Mijn puk is ziek

[Adriana]

wat een verdrietige dag,
verstandige en heel wijze beslissing, goed overdacht en toch klote
en denk aan je lieve poes die nu niet meer zo ziek hoeft te zijn...

[]-marjolein-[]

Heel veel sterkte in deze moeilijke tijd Marjan. Laat uiteindelijk de goede herinneringen het winnen van het verdriet van deze dag en deze tijd...

[jojo]

Veel sterkte Marjan! Je hebt het goed gedaan!

[Kattenbella]

Marjan,

Ook van ons hier heel veel sterkte!

[tacuma]

Heel veel sterkte, Marjan!

Je hebt een heel moeilijke, maar moedige beslissing genomen, juist uit liefde voor Puk.
Hopelijk put je troost uit de fijne herinneringen die je aan haar hebt.

Groeten van Laura.

[MarjanR]

Dankjulliewel.
Ik ben even een nachtje bij m'n zus op de camping geweest, even afleiding met m'n neefjes gehad.
Het is heel erg raar om niet bij thuiskomst te zeggen "hallo poesjes, hoe gaat het?"
Tis nu "Hey Moos, hier ben ik weer"
Gelukkig is er niet veel mis met Moos, en kan ik voorlopig nog lang al m'n poezeliefde aan hem kwijt.
En daar geniet m'n kwijlende meneer vol van

[Dafpoetser]

Geniet van Moos, en je herinnering aan je lieve Puk!

Nogmaals sterkte!

[daantje]

Moeilijk, hoor!
Maar ook moedig om deze beslissing, die je volgens mij puur uit liefde hebt genomen, te maken.
Heel veel sterkte!

[tomcat Knabbel]

Sterk dat je de kracht vond voor deze beslissing.
Ik mag er zelf niet aan denken.

Het is balen dat onze katenvriendjes eerder dan ons moeten gaan vanwege hun supersnelle metabolisme.
Ik hoop dat je troost kan vinden wetende dat je haar de mooiste 18 jaar van haar leven hebt gegeven.

We voelen met jou mee.

[Catfish]

Marjan, ik heb heel veel respect voor je beslissing. Ik weat hoe het voelt. Je hebt het goed gedaan voor Puk!
Ik vond je verhaal ook erg aangrijpend, heb het met een brok in mijn keel gelezen.
Een dikke knuffel voor jou en Moos.

[MarjanR]

Dank jullie allemaal.
Ik kan zo beeldend schrijven omdat ik voel wanneer ik schrijf.
En ik sla zoveel over. Ik mis zoveel leuke dingen in m'n verhaal.

Ik ben vandaag natuurlijk gewoon aan het werk gegaan.
En het weekend weg, dat gaf me even afstand van m'n verdriet.
Maar ik mis haar gedribbel.
Want dat is wat ze deed.
Nooit normaal lopen of sluipen, nee... Puk dribbelde.
En ik mis dat. Haar nageltjes op het laminaat achter mij.
Of juist voor mij omdat ze wist wat er ging komen.
Ik kan het nog niet over m'n hart krijgen haar lakentje en haar plekje schoon te zuigen.
Alsof ik Puk weg zuig. Is niet natuurlijk, ze zit in m'n hartje.

Aan Moos merk ik dat hij nóg aanhankelijker is dan dat hij altijd al was.
Ligt nu constant bij me. Op me, of nou ja.... in m'n nek.
En maar kwijlen... de oude lor.

Ik weet nog niet of ik een kat of kitten uit het asiel ga halen.
Het lijkt me toch wel prettig voor hem, een maatje.
We gaan ook binnen een jaar verhuizen.
En het zou toch fijn zijn als hij een maatje heeft om samen het nieuwe avontuur aan te gaan.
(Moos is een allemans vriend, hij vind iedereen gezellig en leuk. Ook de buurkatten die daar NIET zo van gediend zijn... hihi)

Maar even aankijken.
Eerst even het verdriet van Pukje verwerken.

[JC Anja]

Doe rustig aan meis. Geef het eerste even een plekje en geniet ondertussen van jouw kwijlende Moos.Dat is liefde moet je maar denken. Liefs,Anja

[MarjanR]

Oh ja, dat is liefde.
Ik accepteer veel van m'n kwijlende meneer.
Inclusief de liefdes-beetjes. Of de uitslaande nagels als ik aan z'n achterpoot zit (moeilijk uit te leggen, maar zodra ik zeg "Joop-attack" of "kippenpoot" dan is het speel tijd)
Ook al krijg ik daar uitslag van.
Maar dat zijn echt de momentjes die ik heb met m'n katten.

[Catfish]

Dat zijn de momenten om te koesteren, en dat doe je ook. Veel mensen (niet hier natuurlijk, duh ) niet, die gaan er gewoon aan voorbij.
Geniet lekker van Moos, ook als ie in je nek hangt.
En een kitten is op den duur vast wel heel leuk...

[loek]

poeh Marjan wat ontzettend verdrietig...

sterkte!