Ik krijg Luis zo moeilijk iets afgeleerd

[pearlsofpassion]

Hey allemaal,
zoals jullie wel weten hebben wij een dikke maand geleden Luis uit het asiel gehaald als maatje voor Cuzco zodat hij Kleintje gerust zou laten. In dat opzicht gaat alles goed, het probleem is het volgende.
Zoals ik wel al eens had laten vallen heeft Luis nooit iets moeten leren tot hij dik 3 maand was, hij kende zelfs geen naam. Hij had er duidelijk geen idee van dat er in de wereld zaken zijn die niet mogen en gevaarlijk zijn.
We hebben wel geluk dat hij bepaald dingen die hij niet kende ook niet gaan doen is hier, dwz dat we het hem hebben kunnen afleren voor hij er een gewoonte van maakte, hij heeft het natuurlijk wel geprobeert. Ik bedoel dan in de gordijnen hangen en overal aan krabben. We hebben hem mooi op de krabpaal leren krabben dus daarover geen klagen. Maar in de woonkamer waren we er practisch altijd bij, dus had hij niet veel kans.

Nu loopt hij natuurlijk veel meer onopgelet rond. En hij weet heel goed dat hij bv niet op tafel mag of zo, maar als hij mij niet ziet doet hij het toch. Nu wist ik al van in het begin dat het geen katje is waar je erg kwaad tegen moet doen (integenstelling tot Cuzco), want dat hij snel erg bang wordt. In het begin waren we dus erg rustig gewoon eraf zetten, maar dat maakte duidelijk geen enkele indruk, dus werden we stillaan wel wat kwader. Maar dat helpt ook niet en hij wordt erg bang.
Ik krijg hem ook niet geleerd om te komen als ik hem roep. Ik probeer het al heel lang met snoepjes om hem te belonen als hij toch komt en laat het Cuzco voordoen, maar zodra ik 'kom' zeg krimpt hij al bang ineen en is er dus geen beweging in te krijgen.
Nochtans is hij voor de rest helemaal niet bang! Hij is heeel aanhankelijk, je mag hem overal aaien, hij loopt voor je voeten en als het etenstijd is, is hij niet bang van een 'kom'. Het is niet dat hij echt bang heeft van mij dat zeker niet! Maar als hij merkt dat ik iets wil van hem blokkeert hij.... Dat doet mij erg veel verdriet. Als het lukt dat hij toch een snoepje komt halen, krimt hij daarna weer helemaal ineen. En hem 10 min staan aaien om duidelijk te maken dat ik niet boos ben, helpt ook niets, zodra ik hem neerzet is die staart weer onder zijn poten. Ik snap er niets van, en als hij nooit afkomt uit zichzelf kan ik het hem ook niet aanleren he.
En als hij dan echt moet komen, en hij komt niet en ik moet hem gaan halen, is dat ook niet positief natuurlijk.

We hebben ook al geprobeert van hem duidelijk te maken wat we willen, door 1 iemand hem vast te houden, de ander roept hem dan en de eerste brengt hem met de handen over. Om duidelijk te maken dat we die verplaatsing bedoelen. Maar vanaf hij 'kom' hoort zet hij zich schrap en zijn nagels om maar niet af te komen.
Is dit voor iemand bekent, iemand een idee wat ik er tegen kan doen? En tegelijk toch iets kan afleren? Hij weet perfect wat mag en wat niet maar doet het toch gewoon als we er niet zijn (of dat denkt hij, en hij schrikt zich natuurlijk rot als we er ineens toch zijn).

Heel erg bedankt!

[pearlsofpassion]

ja, ik roep de katten net voor het eten met dus 'KOM', heel rustig niet dwingend. En Luis schiet achter de zetel. Normaal gaat hij gewoon mee als hij Kleintje en Cuzco ziet gaan en weet dan waar het over gaat. Nu was Cuzco in een andere kamer, dichter bij de garage, en hij zag hem dus niet gaan. Hij komt dan dus echt niet af he, ook niet als hij het eten hoort, dan moet ik hem gaan halen.

Ik snap er niets van, echt niet. Iemand dit ooit gezien? Ik ben ervan overtuigd dat ik het met veel geduld wel weg krijg,maar ondertussen is het wel erg lastig en zielig, maar mss dat iemand tips heeft?

Zou het mss zijn omdat ik, als hij iets stout doet en ik hem betrap hij altijd ergens achter schiet en ik hem dan graag wil aanhalen en hem aaien om te laten zien dat het goed is en ik niet boos blijf, dat hij het linkt? Hij komt natuurlijk nooit, dus ik kan hem niet kalmeren. Denk je dat, als hij wegschiet omdat hij iets verkeerd heeft gedaan (wat hij dus zelf al weet), ik hem maar gewoon moet laten? En niet achter hem aan gaan om hem te knuffelen? Ik wil hem gewoon laten zien dat als hij stopt met wat verkeerd is, ik even lief ben als anders...

[tacuma]

Nu ik je tweede verhaal over Luis zo lees, bekruipt me ineens het idee dat hij misschien niet zo
goed hoort, of mogelijk zelfs wel doof is, en daarom zo schrikt als je (voor hem dan) ineens
opdoemt. En het kan natuurlijk ook zo zijn dat hij armbewegingen associeert met klappen o.i.d.:
je weet uiteraard niet wat hij in het verleden meegemaakt heeft, en dat zal hij (helaas) ook nooit
kunnen vertellen.

Groeten van Laura.

[Ilone]

Van dat doofheid dacht ik ook al aan..
Heb je het aleens geprobeerd om iets anders te zeggen?
Mijn katten luisteren hééél goed naar het woordje eten Ik hoef de "e" maar te zeggen en de oren staan gespitst Ik zeg ook vaak iets van "ga je mee?" Ik roep ze altijd op een vragende toon. Misschien dat dat bij jou ook helpt.

[pearlsofpassion]

Ik weet niet hoor. Hij reageert erg goed. Hij schrikt ook nooit tenzij hij op tafel zit of zo. En dan springt hij eraf. En normaal moet er nog maar een belletje rinkelen hij staat daar om ermee te spelen of hij hoort het etensbakje en staat er ook.
Hij reageert ook op Nee, maar schrikt daar niet zo hard van als van Kom, heel raar vind ik dat.
Mss omdat hij al geleerd heeft dat als hij nee hoort, hij stopt dat er niemand boos wordt. Maar kom zeg ik als hij het gevoel heeft dat ik erg boos ben, wat niet echt zo is. Ik zeg het ook op vragende en rustige toon, ik maak zo lokkende geluidjes en al, maar dat maakt het enkel nog erger heb ik de indruk.

Dat hij vroeger klappen zou gekregen hebben, lijkt me sterk. Hij komt gewoon van het asiel, en hij is nog maar 4 maand he. Ik denk wel dat hij niet zo oud zal geweest zijn toen ze hem gevonden hebben, maar zijn echte achtergrond ken ik niet (spijtig genoeg).

Ik denk niet dat het doofheid is, ik denk dat hij gewoon een verkeerde associatie gelegd heeft tussen ik hem lokken en het boos zijn als hij iets verkeerd doet. Ik vroeg mij gewoon af of iemand wist hoe ik het sneller opgelost krijg.

Toch bedankt voor de reactie

[MarjanR]

Nou die associatie vind ik echt niet verkeerd, Valerie.
Dus laat hem als hij iets doet wat niet mag en als hij jou ziet wegsprint, op tafel zitten bijvoorbeeld.
Hij weet al dat het niet mag, dus er hoeft geen straf te volgen.
Negeer het gewoon. Wie weet helpt het.

En kun je misschien proberen iets anders te zeggen als "kom"?
Misschien associeert hij het woord "kom" wel met heel iets vervelends?
Wie weet wat er in dat koppie omgaat?
Dus als je zoiets zegt zoals Ilone doet, "ga je mee?" dat hij daar niet van schrikt.

Ik vind het wel de moeite waard, dit is wel frusterend he?

[pearlsofpassion]

Ja, das goed, ik zal eens iets anders proberen zeggen. Alleen vloeit kom er zo snel uit, omdat ik het ook al jaren zeg. Tegen mijn andere katten hoef ik het ook maar eenmaal te zeggen als ze eten gaan krijgen en dan is het kattenconcert. Tot voor een paar dagen deed hij echt mee, maar nu schrikt hij ervan...
Ik denk inderdaad dat hij de associatie met ik kwaad zijn gelegd heeft. Maar ik ga ook niet achter hem aan om hem nog meer te straffen, maar net om hem duidelijk te maken dat als hij flink is (dus af tafel af), hij wel aaitjes krijgt. Maar dan wil hij dus niet komen... Hoe lief ik het ook vraag
Het zal eruit moeten slijten zeker. Ik ga hem inderdaad zowiezo zelf laten terugkomen als hij iets stout heeft gedaan. Maar ik moet zelfs niet meer kwaad worden want hij weet het uit zichzelf al. Als hij nu maar eens zou stoppen met het te doen he! ...
En veel Kom zeggen als ik hem aan het aaien ben, zodat het de negatieve correlatie verliest...

Bedankt voor de reacties he!

[loek]

Ten eerste reageren mijn katten ook niet specifiek op hun naam. Als ik iets zeg (maakt niet uit wat) dan draaien ze 8 van de 10 keer wel hun hoofd naar me toe. (maar soms dat dus ook niet eens....volgens mij gewoon als ze daar geen zin in hebben) Willen dat ze naar me toe komen door ze te roepen door bijv. kom te zeggen dat kan ik al helemaal vergeten hoor. Daar luisteren ze 8 van de 10 keer niet naar. Ik vind dat ook eigenlijk best wel kat eigen. En het lijkt me juist heel bijzonder als je kat wel altijd komt als je dat vraagt!

Maar verschrikt reageren is wel wat anders natuurlijk.....

Muis is opzich ook wel een beetje zo. Alleen is ze juist weer makkelijk in het dingen afleren. Ik heb haar eigenlijk nooit iets af hoeven leren. Ze deed al nooit veel 'stoute dingen' en als ze het deed was/ is een 'nee, muisje' al voldoende. Toch gedraagd ze zich soms alsof ik haar weleens wat aan heb gedaan ofzo! Als ze bijv. in de keuken zitten en ik ben ik niet bij. Wat 'niet mag' maar ik geef ze er nooit 'straf' voor of iets wat er op lijkt. Ik pak Diesel gewoon rustig op en zet hem uit de keuken. Ik zeg alleen Diesel....want bij Muis hoef ik dat dus niet te doen. Als zij in de keuken zit en ik kom vervolgens de keuken in lopen dat sprint ze als een gek de keuken uit! Net alsof, zoals ik al zei, ik haar ooit iets aan heb gedaan ofzo. Heel bizar! Maar ik denk gewoon een heel gevoelig katje. Ik vind dat soms wel vervelend, want zo onnodig. Maar vaak noem ik haar ook maar gewoon (met liefde ) mijn kleine aanstellertje. Het is ook gelukkig niet zo dat ze lang 'bang' blijft hoor, 2 seconde later loopt ze dan weer gewoon rond alsof er niets aan de hand is.

Als ze gewoon ergens loopt trouwens en ik geef haar een aai dan kan ze ook ineenkrimpen. Ze heeft daar nooit zo van gehouden om 'zomaar uit het niets' geaaid te worden. Terwijl het de grootste knuffelkont is als ze er zelf voor kiest om op schoot te komen zitten, dan vind ze het heerlijk om geaaid te worden.

Ik negeer haar trouwens bewust als ze 'bang' is. Naar mijn idee bevestig je dan alleen maar haar angst, als je haar gaat 'geruststellen'. Je bent niet geruststellend maar je zegt daarmee: 'oooh ja inderdaad dat is eng'. En/of je komt juist bedreigend over. 'Ik vond al dat ze net wat engs deed en nu heb ik een veilig plekje gevonden achter de zetel en komt ze me ook nog achterna...ik ben nergens velig'

Maar ik weet niet zeker of dat dan de goede manier is hoor. En iedere kat is natuurlijk ook weer anders.

Oja en nog iets, dat katten 'het toch doen' (bijv. op de tafel gaan zitten) als je er niet bent..da's denk ik voor velen van ons een erg bekend verschijnsel....en ook het feit dat ze dan snel van de tafel afspringen als je weer binnen komt.

[loek]

Bedenk ook dat niet alle katten aaien een beloning vinden....Of niet altijd. (net als bij Muis, als ik haar ga aaien terwijl ze gewoon ergens loopt dan vind ze dat niet prettig). Aaien is voor ons soms leuker dan voor de kat....Dus denk niet automatisch dat die aai (altijd) als positief gezien wordt. (zeker niet op een moment dat een kat juist 'gespannen of bang' wegrent of zich zelfs aan het verstoppen is)

Maar daarvoor ken jij je eigen kat natuurlijk beste misschien is dat voor Luis wel zo natuurlijk. (?)

[pearlsofpassion]

Ja, Luis houdt wel van aaien, heel erg zelfs. Maar ik kan wel wat met je uitleg. Moet hem inderdaad wat meer laten dan.

Loek, heb jij katten die enkel binnen blijven? Want daar maak ik mij eigenlijk het meeste zorgen in als hij niet afkomt als ik het vraag. Wat als hij binnenkort zonder tuigje buiten gaat en niet afkomt als ik roep? Kleintje komt ook niet altijd als ik het haar vraag en zeker niet buiten, maar ik weet dat zij haar plan trekt en dat haar niets zal overkomen (ze kwam als ze jong was wel, nu is ze eigenwijzer). Bij Luis ben ik daar absoluut niet zeker van (hij kent nauwelijks gevaar). Daarom vind ik het belangrijk dat hij komt.
Bovendien is het niet aangenaam dat hij niet meekomt met de 2 andere als er geroepen wordt en dat ik hem apart moet gaan halen. Als hij dan wegkruipt kan ik er zelfs niet bij. Gewoon als er niets aan de hand is...
Maar bon, tijd zal het leren zeker.

[MarjanR]

Oei, ja kan me voorstellen dat je het eng vind om hem buiten te laten.
Ik had altijd hele maffe katten, als ik riep kwamen ze altijd.
Binnen, altijd. Buiten kon het iets langer duren (waren ze misschien ergens in verwikkeld of even buiten gehoorsafstand). Maar dan paktje ik de etensbakjes, die toch even wat harder geluid maakten, en dan in no time waren ze binnen.
Teun hier, luistert ook naar de commando "kom". Maar ik zie wel dat hij overtuiging nodig heeft, en soms ook gewoon niet komt.
Maar het woord eten zit er al goed ingebakken.
Ook omdat ik vraag of hij wil eten wanneer ik merk dat hij wat begint te dralen in de keuken.
Het commando "Kom" gebruik ik als ik wil dat ze bij me komen.
Ik roep eten, als ik ze ga eten geven.
En het commando douchen heeft alleen effect op Moos (terwijl de anderen het ook kennen en dan op hun kattenwijze een dikke vinger opsteken of Moos heel curieus aankijken).

Ik ben benieuwd of het lukt om het woordje eten te gaan gebruiken voor het eten.
Dingen zijn heel lastig af te leren, maar misschien leren jullie samen?
Hij dat het woord eten heel ok is, en jij dat het woordje eten juist het effect bereikt wat je wilt

[Cari]

Ten eerste: een kat is geen hond en je moet dus niet verwachten dat hij komt als je roept. Er zijn genoeg katten die dat wel doen, maar verwacht/eis het niet.
Luis is pas 4 maanden en hij komt uit het asiel, maar je weet niet wat er in de eerste weken van zijn leven gebeurd is. Hij kan slechte ervaringen hebben met mensen (kinderen?) die hem achterna gingen om hem te pakken en dan iets met hem deden wat hij niet leuk vond. Gedwongen vasthouden bijvoorbeeld. Geen mishandeling dus, maar voor veel kattten iets wat ze afschuwlijk vinden.
Als je hem corrigeert voor iets, ga hem dan vooral niet achterna om hem te aaien. Luis is blijkbaar heel gevoelig en heeft tijd nodig om te herstellen. Dat lukt hem niet als je gelijk weer 'bovenop' hem zit. Hij snapt dat niet. Je maakt hem bang en dan wil je hem aaien - onbegrijpelijk voor hem. Het enige wat je wel kan doen is, als hij van zijn kattekwaad afziet, iets vriendelijks tegen hem zeggen "goed zo jochie" of wat dan ook. Laat hem verder weer gewoon zijn gang gaan.

Wat betreft naar buiten gaan: onmiddelijk komen als hij geroepen wordt, maakt het niet veiliger. Stel dat hij aan de overkant van de straat is, jij roept en als een speer reageert hij en komt aangerend. Maar ja, er kwam net op dat moment een auto aan... Veel belangrijker is dat hij voorzichtig is en de mogelijke gevaren gaat onderkennen. Dat heeft tijd nodig en is best eng (blijft ook altijd tot op zekere hoogte eng). Roepen zal hem erder afleiden dan dat het veiligheid geeft.

[pearlsofpassion]

hey Cari,

allereerst, ik weet wel dat ik hem niet moet roepen als hij echt op straat zit of zo, ik had het eigenlijk vooral over dat hij binnenkomt als het donker wordt en ik hem binnenroep. Of gewoon, dat hij nog terugkomt...
Ik probeer hem zo te sturen dat hij niet op straat komt, ( en hoop dat hij Cuzco volgt die daar niet komt) en dan is dat niet waar ik het over heb. Ik heb hem tot nu toe al eens buiten gelaten aan het tuigje (dat hij eigenlijk niet kent) en hij vind het niet erg maar heeft dan wel al eens ineens het einde van de lijn gevoeld en ik denk ( en hoop) dat hij daardoor ook leert iets voorzichtiger te zijn buiten en niet zomaar ergens op af te stormen. Als hij daarvan schrikt, spurt hij wel terug naar binnen, dus dat is wel zijn veilige plaats, ik hoop gewoon dat dat zo blijft.
Hij kan het inderdaad niet hebben dat ik kwaad op hem ben, maar hij is verder nooit bang. Ik mag ook overal aaien en hij maakt er geen probleem van vastgehouden te worden, ook niet als het iets langer is dan hij eigenlijk zou willen (bij oren uitkuisen of zo).

Nu, hij is al iets gekalmeert over het 'kom' woord. Ik ben dus niet meer achter hem aan geweest als hij op tafel zat en ik zeg veel 'kom eens hier, mijn Luisje, flinke Luis, kom ze,...' als ik hem aanhaal en aai. Dan is hij op zijn gemak. En ik heb de indruk dat het werkt. Ik vind dat hij al niet meer zo bang reageert als hij het gewoon hoort. Daarnet ging ik ze wat zalm geven en die 2 andere stonden natuurlijk al bij de eerste 'kom' aan mijn voeten te draaien en te roepen, maar bij hem was een tweede nodig. Hij aarzelde eens, maar besloot dan toch dat de zalm te lekker was En dan liep hij even hard roepen mee. Dus ik denk dat hij er wel zal overheen groeien. Ik zal inderdaad gewoon iets te ijverig geweest zijn. Ik vond het zo zielig dat hij zo schrok als ik hem op tafel betrapte, dat ik hem wou troosten, maar ik kan inderdaad beter wachten tot hij zichzelf gekalmeerd heeft.

Ik heb ook de tip opgevolgd om ook "eten" erbij te zeggen, maar daar reageert hier niemand op, dus ja...
Het is een geluk dat die 2 andere zo enthousiast hem mee trekken, zo zal hij wel snel de negative connotatie vergeten.

Erg bedankt he iedereen!

Enne, over dat komen was ik van plan hem een beetje te proberen trainen met wat snoepjes zodat hij komt als ik roep. Ik hoop dat het iets werkt, een beetje maar zodat ik hem op termijn toch buiten durf laten. Dat hij niet koppig buiten blijft als het onweert...
Maar ik zal daar nog maar wat mee wachten tot hij er weer helemaal confortabel bij is dat ik hem roep.

[loek]

Hoi Valerie

Cari bedoeld te zeggen dat je niet altijd zich hebt op waar ze zijn. Dus dat je andere kat niet op de straat komt daar kun je ook niet zeker van zijn. En dat een kat toevalig aan de overkant van de straat staat en die oversteekt als je hem roept ook niet. Tenzij je een afgesloten tuin hebt natuurlijk maar dat begreep ik niet uit je verhaal. Of ze altijd in het zicht houd...maar dat lijkt me ook niet het geval.

Wat goed dat het al wat beter gaat!!!! Ik vind het een goed plan om hem wat te 'trainen' met snoepjes op het woordje kom. (en als je eten volhoud dan zullen alle katten daar uiteindelijk ook vast op gaan reageren...dat moet ze eigenlijk ook nog een soort van leren/ trainen)

Om nog je vraag te beantwoorden. Mijn katten komen niet buiten. Niet omdat ik dat gevaarlijk vind hoor. (is het natuurlijk tot op zekere hoogte wel...maar ik ben persoolijk van mening dat het toch wel erg leuk is voor een kat als hij naar buiten kan....met iets meer risico dan maar. Alleen woon ik twee hoog en dat houd mij tegen. Dan moeten ze door het trappenhuis. En staan dan beneden voor de voordeur te miauwen dat ze erin willen...tja dat hoor ik dus niet...Dus vandaar dat ik de keuze heb gemaakt om ze binnen te houden)

Uhm wat doe je trouwens met de oren van je katten? Uitkuisen? Betekend dat schoomaken? En ga je dan in het oor zitten? Zo ja: niet meer doen hoor! Er kan gemakkelijk iets beschadigd of geirriteerd raken. Je mag nooit ergens mee in het oro van een kat komen! Katten houden bovendien zichzelf schoon, ook daar. En horen trouwens niet hele vieze oren te hebben. Als ze dat wel hebben dan is er een kans dan je dat in stand houd doordat je juist in hun oren zit. En als het niet daardoor komt dan is het belangrijk dat je het even laat nakijken. (misschien oormijt??? bijv.?)

gr. Loek

[pearlsofpassion]

Het is gewoon wat bruin smeer dat in de oortschelpjes kan zitten. De DA zegt dat dat wel meer voorkomt bij kittens, en ik heb het ook nog maar enkel gezien bij mijn kittens. Vanaf 4-5 maand is het er niet meer. En het komt ook niet steeds terug, dus ik niet dat het iets erg is. De DA heeft mij getoont hoe je het kan doen. Ik doe het gewoon met mn vingers en een doekje , dus zeker geen wattenstaafje! En enkel de oorschelpjes hoor. Niet echt in het oortje.
Maar bedankt voor de bezorgdheid!

Als je op een appartement woont heb je natuurlijk gelijk dat je je katten binnen houdt, zeker als ze niet via de daken binnen kunnen komen.
Je hebt natuurlijk wel gelijk over de gevaren van het buiten lopen, maar ik vind dat hier nogal beperkt. Ze hebben echt geen reden om het straat over te steken want daar staan alle huizen aan elkaar gebouwd. En bovendien is er aan de achterzijde allemaal natuur en geen straten. De andere 2 katten blijven trouwens ook weg van de straat. Ik kan ze moeilijk binnen houden want ik ben zelf zo'n buitenmens en heb mijn katten graag bij mij in de tuin. We blijven hier nog een paar jaar en daarna zal ik wss wel eens kijken of we de tuin kunnen beveiligen, maar met een open bebouwing is dat ook wel een stuk moeilijker... Ale bon, ik vind ook dat een kat eigenlijk buiten moet kunnen lopen, dat zal altijd blijven, maar ik zal het wel zo veilig mogelijk proberen houden.
Als ik Luis ooit toch op straat betrap dan wordt het tuigje, dat is zeker, maar de kans is groot dat hij niet naar straat gaat.