Ervaring met aanpakken van dierenarts via tuchtcollege?

[Jh81]

beste Isanne,

ik zit nog maar net op het forum (dit is het eerste topic dat ik lees) en deel je ergenis voor wat betreft de reacties van die ene persoon en daarom ga ik daar verder ook geen woord aan vuil maken

Ik heb zelf onlangs een lichtelijk soort gelijke situatie meegemaakt.

Op zaterdag 6 februari jl. is mijn ragdoll Luna overleden aan longoedeem. De dinsdag ervoor heeft ze een gebitsbehandeling ondergaan, daarna knapte ze eerst op om vervolgens vanaf donderdagavond niet meer te willen eten. Vrijdag nog extra pijnmedicatie gegeven, maar het hielp niet, ze was sloom en totaal niet fit.
Zaterdagmorgen trof ik haar heigend aan en heb de da gebeld, deze liet me om 11 uur langskomen. Ik moest Luna daar achterlaten, want ze wilden haar bloed onderzoeken. 2 uur later kon ik haar weer ophalen met het bericht dat ze een ontsteking ergens in haar lijfje had, ook was ze onderkoeld (36,4 van de 38). Al haar organen waren verder in orde. Ze hadden vocht toegediend en een antibioticaspuit gegeven. Luna heigde nog steeds en t zat me niet lekker.. toch nam ik haar mee naar huis, ik moest haar warm houden en savonds starten met antibiotica.
Thuisgekomen wilde Luna niet warmgehouden worden, ik deed mn best maar ze bleef heen en weer lopen, zelfs opsluiten in een warme kleine douche werkte niet. Ze begon te schreeuwen en was compleet van de wereld.
Ik heb zowat ieder uur met de da assistente gebeld (de da zelf was inmiddels naar een andere vestiging) en zij probeerde me gerust te stellen. Luna zou ijlen door de ondertemp, ook het heigen zou minder worden zodra de antibiotica aansloeg. Luna 'rottelde' en dat verklaarde ze met een wellicht opkomende verkoudheid (een verklaring die ik zelf opperde en die maar meteen als wellichte oorzaak vastgesteld werd). Als Luna echt begon te heigen als een hond, begon te kwijlen dan moest ik maken dat ik bij een da kwam.

om een uur of 4 belde ik voor de zoveelste keer met de assistente en vertelde dat ik me echt niet prettig voelde, Luna schreeuwde het uit. Ik kreeg het advies om als ik het echt niet vertrouwde naar de weekend da te gaan omdat hun eigen da op een half uur rijden bij mij vandaan zat (andere vestiging). Ik belde de dienstdoende da tegen kwart voor 5. Tijdens dat gesprek zag ik Luna verder achteruit gaan, ze begon steeds harder te heigen en begon nu ook te kwijlen. Ik raakte compleet in paniek en ben in de auto gestapt en naar die dienstdoende da gereden.

In de auto maakte Luna kotsende geluiden en schreeuwde ze alsof iemand haar heel hard kneep. Ik kwam in paniek aan bij de da, welke mij op een stoel zette met een glas water. Luna werd uit haar bakje gehaald en alsof er een traumasitautie was, werd ze in een bakje gelegd met een zuurstofslang, ze kreeg warmte elementen om zich heen en er werd me verteld dat ze nog maar 35 graden was en zga in shock.
Ook werd me meteen meegedeeld dat ze bang waren dat het al te laat was. (ondanks dat ik zelf compleet overstuur was dus)
Er werd me gevraagd hoelang Luna al 'neusvleugelde', ik gaf aan dat dat al zo was toen ik haar om 1 uur bij de da ophaalde. De dienstdoende da gaf aan dat dit al een teken was dat ze zuurstof nodig had, de andere da heeft dus versaakt...

Luna heeft een aantal uren in het tankje gelegen, het leek even stabiel, maar na een paar uur ging het toch niet beter. Ik werd gebeld of ik naar hun toe wilde komen om een beslissing te nemen over Luna. Zo'n 5 minuten voor ik haar uit haar lijden kon verlossen, is ze zelf heengegaan.. ze heeft zo hard gevochten. Die hele zaterdag was als een hell, ik heb nu nog nachtmerries over hoe ze schreeuwde en hoe ze me met haar lieve grote blauwe ogen aankeek toen ze in het zuurstofbakje lag.

Ze is dus feitelijk overleden aan longoedeem, iets dat waarschijnlijk een complicatie is geweest van de narcose. Ragdolls zijn erg gevoelig voor narcose en ik wist dat dit kon gebeuren, dat neem ik ook niemand kwalijk. Wat ik de 1e da wel kwalijk neem is dat ze ten eerste mij een doodziek dier mee naar huis hebben gegeven en ten 2e de assistente die mij probeerde gerust te stellen terwijl ze me eigenlijk direct door had moeten sturen. Voortaan ga ik dus niet meer naar die da en ook zal ik op mn gevoel vertrouwen, liever een keer voor niets naar de da dan nog een keer dit doormaken.

Daar komt nog bij dat diezelfde da-organisatie (er werken meerdere da's) 2 jaar geleden ookal een verkeerde diagnose hebben gesteld. Toen werd mij op vrijdag verteld dat Aruna (mn inmiddels dus ook overleden europese korthaartje) een ontsteking oid had, ze kreeg antibiotica mee. De volgende dag, vond ik het echt slecht gaan, weer heen.. Haar daar moeten laten voor bloedonderzoek (door een andere da, bij dezelfde organisatie), deze vertelde mij 2 uur later dat Aruna haar nieren aan t falen waren en dat ze niet veel langer te leven had. De dinsdag erna heb ik haar moeten laten inslapen.. weer een inschattingsfout dus van een da bij dezelfde organistatie.

Gelukkig heeft de da (van Luna) de fout bekend, ze gaf aan zich erg schuldig te voelen omdat ze nog had getwijfeld longfoto's te maken. Ze heeft de assistente er als het goed is ook op aangesproken, heb van haar collega's begrepen dat ze (assistente) er niet meer werkt, dit heeft echter niets met mijn geval te maken hoor, dit was al zo.
De da heeft een deel van de kosten van de 2e da betaald, dus ik vind dat men het goed heeft afgehandeld. Het brengt Luna niet terug, maar ik krijg in ieder geval het gevoel gehoord te zijn en men heeft schuld bekend.

Je leest, ik zit nog midden in de verwerking, heb mijn hele verhaal weer getyped.. Ik mis Luna nog iedere dag, ook nu schiet ik weer vol. Ik hoop dat jij de rust inmiddels wat kunt vinden en ik wens je heel veel suc6 met je acties tegen de da die jou zo'n rotgevoel heeft gegeven.

Van jouw verhaal krijg ik ook de nare kriebels, die da heeft in ieder geval niet goed gehandeld in mijn ogen.

groetjes,
J

[Isanne]

Hi J,
dank je wel voor je verhaal, wat een afschuwelijke ervaring om zo twee dieren te verliezen onder deze omstandigheden. Ik begrijp wat je hier opschrijft het schreeuwen en de angst van je kat, ik word daar zelf ook nog door geplaagd. Ik heb van anderen gehoord dat het slijt, maar bij mij is het nog lang niet voorbij.
Het is fijn dat de betreffende praktijk in elk geval zijn verantwoordelijkheid heeft genomen, ookal krijg je je dier er niet mee terug, je kunt het in elk geval op dat vlak afsluiten. In het vervolg weet je beter.

Ik wens jou ook veel sterkte toe in deze moeilijke tijd.

Ik wilde nog toevoegen als tip dat zelfs al heb je een fijne dierenarts, het zomaar kan gebeuren dat je dier iets overkomt in het weekend en dat je eigen dierenarts dan geen dienst heeft.
Dan kun je dus zoals ik bij een dierenarts terecht komen die je nooit zou uitkiezen, maar op dat moment heb je dus geen keus met alle gevolgen van dien.
Ik kan mezelf wel voor mijn kop slaan dat ik me met een kluitje in het riet heb laten sturen en mijn lieve kat daar heb achtergelaten. Ik had hem op moeten halen en naar een andere stad moeten rijden waar hij betere hulp en ook meteen hulp had gekregen.
Zorg voor een backup lijstje, een andere dierenarts die je kent en vertrouwt, die je eigen dierenarts ook kent en op dezelfde manier werkt.
Nogmaals, ik heb een goede dierenarts, wat hier gebeurd is een worst-case scenario, maar het kan iedereen gebeuren, dus ik hoop dat anderen hier iets aan hebben.

[JLC]

@Jh81, wat een verschrikkelijk verhaal. Maar het is wel fijn om te lezen dat deze DA haar verantwoordelijkheid heeft genomen; je krijgt Luna er niet mee terug, maar een stukje erkenning is goed.

[Gracie]

Ik heb me pas aangemeld als lid en zit wat berichten te bekijken, zodoende ben ik hier terechtgekomen. Ik zie dat dit al een ouder bericht is maar wil toch graag even een reactie plaatsen. Ik weet niet of Luna een autopsie gehad heeft, zo ja, dan zal longoedeem wel kloppen, maar de symptomen die je omschrijft doen mij aan iets heel anders denken, nl. HCM. Heb je de fokker van Luna ook ingelicht over wat er gebeurd is?
gr. Gracie

[Jh81]

Hoi Gracie,

Ik heb Luna overgenomen van iemand die haar bij een fokker vandaan heeft gehaald. Zij heeft de fokker wel ingelicht, maar het is een flutfokker, want toen de oude eigenaresse aangaf dat het niet goed met Luna ging in de groep en dat ze haar dus aan mij had overgedragen, kreeg ze pas een maand later een bericht terug.
Ik weet niet of Luna HCM had, want heb geen autopsie laten doen.

Mag ik vragen waarom je denkt aan HCM?

Groeten,
Jen

[kimme]

beste isanne ,

vandaag heb ik helaas het zelfde meegemaakt met mijn poes gizmo , ik zag men beestje doodgraag ... ik heb gizmo zo rap mogelijk naar de dichtbijzijnde dierenarts gebracht , omdat ik mijn beestje nie wou verliezen . bij het binnenkomen was het een zeer onverzochte praktijk ik was de eerst klant en het stonk er volledig naar uitwerpsels van dieren . er lagen gebruikte naalden op de de tafel van de vorig klant blijkbaar . ik had beter moeten weten maar ik dacht aan het redden van mijn kat ... ze kwam de praktijk binnen gestapt met een koffie in de hand .
ze nam de poes en prikte wellicht 10talle keren in de poes om te kijken voor bloedingen . waarop ik vroeg van is da nu wel echt nodig om zoveel te prikken en kotteren in men poes .
maar hij voeld daar niks van antwoorden ze ... ze stelde voor om foto's te laten trekken en daar ging ik mee akkoord . ze zei wel dat ze naar een collega moest rijden 10km verder ... ze beweerde zelf zo een toestel te hebben maar zei dat ze er nog nooit met gewerkt heeft ( wat ik raar vind ) ze ging met de poes naar haar collega en ik naar huis en wacjte in spanning af .
een groot uur later belde ze me op dat het allemaal goed was en dat mijn gizmotje een gebrokken bekken heeft en vroeg mij om toestemming om nog een foto te nemen van een andere postie , ik ging akkoord . na een groot uur belde ik op en zei dat het om een "perfeckte breuk ging " dus dat de gizmo volledig zal herstellen .maar ze was ook onderkoeld door schock en buiten te liggen dus legde ze de poes naar eigen zeggen onder de lamp en moest enkele dagen blijven te opservatie , maar alles ging goed .
ik heb dan s'avonds men gizmotje gaan bezoeken en alles zag er goed uit de tempratuur was al terug 35 graden ze heet geplast en gekat wat zeer goe is bij bekkenbreuk . ik heb ze eventjes om men schoot genomen en was dolgelukkig alles zag er goe uit en was goed.
de dag erna heb ik metten gebeld om te vragen hoe het ging , alles ging heeeeeel goed zei ze en ze mocht de dag erop s'avonds naar huis , ik was door het dolle heen .
ik heb thuis alles in gerreedheid gebracht de bench klaar gezet met haar dekentje enz ik belde vol verwachtingen op om te vragen hoe laat ik ze mocht komen halen . ze was heel de dag onbereikbaar alles lag af zowel gsm als telefoon het was metten voicmail . s'avonds begon ik me echt kwaad te maken en vond dit niet normaal , ik heb dan boos gebeld wanner ik mijn poes mocht halen !!!! dan kon ze kort daar achter bellen ... ze melde dat men poes in de namiddag overleden is !!!!!!! ik wist niet wat ik hoorde ik vroeg hoe wel , aja ik weet het nie antwoorden ze en ze ackelde inorm en begon te huilen ??? ik verston er niks van ik heb men poes in men handen gehad en alles was goe hoe kan dit !!!ze begon dan over 6maand geleden van een andere poes maar da intreseerde me niet wat is er gebeurd met mijn poes !!!
euh euh ja de onderkoeling heeft de hersens aangetast zei ze , haar tempratuur was naar boven gegaan de dag zelf tot 35 graden ?? hoe kan da en ze reageerde normaal als ik haar naam riep keek ze spotaan en blij aan !! dus er was niks met haar hersens !!
nu morgen mag ik er pas naar toe vnd mocht ik ze niet meer zien !!

ik ben ten einde raad heeft iemand tips of raad ??
deze persoon mag haar praktijken niet meer uitvoeren . en er zijn veel klachten tegenoveraar dat ze dronken in praktijk staat enz . met naalden door de kat prikt enz. dat kan toch niet

[Lidaju]

Vreselijk dit te lezen!
Heel veel sterkte met het verlies van je kat!
Wat erg dat zulke mensen dit beroep mogen uitoefenen!

[Nyncke]

Doortastend optrden, als iemand alcoholist is, niet mee in discussie gaan, stellen wat je wil, hoe je het wil, klaar.
Dus jij gaat je kat halen: NU.

Alcohol en drugsgebruikers verslaafden zijn gebruikers ... je denkt van genotmiddelen maar vn van mensen.

Boos worden ( emotie ) heeft geen zin, gewoon, kort, bondig, stellig en neutraal.
Boos worden kan altijd later nog als je haar voor het tuchtcollege wil halen , wat ik met andere slachtoffers samen zou doen.
Maar op dat moment heb je niks meer van hem/haar nodig, zorg dat je zsm uit het emotionele veld komt.

[castratenkoor]

Ik snap die conclusie eerlijk gezegd niet helemaal.
Voorop gesteld sterkte met het verlies van de poes. Is de poes aangereden? Dan kan ze altijd overlijden door de gevolgen daarvan, ook als het er de eerste dagen goed uitziet.
Dat het er onhygiënisch was pleit uiteraard niet voor de da in questie maar de link naar drugsgebruik en/of alcoholisme snap ik niet.

Ik werk bij een bedrijf wat medische nota's verzorgd, ook voor dierenartsen. We werken ook voor verzekering Proteq. Het klantonvriendelijk van Proteq vind ik dat we de mensen geen betalingsregeling aan mogen bieden, geen uitstel van betaling, kortom 0,0 srvice.
Ik doe correspondentie en krijg regelmatig brieven over wanpraktijken van dierenartsen, erg trieste verhalen vaak. Toch is het dubbele gevoel erbij voor mij vaak dat mensen hun verdriet afreageren op een dierenarts die zijn of haar best gedaan heeft. Resultaat, zeker na een aanrijding is helaas lang niet altijd dat de kat of hond het haalt. Hoeveel geld je er ook insteekt, het zit er helaas niet altijd in.
Het bedrijf waar ik werk werkt voor de da en niet voor de debiteur dus de beslissing van de da sluiten we ons bij aan. Er zijn ook wel eens gevalletjes van veterinair tuchtraad ja.
Ik had er van de week eentje over een paard. Echt wanpraktijken van een dienstdoende da. Paard heeft het uiteindelijk gelukkig wel gehaald. Maar de questie is nu wie betaalt de torenhoge kosten.

Sterkte met het verlies van de poes - als je je niet goed voelt in deze praktijk, zoek een andere da zou ik zeggen. Of de da schuldig is aan de dood van de poes daar heb ik eerlijk gezegd mijn twijfels over.
En aanrijding is nou eenmaal vaak fataal.

Misschien voor je volgende poes een kattenren bouwen om herhaling en onnodig verdriet te voorkomen.

[Adriana]

de ervaring met zaken bij het veterinai tuchtcollege leert dat een da hoogstens en in het uiterste geval een berisping krijgt.
lees af en toe een aantal uitspraken door en als je niet heel heel erg sterk in je schoenen staat met bewijs en autopsie (en ze erkennen alleen Utrecht) dan kom je de procedure niet eens binnen.
ik heb meer vertrouwen in de wetswijziging en het aanstellen van meer dieren-agenten en in de provinciale inspecteurs van de dierenbescherming.
dat gaat ook veel sneller en directer, ze antwoorden vrij snel via mail en je kunt goed overleggen. ze kunnen er ook snel de wijkagent op af sturen en kunnen door hun bevoegdheden eventueel sneller en beter ingrijpen.
voor een leek is de procedure bij het veterinair tuchtcollege mijns inziens niet te winnen.. en wat dan nog?

[castratenkoor]

Jawel hoor, als er aantoonbare fouten zijn gemaakt dan wint de leek wel degelijk en wordt schadevrij gesteld. Of de da uit zijn vak wordt gezet hangt af van de ernst van de situatie.
In het geval van het paard waar ik de brief over behandeld heb, bleek de da foute advieszen gegeven te hebben. De dag daarna bleek de da gewoon geen verstand van paarden te hebben.
Nou zeg dat dan gelijk ipv foute adviezen.
Gelukkig hebben ze er een ander bijgehaald en met een anti dosis kwam het paard weer bij.
Eén van de absurde adviezen was ook, leg het paard op zijn buik - uhhhhh een paard van over de 1000 kg? Het is juis belangrijk het beest op de benen te houden.
De foute da moet in dit geval de da kosten van de andere da betalen.

[Nyncke]

Ohhh, heb nogal wat ervaringen met alcoholisten, het verhaal over hoe het ging was al voldoende ... maar aan het einde staat dat ze regelmatig dronken in de praktijk staat.
1+1=2 ....

[kimme]

hallo ,

ik ben men poes gaan ophalen ,de dierarts deed enorm raar en onrustig . ik wilde geen seine maken omdat dat mij toch nie verder helpt , maar ik blijf er van overtuigd dat er iets mis moet gelopen zijn ! men beestje lach daar dood in zen eigen uitwerpselen ze had niks van moeite gedaan om men lieveling proper te maken of zo , en de uidrukking op zen gezicht was nie bepaald dat hij vredig gegaan is , ik denk dat hij echt afgezien heeft !! het doet me echt pijn met de gedachte dat men gizmotje zijn laatse zucht uitgeblazen heeft zonder dat ik erbij was hij heeft alleen moeten gaan en dat breekt men hart . maar ik kon het niet over men hart krijgen om een autopsie te laten uitvoeren ... ik wilde men beestje dat niet meer aandoen . het heeft al een raare dood gehad dat is het laatse wat ik nog kon doen voor men bolleke .
is hem begraven in men tuin zodanig dat hij voor altijd bij me blijft ... het is nu 4dagen geleden dat ik hem kwijt ben en het is enorm hard men beestje niet meer bij me te hebben . hem niet meer te horen of voelen ... velen zeggen me ja het is maar een poes , maar voor mij was hij meer dan dat het was men kindje e ...
maar nu zou ik graaf informeren hoe ik iemand kan sturen voor een inspictie te laten doen ? want ik ben zeker dat ze dan hangt . het is niet om wraak te nemen ofzo , maar
ik wil gewoon niet hebben dat er nog een ander huisdiertje voor niks doodgaat .
hellaas is het voor mijn gizmotje te laat
bedankt

mvg kimberly

[Isanne]

Hallo,

Ik heb een tijd terug dit topic aangemaakt om mensen hier te vragen naar hun ervaring met het tuchtcollege. Ik dacht ik zet mijn eigen ervaring bij dit topic zodat mensen hier wellicht iets aan hebben.

Ondanks dat ik geen autopsie had en wellicht onvoldoende bewijs (?), ben ik zeer zeker door de procedure ben gekomen met mijn zaak. Het heeft anderhalf jaar geduurd voordat het voorkwam, maar ik ben blij dat ik het heb volgehouden. Niet in de laatste plaats heeft het me geholpen om dit afschuwelijke voorval een plaats te geven doordat ik ben blijven vechten en niet bij de pakken neer ben gaan zitten.

De zaak die ik heb aangespannen tegen de dierenarts in kwestie (die overigens verstek heeft laten gaan door zich ziek te melden, in plaats daarvan had hij een jurist gestuurd toen de zaak voorkwam) heeft inderdaad een berisping opgeleverd. Ook moest hij de in rekening gemaakte kosten terugstorten aan mij, alsmede enkele andere gemaakte kosten die hieruit voortgevloeid waren. Dit lijkt niet echt op een overwinning, maar toen ik het eindoordeel van de tuchtcommissie las, hebben ze de handelwijze van deze dierenarts dermate kwalijk genomen dat bij een volgende klacht er zeker gevolgen aan verbonden zullen zijn.

Ik heb niets dan lof voor het Veterinair Tuchtcollege. Zij hebben me het gevoel gegeven dat mijn klacht serieus is onderzocht en behandeld en dat zij echt het doel hebben de standaard van hun vak hoog te houden. De dierenarts moest voordat de zaak voorkwam alsnog een overzicht in leveren van wat hij allemaal had gedaan tijdens de behandeling. Ik kreeg destijds alleen maar een papiertje mee met "opname" en een bedrag. Naar aanleiding hiervan werden er door de commissie zeer kritische vragen gesteld waaruit opeens ook bleek dat het zelfs mogelijk was dat mijn kat is overleden aan de cocktail van medicijnen die door deze persoon zijn toegediend, iets waar ik zelf niet op was gekomen.

Ik had een rechtsbijstandsverzekering maar eigenlijk is dat voor het Veterinair Tuchtcollege niet nodig omdat een klacht indienen gratis is, maar het was wel fijn dat er een jurist bij was voor de moral support. Ik heb met de aanvraag voorafgaand aan de procedure er veel werk van gemaakt door zoveel mogelijk details te geven van alles wat was voorgevallen en waar ik mijn vraagtekens bij had.

Een procedure aanspannen kost tijd en energie en je krijgt je kat er niet mee terug, maar het feit dat je in je gelijk wordt gesteld en dat er nu een record is van deze dierenarts waardoor die de volgende keer wellicht wel uit zijn ambt worden gezet, is voor mij meer dan genoeg reden geweest om het vol te houden. Het is zeker geen onbegonnen werk of dat "het toch geen zin heeft".

Het tuchtcollege is inderdaad niet bedoeld om je frustratie en verdriet op de betreffende dierenarts af te reageren, maar kennelijk kunnen ze daar bij het college wel doorheen kijken. Als je het gevoel hebt dat er dingen niet kloppen dan hoop ik dat mensen het kunnen opbrengen om er werk van te maken, al was het maar voor diegenen die na jou komen, ookal gaat daar veel tijd overheen.

Het heeft nu een plaats, maar het verdriet is er nog steeds en zal denk ik ook nooit echt weggaan. De manier waarop dit gegaan is heeft een behoorlijk litteken achtergelaten bij mij en ik zal altijd het gevoel houden dat er iemand mist in mijn leven die er nog had moeten zijn, genietend van het mooie poezenleven dat ik hem zo graag had willen geven.

Ik hoop dat mensen iets hebben aan mijn ervaring en dat dit wellicht de drempel iets kan verlagen om een zaak aanhangig te maken bij het tuchtcollege. Voor ieder die hier ooit in de toekomst mee te maken krijgt, heel veel sterkte en laat je niet in een hoek zetten.

[jennli]

Bedankt dat je je ervaringen hier hebt gedeeld.