Dit is mijn eerste keer op het forum en ik wil jullie in ieder geval alvast bedanken voor het lezen van mijn verhaal, ik zal me eerst even voorstellen voor ik los barst

Ik woon samen met mijn vriend in een ruime woning en sinds een maand hebben wij een brits korthaar kater (gecastreerd) van 16 maanden. Hij is van een fokker afgekomen die hem in eerste instantie wilde gebruiken als dekkater, maar hij werd niet "fors" genoeg en daarom heeft de fokker besloten niet met hem te gaan fokken en hem te herplaatsen. Toen hij bij ons in huis kwam was hij al vrij snel aan ons gewend, hij lag de eerste dag 's avonds al bij ons op de bank. Tot zover alles ok, maar omdat het mijn eerste kat is, twijfel ik of bepaald gedrag normaal kattengedrag is, of niet. Ik zal wat voorbeelden geven: als ik hem aai en hij lijkt tevreden; spint en heeft zijn ogen gesloten, haalt ie soms ineens uit (met nagels) en bijt dan ook soms en springt dan weg. Ik denk dan dat hij er genoeg van heeft om geaaid te worden en laat hem dan verder ook met rust. Als ik thuis kom van mijn werk gooit ie zich voor me op de grond en wil dan een aaibeurt hebben, die ik hem uiteraard ook geef. Dan ineens grijpt ie mijn hand met allevier zijn poten en bijt me in mijn hand en trapt met zijn achterpoten, zomaar vanuit het niets. Met spelen idem dito, dan haalt hij ook vaak uit met zijn nagels. Hij heeft ook vaak van die dolle momenten, dan crosst ie als een gek door de kamer, over alle meubels en doet dat allemaal met zijn oren plat naar achteren. Dat doet hij vooral 's ochtends vroeg, ik denk dan dat hij dat doet omdat hij dan de hele nacht rustig is gebleven en volop energie heeft. Ook kondigt hij het aan als hij iets stouts gaat doen. Bijvoorbeeld als ik in de keuken sta en hij is in de woonkamer, dan miauwt ie eerst en als ik dan kom kijken dan begint hij aan de bank te krabben. Alsof hij om aandacht vraagt, negatief of positief, dat lijkt hem dan niet veel uit te maken. Dit doet hij ook voordat hij aan de vloerbedekking op de trap begint.
Na lang overleg met mijn vriend (die wilde namelijk eerst niet) hebben we besloten om er een kitten bij te nemen (weer een brits korthaar). Ook omdat onze kat bij de fokker tussen de poezen zat en nu bij ons alleen is en omdat wij ook enkele dagen per week van huis zijn om te werken (mijn vriend meer dan ik). Ik hoop dat hij door een soortgenootje tegen ons wat rustiger wordt en ik wil ook gewoon dat hij bij ons gelukkig is en ik heb het gevoel dat hij dat nu niet is. Ik probeer wel alles te doen wat ik kan, hij heeft een grote krabton waar hij zich op uit kan leven, hij heeft de beschikking over het hele huis, hij mag bij ons op bed slapen, hij heeft veel speeltjes en wij spelen zo vaak als we kunnen met hem. Hij volgt ons ook overal door het huis en wil altijd zijn waar wij zijn, maar als ik hem dan wil aaien deinst hij vaak terug. Het liefst is hij eigenlijk 's nachts. Ik ben vaak wakker midden in de nacht en dan komt hij bij me liggen en dan kan ik hem wel gewoon aaien zonder dat hij uithaalt en spint er dan ook luid bij. Al heb ik inmiddels wel gelezen dat spinnen niet altijd betekent dat de kat tevreden is, al heb ik dat wel altijd gedacht.
We moeten helaas nog wel 5 weken op het nieuwe kitten wachten, dan is die namelijk pas 13 weken en kunnen we hem ophalen.
Kan iemand mij vertellen of dit gedrag voortkomt uit het eventueel missen van een soortgenoot, of doen wij iets verkeerd?
Groetjes!