Hoi Cari,
Ik had inderdaad ook bedacht dat voer op de trap leggen haar zou helpen de volgende stap te nemen, maar toch twijfel ik omdat ze zo eetverslaafd is. Ik heb het gevoel dat ik die eetverslaving juist niet moet belonen, maar dat ze uit zichzelf verder moet durven komen. Ik prijs haar steeds als ze weer iets nieuws durft te doen.
Vanavond was ze zo dapper om kopjes te geven tegen de stijl naast de bovenste traptrede en over het randje van de tree te loeren. Als je haar prijst kronkelt ze van genoegen, maar van haar eigen uitbundigheid schrikt ze dan zelf weer zo, dat ze snel terugsluipt naar haar eigen veilige kamer. 's Avonds doe ik haar kamerdeur dicht, met het idee dat ze zich veiliger voelt in haar eigen overzichtelijke ruimte. Ik denk dat die pas openlaat als ze eenmaal de trap afdurft. (Maar misschien is het juist beter de deur 's nachts open te laten? Misschien durft ze in de stilte van de nacht wel meer dan overdag zonder alle stadsgeluiden)
Kat in huis gehaald, erg bang
Re: Kat in huis gehaald, erg bang
Als een dier heel erg op iets gefocussed is, kan je dat juist heel goed gebruiken. Je beloont niet de eetverslaving, je beloont haar gedrag (van de trap komen) met eten. Het heeft bij bij mijn Shima ook heel goed gewerkt. Die wilde 'haar' kamer ook niet uit. Eerst haar eten op de overloop, toen op de bovenste traptrede en zo steeds een treetje verder. In een paar dagen zat ze halverwege de trap en keek vragend de keuken in 
.
Ik zou de deur 's nachts gewoon open laten, want juist dan gaan ze graag op onderzoek uit. Het is voor haar ook een zeker gevoel als die deur altijd open is - er dus altijd een mogelijkheid is daarheen tergug te vluchten.
. Ik zou de deur 's nachts gewoon open laten, want juist dan gaan ze graag op onderzoek uit. Het is voor haar ook een zeker gevoel als die deur altijd open is - er dus altijd een mogelijkheid is daarheen tergug te vluchten.
Re: Kat in huis gehaald, erg bang
Toch voelt het beter om bij een kat met eetverslaving juist géén extra aandacht aan eten te besteden. Ik doe het liever met belonen ('goedzo!') en een knuffel of een aai. Los daarvan wil ik haar het liefst 'kat' laten, dus het aan haarzelf overlaten hoe ver ze wil gaan. Ze is nog erg schrikkerig dus ik laat het tempo geheel aan haar over.
Ik probeer haar continue obsessieve aandacht voor de voerbak af te leiden door haar uit te dagen met een speeltje, of wat huiselijk te rommelen op de bovenverdieping zodat ze zich geleidelijk aan meer thuisvoelt. Zelfs als ze er een maand over wil doen om naar beneden te komen vind ik dat prima.
Vannacht heeft ze voor het eerst echt gespeeld met een bolletje wol, het lag aan het andere eind van de kamer, vlak bij de deur, dat was uitzonderlijk dapper van haar
Ik vertrouw er op dat het allemaal vanzelf goed komt.
Vandaag heb ik een klimrek gemaakt, een soort scheepsloopplank die naar een hele hoge kast loopt, zodat ze vlak onder het plafond kan zitten. Ze moet een heel parcours afleggen om daar te komen, eerst via een klimtoren/krabpaal naar een lage kast, dan via de vensterbank naar de loopplank en dan naar de hoge kast. Ik ben benieuwd of ze er op durft
Ik probeer haar continue obsessieve aandacht voor de voerbak af te leiden door haar uit te dagen met een speeltje, of wat huiselijk te rommelen op de bovenverdieping zodat ze zich geleidelijk aan meer thuisvoelt. Zelfs als ze er een maand over wil doen om naar beneden te komen vind ik dat prima.
Vannacht heeft ze voor het eerst echt gespeeld met een bolletje wol, het lag aan het andere eind van de kamer, vlak bij de deur, dat was uitzonderlijk dapper van haar
Ik vertrouw er op dat het allemaal vanzelf goed komt.Vandaag heb ik een klimrek gemaakt, een soort scheepsloopplank die naar een hele hoge kast loopt, zodat ze vlak onder het plafond kan zitten. Ze moet een heel parcours afleggen om daar te komen, eerst via een klimtoren/krabpaal naar een lage kast, dan via de vensterbank naar de loopplank en dan naar de hoge kast. Ik ben benieuwd of ze er op durft
Re: Kat in huis gehaald, erg bang
Ik begrijp jullie alle twee heel goed Cari's manier zou zeker ook kunnen helpen.
Persoonlijk ben ik van mening dat je vertrouwen niet af kan dwingen. ze heeft gewoon een langere aanloop tijd nodig en zo te lezen ben je met Shakti heel goed op weg
Ik weet zeker dat ze met jouw liefde en geduld een heel fijn thuis heeft gevonden.
Veel geluk en plezier met elkaar.
Grtz
Cis
Cari's manier zou zeker ook kunnen helpen. Persoonlijk ben ik van mening dat je vertrouwen niet af kan dwingen. ze heeft gewoon een langere aanloop tijd nodig en zo te lezen ben je met Shakti heel goed op weg
Ik weet zeker dat ze met jouw liefde en geduld een heel fijn thuis heeft gevonden. Veel geluk en plezier met elkaar.
Grtz
Cis
"Cats aren't clean, they're just covered with cat spit."
-
Ambertje73
- Poema
- Berichten: 207
- Lid geworden op: 03 sep 2009 14:06
- Locatie: Drenthe
- Contacteer:
Re: Kat in huis gehaald, erg bang
DESTRESS van de huisdierendokter.
Geef het minimaal 6 weken (2x daags één tablet) en je kent de kat niet weer (als het tenminste net zo goed werkt als bij onze katten!).
Succes!
Geef het minimaal 6 weken (2x daags één tablet) en je kent de kat niet weer (als het tenminste net zo goed werkt als bij onze katten!).
Succes!
Re: Kat in huis gehaald, erg bang
Hoi, ik heb feliway gekregen van de dierenarts. Het is een verdamper en die staat nu sinds 2 dagen aan. Ik merk dat ze ineens een stuk relaxter is geworden en ze wordt steeds nieuwsgieriger naar de rest van haar leefomgeving, ze gaat echt op onderzoek uit in de twee overige kamers. De trap durft ze nog niet af maar dat komt nog wel. Ze durft ook al te miauwen (eerst durfde ze haar stem niet te gebruiken en mauwde 'geluidloos'). Ze vindt het heerlijk als ik haar vacht borstel, als ze de borstel ziet komt ze al naar me toe.
Ik merk ook dat ze 's nachts steeds meer begint te spelen, ik vind haar speeltjes op allerlei vreemde plekken in de kamer 's morgens. Ze heeft wat leuke speeltjes met veel stukjes leer, vacht en veren enzo (allemaal gekocht in de dierenwinkel), maar haar favoriete speelgoed is nog steeds een klein bolletje wol met een draadje er aan
Ik merk ook dat ze 's nachts steeds meer begint te spelen, ik vind haar speeltjes op allerlei vreemde plekken in de kamer 's morgens. Ze heeft wat leuke speeltjes met veel stukjes leer, vacht en veren enzo (allemaal gekocht in de dierenwinkel), maar haar favoriete speelgoed is nog steeds een klein bolletje wol met een draadje er aan
Re: Kat in huis gehaald, erg bang
Leuk te horen dat ze stapjes voorwaarts gaat - het komt helemaal goed met dat meissie !
!Re: Kat in huis gehaald, erg bang
Ik heb gisteren ook 2 kittens uit het asiel gehaald. (4 maanden oud)
Ze zijn zoveel ziek geweest dat ze bang zijn geworden voor mensen. (Steeds maar weer opgepakt worden voor een prik of een pil)
Ik was eigenlijk op zoek naar 2 gezonde kleine kittens, maar achteraf gezien denk ik: Liever dat ik hier 60 euro per kitten betaal, en ze een beter leven kan geven, dan gratis ergens thuis een kitten op halen die anders ook wel een fijn huis had gehad.
De 1 laat zich helemaal niet aaien (rent al weg als je je arm uitstrekt) en de ander laat zich iets beter oppakken, maar wil daarna ook liever meteen weer weg.
Ik hoop echt dat ze aan me gaan wennen en weer vertrouwen in mensen krijgen..
Trouwens, de laatste waar ik het over had heeft ook een ooginfectie, (zei de vrouw van het asiel) en daarvoor kreeg ik een zalfje. (soort oogdruppels)
Ook niest ze vaak en ademt ze heel zwaar af en toe. Dan heb ik het idee alsof ze benauwd is.. Wel raar dat er niks over is gezegd in het asiel toch? Is dit wel goed? Ze is al 1 x ingeënt en moet over 3 weken de 2e inenting..
Ze zijn zoveel ziek geweest dat ze bang zijn geworden voor mensen. (Steeds maar weer opgepakt worden voor een prik of een pil)
Ik was eigenlijk op zoek naar 2 gezonde kleine kittens, maar achteraf gezien denk ik: Liever dat ik hier 60 euro per kitten betaal, en ze een beter leven kan geven, dan gratis ergens thuis een kitten op halen die anders ook wel een fijn huis had gehad.
De 1 laat zich helemaal niet aaien (rent al weg als je je arm uitstrekt) en de ander laat zich iets beter oppakken, maar wil daarna ook liever meteen weer weg.
Ik hoop echt dat ze aan me gaan wennen en weer vertrouwen in mensen krijgen..
Trouwens, de laatste waar ik het over had heeft ook een ooginfectie, (zei de vrouw van het asiel) en daarvoor kreeg ik een zalfje. (soort oogdruppels)
Ook niest ze vaak en ademt ze heel zwaar af en toe. Dan heb ik het idee alsof ze benauwd is.. Wel raar dat er niks over is gezegd in het asiel toch? Is dit wel goed? Ze is al 1 x ingeënt en moet over 3 weken de 2e inenting..
-
pearlsofpassion
- Tijger
- Berichten: 5161
- Lid geworden op: 23 mei 2010 15:58
- Locatie: Stekene (Belgie)
Re: Kat in huis gehaald, erg bang
Ik vind dat het niet goed klinkt.
Kan je de eerste weken niet naar de DA op kosten van het asiel? Ik zou er zeker eens naar laten kijken en ook eens contact opnemen met het asiel en zien wat ze daar te zeggen hebben.
Klinkt wel erg als niesziekte. De andere heeft het niet? Het lijkt mij verder te gaan dan een reactie op de inenting.
Zeker geen 2e inenting laten zetten terwijl hij nog ziek is! Dat kan fataal zijn.
En voor het wennen van de kittens: zie dat je veel bij hen bent. Zet ze in de kamer en lees tegelijk een boek of kijk TV, maar ga ze niet halen als ze niet willen, laat ze zelf naar jou komen. Je kan ze wel iets lekker geven zodat ze gestimuleerd worden om naar je toe te komen, zodat ze een reden zien dat jij interessant bent en hun interesse wekken. Je kan dat ook met spelen. Een laserpointer kan goed effect geven.
En als je toch een hand zou uitsteken, je open met de palm naar boven en laag bij de grond. Zeker je hand niet boven hun hoofdje houden, dat komt veel te bedreigend over. Hou je hand stil, mss met iets lekkers op en laat ze zelf komen. Veeel geduld! (uren lang)
Kan je de eerste weken niet naar de DA op kosten van het asiel? Ik zou er zeker eens naar laten kijken en ook eens contact opnemen met het asiel en zien wat ze daar te zeggen hebben.
Klinkt wel erg als niesziekte. De andere heeft het niet? Het lijkt mij verder te gaan dan een reactie op de inenting.
Zeker geen 2e inenting laten zetten terwijl hij nog ziek is! Dat kan fataal zijn.
En voor het wennen van de kittens: zie dat je veel bij hen bent. Zet ze in de kamer en lees tegelijk een boek of kijk TV, maar ga ze niet halen als ze niet willen, laat ze zelf naar jou komen. Je kan ze wel iets lekker geven zodat ze gestimuleerd worden om naar je toe te komen, zodat ze een reden zien dat jij interessant bent en hun interesse wekken. Je kan dat ook met spelen. Een laserpointer kan goed effect geven.
En als je toch een hand zou uitsteken, je open met de palm naar boven en laag bij de grond. Zeker je hand niet boven hun hoofdje houden, dat komt veel te bedreigend over. Hou je hand stil, mss met iets lekkers op en laat ze zelf komen. Veeel geduld! (uren lang)
Groetjes Valerie, Kleintje (8 jaar) , Cuzco (3 jaar) en Luís (2 jaar) (+ konijntjes Rafke, Lars, Keira en Elise)
Re: Kat in huis gehaald, erg bang
Hoi Deborah,
Wat een goede motivatie, liever 2 kittens die wat extra zorg nodig hebben dan 2 die al een goede start hebben gehad
Misschien heb ik een tip voor je om ze iets vertrouwder met je te maken. Mijn eigen angstige kat Shakti (nu 2 jaar oud, ook pas uit het asiel gehaald) is was schrikkerig als je haar probeert aan te halen, ze houdt het liefst minstens 30 cm afstand van me als ik het probeer. zij 'woont' in een grote slaapkamer, die ze als haar veilige honk beschouwt. Als ik in die kamer ben om iets te doen vindt ze het okee, als ik haar maar met rust laat. Nu heb ik het volgende gedrag ontwikkeld: ik ga regelmatig op een vloerkleedje vlak bij de deur zitten zonder me veel te bewegen maar wel voortdurend lief tegen haar pratend, en wacht tot ze naar me toekomt. Na enkele dagen durfde ze naar me toe te komen en begon heel voorzichtig kopjes te geven. Nu, na een paar weken is ze helemaal gewend dat ik daar steeds op precies hetzelfde plekje zit, dan is het veilig voor haar (katten houden van een geordende omgeving waar alles zijn vaste plek heeft). Ze weet dat het dan knuffeltijd is, ze komt zelf naar me toe gelopen, geeft voortdurend kopjes tegen mijn benen en tegen mijn hand, kronkelt van plezier en spint zachtjes. Aaien met de hand vindt ze nog steeds eng, dan duikt ze een beetje weg, maar ze vindt het heerlijk om heel zacht geborsteld te worden. Als ik de borstel in mijn hand heb, komt ze naar me toegerend! Waarschijnlijk doet die borstel haar denken aan haar moederpoes die altijd de vachtjes schoonlikte met haar ruwe tong.
Dus als je wat meer contact met ze wil maken, zou je kunnen proberen zo'n vast plekje in de kamer te zoeken, op de grond gaan zitten en zacht tegen ze praten. Als ze eenmaal gewend zijn dat je ze niks doet maar dat ze uit vrije wil naar je toe kunnen komen (en ook weer uit vrije wil kunnen wegkomen), ontdooien ze misschien wat en gaan ze je geleidelijk vertrouwen.
Heel veel succes met je twee kittens!
Het gaat wel met kabouterstapjes. Ik heb toch maar besloten om eens te proberen wat eten op de trap te zetten, in het zicht van haar, en nog een schaaltje een paar treden daar onder. Ze heeft ze niet aangeraakt, terwijl ze dol op eten is! (dat is op zich wel fijn, een kat die echt alles opschrokt wat je haar voorzet, het maakt niet uit welk soort brokjes of vlees uit blik, het is een dankbare eter!
Vandaag zette ik een bakje eten neer op de overloop (daar durft ze wel argwanend te te zitten af en toe, maar vlucht toch meestal weer terug naar haar kamer). Ik zette het bakje op de overloop neer, 30 cm voor de drempel van haar kamer. Ik rammelde er wat mee en liet haar de brokjes zien. Ze keek er schuw naar met grote schrikogen (het is niet haar eigen vaste voerbak maar een broodtrommeltje). Ze dacht even na en vluchtte de kamer weer in. Ik rammelde nog eens en toen ging ze voor de drempel zitten. Even later werd te verleiding te groot en ze sloop als een angstige dief naar het bakje. Ik hield een paar meter afstand, ik was even in een zijkamer met de was bezig. Ze begon aarzelend te eten, maar elke keer als ik me bewoog of als ze een geluidje hoorde stopte ze weer alsof er groot gevaar dreigde. Zo bang is ze nog. Toen ze het ophad vluchtte ze als een speer terug naar haar kamer, ging op haar kastje zitten en keerde demonstratief haar rug toe naar de gang, alsof ze er niets meer mee te maken wilde hebben
Ik heb het lege bakje daar zo laten staan en doe morgen weer hetzelfde, maar zet het bakje dan een piepklein stukje verder.
Geduld hebben dus...
groetjes, Erna
Wat een goede motivatie, liever 2 kittens die wat extra zorg nodig hebben dan 2 die al een goede start hebben gehad
Misschien heb ik een tip voor je om ze iets vertrouwder met je te maken. Mijn eigen angstige kat Shakti (nu 2 jaar oud, ook pas uit het asiel gehaald) is was schrikkerig als je haar probeert aan te halen, ze houdt het liefst minstens 30 cm afstand van me als ik het probeer. zij 'woont' in een grote slaapkamer, die ze als haar veilige honk beschouwt. Als ik in die kamer ben om iets te doen vindt ze het okee, als ik haar maar met rust laat. Nu heb ik het volgende gedrag ontwikkeld: ik ga regelmatig op een vloerkleedje vlak bij de deur zitten zonder me veel te bewegen maar wel voortdurend lief tegen haar pratend, en wacht tot ze naar me toekomt. Na enkele dagen durfde ze naar me toe te komen en begon heel voorzichtig kopjes te geven. Nu, na een paar weken is ze helemaal gewend dat ik daar steeds op precies hetzelfde plekje zit, dan is het veilig voor haar (katten houden van een geordende omgeving waar alles zijn vaste plek heeft). Ze weet dat het dan knuffeltijd is, ze komt zelf naar me toe gelopen, geeft voortdurend kopjes tegen mijn benen en tegen mijn hand, kronkelt van plezier en spint zachtjes. Aaien met de hand vindt ze nog steeds eng, dan duikt ze een beetje weg, maar ze vindt het heerlijk om heel zacht geborsteld te worden. Als ik de borstel in mijn hand heb, komt ze naar me toegerend! Waarschijnlijk doet die borstel haar denken aan haar moederpoes die altijd de vachtjes schoonlikte met haar ruwe tong.
Dus als je wat meer contact met ze wil maken, zou je kunnen proberen zo'n vast plekje in de kamer te zoeken, op de grond gaan zitten en zacht tegen ze praten. Als ze eenmaal gewend zijn dat je ze niks doet maar dat ze uit vrije wil naar je toe kunnen komen (en ook weer uit vrije wil kunnen wegkomen), ontdooien ze misschien wat en gaan ze je geleidelijk vertrouwen.
Heel veel succes met je twee kittens!
Hoi Cari,Cari schreef:Leuk te horen dat ze stapjes voorwaarts gaat - het komt helemaal goed met dat meissie
Het gaat wel met kabouterstapjes. Ik heb toch maar besloten om eens te proberen wat eten op de trap te zetten, in het zicht van haar, en nog een schaaltje een paar treden daar onder. Ze heeft ze niet aangeraakt, terwijl ze dol op eten is! (dat is op zich wel fijn, een kat die echt alles opschrokt wat je haar voorzet, het maakt niet uit welk soort brokjes of vlees uit blik, het is een dankbare eter!
Vandaag zette ik een bakje eten neer op de overloop (daar durft ze wel argwanend te te zitten af en toe, maar vlucht toch meestal weer terug naar haar kamer). Ik zette het bakje op de overloop neer, 30 cm voor de drempel van haar kamer. Ik rammelde er wat mee en liet haar de brokjes zien. Ze keek er schuw naar met grote schrikogen (het is niet haar eigen vaste voerbak maar een broodtrommeltje). Ze dacht even na en vluchtte de kamer weer in. Ik rammelde nog eens en toen ging ze voor de drempel zitten. Even later werd te verleiding te groot en ze sloop als een angstige dief naar het bakje. Ik hield een paar meter afstand, ik was even in een zijkamer met de was bezig. Ze begon aarzelend te eten, maar elke keer als ik me bewoog of als ze een geluidje hoorde stopte ze weer alsof er groot gevaar dreigde. Zo bang is ze nog. Toen ze het ophad vluchtte ze als een speer terug naar haar kamer, ging op haar kastje zitten en keerde demonstratief haar rug toe naar de gang, alsof ze er niets meer mee te maken wilde hebben
Ik heb het lege bakje daar zo laten staan en doe morgen weer hetzelfde, maar zet het bakje dan een piepklein stukje verder.
Geduld hebben dus...
groetjes, Erna
Laatst gewijzigd door Shakti op 13 sep 2010 11:47, 1 keer totaal gewijzigd.
Re: Kat in huis gehaald, erg bang
Zo ging het bij mij met Shima ook. Als ze ook maar een paar centimeter uit hun vertrouwde kamer zijn, slaat de schrik ze om het hart bij elke geluidje, elke beweging. Lagzaam maar zeker zal de nieuwe omgeving (de overloop en daarna de trap) ook van 'haar' worden en zal de angst minderen. Maar het gaat inderdaad vaak heel, heel langzaam. Als bange katten een bekend persoon ineens in een andere omgeving zien, herkennen ze die ook niet meteen. Ze zijn dan zo gestrest, dat ze 'dichtslaan' en alleen nog maar willen vluchten.
Maar ik denk dat je er goed aan doet om haar op deze manier uit haar kamer te lokken. Je moet het niet zien als forceren, maar als een handje helpen .
Maar ik denk dat je er goed aan doet om haar op deze manier uit haar kamer te lokken. Je moet het niet zien als forceren, maar als een handje helpen
.Re: Kat in huis gehaald, erg bang
Ik ben vandaag naar de dierenarts geweest en inderdaad: Mijn beide poesjes hebben de niesziekte.. Ze hebben een antibiotica spuit gehad.. en wanneer ze genezen zijn laat ik ze alsnog inenten..
Ze zijn trouwens al een stuk minder bang! Lulu ligt al heerlijk op mijn schoot en Saartje liet zich sinds vandaag ook heerlijk aaien! Ze gingen zelfs op hun ruggetjes liggen zodat ik hun buikje kon aaien!
Ben echt blij dat ze zich veilig voelen..
Ze zijn trouwens al een stuk minder bang! Lulu ligt al heerlijk op mijn schoot en Saartje liet zich sinds vandaag ook heerlijk aaien! Ze gingen zelfs op hun ruggetjes liggen zodat ik hun buikje kon aaien!
Ben echt blij dat ze zich veilig voelen..
-
castratenkoor
- Tijger
- Berichten: 9366
- Lid geworden op: 07 mar 2010 09:59
- Locatie: prov.Utrecht
- Contacteer:
Re: Kat in huis gehaald, erg bang
Jammer van de niesziekte. Mooi dat ze zich al zoveel veiliger gaan voelen.
Dat gaat helemaal goed komen.
Dat gaat helemaal goed komen.
5-koppig-koor+knagers BasJipWilmaWanda
**KeesFritzGuusSjaakBramJoepThijsTimoBobDouweBolleRik**
Teun '09 Maks '10 Luuk '13 Teske '14 Clarie '16
**KeesFritzGuusSjaakBramJoepThijsTimoBobDouweBolleRik**
Teun '09 Maks '10 Luuk '13 Teske '14 Clarie '16
Re: Kat in huis gehaald, erg bang
Hoi Deborah,
Wat fijn dat ze niet meer zo bang zijn! Je gaat vast heel veel plezier met ze beleven.
Het is wel prettig dat ze nog zo jong zijn, dan komen ze eerder over hun angst heen.
Ik hoop dat ze snel genezen van de niesziekte!
Mijn kat is al 2 jaar en nog steeds erg bang voor onbekende dingen. Gelukkig is ze wel een stuk vertrouwder met haar eigen kamer, kennelijk voelt ze zich daar erg thuis. Ze speelt ook steeds meer. Vandaag durfde ze voor het eerst met mij 'samen' te spelen, dwz ik trek aan een draadje met een bolletje wol, en dat probeerde ze voorzichtig te grijpen. Dat bolletje wol is haar favoriete speelgoed
Groetjes,
Erna
Wat fijn dat ze niet meer zo bang zijn! Je gaat vast heel veel plezier met ze beleven.
Het is wel prettig dat ze nog zo jong zijn, dan komen ze eerder over hun angst heen.
Ik hoop dat ze snel genezen van de niesziekte!
Mijn kat is al 2 jaar en nog steeds erg bang voor onbekende dingen. Gelukkig is ze wel een stuk vertrouwder met haar eigen kamer, kennelijk voelt ze zich daar erg thuis. Ze speelt ook steeds meer. Vandaag durfde ze voor het eerst met mij 'samen' te spelen, dwz ik trek aan een draadje met een bolletje wol, en dat probeerde ze voorzichtig te grijpen. Dat bolletje wol is haar favoriete speelgoed
Groetjes,
Erna
Re: Kat in huis gehaald, erg bang
Jaa inderdaad.. Ik zie nu al zoveel vooruitgang.. En dan kennen ze me pas 10 dagen!
Okee wat fijn dat ze vandaag voor het eerst met je durfde te spelen! Dat geeft zo'n heerlijk gevoel he? Ik heb een stokje met een piepend muisje eraan waar ze he-le-maal dol op zijn..
Ik heb ze trouwens net voor het eerst verwend met natvoer.. (ze waren er niet bij weg te slaan) Maar ik hoorde ook weer dat vlees nog niet goed is voor kleine poesjes? Maar ik heb expres voer gekozen wat speciaal voor kittens was...
Heb jij dat ook aan ze gegeven toen ze klein waren?
Okee wat fijn dat ze vandaag voor het eerst met je durfde te spelen!
Dat geeft zo'n heerlijk gevoel he? Ik heb een stokje met een piepend muisje eraan waar ze he-le-maal dol op zijn.. Ik heb ze trouwens net voor het eerst verwend met natvoer.. (ze waren er niet bij weg te slaan) Maar ik hoorde ook weer dat vlees nog niet goed is voor kleine poesjes? Maar ik heb expres voer gekozen wat speciaal voor kittens was...
Heb jij dat ook aan ze gegeven toen ze klein waren?