Pluisje, verhoogde nierwaardes

[Adriana]

vragen Sandra over PCR
en of het beperken van de eiwit inname bij katten niet kan leiden tot het verminderen van spiermassa bij de kat.

antwoord Royal Canin:
Op het moment dat een kat nierproblemen heeft is het belangrijk dat er een aantal aanpassingen in de voeding plaatsvindt. Onder andere is het belangrijk dat het fosfor-, natrium- en eiwitgehalte beperkt wordt in de voeding. Tevens is het belangrijk dat er een eiwitbron gebruikt wordt met een zo hoog mogelijke biologische waarde. Dit wil zeggen dat de aminozuren, waar een eiwit uit opgebouwd is, zo dicht mogelijk in de buurt komen van de lichaams eigen eiwitten van de kat. De kat kan de aminozuren, uit de voeding, dan zo optimaal mogelijk gebruiken voor de opbouw van zijn lichaamscellen en zal deze zo min mogelijk gebruiken als energiebron. Op het moment dat de eiwitten als energie bron gebruikt worden, komt bij de verbranding namelijk ureum vrij, wat door de nieren afgevoerd moet worden. Het ureum gehalte in het bloed wil je zo laag mogelijk houden om de nieren te ontlasten. einde citaat RC

heb daar een tijdje op zitten studeren. kort samengevat:
kat heeft eiwit nodig voor de opbouw van de lichaamscellen/algemeen onderhoud;
die eiwitten/aminozuren moeten qua type zo veel mogelijk lijken op lichaamseigen-eiwitten;
kat moet voor zijn energiebron liefst geen eiwit gebruiken, dat geeft ureumafvalstoffen;
(plantaardige eiwitten geven veel minder/vrijwel geen ureumafvalstoffen, maar lichaamseigen?);
vetgehalte in niervoer moet in de energiebehoefte voorzien, zodat daarvoor geen eiwitten verbrand/gekraakt hoeven te worden.

een nierkat heeft dus bepaald gehalte 'lichaamseigen-eiwitten' nodig maar moet ook zoveel vet-energie binnenkrijgen dat dit eiwit voor het onderhoud wordt gebruikt en niet nodig is voor energie.
kannibalisering op de spieren geeft hogere crea-gehaltes, dacht ik..
wat zijn lichaams eigen eiwitten? wat staat voor een zo hoog mogelijk biologische waarde? katten zijn gebouwd op gevogelte- en muizeneiwit, missch wordt dat bedoeld.. en hoe zit dat dan met de plantaardige (vaak gefermenteerde/gehydroliseerde eiwitten..? lijkt dat op maaginhoud muis?)

en als je de ingrediënten en analyses van nierdieetvoer naast elkaar legt, dan zie je vrij hoge vetgehaltes (rond 20%) naast vrij hoge kh/zetmeelgehaltes trouwens, eiwitgehaltes van rond 24 - 28%, met name gevogelte-eiwit en ei en bij sommige niervoeders een riedel aan kruiden. sommige kruiden helpen eiwitten te kraken (in mensenvoer: artisjok en kiwi zijn daar goeie voorbeelden van). en graag omega 3/6/etc olie en dan de vits/mins (kalium en calcium met name) en ballast.

hier voer ik op dit moment k/d en happy cat niere (en per kat 10 stuks RC renal voor de arginine) en ik hoop dat de combi zo goed mogelijk valt..
want het is afhankelijk van het stofwisselingssysteem van de kat en de soort en fase van nierfalen en dan moet ie het ook nog lusten....mijn indruk is langzamerhand wel dat nierkatten heel vaak liever brokjes eten dan nier-natvoer..

[maij]

Ook bij Clinic de vraag wat ik met PCR bedoel. Vind ik een beetje vreemd maar oke. Heb in ieder geval antwoord op mijn vraag over de verhouding
De verhouding dierlijke en plantaardige eiwitten is bij benadering voor droog 30:70 en voor nat 80:20

Virbac gaf aan dat de PCR een weergave van de hoeveelheid eiwit die een kat nodig heeft voor zijn normale lichaamsfuncties (celvernieuwing, ondersteuning/onderhoud van bespiering, voor het afweersysteem, enz). Volgens hun informatie zou dat > 70 g/Mcal moeten zijn.

Daarom vind ik het dus wel een beetje vreemd dat ik nu al 2 keer uitleg heb moeten geven over wat de PCR is.

Maar zal eerlijk bekennen dat ik geen idee heb hoe ze het berekenen.

[Zuri]

Ontwikkelingen bij Zuri'tje;

Het apart eten gaat echt boven verwachting goed! Hoewel hij even een terugvalletje had met eten door het wennen aan de nieuwe situatie, gaat het nu heel goed. Gisteren toen ik uit mijn werk kwam heb ik voor hem blikvoer én droogvoer neergezet (en natuurlijk gewoon voer voor de andere twee). Zuri at zoals verwacht een deel van het blikvoer op en liep weg. Normaal gesproken zou ik het bakje weghalen (omdat anders Noah/Roos ervan eten), maar die heb ik nu met strenge waarschuwingen op afstand gehouden. En je gelooft het niet; Zuri kwam na een kwartiertje terug om zijn bakje met blik leeg te eten!!! En later heeft hij ook helemaal uit zichzelf nog brokjes zitten eten. Braaf Zuri'tje!

De dierenarts heeft me inmiddels ook weer gebeld over de wijzigingen die zij gaan doorvoeren in de kliniek met relatie tot nierkatjes. Ze gaan nu ook onderzoeken of het mogelijk is om zelf fosfaat te meten in het bloed en ze gaan oefenen met het meten van de bloeddruk van katten. Ook gaan ze vanaf nu de middelen Renalzin (fosfaatremmer) en Cimetidine (anti-maagzuur en dus tegen misselijkheid) voorschrijven aan nierklanten. Nu is Zuri nog niet zover dat hij Cimetidine nodig heeft (zijn urea zit binnen de normaalwaarden en hij is volgens mij ook niet misselijk), maar wellicht dat we na een fosfaattest ook Renalzin kunnen gaan gebruiken. Fortekor schijnt niet bij alle katten nodig te zijn, maar voorlopig laten we Zuri er op staan. Het gaat zo goed, dus waarom stoppen met het risico dat hij sneller achteruitgaat?

Verder zit ik me nogal te verdiepen in PKD en zie toch in steeds meer literatuur Heilige Birmaantjes terugkomen. Ik vind het echt heel jammer dat in boekjes over birmanen helemaal niet wordt gesproken over dit probleem en het totaal niet gebruikelijk is om birmanen te testen op PKD. Ik heb nu twee birmanen waarvan geen van de ouderdieren getest zijn en er nu al 1 met nierschade rondloopt. Dat wil natuurlijk nog niet zeggen dat Zuri PKD heeft (en God sta me bij misschien Noah ook...), maar ik vrees toch met grote vrezen dat dit Zuri's probleem zou kunnen zijn... In alle literatuur die ik tegenkom wordt vooral PKD gerelateerd aan nierfalen op jonge leeftijd.
Ik zit er nu over te denken om zowel Zuri als Noah te laten testen op PKD. Enerzijds zodat ik weet of ze PKD hebben en anderzijds dat ik een signaal kan afgeven richting de fokker.
Ik heb al gevonden dat PKD testen het meest betrouwbaar is met een echografie. Heeft iemand daar ervaring mee?

[Adriana]

even gegoegeld op PCR en ik kom dat voornamelijk als test-methode tegen. PCR heeft voor mij een hoog abacadabra-gehalte... fijn dat Virbac het even uitlegde!
opmerkelijk dat bij Clinic fri de verhouding dierlijk/plantaardig bij droog bijna omgekeerd is aan de verhouding bij het natvoer.. en van die keuze begrijp ik dus helemaal niks want waarom zou er zo'n groot verschil tussen de samenstelling van droog- en natvoer moeten zijn?
gaandeweg komen we stapje voor stapje wel wat dichterbij, een paar dingen beginnen mij zo langzamerhand nog wat duidelijker te worden: hoe kleiner hoeveelheid super nierdieetvoer nierfaalkatzels eten, hoe minder belasting van de nierfuncctie en hoe beter het is. mijn da had destijds liever dat MoMo meer brokjes at dan natvoer en bij Mies is dat zelfs 100%.
-
goeie berichten over Zuri! thumbs up!
ik vermoed langzamerhand dat er veel meer 'onontdekte' PKD-gevallen rondlopen dan we ons realiseren. dit soort nierschade bij jonge katten kan maar een paar oorzaken hebben, als je acuut/vergiftiging hebt uitgesloten. en dan kom je dus bij cystenieren terecht..
bij nierfaalkatten staan veel links over PKD en die van Wilhelminapark is erg informatief, ook op echo-gebied.
... en ervaring met echo en PKD? ja, wij x 2 binnenkort.. met Maks heb ik al een echo-onderzoek achter de rug maar als leek en zelfs als niet getrainde da kun je daar geen brood van bakken..
vanaf 8 maanden is de betrouwbaarheid 98%, zegt univ Utrecht en er is een lijst van gespecialiseerde radiologen, staat volgens mij ook al bij de nierfaalkatten..er zit een meer dan uitstekende radioloog in Noordwijkerhout en als Teylingen bij Haarlem ligt, dan is dat niet zo ver bij jou uit de buurt. gaat wel via verwijzing van je da.

wat prettig dat je dierenarts een aantal zaken gaat invoeren. bloeddruk meten is niet ingewikkeld en bij een rustige kat binnen een kwartier gepiept. beetje gel, beetje toespreken en 3 keer herhalen en als dat ongeveer gelijk blijft dan kun je dat getal aannemen als bloeddruk.
fosfor ip is een aparte meting bij een spotchem maar ik weet niet welke apparatuur je da heeft. het is de anorganische fosfor, niet de fosfaat die doorgaans wordt gemeten. fosfor is giftig voor nierweefsel en het is hardstikke belangrijk dat je bij nierkatten de fosfor binnen de referentie houdt, ze kunnen er bovendien knap beroerd van worden en Renalzin werkt perfect en snel! maar als Zuri weinig rood vlees heeft gegeten dan heeft ie waarsch nog geen hoge fosfor opgebouwd, denk ik..
en k vind het erg rottig voor je dat het PKD-spook is binnengeslopen .. al die hoge crea's bij zulke jonge katten, dat klopt niet..
ja, klopt over fortekor. altijd bekijken of een katzel zich daarmee beter voelt want de bijwerkingen zijn talrijk en baat het niet, het schaadt vaak wel..

[puksji]

Ik moet weer even bijlezen, heb het te druk gehad met alles en met Simba waarmee ik een ritme moest vinden.
Dat heb ik gevonden. Ze krijgt nu ong. 7 keer per dag provet dmv spuitjes 10 gram per keer. Daar doorheen meng ik de tumil-k, renalzin en laxeer. Daarnaast eet ze gewoon natvoer, want nierdieet gaat er niet vrijwillig in. Lijkt mij dat dit door het geven van de renalzin dan ook geen probleem moet zijn. Ze is 200 gram aangekomen (van 3200 naar 3400). Ze is buitengewoon soepel, geen last meer van stijve spieren. En eigenlijk is er niets bijzonders meer aan haar te merken.
De enorme hoge waardes die ze had denk ik toch toe te schrijven aan een aantal zaken. De ontsteking die ze had, de uitdroging en ik vermoed nog steeds het eten van de luchtwortels van de orchidee, die giftige sappen schijnt te bevatten.
Hoewel ik haar absoluut nog niet wil missen, is er nu wel een stukje acceptatie voor het onvermijdelijke, dat ik haar toch uiteindelijk verlies en dat dat eerder kan zijn dan waar ik voor haar bloedtest op gerekend had.
Ik weet nog steeds niet of ik nog een keer haar bloed zal laten testen, omdat ik denk dat het geen verschil zal uitmaken met wat ik nu voor haar doe.
Ik zal in ieder geval haar gemeten waardes nog in het andere topic gaan zetten.

[Adriana]

hoi Inge, k heb je berichten even teruggelezen en fijn over Simba en jou te horen. en Simba komt aan, dat wil zeggen dat ze voedingsstoffen opneemt en dat lijkt me heel positief.
hoeveel renalzin geef je nu per etmaal? het is handig in je achterhoofd te houden dat je een keer afbouwt als de fosfor ip weer binnen de referentie zit. katten hebben fosfor nodig en je moet met renalzin ook weer niet te laag komen. (bij Mo was een behoorlijk verhoogde fosfor met 6 weken teruggebracht tot de ondergrens van de referentie..) en dat geldt voor kalium ook en dat is nog kritischer.. overleg even met je da wat wijsheid is.
ik neem aan dat je gewoon natvoer met ipakitine aanvult omdat ze dat niet vrijwillig eet en niet met renalzin. en missch gewoon natvoer met een zo laag liefst gevogelte-eiwitgehalte kiezen? senior natvoer zit doorgaans met rond 8% het laagste (AH gele zakjes, Iams gevogelte/senior donkerrood en kitekat uit mijn hoofd) en bij ons eten ze Iams/senior met kip liever dan kitekat.

k kan me voorstellen dat je niet zit te popelen om opnieuw bloedonderzoek te laten doen, daar waar het vorige keer nogal gedoe was met spierverslappers en niet eten/drinken enzo. en drie buisjes!
maar het lijkt me toch te overwegen om dat binnen afzienbare tijd nog een keer te herhalen om te zien of de behandeling en medicatie aanslaan en tijdig te kunnen bijsturen. met sommige medicijnen is het niet raadzaam daar al te lang mee door te gaan, maar dat het met Simba naar omstandigheden vrij goed gaat en dat ze aankomt dankt ze aan al je goeie zorgen en dat moet je een goed gevoel geven!

[patiani-guusje]

Intressant dat stukje over eiwitten, heb me dat ook regelmatig afgevraagd.
Fijn ook om de positieve berichten te lezen over Zuri en Simba, dat geeft de burger weer moed.
Wb het ooit moeten laten gaan van je allerliefste poezebeest: toen ik het net hoorde, van het nierfalen was ik in alle staten, heb wat afgehuild, en dacht steeds: mis heeft ie niet lang meer
Later kon ik dit beter relativeren: Elk dier gaat ooit, kan bij buitenkatten dagelijks afgelopen zijn, alleen is het grote verschil dat wij nu allemaal weten dat onze katten ziek zijn. En dat maakt dat je er veel meer mee bezig bent. Ik probeer nu van dag tot dag te leven, en te genieten van alle momenten, al schiet ik wel snelk in de stress als er iets is. en dat is dan mis. wel het voordeel van weten dat je kat ziek is, je bent veel allerter.
Hoeveel mensen weten het wel niet, en denken dat vermageren bij ouderdom hoort? Dacht ik eerst ook.

Maar weer even over het heden: Geen ondertemperatuur meer gehad, eetlust is aanzienlijk verbeterd, dus het vrouwtje is weer blij en hopelijk met mij nog veeeel meer vrouwtjes/baasjes!!

[pearlsofpassion]

Het is natuurlijk wel een typische ouderdomskwaal (blijkbaar zijn er ook steeds meer jonge nierpatienten, maar in den regel is het toch een ouderdomsverschijnsel). Een dier wordt ook maar oud doordat er overal sleet op begint te komen...
Maar dat wil niet zeggen, dat er niets aan te doen valt

Ik wil gewoon even zeggen: doe zo voort mensen! Al die positieve verhalen hier, super!
Je ziet de meeste mensen met een nierfaalkat hier toekomen met hangend hoofd. Ze hebben het al bijna opgegeven, want hun kat is ongeneeslijk ziek...
Maar toch is er hoop, en die kunnen ze hier vinden.
En dan zie je zoveel maanden later, na al dat zwoegen en al die zorgen, dat de levensverwachting plots een heel stuk hoger ligt. Dat er nog toekomst en vooral veel hoop is voor die katten, en dat de baasjes weer wat vertrouwen krijgen in de toekomst.
Jullie weten nu wat jullie kunnen doen, en dat jullie er zo wel komen. En als er toch iets onverwachts opduikt kan je hier steun en raad vinden.
Doe zo voort! Voor jezelf en voor alle mensen die hier nog, helemaal moedeloos, aan zullen komen kloppen!
Hier worden levens gered!

[MarjanR]

Hoewel ik helemaal achter de reactie van Valerie sta, wil ik toch het volgende corrigeren

Hier worden levens gered!

En dat is mooi en onwijs goed, maar "Er worden levens gerekt" is een betere uitdrukking.
Nieren zijn nodig, wij mensen en de katten kunnen niet zonder.
Met goede voeding en eten geven rekken we het leven van een kat die nog lang niet klaar is voor het hiernamaals.
Maar er komt toch een moment dat we afscheid moeten nemen.
En ik denk dat het mede door de goede en intensieve zorg, die de kat maanden wellicht jaren erbij gegeven heeft, er ons beter bij neer kunnen leggen wanneer het moment daar is.
Maar laten we niet vergeten dat, ondanks dat er succes verhalen zijn zeker wanneer er sprake is van acuut nierfalen, de kat wel een nierpatient blijft.
Het is een zure situatie wanneer je erin terecht komt.
En rekken op een waardige manier; Ja, GRAAG
Redden... ben bang van niet

[Cerna]

Inge, wat fijn dat het met Simba goed gaat en dat het ook lukt om haar bij te voeren. Hier heb ik hetzelfde verhaal alleen durf ik Noa geen gewoon voer te geven, ook niet met Ipakitine. Wanneer ze wat jat van de andere katten, schiet ik al in de stress en dan is het maar een heel klein beetje.

Valerie, ben blij met je opbeurende woorden . Er is inderdaad hoop en samen knokken we verder en zien hoe onze katten weer de katten zijn die ze vroeger waren: actief, speels, alert, goed in de vacht. Prachtig! En we sluiten onze ogen voor de realiteit die Marjan schetst. Want natuurlijk klopt het wat je zegt, maar voor iedereen is het beter om zo nu en dan de kop in het zand te steken. We weten dat de kat ziek is maar we weten (gelukkig) niet wanneer de tijd gekomen is. Dat weten we van geen enkel dier, ook niet van de gezonde, en dat weten we van geen enkel mens. En dat is maar goed ook!

Een collega van mijn man (30!) heeft vorige week op de skipiste in Oostenrijk een hartstilstand gehad en laat een vrouw en twee erg jonge kinderen achter. Dat kan zo maar gebeuren, met iedereen, maar daar moet je niet verder over nadenken want dan kun je maar beter direct voor de trein springen.

Dus: we leven met de dag, genieten van onze dieren, van een ieder die ons dierbaar is, van het weer wat langzaam maar zeker weer een beetje beter begint te worden en denken niet na over de sombere kanten van het leven.

[MarjanR]

Nee, laten we vooral niet direct voor de trein springen

En ik wil ook zeker niet somber klinken, maar ik wil wel realistisch blijven.
En wij weten hier allemaal hoe het in elkaar steekt en we geven de beste zorg voor een mooi en wat langer leven.
(voorbeeld Moos, hart- nier- en rug patient die toch zeker 4x per dag als een tijger door het huis sjeest met een muis in z'n bekkie )
In tegenstelling tot sommige dierenartsen die eigenlijk al met de euthanasie spuit klaar staan.
Zeker, wat Valerie zegt sta ik helemaal achter.
Maar wanneer een nieuw baasje met zorgen over zijn/haar nierpatient hier in het topic komt lezen schetst het een verkeerde beeld wanneer je ziet dat er levens worden gered.
Dit is ook niet in alle gevallen het geval, helaas

[Adriana]

het moreel in dit niertopic is toch prima..?
geen tranendal, weinig ach+wee, goeie opvang, veel informatie, veel van elkaar leren, meedenken en goeie bijdragen.
veel uitwisseling tot en met medicatie+brokjes en opbeuren waar nodig. terwijl ieder van ons te maken heeft met een ziek dier met uitzichtloze kwaal.
maar we trekken ten strijde met tips+trucs en topverzorging.
zo wordt het voor ieder van ons een beetje dragelijker en de levenskwaliteit van onze nierfaalkatzels vaart er wel bij.
bij iedere kat zal dat anders liggen.. beetje rekken, beetje redden maar heel verantwoord en in de goede zin van het woord..

[Zuri]

@Adriana; die specialist in Noordwijkerhout is inderdaad in de buurt van waar ik woon, dus dat is fijn. Je noemt hem "meer dan goed". Is het een bekende van jou / iemand hier op het forum? Ik ben erg benieuwd naar jouw ervaringen met echografie van jouw schatjes. Wanneer ga jij? En ben jij er inmiddels al achter wat het ongeveer kost? (dan kan ik me vast psychisch voorbereiden op de waarschijnlijk behoorlijke uitgave ) En waarschijnlijk zal een deel van de vacht weggeschoren moeten worden? Zo zonde...

Ik wilde ook nog even reageren op het redden / rekken van levens van nierkatzels. Als mijn Zuri PKD heeft, zoals ik nu vrees, weet ik dat hij het waarschijnlijk niet lang gaat redden. Daar baal ik uiteraard ontzettend van (en bezorgt me regelmatig hoofdpijn), maar ik ben nu op het punt dat ik gewoon zo lang mogelijk van hem wil genieten en zo veel mogelijk wil leren en doen om hem lang gelukkig te houden. En daarvoor ben ik bij dit forum op het juiste adres. Ik vind het echt heel leerzaam en niet alleen maar trieste verhalen. Ik ben blij dat ik dit forum gevonden heb

[MarjanR]

Begrijp me niet verkeerd, ik ben HEEL blij met dit topic!

Jullie begrijpen me wel

[Adriana]

oh nee, wij als vaste klanten x tig van dit topic weten hoe het is bedoeld en voor de nieuwkomers/passanten is het, voorzover nog nodig, nu ook duidelijk..

de radioloog ken ik van ervaringen van anderen, via zijn website en via mijn dierenarts, die ook veel contacten met een Rotterdamse radiologe hebben.
bovendien staat hij op de specialisten/radiologen HCM/PKD-lijst, dwz dat zijn diagnoses als eventuele second opinion bij rasverenigingen worden erkend. rest per pb.
echo gaat vrij simpel: buik scheren (oei-oei maar kan niet anders..), gel erop smeren, op rug in lekker bedje en kwartiertje rustig liggen. kosten gemiddeld tussen euro 100/120,-.