Mijn kittens vechten

[MarjanR]

Terugbrengen lijkt me dan ook geen optie in dit geval.
Maar ja, als je katten zo met elkaar blijven omgaan...
Een ander huisje vinden voor je kitten zal toch geen problemen opleveren?

[kitten11]

Nee dat zal geen probleem geven maar ik vind het wel erg vervelend om haar weg te doen.
Er zijn zoveel mensen die een kleintje als ze wat groter zij ook maar weer weg doen om wat voor reden dan ook.
Ze zijn nu ook weer lekker bezig...die klein word telkena aangevallen, ze is hier nu 8 dagen, hoelang moet ik het nog proberen, ik heb zelf het idee dat het toch niet beter zal gaan worden is een maand niet erg lang?

[Nyncke]

Een maand is minimaal, maar ik denk dat je je druk maakt om niks ... katten gaan wild met elkaar om als ze jong zijn, dat ziet er heftig uit voor ons.

Heb je al verstopplekjes gemaakt?

[kitten11]

Nou ik denk niet dat ik me druk maak om niks, wat ik toch wel begrepen heb is dat ze een paar dagen aan elkaar moeten wennen maar dat het dan zachtjes aan beter gaat en ze met elkaar gaan spelen.
ze kan zich verstoppen ja maar dat doet ze ook niet, dan blijft me met haar pootjes ook weer uitdagen en komt weer tevoorschijn.

[Nyncke]

Als ze zich niet verstopt zou ik me nergens druk om maken.
Kittens zijn ruw met spelen.

Maar ik denk dat je in je hart al afscheid van haar hebt genomen omdat je er zelf niet tegen kan. Dus nu een goed excuus aan het zoeken bent.

Overigens, neem ik het je niet kwalijk hoor, soms is het zo.

[kitten11]

Jij kent mij helmaal niet beste Nyncke, dus begrijp niet waar je het over hebt!!
Het gaat mij erom dat ik de beste keuze maak voor de poezen zelf.
Als je het topic nou eens goed had gelezen dan had je ook gelezen dat ze niet spelen, nog niet één keer gezien overigens terwijl ik de hele dag thuis(speciaal vakantie opgenomen) ben en er met mijn neus bovenop zit.
Het is allen maar vechten, ik ken echt het verschil wel tussen kittens die vechten en spelen hoor

[Nyncke]

Ik zeg, hoe het op mij overkomt.
Als je dat als aanval ziet moet je dat verder zelf weten, is niet als aanval bedoeld.

Ik heb aangegeven dat ik vergelijkbare situatie heb gehad, wat mijn oplossing was. Die werkt kennelijk niet maar geloof me bij Doortje en Binkie heeft het 4 maanden geduurd.
In die tijd was er geen internet om vragen te stellen. Je roeide met de riemen die je had.

Maar ik ken wel het gevoel dat je niet weet hoe het verder moet.
Ik heb ze overigens wel zo nu en dan apart gezet, om de beurt de een bij mij, de ander in de keuken. Om ze rust te geven maar VOORAL ook om mezelf rust te geven.

[kitten11]

Dat heb ik ook al geprobeert Nyncke maar dan schreeuwt die kleine alles aan elkaar, ze kan absoluut niet alleen zijn, het is al met al een heel lastig geval..

[Nyncke]

Hoe lang heb je het geprobeerd?
De eerste keren duurde het een tijdje voordat ze lekker ging liggen slapen.

Het andere wat je zou kunnen proberen is de reismand of misschien kun je ergens een wat grotere bench vinden. Zo introduceer ik nieuwe katten in een grote hondenbench van 1.07x70 en plm 0.90 hoog.

Ik weet niet hoe vaak je dingen hebt geprobeerd maar als iets na 1x of 1 dag niet lukt wil dat niet zeggen dat het geen effect heeft. Vooral niet als het kennelijk iets moeilijks is.

Vergeet even niet: nu is het leeftijdsverschil relatief groot maar dat trekt met een paar maanden bij.

[jojo]

Ik zie je schrijven dat de kleinste wel verstopplekjes heeft maar daar geen gebruik van maakt en ook doorgaat met uitdagen met de pootjes. Eten samen gaat ook goed als ik goed heb gelezen. Vind ik toch wel hoopgevend hoor. Misschien heb je net 'de pech' dat het allebei enorme echte wildebrassen zijn en dan kan het klinken en eruit zien alsof ze elkaar ieder moment kunnen gaan afmaken. Sommige kittens hoor je nooit en sommige laten zich horen alsof de wereld vergaat en vooral bij dat laatste kan ik me voorstellen dat dan je hart even in je keel zit. Ik heb ook ooit van die luidruchtige boeven gehad en die stoven zo knetterhard rollebollend rond dat ze in één veeg de hele salontafel leeg van kopjes e.d. kregen, dan zat ik ook stijf op de bank zo van 'o help wat gebeurt hier nou'. Die twee boeven zijn altijd onafscheidelijk gebleven ondanks dat ze wel behoorlijk ruw stoeiden met elkaar en af en toe zelfs ruzie, het kwam altijd heel snel weer goed en dan lagen ze in elkaar gefrummeld te slapen.
Probeer voor jezelf toch om er een beetje rustig onder te blijven, en geef die bengels nog even de tijd. Met je neus er bovenop blijven zitten kan negatief werken op het gedrag van ze, en alleen ingrijpen als het écht uit de hand loopt.

[Anne]

Ik ben het met Jojo eens. Als de kleine echt bang is verstopt ze zich en daagt ze de ander niet zo uit.

[kitten11]

Ze liggen af en toe wel bij elkaar te slapen, welliswaar niet in elkaar gefrummeld maar bij elkaar of tegen elkaar aan, dat is misschien wel een goed teken!

[Adriana]

oh gelukkig, ze verdragen elkaar maar het leeftijdsverschil is denk ik wat aan de grote kant. en het formaat misschien ook wel.
is de oudste een kater of poes en wat is de jongste? je zou ze kunnen afleiden met een spannend speeltje (?cat dancer?). het kleintje zit in ieder geval niet bibberend onder de bank oid want dan heb je pas echt een probleem.

het kleintje zou rustig en snel groter moeten groeien zodat ie wat meer meer partij aan zijn grotere vriendje kan geven.
oortjes in de nek komt bij gewoon spelende kittens ook voor hoor en flink knauwen en beetje wurgen.. kijk maar eens naar deze foto's van mijn bengels. maar dat zijn broertjes en die zijn aan elkaar gewaagd.
http://www.dekattensite.nl/phpBB2/viewt ... 6&start=75

[pearlsofpassion]

Ik zou het zeker nog wat tijd geven.
Ik wil je best geloven dat ze niet spelen en vechten, maar al de rest wat je vertelt valt daar niet echt mee te rijmen. Dat het een vreemd geval is, is wel duidelijk...
Als er eentje echt krijst zou je verwachten dat die probeert weg te komen en niet daarna nog eens uitdagen. Dat zijn namelijk tegengestelde signalen...

Ik zie maar een paar mogelijke verklaringen, en eentje is dat je kleinste die krijst er nog niet uit is of ze nu bang moet zijn of niet. Dat ze wel wil spelen maar dan toch weer schrikt als ze besprongen wordt...
Een andere verklaring is dat je oudste haar kracht nog niet kent en niet weet hoever ze kan gaan. Daardoor kan ze wat harder bijten zodat het pijn doet, maar dat dat eigenlijk niet haar bedoeling is.
Het kan ook de combinatie zijn natuurlijk...
Beide zaken lossen zich op door ze de tijd te geven elkaar op te voeden.

Het kan natuurlijk zijn dat het gewoonweg niet klikt, maar je zegt dat ze ook bij elkaar liggen en dat er uitdagen bij is, en dat zou je dan niet verwachten. Dan zou je enkel ruzie verwachten, en zou de grootste de ander nooit uit haar bakje laten eten...
Dat het nu al solo-katten zouden zijn, is nog wat jong, en dan zou je ook het bovenstaande verwachten... Dus dat lijkt het me toch niet te zijn...

Ik denk ook niet dat het geslacht verschil maakt op deze leeftijd. Katertjes laten zich iets gemakkelijker doen, waardoor een koppeling wat sneller gaat, maar of het goed afloopt of niet, maakt dat volgens mij geen verschil.
Een jong katertje zou misschien nog banger zijn van je grote meid. Ofwel extra hard terugdoen. Dat hangt dan ook van het katertje af... Maar in beide gevallen niet echt beter dan nu, denk ik...

Het lijkt mij in het algemeen nog steeds niet dat je kittens liever de ander niet in de buurt zouden hebben dan wel... Hoe ervaar je dat?
Denk je dat ze gelukkiger zijn, als de ander er niet is?

[kitten11]

Het ging echt niet met de twee saampjes, het werd alleen maar eger, constant vechten, echt hopeloos en zielig voor allebei.
Ik heb een goed huisje voor haar gevonden, die mevrouw had al een kitten gekocht maar wilde er graag twee, ze heeft haar bij mij opgehaald en in de auto zat de andere kitten met haar man te wachten.
Lieve mensen met leuke kinderen die ze heel veel aandacht geven!Ze houd me op de hoogte en het gaat supergoed met die twee!!! ben er heel blij om dat ik die keuze heb gemaakt!

Maar....wij hebben nu ook weer een kitten, een klein manneke van 13 weken, een kruising Devon rex met cyper, de mevrouw heeft geen nestje genomen voor de verkoop, ze wilde van de vader(Devon rex) graag twee kittens zelf houden, twee kennissen hebben er ook twee en wij dus onze Dobbie, vernoemd naar de huiself van Harry Potter vanwege haar grote oren haha
Ennn het gaat super, de erste twee dagen nog wel blazen, grommen en vechten maar daarna echt geweldig, ze spelen, ravotten, wassen elkaar en slapen bij elkaar!!
We zijn er dolblij mee, en ik moet jullie gelijk geven, het is inderdaad veel beter en ook leuker om twee kittens te hebben, ik wilde er niet aan geloven maar JULLIE HADDEN GELIJK!!!!!!!
Maar het moet wel klikken met twee kittens daar ben ik nu wel van overtuigd, deze twee vinden elkaar gewoon leuk, ze hebben precies hetzelfde karakter, ondeugend, fel en verschrikkelijk nieuwsgierig