Ik ben nieuw op het forum, moet me ook nog voorstellen, maar onze wereld staat een beetje op zijn kop op dit moment!
Wij hebben sinds vierenhalfjaar een Ragdoll en met haar hebben we al heel veel gedokterd. Ze heeft een stamboom.
Toen wij haar kochten bemerkte ik de zelfde dag dat er een tikje in haar achterpoot zat en we zijn na een week, om haar eerst even te laten wennen, naar de dierenarts gegaan. Daar bleek ze aan beide knietjes patella luxatie te hebben. Ze is aan beide knietjes geopereerd en tot 27 december jongstleden ging alles goed met haar.
Toen we de 27e december opstonden was ze heel erg kreupel, liep heel raar en zijn meteen naar onze dierenarts gegaan. Gedacht werd dat ze mis gesprongen was? Röntgenfoto's, injectie, pijnstillers, maar na drie weken geen verbetering. Toen een foto van haar rug, zou het daar vandaan komen? Niets te zien, andere pijnstillers: geen resultaat.
Toen maar weer naar de dierenarts, ze is onder verdoving gebracht en weer is er een foto gemaakt. Kruisbandletsel was de conclusie, maar ik kon mij daar niet in vinden.
Maar helaas was er geen foto in rugligging gemaakt. Geen bevredigende diagnose, helaas.
We waren wanhopig, want zo kon het niet meer.
Ik heb toen de dierenarts in België gebeld die haar aan haar knietjes heeft geopereerd en hij vroeg om de röntgenfoto's. Die zijn doorgestuurd en we moesten met haar komen.
Weer een foto, nu wel in rugligging en wat blijkt: ze heeft zwaar heupdysplasie!
Nu heeft ze een injectie gehad en medicijnen en als deze niet voldoende aanslaan moeten haar heupkopjes worden geamputeerd! O, ons kleine lieve meisje, wat een pech heeft zij.
Nu, vijf dagen na de injectie loopt ze al meer. Ze lag hele dagen te liggen, is al weer even buiten geweest. Heeft al twee keer als een normale poes gezeten. Eerst legde ze haar achterhand naast zich neer.
Maar wat mij zorgen baart is dat ze ontzettend veel en vaak haar beide achterpootjes strekt. Soms elke minuut! Ik ben zo bang dat zij pijn heeft. Ik moest stoppen met de pijnstillers.
Wie heeft dit ook mee gemaakt? Of wie kent die symptomen, dat steeds strekken. Eergisteravond heb ik haar toch maar weer een Onsior tablet ingegeven. Ik wil niet dat ze onnodig lijdt. Dat vinden we een afschuwelijke gedachte.
Kon ze het maar vertellen, ik vind het zo naar allemaal en zo triest, zij had nooit geboren mogen worden.
Ik hoop dat iemand mij antwoord kan geven. We worden er stik verdrietig van.
![Verdrietig :-(](./images/smilies/icon_sad.gif)