Ik ben hier net nieuw en heb al aardig wat forums doorgelezen. Toch zou ik graag van jullie advies krijgen. Ik woon met mijn ouders aan een parkeerplaats voor een dagopvang, op een ochtend werd er een kat uit de auto gegooid. Dit hebben wij niet gezien, maar onze buren wel. Deze kat, die we Kees hebben genoemd, is toen bij ons gebleven. Wij hadden al een hele lieve kat, Moussie. Kees en Moussie hebben 9 jaar met elkaar geleefd, weliswaar apart van elkaar. Want als ze heel dicht bij elkaar kwamen dan was het even gekrijs en dan gingen ze beide de andere kant op. De katten konden beide naar buiten, dus dat ging prima. Helaas heeft Moussie vorige zomer een ongeluk gehad en moest de dierenarts hem inslapen. Verschrikkelijk, helemaal omdat Kees een vrij angstige en opzichzelf levende kat is. Hij komt af en toe binnen voor een slaapje, eten en wat drinken. Aaien mag, alleen op zn kopje.
Nu miste ik heel erg onze Moussie, helemaal omdat Kees niet op of om naar mij kijkt. Prima natuurlijk, elke kat is anders. Na veel informatie op internet en van onze dierenarts hebben we afgelopen week een Maincoon x cyprus in huis gehaald, genaamd Mikka. En wat een ongelovelijke lieverd is dat! Op zn buik, rug lekker op schoot. Ik ben helemaal verliefd! En ben nu heel bang dat alles misloopt!
Ik wil zo graag dat dit goed gaat!Mikka hebben we eerst rustig laten bijkomen en het huis verkennen. We hebben Kees naar binnen gelaten toen Mikka boven zat, zodat hij de geur kon ruiken. Jahoor, gegrom en gekrijs van Kees. Per ongeluk vluchtte Kees 4 dagen later het huis binnen. Mikka bleef heel rustig op de bank zitten en Kees begon met een rare miauw... Na een tijdje vloog hij weer naar buiten.
Gister heeft Kees gegeten in de keuken, toen kleine Mikka ineens naar hem toe liep. Hoge rug, blazen etc. Kees weer naar buiten gevlucht.
Vanmiddag Kees weer naar binnen. Ik heb ze toen beide een lekker kommetje kattenmelk gegeven. 5 meter ertussen en jahoor, Kees zat alweer te brullen en te grommen. Hij is nadat de melk op was weer naar buiten gevlucht.. Het is niet zo dat Kees op Mikka afrent om hem een mep te geven, hij zit op een afstandje kabaal te maken. Mikka doet niets, die maakt af en toe zn ruggetje hoog maar daar blijft het bij.
Beide zijn het Katers, Kees is al minimaal 10 jaar oud en Mikka is 13 weken...
Ik zou graag van jullie horen hoe of wat. Ik weet niet zo goed hoe ik het nu moet aanpakken, als het mis gaat zal Mikka weg moeten. Kees kan niet meer weg, hij leeft heel erg opzichzelf en Mikka is een schatje, allemans vriend. Natuurlijk is dit niet de bedoeling, ik zou zo graag willen dat ze gewoon naast elkaar kunnen leven!
Ik ben op dit moment even radeloos, heb ik een verkeerde beslissing genomen? Had ik beter geen kitten erbij kunnen nemen...
