Ik heb de vrouw een keer gesproken, ze wil zelf geen katten meer omdat ze zichzelf daar te oud voor vind.
Ze geeft de kat alleen eten, en zegt hem niet te kunnen benaderen, wat ik toch vreemd vind want ik kan dat wel. Maar zoals ik al eerder zei ze woont 2 hoog in een seniorenwoning, en gooit het eten naar beneden, heeft verder dus geen contact met de kat. Ze zei wel dat ie er al een tijdje zit, maar volgens mij zijn dit geen jaren, ik loop daar al 4 jaar dagelijks met mijn honden, en zie hem nu ong. een half jaar.
Ik sta zelf ook heel dubbel in wat te doen, en wat is het beste voor... het is uiteindelijk ook niet mijn eigen kat waar ik maar even over denk te kunnen beslissen.... Wat is het beste, dat blijft de vraag. Als ik put uit mijn eigen ervaring met die verwilderde kat: had echt totaal niet verwacht dat ie binnen op een bovenwoning zou aarden, nou hij taalde niet meer naar het buitenleven, en lag heerlijk op het balkonnetje te genieten van de zon, en genoot van alle aandacht en het lekkere kattenvoer dat hij kreeg. Helaas heeft hij nog maar 1,5 jaar kunnen genieten, toen bleek ie ongeneeslijk ziek, maar het was wel een hele mooie tijd voor hem hier.
Vandaag heb ik besloten niet eerst te bellen naar de dierenambulance of dierenbescherming, maar hem zelf eerst te vangen, en eens te kijken hoe ie reageert op "binnen" zijn. Maar toen ik hem zag zitten en terug ging met de reismand was meneer al gevlogen

De reden waarom ik hem ook zelf wil "vangen" is omdat ik al eerder heb gebeld en dan wordt gezegd: hij krijgt dus eten, is niet gewond, ziet er redelijk uit, niet uitgemergeld ofzo... laat maar lopen, die halen we niet op, redt zichzelf wel. Mijn buurvrouw heeft laatsteen kat van de straat gehaald, die ze eerst ook niet op wilden halen.Pas toen ze zei dat de kat heel erg hoestte kon het opeens wel. En je moet hem sowieso eerst zelf vangen, ze komen niet terwijl de kans bestaat dat de kat inmiddels weer verdwenen is.
Ik vind zelf dat deze kat ook recht heeft op een warm mandje en liefde, en de nodige medische verzorging.
Volgens mij is ie ook stokdoof, hij reageert niet op geluid heb ik gemerkt, en zijn oortjes zijn zwart van binnen, wlsk vol met oormijt. Ik wil hem proberen mee te nemen en dan bel ik met een mooi verhaal, dan moeten ze hem wel komen halen denk ik... Het asiel hier bij ons is een waar paradijs, ik heb er vrijwilligerswerk gedaan, ze hebben er een hele grote buitenren. Blijf het lastig vinden, omdat ik hem tegelijkertijd ook van zijn vrijheid "beroof" maar heb goede hoop dat deze kat wel een nieuw baasje krijgt.
Het is een leuke kat om te zien, wit met zwarte vlekken, en nogmaals, een lief karakter. Hij verdient gewoon een liefdevol huis, en als ik kon zou ik hem dat zelf graag bieden....
Groetjes van mij en poezen Sarah, Tica, Floortje (IM Mickey, Poesje, Patiani, Guusje, Nina, Monty, honden Luna, Sophie en Nala.