Mijn kat (6 maanden) maakt alles kapot

[Adriana]

heb alles nog eens rustig en aandachtig doorgelezen en jij bent in wisselwerking met onze berichten en reacties al wat anders gaan denken en een beetje meer ook vanuit de wereld van Typhoon. daar ben ik blij om.
Typhoon zat bij je broer absoluut niet lekker in zijn vel en was sowieso erg gestresst.
nu hij weer terug is en meer ruimte krijgt en je min of meer besloten hebt het die 2 jaar vol te houden, is het handig om onze tips nog eens na te lezen.
en sluit vriendschap met hem, hij is het kleinst en minst weerbaar. heb je hem al aan je neus laten ruiken?
zijn de dingen die hij doet werkelijk zo erg of valt het reuze mee? en als-ie gezellig naast je komt zitten spinnen, dan vergoedt dat toch ook alles?
en er is tekst van je waarin je zegt dat je diep-doodongelukkig was toen je hem had weggebracht..
probeer een andere houding aan te nemen en hem te accepteren zoals hij is, zijn streken vallen reuze mee hoor! en lach erom als hij weer eens iets raars uithaalt.
je kunt hem niet beheersen en nauwelijks opvoeden, daar is het een kat voor!

[Umimeis]

Goed gezegd Adriana!!

[loek]

Hoi Aphrodite

Je schreef eerder: "En nu mag die in het hele appartement,
enkel nog niet als hij heel alleen is" vandaar de opmerking van Cari. Daaruit begreep ik ook dat hij in 1 vertek werd gehouden als jullie weg zijn.

Ik denk eerlijk gezegd dat hij wel zou kunnen wennen ergens anders. (zover ik dat uberhaupt kan inschatten he) Ik weet niet hoe jullie de introductie hebben gedaan. Maar als ik het goed begrijp is hij gewoon van het 1 op het andere moment naar een ander huis gegaan, met vreemde mensen en (ik denk nog het belangrijkste) een vreemde kat!

Ik denk dat hier niemand ook maar 1 kat heeft die daarop gewoon rustig zou reageren! Die van mij iniedergeval zeker niet. (iemand?....lijkt me namelijk wel handig zo'n kat )

Maar goed ik ben blij dat je wat soepeler bent geworden. Ik herken dat wel hoor dat je je gedachtes over bepaalde dingen wat moet bijstellen!

Ik woon inderdaad ook in een appartement en werk ook (zo goed als) full time. Ik moet zeggen dat ik sinds ik de katten heb wat minder vaak de deur uit ga 's avonds en in het weekend. Nou was ik sowieso niet iemand die ieder vrij moment van huis weg was daar niet van. Maar ik ben me er nu nog wat bewuster van dat er wel twee katenbeestjes alleen zitten. Nou ben ik wel heeeeel blij dat ze met z'n tweeen zijn hoor. Als ik er maar eentje zou hebben gehad, dan durf ik te wedden dat ik A. een mega schuldgevoel had (terecht of ontrerecht dan moet ieder voor zich uit maken. En B. dat mijn ene plant het niet had overleeft, mijn behang van de muur af lag, en waarsch. overal kattenpis had liggen....zoiets dan En ALS ik dan thuis was. Dan had ik of inmiddels een ingeslapen depressieve kat of een kat die constant in mijn haren vloog. Dat denk ik dan (100 % zekerheid over hoe het was geweest als.....heb ik nastuurlijk niet.....maar ' meer kans op' is denk ik zeker te zeggen.

Dus ja er wonen meer mensen in een appartement. Maar mensen die wonen in een (klein) appartement die full time werken en daarnaast 's avonds en in het weekend een druk sociaal leven hebben buiten de deur en 1 GELUKKIGE kat hebben. Die zijn er denk ik niet heel veel.

Kijk daarmee zeg ik niet dat was ik doe nou ideaal is. Ik denk dat ik twee gelukkige katten heb. Maar er zullen misschien ook wel mensen zijn die het zielig vinden voor mijn katten omdat ze niet naar buiten kunnen en ik full time werk. Ik zou me dat zelfs ook wel kunnen voorstellen. (riep eerst ook altijd: 'ik neem pas een kat als deze naar buiten kan' Nou ben ik dat dus mooi niet nagekomen )

Maar hoe gaat het nu met je gevoelens tegenover T.?

[loek]

Oh sluit me ook echt aan bij Adriana.

Ik denk het echt het allerbelangrijkste is dat je 'AH NEE' kunt denken en 1 seconde later kunt smelten om hetzelfde voorval. (dat overkomt mij vaak bij Diesel) Mijn "beroemde" zin is ook: ' nu ga ik je voor straf knuffelen'

[Adriana]

oei, foei, oeps..

dat ga ik hier ook invoeren: 'voor straf knuffel ik je nu helemaal te pletter' - geweldig!

[Cari]

Hai Aphrodite, ik ben een beetje laat, maar ik zie dat Loek zo ongeveer heeft verwoord wat ik bedoel.

Als jij in staat bent je houding t.o.v. Typhoon zo vriendelijk en lakoniek te houden als je van plan bent, zou het allemaal best kunnen slagen . Op dit moment is Typhoon volgens mij ook nog prima elders te plaatsen, maar dan wel bij mensen die weten hoe ze zoiets aanpakken bij een toch wat moeilijker kat (die mensen zijn er echt wel hoor )
Ik denk dat je heel goed bij jezelf te rade moet gaan wat je nou wilt. Wil je wel echt een kat als Typhoon, of heb je nu meelij met hem en schuldgevoel, omdat hij zo bang was bij zijn overplaatsing?

het feit dat die andere mensen zo erg aanviel, betekent ergens denk ik dat ie hier wel graag is/was

Het betekent alleen dat hij daar niet graag was. Terug bij jou was bekend en daarom was hij daar heel blij mee: weg stress! Tot de verveling misschien weer toeslaat...
Realiseer je ook dat je nu heel erg met Typhoon bezig bent en dat je heel erg begaan met hem bent, maar je zei al, dat als je straks met de bouw bezig bent, er nog veel minder tijd voor Typhoon is. Ik ben bang dat als jij dan doodmoe thuiskomt, je niet blij wordt van een Typhoon die weer eens iets 'uitgevreten' heeft .
Maar zie het even aan de komende weken, of je houding t.o.v. Typhoon daadwerkelijk veranderd is. In dat geval heb je mijn zegen en staan we je graag met tips terzijde

[Aphrodite]

Even over het niet veel thuis zijn:
Wij hebben niet zo'n druk sociaal leven hoor
ik vooral, men vriend minder, ondertussen verloofde hihi, ben het meeste thuis!
's avonds vooral en in het weekend ben ik op zaterdag wel eens overdag weg, maar ook weer veel 's avonds thuis...
ik ben een huismusje
en ik werk van 8 tot 4, dus vanaf half 5 is Phonie weer met gezelschap )

als wij weg zijn, kan hij in de keuken, living, gang en badkamer... dus das niet 1 vertrek. Vroeger wel! maar nu heeft ie de gang en de badkamer ook nog voor zich hij vindt het bad trouwens heel leuk
ja het feit was er dat die mensen zoveel schrik hadden, dat ik hem ben moeten gaan halen

Hoe merk je dan eigl dat je kat gelukkig/ongelukkig is?

Ik hou mij vast aan het idee dat dit niet voor altijd is voor hem... we proberen de periode te overbruggen.

Hoe het nu gaat?
daarstraks stond er terug een keukenkast open en heb ik gewoon gezegd tegen hem "awel, dat mag niet he" en toen liep hem zo weg van "oei dat mocht inderdaad niet"
maar op een heel rustige manier
daarnet sprong ie op de keukenkast, en ben ik naar hem gegaan en gezegd "eraf!" op een rustige manier en hij sprong er direct af.
dus daar ben ik ergens blij om dat ik er mee kan lachen,

Wat ik gewoon spijtig vind, is dat ie niet graag bij mij komt liggen en daar zou ik graag raad in krijgen.
Als men vriend in de zetel zit, gaat hij vrij snel naar hem toe,
maar bij mij niet.
Af en toe komt ie is aan men neus ruiken en is ie terug weg...

uiteindelijk waren die dingen gewoon normaal voor een kat, maar daarom nog niet toelaatbaar vind ik. in de keukenkasten zitten en op het aanrecht vind ik niet kunnen. maar we plakken ze dicht, alhoewel hij eentje open gekregen heeft.

Ik denk dat ik hem niet uit schuldgevoel mistte, maar echt om hem!
wij hebben ook altijd gezegd, leuk dat we niet zo'n slaapkat hebben, maar actief...
uiteindelijk ging ik er verkeerd mee om
maar inderdaad ik moet realistisch blijven en zien of ik het daadwerkelijk kan volhouden, hem niet te hard straffen en ermee lachen

[ktje]

ik heb het allemaal gelezen en heb toch zo mijn twijfels.

- je zegt dat het nu weer tijdelijk is dat je hem bij je houdt, kun je dan niet beter nu een leuk huisje voor hem gaan zoeken? Hij is nu nog jong en is het makkelijker om hem te plaatsen dan straks pas weer over een half jaar.
- Katten kun je nou eenmaal niet echt iets verbieden, het zijn immers geen hondjes die op commando gaan zitten. Onze katten zitten ook op het aanrecht, tja is niet anders. Maar wat er net al werd gezegt zorg dat er geen eten op staat dan word het ook minder aantrekkelijk om op het aanrecht te springen.
- tja en niet elke kat is een schoot kat. Sommige houden er gewoon weg niet van om op schoot te liggen. En denk dat je katje misschien wel juist beetje bang voor je is geworden, omdat jullie hem zo hard hebben aangepakt om iets af te leren.

Ga eens bij jezelf na of je wel goed voldoende liefde en aandacht aan je katje geef. Heeft je katje een huisje waar die zich veilig en vertrouwd voelt? Kan het zich uitleven en gelukkig zijn?

[Adriana]

"Wat ik gewoon spijtig vind, is dat ie niet graag bij mij komt liggen en daar zou ik graag raad in krijgen. "

.......... geheime truc:
neem een stukje gekookt kippenvlees of een paar lekkere snoepjes (bv een paar stripjes Vitakraft, kijk even bij dierenspullen bij je supermarkt) in je hand en ga rustig zitten.

snuf, snuf, wat ruik ik? , denkt Phonie en gaat op de geur af en komt bij jou..
jij kriebelt hem zachtjes achter zijn poezeloortjes en intussen geef je hem af en toe een vleesje of snoepje.
jij blijft een beetje kriebelen en voorzichtig aaien.. kijk beetje langs hem heen, kijk hem niet rechtstreeks in zijn ogen, katten kunnen daar doorgaans niet tegen. en als hij probeert je hand een kopje te geven, niet terug trekken maar gewoon laten doen. je moet een beetje naar hem gaan ruiken, dat vindt-ie fijn.
dat zul je missch een paar avonden moeten herhalen af en toe en je zult zien dat hij je komt opzoeken en ook missch wel op je schoot gaat liggen.
praat zachtjes, aardig en heel rustig tegen hem, katten zijn gevoelig voor klank en prijs hem: goedzo, goed gedaan Phonie - maar dan op zijn Belgisch ntuurliljk...

[Cari]

kijk beetje langs hem heen, kijk hem niet rechtstreeks in zijn ogen,

Niet rechtstreeks aankijken is prima, maar nogal neutraal. Wat ik zelf in kattentaal vriendelijker vind overkomen is hem wel aankijken (niet te lang en niet gaan staren, dat is zeer bedreigend) , maar daarbij steeds ook je ogen rustig dichtknijpen (niet krampachtig!). Daarmee geef je aan dat je hem niet alleen geen kwaad wil doen, maar hem zelfs zeer vriendelijk gezind bent. Bij verwilderde katten zie je het dichtknijpen van de ogen ook altijd als eerste teken dat ze je gezelschap wel prettig beginnen te vinden .

[loek]

- Katten kun je nou eenmaal niet echt iets verbieden, het zijn immers geen hondjes die op commando gaan zitten. Onze katten zitten ook op het aanrecht, tja is niet anders. Maar wat er net al werd gezegt zorg dat er geen eten op staat dan word het ook minder aantrekkelijk om op het aanrecht te springen.

Ben ik het niet helemaal mee eens. Ik denk best wel dat je katten dingen kunt verbieden. Anders dan bij honden da's waar. Maar met de juiste tijd, energie, consequent zijn etc. zijn best wel wat regels aan te leren. Hangt verder ook wel van je kat af hoe moeilijk of makkelijk dat is natuurlijk.
Ik heb vrienden en die hebben hun katten echt keurig opgevoed die zitten niet op de tafel en niet op het aanrecht. (zelfs niet als hun er niet zijn....een keer getest door een bak eten op het aanrecht te laten staan......oooooh eigenlijk wel zielig ergens)

Mij lukt dat tot nu toe ook niet hoor daar niet van Maar dat zit hem meer in het echt 'willen' (niet dus )

Maarre Aphrodite is je doel van deze 'zachtere' benadering dat hij uiteindelijk op deze manier gaat luisteren (niet meer op het aanrecht etc) of is het gewoon dat je het wel oke vind zo maar als je er bij bent de kat er toch maar even afzet?
Want als je doel is dat hij het op deze manier oppikt dan kom je denk ik bedrogen uit. Zou het jammer vinden als je daar over een tijdje dan weer frustraties over krijgt.

En je vraag hoe je weet dat je kat gelukkig is. Tja da's een goede. Soms vraag ik me dat ook wel af. Maar als ik denk aan een ongelukkige kat dan denk ik aan de katten die al op jonge leeftijd niets anders doen dan slapen, omdat ze nooit worden geactiveerd, en een saaie omgeving hebben...vaak daar ook nog te dik bij zijn. Of katten die juist het hele huis afbreken en daar constant voor op hun donder krijgen (ook vaak omdat ze een saaie omgeving hebben zondr activering). (en op een gegeven moment probleemgedrag gaan vertonen: angstig zijn of agressief etc.)

Ik denk dat mijn katten gelukkig zijn omdat ze 'tevreden ogen' ze kunnen heerlijk slapen maar ook vrolijk en actief spelen (zowel met mij als 'zelfvermaak') op schoot/ tegen me aan komen liggen en blij eten Ik denk wel dat Muis op en top gelukkig is. En bij Diesel stel ik me soms weleens de vraag.....Dat komt omdat Diesel zich 'meer druk maakt' Diesel kan ook soms ook gaan miauwen, zo van: 'ik wil iets maar weet zelf ook niet wat' (zo'n gevoel heb ik dan bij he) Hij is altijd opzoek naar avontuur....altijd 'onderweg' Ik weet niet zo goed hoe ik dat uit moet leggen, onrustiger gewoon. (echt een kater misschien wel? soms vraag ik me wel eens af of ze een stukje van zijn ballen zijn vergeten weg te halen haha) Muis miauwt ook weleens, maar dan is ook duidelijk wat ze wil en vaak zijn dat (ook voor mij) leuke makkelijk realiseerbare dingen zoals op schoot willen.

Maar daarom schreef ik ook al eerder, ik herken wel wat dingen van T. in Diesel. En als ik Muis niet had gehad dan had ik wat meer getwijfeld aan mezelf.
Het is absoluut niet zo dat ik ook maar 1 sec weleens heb nagedacht of Diesel weg zou moeten of zo hoor, dat echt niet! Ik vind hem geweldig en volgens mij, zoals gezegd is hij toch ook gelukkig bij mij. (Diesel gelukkig, Muis op en top gelukkig haha)

Tja.....en zeker weten doe je dat nooit. Zou weleens in die koppies willen kijken.

[Sannie_xx]

Puur even wat 'anti-verveel' tips, verder denk ik dat je weer genoeg stof tot nadenken hebt. Wel fijn trouwens hoor, dat je ook zo probeert om aan de kat te denken hierin, of hij wel gelukkig is.

Nu dan, voor de kat is 'stout zijn' ook een gedeelte spelen. Waarom dan niet met zijn eigen speeltjes? Misschien omdat het niet mag. Misschien omdat JULLIE ook nooit wat met die speeltjes doen.
Mijn katten vinden eigenlijk alles waar ik me mee bezig houd gewéldig! Nu zitten ze bijvoorbeeld allebei naast mijn beeldscherm vol interesse te kijken naar wat ik aan het doen ben, proberen de muis op het scherm te pakken, etc.
Toen ik de krabpaal aan het opzetten was, was dat superfeest. Alles wat IK op dat moment vast had, daar moest mee gespeeld worden. De muis die ik als laatste heb gegooid, dat is de allerleukste en die willen ze allebei hebben.
Bedenk je de keuken maar eens; hoe vaak ben je daar bezig, met allemaal dingen die de kat vanaf de grond niet kan zien. Wat is dat allemaal daar? En dat ziet er leuk uit? Daar wordt telkens naar gekeken, wat is daar dan zo leuk? Het ruikt daar ook zo lekker.... Ik zou er ook willen vertoeven, als ik de kat was!
Ik krijg het Mouse ook niet afgeleerd.... maar ik ben al blij dat hij er meteen af springt als hij een standje krijgt. Verder toch een kwestie van geen breekbare spullen oid laten staan.

Maar mijn punt is: je kunt 'stoute dingen' creeren voor hem. Iets om mee te spelen wat ook heel interessant is. Neem bijvoorbeeld eens een doos uit de supermarkt mee of een doos waar een postverzending in zat. Liefst een lekker grote. Ga daar zelf gewoon eens mee aan de slag. Let vooral niet op de kat. Het heeft 'niks met hem te maken'. Neem wat neutrale spulletjes. Een wasbol (grote hit hier!), een oud leeg fotorolletje (liefst beetje droge rijst in doen), een oude kurk, een onscherp dekseltje van een potje, een van je eigen sokjes waar je er nog maar eentje van hebt... dat soort maffe dingetjes. Geef ze niet aan de kat. Stop ze in de doos, haal ze er weer uit. Houd je er gewoon een tijdje mee bezig zonder dat je aandacht schenkt aan de kat. Als hij een béétje lijkt op mijn kater; binnen no time zit hij naast je te kijken wat je aan het doen bent. Nu, Mouse zou meteen proberen mee te doen. Misschien jouw kat niet. Maar blijf gewoon even bezig. Maak wat herrie. Prik wat gaatjes in de doos. Doe hem eens open, doe hem eens dicht. Houd je aandacht erbij zoals je zou doen bij het koken. Leg er onopvallend tussen wat van die spulletjes een snoepje in.
Loop dan weg en ga even ergens anders heen. Eens kijken hoe snel meneer in die doos zit, de spullen eruit gooit, het snoepje heeft gevonden, etc. Stout stout stout, maar stiekem in een situatie die wél mag!

Zo kan ik Mouse en Zooey ook weer helemaal enthousiast maken voor een speeltje, door er zélf mee te gaan spelen. Dan ga ik een rammelballetje zelf steeds omhoog gooien, een stukje wegrollen en snel weer pakken, zonder echt op hen te letten. Als ik het dan wegrol en wegloop, zitten ze er haast direct weer mee te spelen.

Misschien tijdelijke oplossingen, misschien vind je het niks, maar het is het proberen waard. Zo leer je in ieder geval je kat kennen en misschien WAAROM hij stout is

[Cari]

Nou Aphrodite, daar moet je wat mee kunnen ! Geweldige tips, Sannie !

[loek]

Sannie, ik vind ze ook geweldig! Kan ik ook nog wel wat mee! Thanks! En ik zie het ook helemaal voor me, heerlijk!