Hoe een gevonden poes laten wennen aan 4 gecastreerde katers

[askar12]

Hallo, hier ben ik weer. Ondertussen is er veel gebeurd. Pippi is vorige week al krols geworden en dat was een ramp. ondanks dat de overige katten zijn gecastreerd, wilden ze haar toch dekken. Met als gevolg een komplete vechtpartij. Althans daar leek het op. Het gevolg was dat ik gewond ben en de katten mankeren niets.
Gelukkig kon ze binnen 2 dagen al geholpen worden bij de dierenarts, en ze heeft de operatie prima doorstaan. Het ging in de bench eigenlijk best al goed. Maar mijn dierenarts vond dat ik toch opnieuw moest beginnen met Pippi apart houden en dan van lieverlee de andere katten erbij. nou dat werd dus niets, weer vluchtgedrag en onder de kast zitten. Nu plast ze zelfs buiten de kattenbak. Ik verdacht eerst daar een kater van maar nu weet ik zeker dat het Pippi is. Heb ik uitgetest.
Ik ga morgen toch beginnen met destress tabletjes, en ik heb haar vanavond voor mijn nachtdienst begon ook terug in de bench gedaan en ze lag heerlijk rustig en 2 katers lagen vlak bij haar ook lekker te slapen. Ze heeft een kattenbak in haar bench ( zijn 2 benches aan elkaar gemaakt) dus kan ze ook nergens anders plassen. Ik denk dat ik dat toch nog even moet volhouden. Ze vind het prima in de bench, wilde er zelfs niet uit toen ik bij haar was.
Ik ben nog steeds positief , ze zal heus wel wennen maar inderdaad wat enkelen van jullie al zeiden : Geduld.

[Nyncke]

Super wat je doet, ik heb echt veel respect voor je liefde, geduld en zoeken naar wat kan.
Met zoveel andere dieren bij elkaar valt het soms niet mee om het allemaal in goede banen te leiden. Heel veel succes!!!

[Cari]

Je doet het goed hoor Askar! Ga, wat gedrag betreft, niet teveel af op wat dierenartsen zeggen, daar hebben ze meestal weinig zinnigs over te vertellen Laat haar maar lekker in de bench. Zij rustig, de katers rustig en jij kan rustig je wonden likken

[askar12]

dank jullie wel voor jullie reacties, doet me goed dat jullie zo meeleven.
Vandaag slecht begonnen. Pippi op haar kamer, aan de andere kant van de deur 2 oververhitte katten, die bij haar op de kamer wilden. Aan de deur krabben, tegen de deur springen.Dus Pippi in haar bench gedaan en de katten erbij gelaten. De rust keerde direkt terug, iedereen in diepe slaap. Ik ook eindelijk want heb nachtdienst. De hele dag hebben de katers bij Pippi op de kamer gelegen, heb ze daar naast de bench eten gegeven, Pippi in haar bench. En wat zag ik vanavond, Hummeltje duwde zijn neus door de spijlen van de bench en Pippi snuffelde heel rustig aan zijn neusje. Zo lief.
Ik ben ook begonnen met destress tabletjes, baat het niet dan schaad het niet.
ik zou zeggen: wordt vervolgd
groetjes
Wilma

[askar12]

hallo,

Het is lang geleden dat ik op dit forum mijn verhaal deed over Pippi. Ondertussen is er veel gebeurd. Een van mijn katten (Snuffie) heb ik moeten laten inslapen, hij was 18 jaar oud en was erg ziek. Zijn nieren werkten niet meer. Het was weer erg moeilijk maar voor Snuffie was het gewoon beter. Ik mis hem erg. Ik heb hem ook van kitten af gehad en 18 jaar is lang.
Hij is eigenlijk nooit ziek geweest tot nu toe dan. Snuffie was een geweldige lieve kat.
Met Pippi gaat het eigenlijk erg goed. Ze is dikke vriendjes geworden met Hummeltje. Deze twee hebben elkaar echt gevonden. Ze spelen veel , maar kunnen ook heerlijk knokken. En dan is Pippi niet flauw. Ondanks dat ze zeker de helft minder weegt dan Hummel en een stuk kleiner is springt ze bovenop Hummel. Het gaat er af en toe behoorlijk hard aan toe.
Met de andere 2 katten is het nog niks, tenminste die willen haar nog steeds "aanvallen"
Maar ze gaat dan niet meer op de loop en blaast en gromt flink terug.
Pippi heeft maanden in een kinderbox beneden gezeten als die 2 katten beneden waren. En dan bedoel ik natuurlijk steeds een uurtje of 2. Daarna mocht ze of in de kamer los of ze mocht weer naar boven en los rondlopen.
Nu hebben we afgelopen week de grootste maat bench gekocht voor haar. Heeft echt een paleisje nu. En ze vind het heerlijk om er in te liggen. Kan er ook lekker in spelen en heeft haar eiegen kattebak.
Met de honden gaat het met 3 van de 4 prima, alleen mijn boerenfox Basje wil nog wel eens op haar gaan jagen. Maar het gaat wel steeds beter.
Pippi is een hele lieve poes geworden, komt wanneer ik nachtdienst heb, overdag lekker bij mij op bed liggen. Wanneer ik dan niet reageer tikt ze met haar pootje op mijn neus alsof ze wil zeggen, he ik ben er weer. We hebben een paar maanden geleden een mevrouw laten komen die reiki heeft gedaan op Pippi. Zij voelde een hele akelige energie bij Pippi, heeft haar 3 x behandeld en nu is Pippi ook veel rustiger. Zij kon ook "voelen" dat Pippi erg verdrietig was, wist zelfs uit te beelden waar Pippi vandaan kwam en wat er was gebeurd waardoor ze was gaan zwerven. Heel apart, maar wel mooi om mee te maken.
Pippi weet precies al wanneer ze moet gaan slapen, gaat dan zelf naar haar kamertje( heeft nog een eigen kamer voor 's nachts) Soms maakt ze er een spelletje van, wanneer ik haar naar haar kamer wil sturen loopt ze alle kanten op behalve de goede.
Het is nog niet optimaal want ik loop 100 x per dag de trap op en af om de katten te laten wisselen van verdieping , maar volgens mij vinden ze het allemaal goed zo. Er is weer rust in huis. En wie weet komt het nog zo ver dat ze allemaal in het zelfde vertrek kunnen zijn zonder dat ze lopen te blazen en te grommen tegen elkaar. Ik geef de moed niet op. En ik ben nog steeds heel blij met alle 4 mijn katten.
groetjes en tot de volgende keer

[castratenkoor]

Je hebt je handen er vol aan zo. Lief dat je de verschoppeling Pippi op deze manier opvangt.
Ik help je hopen dat het ooit helemaal goed komt tussen de katten.
Valeriaan druppelen op wat plekken in huis, bv op kussentjes, mandjes, krabpaal ed. wil ook nog wel eens helpen de agrasse onderling te onderdrukken.
Ik gebruik het bij grote veranderingen wat stress meebrengt, zoals het overlijden van een kat, of de komst van een nieuwe, klierende buurtkat, een verbouwing enz. enz.

Succes met de katten!

[]-marjolein-[]

Wat goed dat je je zo inzet, Pippi heeft geluk gehad met jou! Ik hoop dat het ooit inderdaad helemaal goed komt, maar het is al heel wat dat je in ieder geval rust in huis hebt!

[Cari]

Ten eerste, nog sterkt met het verlies van Snuffie. Hij moet 18 jaar een mooi leven gehad hebben en die herinnering zal altijd blijven.
Ik heb bewondering voor je uithoudingsvermogen met Pippi en de belhamels. Gelukkig kan ze het met de meeste nu wel goed vinden en weet ze van zich af te snauwen. Ik denk dat het uiteindelijk allemaal wel helemaal goedkomt en je ze altijd bij elkaar kan laten. Pppi weet dat ze het met jou getroffen heeft !

[askar12]

Hallo iedereen dit dit leest,

Het is wel erg lang geleden dat ik iets heb laten horen. Er is weer veel gebeurd in het laatste half jaar. Met Pippi gaat het erg goed, heeft nu echt haar plekje in ons gezin gevonden. Ze is een ontzettend aanhankelijk poesje geworden. Overal waar ik zit komt ze eerst bij me zitten, binnen de kortste keren kruipt ze in mijn armen of gaat op schoot liggen , legt haar kopje neer en geniet met dichte oogjes van de aandacht.
Met de honden, ook met Basje nu, gaat het prima. Zijn de honden uit geweest zit ze bij de deur op ze te wachten en worden ze alle 4 begroet. Echt geweldig om te zien.
Met Hummeltje gaat het ook goed, hij moet soms zelfs het onderspit delven in hun spel. En dat laat hij dan ook gebeuren.
Met Kizmo en Kruimel zien we ook vooruitgang, zijn een stuk minder op haar gefixeerd. Alleen en dat is wel heel vervelend, plast Kizmo nog op de gekste plekken. Ik denk toch nog dat hij zijn territorium afbakend. Wat kan ik daar nog aan doen? Want het stinkt vreselijk als hij dat heeft gedaan.
Pippi heeft nog steeds haar bench beneden, gaat daar in als Kizmo en Kruimel beneden zijn. ik durf ze nog niet los te laten, misschien ben ik te voorzichtig.
Maar ik ben al blij dat er rust in huis is.
Hebben jullie nog tips om het plassen van Kizmo aan te pakken?
groetjes
Wilma

[Admin]

Wilma,

Blijf ajb on-topic. Voor problemen met plassen, zie http://www.dekattensite.nl/phpBB2/viewforum.php?f=60
Daar kun je veel tips lezen en voorbeelden van anderen.

[gudje]

hoi askar,
lees vol bewondering je verhaal en zie dat er hoop is, aLS je geduld en liefde voor dieren hebt.
ik ben pas een week bezig, heb hier heel goede raad gekregen en ga door zodat ik ook samen met de drie van mij lekker op de bank kan liggen zonder gevecht en geblaas

[askar12]

hallo gudje,

Hoe is de situatie bij jou ontstaan, ook een nieuwkomer erbij?
Je hebt heel veel geduld en liefde voor je beestjes nodig dat is zeker.
groetjes
Wilma

[gudje]

hoi wilma,
ja heb een nieuwe 5 jarige poes erbij. de twee van mij zijn nu 5 jaar samen.
een is 9 jaar en een 5 jaar. af en toe denk ik ,dat het niet goed komt maar geef de hoop niet op
gr gudje

[askar12]

Hoi Gudje,

Nee je moet de moed nog niet opgeven. Kijk maar bij mij, Pippi is nu 17 maanden bij mij.
En we boeken nog steeds vooruitgang. En misschien zullen ze nooit dikke vriendjes worden, als ze elkaar maar verdragen. Ik vind het prima zoals het nu gaat, mocht het nog beter gaan, graag natuurlijk.
Wat ik wel nu gezien heb op de site en dat wist ik echt niet, dat er toch heel veel mensen zijn die problemen hebben met het hebben van meerdere katten. Bij ons ging het altijd heel goed, maar ik las die verhalen en besefte toen pas dat het niet altijd zo soepeltjes verloopt.
Maar ik ben heel blij met al mijn katten en natuurlijk ook met mijn honden.
groetjes
Wilma

[pearlsofpassion]

Sommige katten gaan niet met andere katten (zoals jouw Pipi) omdat ze alleen opgegroeid zijn, zo'n karakter hebben of slechte ervaringen hebben gehad.
We noemen dat hier solo-katten.

Met katten die je als kitten bij je groep neemt, of katten die andere katten gewend geweest zijn, heb je een stuk minder problemen. Natuurlijk vraagt het bij volwassen katten tijd om te wennen (zoals bij Gudje), maar dat komt wel vrij snel goed.

Jouw Pipi is een heel ander verhaal. Zoals je zegt zal ze nooit vriendjes worden, en dat maakt haar een solo-kat. Ik heb er ook zo eentje (Kleintje), maar ik heb het ook te laat beseft en nu stellen we ons dus ook tevreden met elkaar verdragen...

Als je zomaar zonder denken katten bij elkaar plaatst gaat het inderdaad niet altijd goed, maar met wat rekening houden met de aard van de katten en hun verleden, kan je veel van die problemen voorzien en dus vermijden. Helemaal voorspellen gaat natuurlijk nooit. Het blijven dieren, onvoorspelbaar dus, en het moet nog klikken ook...