ik weet dat velen van jullie er anders over denken, maar ik vind het nogal wat om je katzels de mogelijkkheid om naar buiten te gaan te ontnemen omdat er ooit wel een iets zou kunnen gebeuren. ooit eens iemand gehoord die zijn kinderen (voor veel mensen bijna hetzelfde) verbood om op straat te spelen? iemand die zichzelf binnen opsluit? gevaarlijk buiten hoor, een ongeluk is zo gebeurd...
zelf woon ik op een flat, maar als ik ooit een benedenwoning betrek mogen ze van mij fijn buitenspelen
als je twijfelt of ze er al aan toe zijn is het misschien beter even te wachten. als ik zo naar mijn muffin van 10 maanden kijk, die is net zo roekeloos als die van jou... Tijgetje en Minoes (14 maanden) zijn veel behoedzamer, die zou ik zo naar buiten laten (misschien eerst aan een lijntje om te wennen)
Weet je Achtpunzes, ik dacht er vroeger net zo over.
Alleen kan je een kat niet uitleggen dat hij niet op straat mag en dat je eerst moet uitkijken voor je op straat oversteekt.
Een kind wel...
Een kleuter laat je ook niet alleen op straat...
Het is een heel verschil hoe druk het op straat is, en als je je kinderen echt óp straat durft laten spelen, zal het voor katten ook redelijk veilig zijn. Maar dan kan je er niet zeker van zijn dat je kat niet twee straten verder loopt waar het wel erg druk is...
Daarin is een kat toch wel iets heel anders dan een kind.
Bovendien zijn kinderen in het algemeen veilig voor buurmannen, zolang ze niet in zijn tuin klimmen om het fruit uit zijn boom te stelen. Katten komen overal en zijn heus niet overal veilig.
De wetgeving over geweld tegen katten (en vergiftiging) is heel los. Dat is bij kinderen ook niet het geval. Sla een kind en je zal wat meemaken voor de rechtbank. Maar sla een kat dood en veel kans dat er niets gebeurt (los van de woede van de eigenaar natuurlijk).
Dat schept toch wel een heel ander perspectief...
Je kan een kind leren om in de tuin te blijven om te spelen, een kat moet je zorgen dat hij er niet uit kan, want uit zichzelf doet hij dat niet (uitzonderingen daar gelaten).
Ik vond het vroeger het risico ook waard, maar nu ik mijn beste vriendin daaraan verloren ben, denk ik daar heel anders over. En dat was net eentje die altijd binnen was (uit eigen keuze) maar die enkele keer dat ze eens buiten was, is haar fataal geworden.
Kleintje durf ik wel buiten laten, omdat ze in haar bijna 7 jaar nooit op straat heeft gelopen, en ik daar wel vertrouwen in heb dat ze dat niet plots wel gaat doen. Maar ik weet dat ook maar omdat ik in het begin dat risico genomen heb. Ik was 16 jaar en dacht er verder niet bij na. Binnenhouden had bij mijn ouders ook niet gelukt.
Bij Kleintje is het goed uitgedraaid, bij haar broertje niet.... Die is op 2,5 jaar verdwenen en ik weet niet wat er gebeurt is, maar veel kans dat het iets fataals is.
Bij mijn jongens nu, neem ik dat risico niet meer.
Maar dat kies je natuurlijk zelf.
Er worden heel wat meer katten doodgereden dan kinderen, en dat is echt niet enkel omdat er meer rondlopen.
Groetjes Valerie, Kleintje (8 jaar) , Cuzco (3 jaar) en Luís (2 jaar) (+ konijntjes Rafke, Lars, Keira en Elise)
mijn katten lopen ook buiten en ze genieten er echt van.ik woon in een doodlopende straat en op de hoek zijn parkeerplaatsen,dus dan remmen de meeste al af.mijn vorige katten hebben ook altijd buiten gelopen en zijn 17,18,en 20 geworden.maar nu heb ik een maine coon en die durf ik toch niet naar buiten te laten.heel raar,maar ik ben toch bang dat hij gestolen wordt,of erger.maar als alles naar buiten gaat door het kattenluik zit hij toch af en toe te kijken en probeert toch het luik open te krijgen.ik wil mijn katten niet binnen houden maar het wordt voor de maine coon wel erg moeilijk.want hoe doen jullie het in de zomer?ik wordt gek als ik alles dicht moet houden.
Oh, sorry maar dat voelt niet eerlijk voor mij om alleen je MC binnen te houden.
Of allemaal naar buiten, of allemaal binnen houden.
Ik heb zelf een mooie kat (dat vind ik tenminste) en die is altijd buiten geweest.
Zeker, ik had ook momenten dat de angst om m'n hart sloeg en bang was dat hem iets zou overkomen (helemaal omdat het altijd een allemans vriend is geweest, hij is nu hij ouder is wat kieskeuriger). Gelukkig is dat in die 14 jaar dat ik hier woon nooit gebeurd.
Maar het was al die jaren niet zo dat ik hem binnen kon houden. Hij terroriseerde m'n andere katten gewoon net zo lang tot hij naar buiten mocht.
Ik zou de MC buiten laten, net als je andere katten.
Het kan toch niet zo zijn dat hij anders wordt behandeld als de andere katten puur en alleen omdat hij mooi is? Dat gaat hij voelen hoor. En de andere katten ook.
Groetjes van Marjan, Prrrt van Sara (7-6-2010), mieuw van Tygo (01/11/2011)
ik vind dat zelf ook wel maar toch is het een voor gevoel of zo.we gaan nu een veranda aanbouwen en daar kunnen ze allemaal in.en wij ook.ik heb altijd gezegd dat een kat naar buiten moet kunnen maar ik zie hier in de buurt steeds flyers hangen met katten die vermist worden,dus ben ik toch een beetje bang geworden.ik moet er niet aan denken dat hij weg zou zijn.dat heb ik ook met mijn andere kat gehad die loopt steeds maar met me mee als ik de honden uitlaat.ik ga dan naar de dijk en wil niet dat ze daar komt,want dan verdwaalt ze.ik heb haar al 2x op moeten halen want ze weet blijkbaar de weg niet terug.nu doet ze dat gelukkig niet meer.alleen het laatste rondje lopen ze allebei mee.elke avond.wel leuk.en die laten zich ook niet door vreemden aaien of op pakken.maar s'nachts zijn ze allemaal binnen.
Veranda is al leuk. Of je tuin afzetten, of een ren bouwen.
Allemaal mogelijkheden als je je onzeker voelt over je katten.
Dat is helemaal geen schande
Groetjes Valerie, Kleintje (8 jaar) , Cuzco (3 jaar) en Luís (2 jaar) (+ konijntjes Rafke, Lars, Keira en Elise)
Hoi,
ik woon in een apartement en ik wilde Luca ook de kans geven om naar buiten te gaan.
2 Weken geleden begon ik ermee, eerst samen met hem naar buiten, maar al gauw scharrelde hij wat heen en weer en zag mij niet meer staan. Ben ik dus toch maar gewoon naar binnen gegaan en iedere keer vanaf het balkon kijken enz. Iedere dag was ie ongeveer een uurtje buiten op deze manier, tot zondag 6 maart. Hij is om 12.00 uur naar buiten gegaan, toen ik om 15.00 uur weg ging, kon ik hem niet vinden. Omdat ik om 17.00 uur toch weer thuis zou zijn, heb ik me er niet zo druk over gemaakt. Maar we zijn nu bijna een week verder en hij moet nog thuis komen..........
En ik kan je vertellen dat dit echt niet fijn is, buiten dat ik hem enorm mis, voel ik me ontzettend schuldig. Constant je afvragen, had ik niet dit, had ik niet dat, ik word gek van mezelf!
Natuurlijk heb ik al een week lang de hele buurt afgezocht, steeds maar weer, posters opgehangen, op diverse punten als vermist opgegeven.........
Weet je, je moet je heel goed realiseren dat als je een tuin hebt, dan gaat een kat steeds een stukje verder op een heel natuurlijke manier, vanaf een bovenwoning staat ie direct volop op straat en kan niet direct terug. Als een kat ergens van schrikt en het op een lopen zet, loopt ie normaal naar huis, zijn eigen tuin in..... waar loopt ie als ie bang is naar toe als ie niet zijn eigen tuin in kan lopen? Juist, dan blijft ie lopen totdat ie uitgeraast is en dan is ie de weg kwijt als ie nog niet echt gewent is om buiten te zijn........ Tja, ik wil je niet bang maken, maar dit zijn mijn gedachten door mijn eigen ervaring.
LucaFranci: Oh wat vreselijk zeg!! Ik zou me ook continu schuldig en verdrietig voelen.. Sterkte ermee..
Ik heb wel een bovenwoning maar deze loopt via een trap omlaag, waar een soort straatje zit met allemaal van dit soort huizen.
Mijn vorige buurman had ook 2 katten die buiten kwamen, deze liepen gewoon zelf via de trap omhoog en omlaag..
Dus als de poesjes schrikken van iets kunnen ze dan geen tuin in lopen maar wel gewoon de trap omhoog naar huis.. Daar heb ik nog een terrasje zitten en daar kunnen ze dan gewoon wachten tot ik de deur open doe. Maar eigenlijk wil ik ze sowieso alleen buiten laten als ik zelf thuis ben. Dan kan ik ook gewoon de deur open laten als ik zou willen.
Ik was net aan het dweilen in de gang en wilde de buitendeur even openhouden zodat het sneller kon drogen, en toen kwamen de poesjes heel nieuwsgierig kijken.. Ik ging voor de deur zitten zodat ze wel konden kijken maar niet eruit konden lopen. Maar ik had het ze zo graag gegund. Ze zouden het echt heerlijk vinden.. Ze zitten ook altijd naar buiten te staren..
Zorro mocht vorig jaar ook naar buiten. Hij vond het heerlijk, maar ik ben daar niet voor gemaakt. Stress, ongerust... Toen ik hem eens bij het winkelcentrum aantrof, een heel stuk verderop en een redelijk drukke weg over, heb ik hem ind e auto gezet en naar huis gereden. Daarna is hij, op een enkele ontsnapping na, nooit meer buiten geweest. Het was even wennen, maar hij vermaakt zich nu prima met Snoopy en de vele speeltjes die ik afwissel, en binnenkort komt ook hier een Maine Coon.
Ik heb wel een logeerkat die wel naar buiten mag. Ze is bijna 10 en niet anders gewend. Ik heb met haar eigenaren afgesproken dat het niet mijn verantwoordelijkheid is.
Mijn boys zijn er inmiddels aan gewend dat Poes wel, maar maar zij niet naar buiten mogen.
Groetjes van Stella
*Bonk*kopjes van Zorro, Snoopy, Mr Bean
Lebber van hond Marra
Ik heb 2 katjes,Luna en Laila (zusjes) ze zijn geboren in juli dit jaar.
Ze zijn 14 april gesteriliseerd..in het begin flinke ruzie maar nu is alles weer goed gelukkig!
Ik wil ze graag naar buiten doen(volgens mij willen ze zelf ook héél graag) maar nu is mijn vraag of ik dat nu al kan doen? (ivm de steralisatie)
Of is het verstandig om nog even te wachten?
Ik zou langer wachten na de ingreep. En mijn advies is je tuin uitbraakt-proof te maken of een kattenren te plaatsen.
Loslaten betekent vele gevaren: verkeer, vergif, kattenhaters, verdrinken, opgesloten worden enz. enz.
Ik woon in een vrij rustige buurt gelukkig maar er kan natuurlijk altijd wat mis gaan.. maar wil ze lekker naar buiten doen en niet alleen in huis.
Ik heb helaas geen tuin,dus laat ze er via de voordeur uit( geen protiek gelukkig)
Dus het is wel verstandiger om nog even te wachten? wat adviseer je?
En zijn ze buiten dan niet alleen?
Dan zijn ze toch nog eenzamer? Want dan gaat ieder misschien zijn eigen weg, terwijl ze in huis tenminste samen zijn.
Als je geen tuin hebt, waar moet en ze dan rondhangen? Op straat?
Dat is natuurlijk wel vragen om problemen.
Dan is de kans wel groot dat er binnen korte tijd maar eentje meer over is, en dan is ze zeker alleen... Al zal dat misschien ook niet lang duren...
Het spijt me, maar het is wel niet anders.
Ik weet dat het zo leuk lijkt, lekker naar buiten. Maar de wereld is tegenwoordig nu eenmaal erg gevaarlijk voor katten op straat. En je kan ze niet leren op te letten...
Je moet zelf je beslissing maken natuurlijk.
Als je ze naar buiten laat, maakt het in mijn ogen niet uit of je dat nu doet of later.
Groetjes Valerie, Kleintje (8 jaar) , Cuzco (3 jaar) en Luís (2 jaar) (+ konijntjes Rafke, Lars, Keira en Elise)
Als je ze toch naar buiten laat wacht dan nog even totdat ze echt groot zijn!! Kittens worden heel vaak over het hoofd gezien door automobilisten en mijn tip is ook om ze snachts zowiezo binnen te houden.
Heb je helemaal geen auto"s voor de deur?
En heb je je buren al ingelicht? Dat het ok is als de katten in hun tuin komen of hebben je buren ook geen tuin dan?
grt Anne, Happy 15 Joep 14 Hobbel 13 Polleke 12, Pluto 3 Louie 2 en Donna 1, Lora (hond) 1
en kipjes Kukel Kayla en Lucy
Muffin, Tijgetje en Minoes en ik
