Nou, m'n meisje is opgehaald.
Ze schrok (ik ook) van de hoeveelheid mensen die binnen stonden.
Echt naar me kijken van "tis dit allemaal?"
(m'n andere katten bleven gewoon liggen, wat een stel mafkezen toch
)
Ik heb haar opgepakt en enorm geknuffeld.
Toen de dochter van de vorige eigenaresse heeft haar ook flink geknuffeld.
En toen hupla de mand in.
Ik heb een kattenbak meegegeven, speeltjes waar ze graag mee speelde.
Haar eigen kussen (die nog bij de andere eigenaresse vandaan kwam)
Een zakje met kattenbrokjes, snoepjes en een lange brief met wat mijn ervaringen waren met Bibsje.
Zoals het gal spugen de eerste dagen en tips over niet spelen met je handen omdat ze erg fel kan zijn enzo.
De meneer (heerlijke grijzewollensokken type) vond dat allemaal erg fijn.
En hij zal me ook mailen want hij had een balkon. Dan kan ik hem wijzen op de veiligheid (kattennet enzo). En hij zou me op de hoogte houden mbt de ontwikkelingen thuis.
Ik had een flinke brok in m'n keel, hoor.
Maar het ging allemaal heel snel want de mensen waren een beetje angstig mbt auto rijden in de sneeuw. Dus ze wilde eingelijk snel weer weg, dat snap ik zeer.
Ze zijn nu weg, en m'n drietal is in diepe rust.
Ik merk dat het goed is voor hen, geen waakzame oortjes meer.
Geen gegluur, gewoon oogjes dicht.
Geen stress meer, alle drie volledig gerust.
En dat gaf mij ook weer enorme rust.
Ik heb hier goed aan gedaan.
Gisteravond zag ik ook voor het eerst dat ze Moos aanviel.
En Moos schrok daar flink van, en ik eigenlijk ook.
Moos was echt helemaal flabbergasted en kon het niet plaatsen waarom hij aangevallen werd.
Zoals altijd; hij bevroor. En ik ben hem maar gerust gaan stellen, want als dat hart op hol gaat hebben we een probleem.
Dus het is echt goed zo.
En ik denk dat het voor Bibi ook goed is, volgens mij is het voor haar ook echt niet leuk om altijd maar in de aanval te zijn.
