Het kitten Daya is een wereld van verschil met haar relaxte en rustige "broer". Ze klimt, rent en is de hele dag druk in de weer.
Doordat de achterdeur, in de eerste weken dat ze bij ons was, veel openstond kon Daya lekker veel de tuin in. (Ze is een echte kleine jager. Zo weet Smartie nog steeds niet wat hij met een vlieg of kikker aan moet, terwijl Daya de eerste week al een kikker gevangen had...)Tot ze een paar weken geleden over de schutting liep, dus mag ze sindsdien niet meer naar buiten. Hier had ze een paar dagen moeite mee, maar legde zich er daarna maar bij neer.

Nu is ze de laatste week onrustig, miauwerig, zit uren in de vensterbank naar buiten te verlangen en probeert bij iedere gelegenheid naar buiten te glippen. Laatst heb ik haar al net op tijd uit het buitenkozijn van het raam kunnen vissen, waar ze zich doorheen gewurmd had.

Ik heb het idee dat het huis haar te klein wordt. Smartie hebben we pas na misschien 10 maanden pas naar buiten gelaten. Hij klom de eerste paar maanden (nazomer) nog niet over de schutting en er zat nog een winter tussen. Vond ik erg prettig, zodat we hem op het gemakje konden castreren en chippen en om te voorkomen dat hij niet zou gaan zwerven. Tevens vond ik hem nog zo jong tussen al die grote stoere katten! Hier had hij totaal geen moeite mee. (De luilak) Ik heb hem ook wel extreem bemoederd. We zochten hem al als hij nog maar meer een kwartier dan gebruikelijk weg was, of gingen hem halen als hij een straat verderop zat...

Hoe oud waren jullie katten voordat ze echt de buitenwereld gingen verkennen? Is het per kat verschillend? Ik ben bang dat als Daya eenmaal buiten is, ze nooit meer binnen komt!