2 maanden geleden heb ik een kat van ongeveer 1,5 jaar uit het asiel gehaald. Hij was toen pas net gecastreerd, dus is hij heel erg groot, heeft enorme poten en een prachtig mooie dikke kop. Ik was natuurlijk gelijk verliefd, maar werd wel gewaarschuwd dat deze kat onhandelbaar was!! Hij was wild gevangen, en haalde constant uit naar alles en iedereen. In het asiel deed hij tegen mij echter erg lief, en dus kon ik het niet weerstaan hem mee te nemen.
Roel bleek inderdaad een schatje te zijn: als hij er zelf zin in heeft kan hij heerlijk kroelen, hij gaat keurig op de kattenbak, hij kan heerlijk spelen, komt niet met dode muizen en vogels thuis, kortom een echte aanwinst! Nu heeft hij echter één eigenschap die ik niet zo leuk vind.... Hij speelt erg ruw, en bijt en krabt graag. Nu is aan hem echt te merken dat het spelen is, alleen omdat hij zo groot en sterk is komt het nogal hard aan! De afgelopen week heeft hij bijv. ontdekt dat hij het heel leuk vindt om naast me te zitten als ik slaap, en als ik dan wakker word krijg ik een pets voor mijn hoofd. Dan rent hij heel blij weg en kijkt zo van: speeeeeeelen speeeeelen
!!Ik wil hem duidelijk maken dat dit niet leuk is, ook zodat hij dit niet bij bezoek gaat doen etc (haalt nu ook al graag uit naar vreemde mensen). Het probleem is echter: de gang vindt hij geweldig (lekker tussen de schoenen spelen), water spuiten vindt hij bijna nog leuker, blazen maakt geen enkele indruk, hard "nee" zeggen ook niet, hem negeren doe ik al vanaf het begin en werkt dus ook niet, en een tik geven wil ik niet.
Heeft iemand nog een idee hoe ik hem kan leren liever te spelen? (en mij niet elke ochtend wakker meppen
)P.S Hij gaat gewoon naar buiten, en verder krijgt hij ook veel aandacht en heeft hij veel speeltjes die hij helemaal kapot mag maken!
