Mijn poes heeft antidepressiva opgegeten
Re: Mijn poes heeft antidepressiva opgegeten
Hoe gaat het nu met de kat?
Groetjes van Marjan, Prrrt van Sara (7-6-2010), mieuw van Tygo (01/11/2011)
In loving memory Moos, Teun, Puk, Roxy, Joop
In loving memory Moos, Teun, Puk, Roxy, Joop
Re: Mijn poes heeft antidepressiva opgegeten
Hallo allemaal ik heb nieuws over prulleke onze computer heeft er paar dagen uitgelegen kon niet meer op internet, maar inmiddels verholpen.
Zondag zag ik dat ze moeite had met plassen ze probeerde het iedere keer maar er kwam niks, da gebeld kon gelijk komen maar het was gelukkig niet nodig om haar blaas leeg te maken ze heeft injecties gekregen 1 met spierverslappers (de spieren rond haar blaas waren ook verkrampt daardoor had ze moeite met plassen) en een pijnstiller en het advies om het goed in de gaten te houden ik heb een schone kattenbak in mijn slaapkamer gezet met de deur dicht. Grote verontwaarding bij de andere 2 ze bleef nog steeds onder het bed zitten met grote ogen. Ik heb de wekker om het uur gezet om naar haar te kijken maar had volgens mij niet geplast. 'Smaandags moest ik echt naar mijn werk maar mijn man was thuis en zou me gelijk bellen als er iets was. Paar uur eerder gestopt met werken maar vond dat het niet goed ging haar buikje was opgezet en ze had moeite om een houding te vinden om te liggen netzo als een hoogzwangere poes. Weer naar da geweest ze had volgens hem toch geplast maar ze heeft weer een spierverslapper gekregen. Ondertussen snapte onze kater Noah (1jaar) er niets van dat ze niet wilde spelen en naar hem gromde en blies. Hij is ons neurootje kan niet tegen veranderingen visite enzo zelfs een stoel die anders staat kan hem uit zijn doen maken, maar verder een knuffelkont en dikke maatjes met prulleke. Hij besloot toen maar Tomtom (maine coone 10 jaar) uit te dagen om te spelen, die daar helemaal niks van moet hebben hij vindt het jonge grut leuk en kijkt toe als ze spelen maar ze moeten niet aan hem komen. Ze hebben normaal echt respect voor hem terwijl Tomtom een grote goedsul is. Dus alles ontregeld Noah besloot toen uit kwaadheid ook maar onder het bed te gaan zitten en mij te negeren.
Toen ik naar bed ging sprong ze ineens op bed rekte zich lekker uit en viel in slaap, dit vond ik dus ook weer eng heb iedere keer gekeken maar ze lag genietend op haar rug met poten omhoog te slapen zoals ze meestal doet. s'morgens toen ik wakker werd sprong ze boven op me gaf me kusjes en knorde ze nestelde zich in mijn armen stak haar pootje uit, dan moet ik altijd over haar kussentjes wrijfen en viel knorrend in slaap. Toen we naar beneden gingen vroeg ze om eten en huppelde met krulstaart achter me naar de vensterbank waar ze haar eten krijgt, de andere 2 krijgen het op het aanrecht want anders eet de hond het op, maar madam vertikt het om daar om te springen terwijl ze wel 2 schuttingen kon overklimmen om bij ons te zijn. Ze at lekker liep naar haar mandje waar haar speeltjes liggen pakte haar lievelingsmuis en ging lekker spelen, ze kwam nog even bij mij op schoot en kletste volop net alsof ze allemaal wilde vertellen. Noah besloot toen ook maar eens te komen kijken en ze gingen gelijk spelen trap op en af. sindsdien is ze weer helemaal de oude plast weer en haald kattenkwaad uit maar nu iets meer want ze is natuurlijk heel zielig geweest dus mag ze nu alles volgens haar.
Maar het gaat hartstikke goed nu ik heb niet het idee dat ze er een hersenbeschadiging aan over gehouden heeft haar buikje is niet dik meer en tandvlees mooi roze.Noah blij dat zijn vriendinnetje weer normaal is en Tomtom tevreden dat de orde weer hersteld is.
Ik ben ontzettend geschrokken en heb
het ergste gevreesd da had het nog nooit meegemaakt ja een hond maar een kat die vieze medicijnen eet. Als ze het moeten hebben is het een hele onderneming om ze het te geven. Ik ben nu extra alert want zoiets mag nooit meer gebeuren.
Maar ik ben nu weer heel blij dat het goed afgelopen is.
Jullie allemaal bedankt voor de goede raad en medeleven.
Ik blijf op dit forum dus horen jullie meer over mijn poezenkinderen maar dan leuk nieuws.
Zondag zag ik dat ze moeite had met plassen ze probeerde het iedere keer maar er kwam niks, da gebeld kon gelijk komen maar het was gelukkig niet nodig om haar blaas leeg te maken ze heeft injecties gekregen 1 met spierverslappers (de spieren rond haar blaas waren ook verkrampt daardoor had ze moeite met plassen) en een pijnstiller en het advies om het goed in de gaten te houden ik heb een schone kattenbak in mijn slaapkamer gezet met de deur dicht. Grote verontwaarding bij de andere 2 ze bleef nog steeds onder het bed zitten met grote ogen. Ik heb de wekker om het uur gezet om naar haar te kijken maar had volgens mij niet geplast. 'Smaandags moest ik echt naar mijn werk maar mijn man was thuis en zou me gelijk bellen als er iets was. Paar uur eerder gestopt met werken maar vond dat het niet goed ging haar buikje was opgezet en ze had moeite om een houding te vinden om te liggen netzo als een hoogzwangere poes. Weer naar da geweest ze had volgens hem toch geplast maar ze heeft weer een spierverslapper gekregen. Ondertussen snapte onze kater Noah (1jaar) er niets van dat ze niet wilde spelen en naar hem gromde en blies. Hij is ons neurootje kan niet tegen veranderingen visite enzo zelfs een stoel die anders staat kan hem uit zijn doen maken, maar verder een knuffelkont en dikke maatjes met prulleke. Hij besloot toen maar Tomtom (maine coone 10 jaar) uit te dagen om te spelen, die daar helemaal niks van moet hebben hij vindt het jonge grut leuk en kijkt toe als ze spelen maar ze moeten niet aan hem komen. Ze hebben normaal echt respect voor hem terwijl Tomtom een grote goedsul is. Dus alles ontregeld Noah besloot toen uit kwaadheid ook maar onder het bed te gaan zitten en mij te negeren.
Toen ik naar bed ging sprong ze ineens op bed rekte zich lekker uit en viel in slaap, dit vond ik dus ook weer eng heb iedere keer gekeken maar ze lag genietend op haar rug met poten omhoog te slapen zoals ze meestal doet. s'morgens toen ik wakker werd sprong ze boven op me gaf me kusjes en knorde ze nestelde zich in mijn armen stak haar pootje uit, dan moet ik altijd over haar kussentjes wrijfen en viel knorrend in slaap. Toen we naar beneden gingen vroeg ze om eten en huppelde met krulstaart achter me naar de vensterbank waar ze haar eten krijgt, de andere 2 krijgen het op het aanrecht want anders eet de hond het op, maar madam vertikt het om daar om te springen terwijl ze wel 2 schuttingen kon overklimmen om bij ons te zijn. Ze at lekker liep naar haar mandje waar haar speeltjes liggen pakte haar lievelingsmuis en ging lekker spelen, ze kwam nog even bij mij op schoot en kletste volop net alsof ze allemaal wilde vertellen. Noah besloot toen ook maar eens te komen kijken en ze gingen gelijk spelen trap op en af. sindsdien is ze weer helemaal de oude plast weer en haald kattenkwaad uit maar nu iets meer want ze is natuurlijk heel zielig geweest dus mag ze nu alles volgens haar.
Maar het gaat hartstikke goed nu ik heb niet het idee dat ze er een hersenbeschadiging aan over gehouden heeft haar buikje is niet dik meer en tandvlees mooi roze.Noah blij dat zijn vriendinnetje weer normaal is en Tomtom tevreden dat de orde weer hersteld is.
Ik ben ontzettend geschrokken en heb
het ergste gevreesd da had het nog nooit meegemaakt ja een hond maar een kat die vieze medicijnen eet. Als ze het moeten hebben is het een hele onderneming om ze het te geven. Ik ben nu extra alert want zoiets mag nooit meer gebeuren.
Maar ik ben nu weer heel blij dat het goed afgelopen is.
Jullie allemaal bedankt voor de goede raad en medeleven.
Ik blijf op dit forum dus horen jullie meer over mijn poezenkinderen maar dan leuk nieuws.
Re: Mijn poes heeft antidepressiva opgegeten
Hey wat goed zeg!
Je hebt nog wel in de rats gezeten merk ik.
Kan me voorstellen hoor. Och en je arme Noah en Tomtom.
Blij dat je het verteld, ik moest nog wel een paar keer aan denken.
Leuk dat je op het forum blijft
Je hebt nog wel in de rats gezeten merk ik.
Kan me voorstellen hoor. Och en je arme Noah en Tomtom.
Blij dat je het verteld, ik moest nog wel een paar keer aan denken.
Leuk dat je op het forum blijft
Groetjes van Marjan, Prrrt van Sara (7-6-2010), mieuw van Tygo (01/11/2011)
In loving memory Moos, Teun, Puk, Roxy, Joop
In loving memory Moos, Teun, Puk, Roxy, Joop