik toch even een nieuw topicje wilde opstarten over onze nieuwe aanwinst
We hebben sinds vrijdag een 2,5 jaar oud katertje genaamd Muis. Het was een nakomertje van een nest katjes van een boerderij, waar ze echt dachten dat het een muisje was ('t is een klein beestje, zelfs nu nog!). Mijn buurvrouw heeft deze kat 2,5 jaar opgevoed waar hij uitstekend behandeld en onderhouden is. Ze heeft nog 2 katten en sinds een poosje een hond van 10 maanden, en dat werd Muis een beetje teveel van het goede. Voordat 't 'm te druk was, was het volgens de buurvrouw echt een knuffelkat die niet graag werd opgepakt, maar wel héél graag een knuffeltje kwam halen.
Maar sinds hij vrijdag bij ons zit is hij zó bang... hij zit als we thuis zijn maar achter de bank of ergens in een hoekje. Als ik 'm heel voorzichtig benader kan ik 'm wel aaien; z'n pupillen zijn vergroot en je ziet dat hij 't liefst even onzichtbaar wilt worden, maar hij is absoluut niet agressief.
Nu weet ik dat we 'm lekker een beetje de ruimte moeten geven, en dat zoiets geduld vergt... iets waar we zeker geen probleem mee hebben. Je merkt dat 't een hartstikke lief beestje is wat gewoon heel bang is, dus daar stoppen we natuurlijk graag tijd in
Hetgeen we ons wel een beetje zorgen om maken, is dat hij sinds vrijdag niets/nauwelijks eet. We hebben de brokjes van de buurvrouw gebruikt, en zetten elke ochtend en avond een vers bakje water voor 'm neer, maar het lijkt alsof hij nauwelijks een hapje neemt. Sinds vrijdag heeft hij maar 1 piepklein "strespoepje" gedaan (wel netjes op de bak). 's Nachts of als we beiden op 't werk zijn heeft hij het reik alleen en zie je dat hij lekker van het zonnetje geniet en een beetje de boel verkent... we hebben een webcam op de woonkamer gericht om er zeker van te zijn dat hij niet 24uur per dag gestrest in een hoekje zit, maar zodra de deur open gaat zorgt hij dat hij in recordtijd verborgen zit.
Wat ik al zei, het wachten, geduld hebben en 'm de ruimte geven is geen probleem. Hij mag er zo lang over doen als hij maar wil
Alleen het niet/nauwelijks eten (zelfs niet z'n bekende brokjes) baart ons een beetje zorgen. Kan iemand toevallig bevestigen of ontkennen dat een kat, zelfs als hij gestrest/bang is, op ten duur vanzelf wel gaat eten? Of komt 't voor dat een katje zo bang is dat hij zichzelf uit stress verhongert?Alvast bedankt voor de informatie... ik kon 't verder op 't internet niet vinden namelijk!
Groetjes,
Muiskat
