Dierenartsen weten nauwelijks iets over pancreatitis bij kat

[Corry52]

Beste mensen,

Ik heb - achteraf gezien - een kat gehad die pancreatitis bleek te hebben, maar dit werd door de DA`s niet onderkend!
Poekie was 6 jaar toen ik hem uit het asiel haalde. De vorige poes - Sheila - had een voedselallergie en toen het met deze poes slechter ging (braken en diarree) bleef de DA vasthouden aan zijn diagnose: voedselallergie. Maar ik zag de poes achteruit gaan en opperde in zijn weekenddienst of het dier geen darmkanker kon hebben. " Zover ben ik nog niet" was het antwoord. In dezelfde week weer naar hem toegegaan en Sheila heeft toen prednison gekregen. Ik maakte wel de afspraak voor het inslapen en deze afspraak bleek dus terecht te zijn. Na de prednison-prik is ze nog EEN dag " normaal" geweest: op zondag was het eigenlijk al geen doen meer. Dus op maandag 10 december 2007 is ze vredig heengegaan.
Voor Kerst 2007 besloot ik een kat uit het asiel te halen en dat werd Poekie: leeftijd 6 jaar en wat te zwaar. Deze is altijd gevoelig geweest op zijn maag-darmkanaal.

In april 2010 vond ik hem onder het bed en hij voelde zeer warm aan: op naar de plaatsvervanger. Antibiotica gekregen; Primperan tegen de misselijkheid en koortsonderdrukkers voor de eerste paar dagen. Inmiddels was er wel eind 2009 suikerziekte bij Poekie geconstateerd. Na een week was Poekie gelukkig weer helemaal opgeknapt.

De kieskeurigheid bleef: in september weer terug naar eigen DA vanwege braken en diarree. Ik zit in de Bijstand, dus ik ben niet in de positie om erg veel geld aan onderzoek uit te geven. De kat moest worden ontwormd en kreeg wederom antibiotica mee. Dit verslechterde zijn toestand alleen maar. In oktober terug: toen een prik tegen de misselijkheid " en ik zou opkijken hoe zeer hij er van op zou knappen". Het tegendeel was waar: de kat heeft gedurende de werking van 24 uur 24 uur voor lens gelegen. Ook moest hij op licht verteerbaar voedsel i.p.v. zijn Royal Canin Sensitive.
En als hij weer mocht gaan braken dan werd er aan iets ernstigers gedacht en moesten er foto`s worden gemaakt. Maar van mijn oude DA wist ik dat op foto`s ook niet alles is te zien en ik besloot daar vanaf te zien.

Een paar weken later was hij in het weekend EN geel aan het braken (dit duidt op gal) EN hij had tevens gele diarree. Ik had hem n.l. op de lichtverteerbare brokken van de DA gezet. De volgende dag de praktijk gebeld en de verschijnselen van de brokken gemeld:" Daar heb ik nog nooit van gehoord dat een kat daar diaree van kan krijgen" was het antwoord van de assistente. Ik naar de plaatsvervanger en deze gaf wederom antibiotica en een middel tegen het braken (oraal). Dit omdat door het vele braken dat Poekie deed, de maag dusdanig geirriteerd kon zijn dat dit het gal overgeven kon veroorzaken. Deze DA wist te melden dat dit licht verteerbare voedsel wel degelijk diarree kan veroorzaken " omdat het van die vettige bolletjes zijn". Maar: hij knapte niet op en op 1 december 2010 wederom terug naar eigen kliniek. Deze DA betastte de buik van Poekie en hij gilde het uit van de pijn.
" Er zat iets hoog in de buik". Bloed afgenomen voor suiker, lever en nierwaarden en er werd niets bijzonders ontdekt. Naar huis terug met grote zak hyperallergeen voer, eetlustopwekkers en primperid in tabletvorm. Eenmaal thuisgekomen viel hij als een wolf aan op de hyperallergene brokken. Ik raakte opgelucht, maar dit heeft maar kort geduurd. De volgende dag kon hij nauwelijks goed liggen van de pijn en op 3 december 2010 heb ik hem laten inslapen bij zijn eigen DA. Deze voelde op de plek en zei vervolgens:" Het is inderdaad groter geworden". DA`s mogen van mij altijd sectie verrichten; zo ook in dit geval. Maar ik had het gevoel dat hier iets niet klopte: zie de uitspraak " het is inderdaad groter geworden". Ik zal nooit weten of deze DA al heeft geweten of een vermoeden heeft gehad van pancreatitis. Ik was dusdanig van de kaart dat ik heb gevraagd mij niet te bellen over de uitkomst van de sectie. Een paar weken later heb ik zelf de stoute schoenen aangetrokken en een assistente gesproken met wie ik goed kon opschieten. Zij keek voor mij in het dossier van Poekie en wat kwam naar voren: ontsteking van de pancreas met waarschijnlijk kanker. De assitente wist mij nog te melden dat dit een zeer pijnlijke aandoening is: ze had zelf ooit eens een lichte ontsteking van de pancreas gehad.

Aangezien ik van deze aandoening nog nooit had gehoord, ben ik op het internet gaan speuren wat deze aandoening inhoudt. Nu weet ik dat er met een simpele bloedprik op deze aandoening kan worden getest. Ook weet ik nu dat er een acute en een chronische pancreatitis bestaat. En ook weet ik nu dat pancreatitis een " ondergeschoven" aandoening is die veel te weinig door DA`s wordt herkend. In combinatie met suikerziekte komt deze aandoening bij 30% van de katten voor! Ook weet ik nu dat deze aandoening ongeneeslijk is omdat de enzymen in de pancreas die normaliter voor het verteren voor het voedsel worden gebruikt, bij deze ziekte in de pancreas worden ingezet om de pancreas zelf op te eten! En aangezien de kat pijn krijgt als hij voedsel gaat eten bij deze aandoening, laat hij het eten staan!

Het is al met al een lang verhaal geworden en ik voel me er nog steeds beroerd van. Maar toch schrijf ik dit verhaal opdat anderen hiermee ook hun/haar " voordeel" kunnen doen.

Ik heb drie maanden rondgelopen met een kat waarvan blijkbaar niemand wist wat hij mankeerde: de behandelend DA is voor mij een twijfelgeval. Ik vermoed dat deze iets meer heeft gewetn, maar het is nooit tegen mij gezegd en dat vind ik hel erg! Ze is nu weg bij de praktijk: ik heb haar nog wel een (afscheids)brief geschreven, maar geen enkele reactie terug ontvangen.
Ik kom tot een eind: in drie jaar tijd heb ik met twee katten lopen " zeulen" omdat DA`OF veel te laat OF niet de juiste diagnoses stelden. En deze dieren zijn er uiteindelijk de dupe van geworden. Jullie zullen het al raden: ik neem geen dieren meer. Tegen de kosten kan ik mij verzekeren, maar de angst dat ik weer zo`n kat tref, is mij te groot. Nog steeds zit ik steil overeind als ik braakgeluiden meen te horen...........laat staan dat ik er niet meer aan moet denken nog ooit eens naar een DA te gaan.......

[pearlsofpassion]

Wat een verhaal!!

Wel goed dat je er andere mensen voor wil waarschuwen!
En veel sterkte met het verlies van je katten!

Laat dit je wel niet tegenhouden om in de toekomst katten te houden! Gewoon een heel goede DA zoeken en je niet laten afschepen met wat injecties en zo. Niet naar de DA gaan is ook geen optie! Op bloedonderzoek kan je heel veel zien en dit raden we hier op het forum ook altijd aan als er geen duidelijk diagnose gesteld kan worden. Zonder diagnose is er ook geen behandeling, en aan gokken doen we hier niet mee. Je moet gewoon een DA hebben die ook niet aan gokken doet als het over dieren gaat!

[Corry52]

Hallo Valerie,

JUIST de DA`s in mijn woonplaats hebben mij mede doen besluiten om geen huisdier meer te nemen.
Achttien jaar lang heb ik dieren gehad, waaronder veel konijnen. Konijnen verzorgen is heel moeilijk; vooral als ze last hebben van een verstopt maag-darmkanaal. Zodoende heb ik alle praktiserende DA`s in mijn woonplaats leren kennen en ik word er al gek van als ik er aan denk ooit nog naar EEN van hen toe te moeten! Want: zoals je uit bovenstaand verhaal hebt kunnen lezen, heb ik er verschillende bezocht. Ik kan natuurlijk een verzekering nemen voor de kosten ook al zit ik in de Bijstand. Dat is het probleem niet. En ook ben ik mondig genoeg om mijn grenzen te stellen. Maar ik had nog nooit over deze aandoening gehoord: Poekie is onderzocht op zijn suiker-, lever- en nierwaarden. De uitslag gaf niets aan. Achteraf kan ik natuurlijk makkelijk praten, maar ik heb zo met Poekie echt drie maanden lopen sukkelen en hem achteruit zien gaan: vreemde gedragingen zoals " stofzuigeren" over de vloer om iets te vinden wat het maagzuur zou kunnen opheffen; het wegkruipen, het zich niet meer wassen......en vooral het niet meer willen eten: het werd langzamerhand een hel en teveel voor mijn psyche. Ik weet: het verdriet moet slijten en ik weet dat het enige dat ik kon doen was hem de eeuwige rust geven. Als ik op een ander forum lees wat men nog doet om een poes met een chronische/acute pancreatitis in leven te laten blijven (wat uiteindelijk niet altijd lukt) dan mag ik blij zijn dat het bij mij is gegaan zoals het is gegaan. Poekie heeft nooit pijnstillers gehad en bij het laatste bezoek gaf de DA aan dat hij deze ook niet kon verdragen vanwege zijn maag.

Er had met hem EEN ding moeten gebeuren en dat was een bloedcontrole op de pancreas. Dan was alles duidelijk geweest. Maar dat ENE is nu juist achterwege gebleven. In mijn geval heeft het uiteindelijk niet uitgemaakt. Maar voor de lezers hier op het forum heb ik dit bericht geplaatst en ik zeg het nogmaals.

Indien je kat suikerziekte heeft bestaat er 30% (sic!!) kans dat hij/zij ook een chronische/acute pancreatitis krijgt. Deze aandoening begint met veelvuldig braken en diarree. Laat je niet afschepen met medicijnen maar vraag direct aan de DA wanneer je dit bij je kat constateert alleen een bloedonderzoek naar de pancreas. Bedenk vervolgens wel dat dit een - in principe - ongeneeslijke aandoening is, die - als je besluit de behandeling bij de DA in te zetten - heel veel van je zal vergen. In de eerste plaats op het psychische vlak: in de tweede plaats financieel gezien. Met als uitkomst dat het resultaat uiteindelijk zal kunnen leiden tot de dierwaardige beslissing je dier te laten inslapen. Als het zover komt dat het dier niet meer kan, dan ben je - vind ik - verplicht aan het dier om jezelf opzij te zetten en het dier los te laten. Dat is echt heel vreselijk (ik heb het in 1 dag moeten doen), maar het dier is er altijd voor mij (en dus ook voor anderen) onvoorwaardelijk geweest. Ik vind dan dat je naar het dier toe de verantwoordelijkheid hebt om hem een dierwaardig einde te geven. Maar in de praktijk gaat het vaak anders........

[Kattenbella]

In de eerste plaats heel veel sterkte met je verlies! Ik vind het echt naar dat je alle vertrouwen in dierenartsen bent kwijtgeraakt en geen kat meer durft te nemen. Ik hoop voor jou dat dit beter zal gaan. Jammer dat die dierenarts geen antwoord heeft gegeven op je brief.

Het lijkt mij trouwens ook zinvol voor het suikerkattenforum dit door te geven. Ik heb ook veel bloedtesten laten doen bij mijn katten, maar een bloedtest voor de pancreas zat er volgens mij ook nooit bij. het is dus niet zo vanzelfsprekend dit te doen voor een dierenarts, maar wel goed om mensen hierop te wijzen..

[Corry52]

Hallo Kattenbella,

Allereerst: bedankt voor je meelevende reactie. Je hebt gelijk dat je stelt dat ik geen enkel vertrouwen meer heb in de dierenartsen hier ter plaatse. Ik ben nogal kritisch van aard en stel op een volwassen manier vragen, maar sommige DA`s houden daar niet zo van en dan krijg je dus heibel in de tent. Bij 1 DA ben ik met ruzie weggegaan; bij de dierenkliniek waar ik zat was het een komen en gaan van veelal jonge DA`s en de baas bleef natuurlijk zitten. Deze staat hier in de stad bekend als de " geldwolf" qua toeslagen die hij rekent. Zijn opponent heeft mij gelokt naar hem toe te komen, maar deze bleek een nog grotere geldwolf te zijn met het berekenen van een bloedonderzoek bij suikerziekte alleen en een bloedonderzoek op de lever- en nierwaarden. Dus ook geen optie meer om daar naar terug te gaan. Mijn makke is dat ik ze gewoon te "slim" af ben. De vierde is een autoritaire man, die geen enkele tegenspraak duldt en je zo verrot kan schelden. Daar staat hij dus ook om bekend. Kortom: een lekker zooitje hier in de stad die is gebouwd voor de opvang van de bevolking in Den Haag.

Verder vind ik het een goed idee dit inderdaad op de " Suikersite" te zetten: dank je wel voor je tip!
Dit ga ik morgen doen, want vanavond wil nog even een paar programma`s op Ned.1 zien. Er is trouwens weer een nieuwe fik en nu op de Kijfhoek: we gaan met z`n allen nog wel eens de lucht in!

[Kattenbella]

Woon je in Den Haag of omgeving? Daar moeten toch wel goede dierenartsen te vinden zijn?
Fik, waar? Ik kijk straks wel even op TV.

Zie morgen weer, nu afsluiten en verder hier.

[Corry52]

Ja ik woon in Z.: twaalf km gelegen van Den Haag. Als ik een rijbewijs en auto zou hebben, kan ik gaan en staan waar ik wil. Maar ik heb geen van beide: alleen een fiets en het OV. Maar aangezien ik op het minimum leef, is dat OV eigenlijk al geen optie meer.......Tot morgen! Ik hoop niet dat je in de buurt van die fik woont of in de buurt van Moerdijk..........

[sharon24]

a
ik kan je een goeie da aanraden DIERENDOKTERS weet niet of ik de site mag doorgeven hier maar als je dierendokters bij google intypt krijg je de site wel ze zijn ietsje duurder niet veel..
Ik heb ook geen goeie ervaring bij 2 verschillende dierenartsen.. sommigen willen zoveel mogelijk antibioticas aansmeren terwijl t niet eens echt nodig is of ze geven beiden wormkuur en antibiotica gelijk is sowieso ook niet goed.sommigen gaat t alleen maar om t verdienen.
Bij dierendokters is dat niet zo daar hebben ze een echte hart voor dieren tonen kwaliteit en vriendelijkheid staat voorop.
wilde ik even kwijt.
Je hebt er een paar van in NL

Dus gewoon dieren blijven nemen maar dan naar dierendokters gaan!
als je zo,n slechte ervaring heb met jouwn huidige artsen
jeetje hee heftig hoor.

Groetjes, Sharon

[Corry52]

Hallo Sharon,

Zo langzamerhand wordt het mij duidelijk dat ik heel wat teweeg heb gebracht met mijn sores!

Ik zal morgen gaan googelen: er staat mij vaag iets bij dat ze in Rotterdam zitten?
Ja die slechte ervaringen heb ik ook voor een deel aan mijzelf te wijten hoor: ik ben gewoon te " kritisch" en dus " lastig". Wat jij nu beschrijft over antibiotica en ontworming: van de behandelend DA mocht ik het tegelijkertijd doen! Niet gedaan dus: eerst die AB en vervolgens als het beest was opgeknapt die wormpil ingeven. Ik kan er niets aan doen, maar dit doe ik dus gewoon op intuitie!

Groetjes voor julle allen!
Corry

[Adriana]

welkom op het Forum Corry!
je hebt reuze pech gehad met je dierenartsen en afscheid moeten nemen terwijl je het gevoel had dat dit niet nodig was geweest. en je lieve tijger is onnodig veel langer ernstig ziek geweest, terwijl dat met een goeie diagnose en behandeling waarschijnlijk niet gebeurd was.
pancreatitis is overigens wel een ernstige kwaal, zeker in combi met rest.

niet alle dierenartsen zijn klungels hoor maar er zitten graaiers en minder goeie tussen. en ja, autoritaire da-baasjes die het niet kunnen hebben dat een personeeltje meedenkt.. één van mijn dieren is gemold door zo'n klungel met prednisolon-injecties en volstrekt verkeerde diabetes-behandeling en hebben we ternauwernood kunnen redden. en toen begon mijn zoektocht naar een goeie dierenarts in DH en omstreken.. en breek me de bek niet open..
en ook in DH zitten een aantal best wel goeie dierenartsen hoor.. t is alleen zaak om ze te vinden.. en iedereen verwacht iets anders van een dierenarts en da's zijn ook nèt - of moet ik schrijven 'ook maar' -mensen hè..?

je kunt over pancreatitis het beste een bericht posten bij diabeteskatten en suikerkattenforum, maar daar weten ze van wanten, want het is dacht ik een complicatie van diabetes.
hier geven we baasjes met mogelijke suikerkatten altijd onmiddellijk de links naar de gespecialiseerde suikerkattenforums door met het advies daar zo snel mogelijk te registreren.

kan me heel goed voorstellen dat je voorlopig je buik vol hebt van da's en kennelijk ook huisdieren, ook al omdat het afgelopen avontuur je best wel veel geld gekost zal hebben.... en voor het grootste deel onnodig en dat is erg triest..
en het belangrijkste is natuurlijk het dierenleed, dat is slecht te verteren..

als je ooit.. er zijn weet ik een paar goeie dierenartsenpraktijken in Z en dierendokters heeft daar ook een vestiging en start binnenkort een vestiging in Voorburg.
wens je voor de komende tijd veel sterkte en wijsheid in het accepteren van zoveel onrecht.. en blijf je toch een beetje bij ons?

[Cari]

Nounou, je hebt je portie aan da-ellende wel gehad . Veel da's zitten vast in het denken richting een bepaalde aandoening en zijn te arrogant/eigengereid/lui om verder te kijken. Een goede da is niet bang voor mondigheid en meedenken van het baasje. Ik begrijp dat je even je buik vol hebt van ze en ook even geen andere katten meer wilt. Ik hoop dat in ieder geval dat laatste zal overgaan. Ik wens je heel veel sterkte met het verlies van je lieverds!

[Anne]

wat een verhaal en wat een pech heb jij gehad!! ik snap jouw angst wel
Ik ga eens googlen op pancreatitis want ik wil hier meer van weten,
ben benieuwd naar de verschijnselen

[Corry52]

Lieve meiden,

Heel erg bedankt voor jullie inlevingsvermogen en meeleven! Ik blijf voorlopig bij mijn besluit, want dat geeft mij eindelijk rust. De gebeurtenissen met beide katten zijn voor mij TE traumatisch geweest. Desalniettemin - ook al zit ik er nu na al dat schrijven met jullie er weer even helemaal doorheen - zal ik proberen een beetje bij jullie te blijven!

Liefs voor jullie allen! Corry

[pearlsofpassion]

Hallo Valerie,

JUIST de DA`s in mijn woonplaats hebben mij mede doen besluiten om geen huisdier meer te nemen.
Achttien jaar lang heb ik dieren gehad, waaronder veel konijnen. Konijnen verzorgen is heel moeilijk; vooral als ze last hebben van een verstopt maag-darmkanaal. Zodoende heb ik alle praktiserende DA`s in mijn woonplaats leren kennen en ik word er al gek van als ik er aan denk ooit nog naar EEN van hen toe te moeten! Want: zoals je uit bovenstaand verhaal hebt kunnen lezen, heb ik er verschillende bezocht.

Er zijn maar heel weinig DA'n die iets van konijnen kennen, dat is algemeen geweten. En dus moet je als je konijnen houdt, zeker op voorhand een goede konijnkundige! DA zoeken, want als je konijn iets voorheeft is het inderdaad te laat om nog te gaan zoeken en kan een tip van een onkundige DA zonder twijfel je diertje zijn leven kosten.
Maar als ze genoeg hooi eten en niet te veel droogvoer, krijgen konijnen normaal toch maar heel zelden verstoppingen... En vers ananassap (of Prozyme) kan dat ook voorkomen. Dus in de rui geef ik dat zowiezo altijd.
En als je wat medicijnen in huis hebt, kan je zelf ook al wat tijd winnen.

Maar een goede DA blijft belangrijk! Altijd! En meedenken door baasjes zou zeker mogelijk moeten zijn. Daar ben ik het volledig mee eens!
Ik heb het geluk dat ik een heel goede heb, hier in de straat. Gaat een beetje vlot over het verschil in kwaliteit van kattenvoer als je het mij vraagt, maar voor de rest prima, en weet ook veel van konijnen af... Dus ik heb wel geluk (en nog wel in België!)

[Corry52]

Beste leden van de Kattensite,

Aangezien ik een produkt van het voormalig aktievoeren ben, heb ik zojuist de KNMvD met dit verhaal benaderd. Ik heb hen vriendelijk verzocht om aan mijn verhaal aandacht te besteden en dit in hun tijdschrift te plaatsen!

Ben benieuwd wat voor antwoord ik krijg: ik houd jullie op de hoogte!

Verder iedereen een goed weekend toegewenst van Corry

N.B.: De site van de KNMvD had een kop van De Telegraaf met de volgende mededeling: 80% van de vrouwelijke dierenartsen haakt binnen 5 jaar af vanwege de onvoorspelbaarheid van het beroep, de nachtdiensten en de slechte inkomsten! Ik ben principeel geen abo van De Telegraaf: geef mij maar de NRC. Maar wellicht is er WEL iemand onder de leden van dit forum die kan inloggen op de desbetrefende pagina??